ลำดับตอนที่ #153
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #153 : 153 - ปลาทูหมอ 27/8/61
27/8/61
- ปลาทู -
"ฝน"
"็ะไปรับ ผมบอแล้วไว่าะไปรับ!"
ผมำลัหัวเสีย นอาะฟ้าฝนแล้วเป็นเพราะอีนำลัพูไม่รู้เรื่อ
"ฝน"
"อย่าวนนะหมอ! รถมันิยับไปไหนไม่ไ้หมอะให้ผมทำยัไ!!"
"ฝน"
"หมอ!!"ผมะโนลั่น
"เ้าไปรอให้ออฟฟิศเี๋ยวนี้!!"ผมัฟันพู
มันทำอะไรไม่ไ้นอาฟึฟันเียวภายในรถ
"ที่ริทูวระถึโรพยาบาลแล้ว ถ้าไม่แวะที่อื่นมันวระถึแล้วไม่ใ่หรือไ"
"วันนี้ฝนมันและรถ็ิไรับ! ทำไม้อมาหุหิใส่ัน้วยสิน่า ทุทีหมอไม่เยี่เ่าแบบนี้นี่"
"็วันนี้ะี่เ่า"
"ะเอายัไ็ว่ามา! เบื่อแล้วเหมือนันที่ะ้อมาทะเลาะผ่านมือถือ"
หมอเียบ
"หมอะลับไปนอนบ้าน ทูเอ็ลับบ้านไปแล้วัน ะไ้ไม่้อมีใรเสียเวลา"
"ผมพูหรือยัว่าเสียเวลา ผมพูอะไรั้นเหรอ? ผมบอเหรอว่าะไม่ไปรับ...ผมแ่ไปรับ้านะหมอ
มันเิอะไรึ้นไหนหมอบอผมหน่อยสิ"
หมอเียบ
"โอเ ละลับบ้านใ่ไหม"
"อืม"
"ะไปยัไ แท็ี่?"
"อืม"
"เลือเอนะหมอ เลือแล้วอย่ามาโรธผมเยอะว่าเิมละ"
เียบอีแล้ว
ปิหมอไม่เยเป็นอย่านี้
ผมัรู้สึว่ามันแปล
ะปล่อยให้ลับไปนอนบ้าน หมอโรธว่าเิมผมรู้
แ่ถ้าะให้อยู่รอ...หมอ็้อโรธอยู่ี
"ใอะรอผมไม่ไ้เลยเหรอ อีสั...ไม่เินรึ่ั่วโม็น่าะถึ"
"หมอรอมาสามั่วโมแล้ว ใอะปล่อยให้หมอรอถึอีี่โม"หมอบอเสียเรียบ
เป็นผมที่เียบบ้า
"พรุ่นี้เ้าผมะไปรับ"
"ไม่้อ มีธุระอะไร็ไปทำเถอะ...หมอับรถมาทำานเอไ้"
"รถหมอออยู่ที่บ้านผม"
"ั้นหมอะนั่แท็ี่ไปเอาอนเ้า"
ผมถอนหายใ
"หมอ"
"ไม่รู้ริเหรอว่าสิ่ที่หมอ้อารไ้ยินืออะไร?"หมอถามลับมา
รถำลัเลื่อนัวไ้สัเล็น้อย
"ไม่รู้ริเหรอ? ยอมให้หมอโรธแ่ยินีที่ะปิหมอเรื่อที่ทูไปมาหรือไ"
"ไม่ไ้มีเรื่อปิบัรับ หมอ...ทำไม มีใรบออะไร"
"หึหึ ริสินะ"
"วันนี้ใ่ไหม ผมเ้าไปสอนในลาสนถึเที่ย ั้แ่เที่ยนถึอนนี้ผม็รันานอยู่ลอ"
"่อนมานี่ละ?"
"ไปหาุโอ ุยเรื่อเปิร้านนม"
"ับ?"
"ุโอ แฟนุโอ...."
หมอเียบไป่อนะส่รูปลับมา
ผมรีบู เป็นรูปที่ผมยืนเลือนมับผู้หินหนึ่
"อ่อ นา่า เธอแวะมาุยเรื่อนมในานวันเิ"
ผมรู้แล้วว่าเรื่ออะไร
"โอเ ผมรับปานา่าไปแล้วว่าะทำนมสำหรับานวันเิให้ เลยนัุ่ยว่าเธอ้อารนมอะไรบ้า"
เรื่อไปถึหูหมอเร็วว่าที่ิ
"รู้เรื่อไวีนะ ใรรายานละ"
"ทำไม้อมีใรรายาน ในเมื่อสาวเ้าเาแปะโพส์หราลาหน้าอินสราแรมนานั้น"
ยัไ็อยาไปุยให้รู้เรื่อ่อหน้า
เมื่อรถเริ่มยับผม็ใื้นึ้น
หลุาไฟแไ้ ้อบอว่าหายใสะว
รถไหลไปามท้อถนน ไม่เร็วแ่็ไม่หยุ
อีนิะถึประูโรพยาบาลแล้ว
"เราุยันแ่เรื่อนม ถ้าหมอะหุหิแล้วเ้าไปอ่านทำไมละรับ"
เสียหมอหายใฟึฟั
"ผมทำนมให้ริแ่บอเธอไว้แล้วว่าไม่ว่าไปร่วมาน หรือถ้าะไปแน่นอนว่ามีหมอไป้วย"
หมอเียบไป ผมเลี้ยวรถเ้าโรพยาบาล
"แ่ใน IG เธอไม่ไ้ลแบบนั้น"
"่าหัว IG บ้าบออนอื่นเถอะน่า! ผมถึแล้วนะ...หมออยู่ไหน"
"ะึ้นแท็ี่แล้ว"
"โหเ่ัเลยนะ!"ผมัฟันรอ เินุ่ม ๆ ึ้นไปที่ออฟฟิศ
"ว้าย ุทู"
"หมอละ"
"หมอ..."
"ในห้อรึเปล่า?"ผมถามเลาหน้าห้อ
"เอ่อ..."เธอะเ้ามาวาแ่ผมเร็วว่า เปิประูเ้าไป
หมอทำหน้าใอยู่ที่โฟา
"อโทษ่ะหมอ หนูบอห้ามุทูไม่ทัน"
"ไม่เป็นไร อบใมา..."
รอเธอออาห้อ ปิประูให้เรียบร้อย
ผมึมือถือออามืออีน ไลน์เ็ูอย่ารวเร็ว
ไอ้พวแปมานี่โรน่าโน!
มันไม่ไ้มีเรื่ออะไรเลย้วย้ำ นอาพวเพื่อนนา่าอมเม้นท์ประมาว่า
ในที่สุผม็หลเสน่ห์เธอ
"เอ๊ะ ไร้มารยาท!"หมอ่าไ้เ็บ
"เอามือถืออหมอมา"
ผมไม่ให้
้มลูบอีน
แน่นอนว่าหมอไม่ยอม
"ทู!"
"ไม่อบ็อย่าไปอ่าน"
"ทูผินัหมอ บอะมารับแล้ว็ไม่รเวลา"
"อย่าที่ผมบอว่ารถิรับ ส่วนุยับนา่าเินเวลาอันนี้ผม็ยอมรับ"
อหมอไว้ไม่ให้ลุหนี่อนุยันบ
"แ่เรื่อที่เธอะเอาไปพูอะไรใน IG อันนี้สุแล้วแ่ และิว่าหมอไม่วร้อไปใส่ใ้วย
ผมรับปาทำนมให้เพราะอนที่ออเรย์มาเที่ยวเมือไทย ็ฝาให้เธอเป็นธุระัารเรื่อ่า ๆ หลายเรื่อ"
ออเรย์ือาิอรอบรัวบุธรรมอผมรับ
ผมไม่ว่าและเห็นว่าลุ่มเพื่อนอนา่าำลัไปเที่ยวทาใ้
ึรบวนเธอแบบไม่ไ้อะไรริ ๆ
"แ่เพื่อนเธอเ้าใันหมแล้ว ว่าที่ทูทำนมให้..."
"ุ๊บ ปิไม่เยเป็นนานี้เลยนี่นา หวผมมาใ่ไหม"
"พูีไปเหอะ อย่าิว่าัวเอมีทาเลือนเียวสิ ะให้หมอมาเหนื่อยใแบบนี้หมอไม่เอานะ
ทำไม้อมาทนับเรื่ออะไรพรร์นี้้วย็ไม่รู้"
"ให้ายเถอะ ไม่ใ่วามผิผมเลยนะหมอ!"
หมอมอนิ่
"อ่อ ผิ็ผิ แล้วหมอะลโทษผมยัไี? ับแ้ผ้าแล้วบัับให้ผมนอนอหมอทั้ืนีไหม"
"ไอ้เ็บ้า!"หมอยิ้มแล้ว
ผมเลยยิ้มาม
แ่โนทุบหลัอย่าริั
"โอ๊ย!"
"ยัไม่หายโรธนะทู นี่้อรอสามั่วโมเลยนะ"
"โอเเ้าใแล้ว พัอนไว้่อน...ะพาไปทาน้าว"
ผมุมมือหมอไว้ ึระเป๋าออามือมาถือไว้เอ
"ถุหนัสือ้วย"
ผมหยิบมันึ้นมาสะพายอี้า
"หิว ๆ ๆ อยาินอะไร?"
พาเินออมายัไม่พ้นห้อ เอเ้าหน้าที่แวันเรียวราว
ผมหันมอน้าหลั่อนะหัวเราะน้อย ๆ
.
.
พามาทานออร่อยหมอ็มีสีหน้าีึ้น
"สั่อีสิ"
"ไม่ไหวแล้ว ทูทานเพิ่มอีไหม"
"ไม่แล้วรับ"
ระหว่าที่นั่ย่อยท้อ ผมหยิบมือถือมาถ่ายรูปหมอและลไปใน IG อัวเอ
- โมโหหิวน่าลัวว่าที่ินะรับ -
พร้อมแท็ื่อหมอ
หมอำลัมือถืออัวเอ ถึลับเหลือบาึ้นมามอ
อีนถ่ายรูปผมและโพส์ภาพลไป
- อบุรับ -
ผมอ่านแล้วเยหน้ายิ้มให้หมอ
ีหน้าผานรั้วยอาารหมั่นไส้
"อย่าโรธผมเลย ผม็รัหมอนเียว"
"แ่ว่าูอมเม้นท์นี่สิ"
"วุ้ย! บล็อไปะไ้บ!"
"ไม่ไ้! เผื่อทูไปเอเาอีทำยัไ"
"บาทีผม็อยาัารไอ้นที่มันยันส่รูป ส่ลิป ส่อะไรบ้าบอมาให้หมออ่านนะ
แ่็่ามันเถอะ อย่าน้อยผม็รู้ว่านีอผมไม่ไ้ใว้าอย่าที่ปาพู
วามรู้สึหึหวอหมอทำให้ผมรู้สึีริ ๆ"
"่ายเินไ้แล้ว อยาลับบ้าน"
"รับ ๆ ลับไปนอนอันีว่า เรื่ออนอื่น็ปล่อยให้มันเป็นเรื่ออนอื่น
่าเา"
"แ่ถ้าเามายุ่ับนอเรามา ๆ ละ เราวรทำไ?"
ผมหัวเราะลั่น
"หมอ หมออยู่ในุที่ไม่้อไปยุ่อะไรรนั้นแล้ว เื่อมั่นในัวเอแบบที่เยเป็นมา็พอ"
"พันี้มีผู้หิเ้าหาเยอะเินไปแล้วรู้ัวไหม ไม่อบเลย"หมอเป็นนพูร
ผมยิ้ม
"เาเห็นว่ามีแฟนแล้ว็เลิยุ่ไปเอ"
"เฮ้อ ถ้าผินัหมออีรั้ หมอไม่ให้อภัยแล้วเ้าใไหม ัวเอน่ะทำผิหลายเรื่อยัมาโทษฟ้าโทษฝน"
ผมหัวเราะนปวท้อ
"หมอ หมอรู้ัวไหมว่าี้บ่นเหมือนพี่ธารเ้าไปทุวัน"
หมอหลุยิ้มออมา
"เหมือนเหรอ? อย่าพูบ้า ๆ น่า"
"เหมือน เป็นเพราะอะไรรู้ไหม?"
"อะไร"ส่ายหัวทำเสียุ๊ ๆ หมอนี่ลาแ่ในเรื่อานเท่านั้นริ ๆ
"หมอฟันอื่นมาเินไปไรับ พอเถอะน่าไอ้พวที่นอื่นส่มา ไม่รู้ใส่สีีไ่อะไรลไปมั่
เอาไว้ถึบ้านผมะัารลบให้หม"
"เาส่มาเพราะเห็นใหมอมาว่า ทำแ่าน...แฟนัวเอไปไหนมาไหนับนอื่นหมอไม่รู้เลย"
"อย่าพูให้มันเินเรื่อ ผมไม่เยไปไหนมาไหนับเา"
"เออนั่นแหละ ็เหมือนัน"
"เหมือนรไหนวะ? มันไม่เหมือน หมออย่าเพิ่มีให้มันเินเรื่อสิ"
หมอเียบ
"พอ ๆ ทำไมมาทะเลาะัน้วยเรื่อไม่เป็นเรื่อไ้เนี่ย"หมอำลัะอ้าปาเถีย
ผมรีบับแ้มหมอ
"พอแล้ว เ็บไว้ทะเลาะเรื่ออื่นบ้า"
"ฮึ่ย!"หมอยอมหยุ
อนที่ึ้นรถมา ผมอโทษหมออีรั้ที่ทำให้ไม่สบายใ
"ไม่อยาให้ทูทำอะไรเพราะเาะิไปเออี"
"อืม ผมเ้าใแล้ว"
เรื่อนี้เห็น้วยับหมอ เ้าไปอ่านใน iG นี่นละเรื่อับที่ผมรู้สึเลย
"ะระวััวเอมาว่านี้นะรับ"
ะสามทุ่มแล้ว ผมับรถลับบ้าน
อีนนัู่มือถือแล้วอมยิ้ม
"อะไร?"ผมหันไปยิ้มาม
"ธารแวว่าไปทาน้าวันสอน ไม่วน"
"ัวเล็นอนแล้วเหรอ?"ผมถาม หมอมือถือยิ ๆ
"นอนแล้ว พี่แทนเพิ่ะถึบ้าน"
"นั่นเห็นไหม นานอย่าเายัเพิ่ถึบ้านเลย"
"ล้าเอาัวเอไปเทียบับพี่แทนเนาะ"
"ฮ่า ๆ ๆ นิหนึ่"
"เาอยาทานอะไรรึเปล่าละ? ะไ้ื้อเ้าไป"
"ไม่ใ่ทำไว้รอแล้วเหรอ? ว่าเราะไปถึ...พวเา็นอนันแล้วแหละ"
"อืม"ผมรับำ
ฝนเริ่มอีแล้วสิ
"พรุ่นี้นอนอนโันนะ ี้เียับรถลับบ้าน"
"ไ้"
.
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น