หน้าสิบสี่ของไดอารี่หนูรูน

   10/04/52

       สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณไดอารี่......หลังจากเมื่อวานนี้ที่รูนนได้พูดทุกสิ่งทุกอย่างกับคุณไดอารี่ไปหมดแล้ว รูนก็ได้ไปคุยกับเพื่อนๆ ทำให้รูนรู้สึกดีขึ้นมาก รูนได้คุย ได้ทำใจให้สงบขึ้น รูนอยากขอบคุณทุกคน อยากขอบคุณมากๆ รวมถึงคุณไดอารี่ด้วย ที่ทำให้รูนรู้สึกดีขึ้น วันนี้รูนได้ไปเปิดดูไดอารี่หน้าก่อนๆ ก็ได้พบกับคอมเม้นท์ทั้งสาม พอรูนอ่านแล้ว รูนไม่รู้ว่าจะยิ้มหรือร้องไห้ดี เอลจังหรือป่านก็ได้เขียนไดอารี่มาเพื่อปลอบใจรูน รูนอ่านแล้ว เมื่ออ่านจบ น้ำตา.....กลับไหลออกมา ไหลอย่างไม่อายใคร ไหลให้กับความโง่เง่าของตัวเอง และไหลให้กับความมีน้ำใจของเอลจัง ต่อมารูนได้ไปเปิดเจอกับไดอารี่ของน้ำ รูนอยากร้องไห้ที่ทำให้น้ำรู้สึกไม่ดีเพราะรูน ฮึก....น้ำเสียใจเพราะรูน น้ำเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่รูนรู้จักทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้า ทั้งเสียใจและเศร้า ที่ทำให้เธอเสียใจ รูนรู้สึกเกลียดตัวเอง เกลียดมาก เกลียดที่ทำให้คนที่รักเราเหมือนน้องสาวเสียใจ ความรักนั้นมีหลายอย่าง ทุกคนให้ความรักรูนหมด ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนหรือแม้แต่เขา.........หลังจากนั้น ไดอารี่ล่าสุดที่รูนไปอ่านคือของเขา ถึงมันจะเป็นเพียงแค่สั้นๆ สั้นจริงๆ 8 บรรทัดและไม่เต็มบรรทัดหมดด้วย แต่รูนก็รู้สึกอบอุ่น ร้อไห้จนตาช้ำตั้งแต่ที่อ่านของเอลจังจนมาถึงของเขาในไดอารี่ของเขาได้เขียนคำตอบที่รูนต้องการ ไม่ใช่แค่เพียงในไดอารี่เท่านั้นนะคะ แต่เขาเขยนถึงใน What's up ด้วย ไม่รู้ว่าจะสรรหาคำอะไรมาบรรยายความรู้สึกในตอนนี้ เขากังวลที่เห็นรูนเศร้า แค่นี้รูนก็รู้สึกไม่ดีแล้ว แต่หลังจากได้อ่านบรรทัดล่างๆลงมา รูนก็ขอเพียงอยากให้เขาและทุกคนรู้ว่า "รูนรักทุกคนมากนะ....."  ขอบคุณ....ขอบคุณทุกคนมากค่ะ อยากขอบคุณที่สุด ไม่อยากจะให้ใครเศร้าหรือกังวลใจเพราะรูนอีก ขอโทษและขอบคุณ รวมถึงคุณไดอารี่ด้วยค่ะ......


รูน (เนย)
14.15.....................

ป.ล.เห็นน้ำเขาตั้งชื่อไดอารี่ของเขาด้วย งั้นต่อไปนี้รูนขอเรียกคุณไดอารี่ว่า....."ดาร์ก".....นะคะ ความจริงย่อมาจาก "Dark Memolies" น่ะค่ะ

=====================================================================

น้ำ 
:: น้ำเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของรูน เป็นเพื่อนที่ดีมาก ต่อไปนี้รูนจะพยายามไม่ทำให้น้ำกังวลเพราะรูนอีกนะ
เอลจัง
:: ขอบคุณสำหรับคำตอบนะ เอลจัง เอลจังเองก็ทำให้รูนรู้สึกดีมากๆเลยนะ
เบนซ์
:: ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ ต่อไปนี้เค้าจะทำตัวให้ร่าเริงแจ่มใสอย่างที่เคยเป็นนะ
เดธคุง
:: ขอบคุณ...ขอบคุณสำหับไดอารี่มากเลยนะ รูนคงไม่สามารถพูดอะไรไปได้มากกว่านี้แล้ว