1827 heartbroken !! หมอครับ รักษาผมที !

ลำดับตอนที่ #19 : 14 : ทะเลาะ [100%]

Haru talk 

 

แผนของฉันกับหัวสับปะรด ไปได้รื่นราบ ( ราบรื่นนน // รีดเดอร์ ) 

 

ป่านนี้ ข่าวคงแพร่ ไปว่อนเน็ต ซาวาดะ ยังไงๆ คุณ ก็ แพ้ ! 

 

" แน่ใจว่าได้จริงหรือ สับปะรด "

 

" ผมไม่ได้ชื่อสับปะรด  -_- แต่มั่นใจว่าแผนน่ะ เป๊ะ เว่อร์ " 

 

[ ไรเตอร์บรรยาย ]

 

ก๊อก ๆ 

 

" กลับมาแล้ว "

 

ฮิบาริเดินหน้านิ่งๆ เข้าไปในบ้าน 

 

" ไปทำงาน สนุกมั้ยครับ ^^ "

 

ทะ ทะ ทำไม สึนะโยชิ ร้องไห้ ซะตาบวมขนาดนั้นน่ะ 

 

" สนุกสิ วันนี้มีเคสผ่าตัดน่ะ ว่าแต่ทำไมนายร้องหะ "

 

เพี๊ยะ ! 

 

ฝ่ามือของร่างบาง ฟาดไปที่แก้มเนียนๆ ของร่างสูงจนเซ พร้อมชูโทรศัพท์ ร่างสูงจึงรับไปดู หัวข่าวที่เปิดไว้

 

' เป็นข่าว คุณหนูฮารุ เดินห้างกับหมอสุดหล่อ ฮิบาริ พร้อมบทสัมภาษณ์ 

 

นักข่าว : พวกคุณคบกันแล้วหรอคะ 

 

ฮารุ : ดูๆกันไปค่ะ :) 

 

ฮิบาริ : ครับ ตามที่ฮารุบอก ' 

 

" สาแก่ใจคุณแล้วใช่มั้ย ที่ทำแบบนี้ ฮึก ๆ "

 

ร่างบางร้องไห้ วิ่งขึ้นไปบนห้องนอน โดยที่ยังไม่ได้ฟังร่างสูงอธิบาย
 

...Loading 15%...

[ไรต์บรรยาย]

 

ร่างบางโทรหาแม่ของเขา ' นานะ '

 

ตู๊ด ตู๊ด

 

[ ฮัลโหลจ้ะ สึนะคุง ]

 

" แม่อยู่ไหนครับ "

 

ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ 

 

[ อยู่อิตาลีจ้า สิ้นเดือนจะกลับ ]

 

" หรอฮะ "

 

[ พ่อถามลูกว่า เมื่อไหร่จะมาบริหารบริษัทวองโกเล่ ที่อิตาลีซักทีจ้ะ ]

 

" ถ้าผมพร้อมแล้วล่ะ "

 

[ มาเลยลูก แม่จะให้รีบอร์นจ้องตั๋วให้แล้วกัน ]

 

ติ้ด ~

 

[ จบไรต์เตอร์ บรรยาย ]

 

Sawada Talk 

 

เมื่อผมไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่แล้ว ผมก็ไปทำหน้าที่ของผมแล้วกัน

 

~ เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต ~

 

" ฮัลโหล โกคุเดระ "

 

[ รุ่นที่สิบจะไปอิตาลีแล้วหรอ ]

 

ข่าวไวแหะ 

 

" ใช่ ทำไมหรอ "

 

[ ไว้ผมกับยามะ จะตามไปนะครับ นี่ไอ้เจ้าบ้าเบสบอล นายอย่าทำอย่างนั้นเซ่ ]

 

ตู้ด

 

ปลายสายกดวางไป หึหึ ชอบคู่นั้นทะเลาะกันจริงๆ น่ารัก 

 

ผมลากกระเป๋าลงมาที่ชั้นหนึ่ง กะจะไปหยิบแปรงสีฟันในห้องน้ำ ก็มีเสียงหนึ่งขัดไว้

 

" นายจะไปไหนน่ะ "

 

ผมหันไปพูดกับคนที่อ่านหนังสือพิมพ์ บนโซฟา

 

" เรื่องของผม "

 

" ฉันไม่ให้ไป "

 

" แต่ผมจะไป คุณมีสิทธ์อะไรมาห้ามผม "

 

" คนรัก "

 

" เหอะ แล้วสิ่งที่คุณทำกับฮารุ มันเรียกว่ารักมั้ย "

" นั่นไม่ใช่ฉันนะ สึนะ "

 

" ภาพมันก็ฟ้องอย่างนั้นคุณจะพูด ว่าไม่ใช่หรอ ? "

 

" จริงๆนะ "

 

" ผมไม่มีเวลาคุยกับคุณมากหรอกนะ หลีก ! "

 

" ไม่ "

 

" ถ้าคุณยังรักผมอยู่ ก็ควรปล่อยผมไป "

 

น้ำใสๆเริ่มไหลรินอาบแก้มร่างบาง เมื่อพูดคำว่า ' คุณยังรักผมอยู่ ' 

 

" เอ่อ... "

 

" หลีก ! อ้อ แล้วผมยกบ้านให้ ผมกับครอบครับจะไปอยู่ที่อิตาลี คุณจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของคุณ ! "

 

ร่างสูง ต้องจำยอมปล่อยให้ร่างบางไป เพราะอะไรล่ะ....เพราะเขายังรักคนนั้นอย่างเต็มหัวใจน่ะสิ 

 

แต่เขาจะยอมลดละทำไม ในเมื่อเขาอาจทำให้สึนะเชื่อเขาได้ 

 

[ sawada talk ]

 

ระหว่างที่ผมขึ้นเครื่อง ผมมองเคียวยะ ไม่สิ! ฮิบาริ เคียวยะ วิ่งตามมา ที่ผมเรียก้ขาอย่างนั้นเพราะ เขาคงไม่มีอะไรเกี่ยวกับผมอีกแล้วละ 

 

" สึนะ อย่าไป "

 

ฮิบาริร้องเรียกผม จนคนที่ล้อมเขาอยู่หันมามอง เฮอะ ในเมื่อเขาไม่แคร์ผม ทำไม ผมต้องแคร์คุณด้วย 

 

ผมนั่งเครื่องไปได้ 2 ชม. ก็เหม่อมองไปข้างนอกหน้าต่าง ตอนนี้คุณฮิบาริจะทำอะไรอยู่นะ จริงๆ เราไม่ควรเเคร์เขานิ แต่ก็ยอมรับ ว่ายังคิดถึงเขาอยู่

 

...ลาก่อนนามิโมริ...

 

...ลาก่อนเพื่อนๆ....

 

...ลาก่อนญี่ปุ่น...

 

...ลาก่อนคุณฮิบาริ...

[100% ] 

________________________________________

เดินทางมา ครึ่งทางแล้ว 

ให้กำลังใจไรต์บ้างนะคะ 

^^