หัวขโมยแห่งบารามอส>>>วันแห่งความรัก

เนื้อเรื่อง

            ดีค่าในนามนักเขียนมือใหม่ (เป็นนักเขียนเมื่อไหมมิทราบ!!!!!)

เราพึ่งแต่งเป็นเรื่องแรกถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษด้วยนะเพคะ

___________________________________________________________________________________________________

       ในเช้า หนึ่งของป้อมอัศวินก็เป็นวันๆหนึ่งที่เหมือนทุกๆวัน แสงแดดส่องเข้าไปในห้องผ้าม้านปลิวเป็นระลอกๆ เสียงนกร้องเป็นเพลงกล่อมเด็กหนุ่ม(สาว)อย่างดี แต่มีเสียงกรนของหนุ่มนักฆ่าที่เป็นนาฬิกาปลุกอย่าดีเหมือนกัน

"เช้าแล้วเหรอ"เสียงพึมพัมเบาๆของเจ้าชายคาโล  วาเนบลี(หรือเจ้าชายบนงาช้าง,เจ้าชายนำเเข็ง,ภูเขานำแข็ง)ว่าแล้วก็เดินไปปลุกสาวเจ้าแสนสวยของเค้า ชื่อของเธอคือเฟริน เดอเบอโรว์หรือ เฟลิโอน่า  เกรเดเวลเจ้าหญิง2ดินแดน เดินเข้าไปใกล้ ใกล้ และใกล้อีก"กึก"เสียงหยุดเท้า เมื่อคาโลเดินมาถึงที่เตียงของเฟริน แล้วเปิดผ้าห่มขึ้นก็พบว่า!!!!!!!!!

"เฮ้อ!!!"OoOในผ้าห่มว้างปล่าวไม่มีเจ้าตัวยุ่งนอนอยู่

"ไอ้เฟรินมันฝากบอกว่า มันไปเดินเล่น"คนอีกคนในห้องเอ่ยขึ้นมีนามว่า คิลมัส  ฟีมัสหรือนักฆ่าขี้อาย

"เหรอ แล้วนายรู้หรือป่าวว่าเฟรินไปไหน"คาโลถาม

"ไม่รู้โว้ย ไปถามมันเองจะนอน"คิลตัดบท

"อืม"

 ณ  ที่ตลาดแห่งหนึ่งที่เอดินเบิร์ก วันนี้เฟรินหนีออกมาเดินเล่น(ขโมย)ตอนเช้าๆ

"ป้าๆขอเอปเปิ้ลห้าลูกหน่อยคร้าบบบ"เฟรินพูด

"แหม หนูนี่พูดครับได้ไงเป็นผู้หญิงนะ"แม่ค้าสวยใหญ่พูด

"หา ผมเป็นผู้ชายนะ"เฟรินเถียง

"จ้า จ้า ชายก็ชายแล้วนี่หนูเตรียมอุปกรณ์ทำช็อกโกเเลตยังละ"

"ซื้อทำไมเปลื่อง"เฟรินตอบ

"อ้าวก็ใกล้วันวาเลนไทนืแล้วนี่"แม่ค้าตอบแบบงง

"แล้วทำไมต้องซื้ออะฮะ?"เฟรินยังงง

"ก็ให้ทำช็อกโก้ตามมารยาทไง เอ๊ะอย่าบอกว่าหนู่ไม่เคยได้ให้"แม่ค้าถาม
 
"ฮะ แล้วทำไมต้องให้ละ"

"ฉันว่าฉันเชื่อแล้วว่าหนูเป็นผู้ชาย ก็วันวาเลนไทน์นี่ สาวทั้งหลายก็จะมาซื้ออุปกรณ์ทำช็อกโกเเลต หนึ่งชิ้นทำให้คนที่เป็นแฟน เพื่อเป็นธรรมเนียมและอีกหลายชิ้นให้เพื่อนๆเพื่อเป็นมารยาท แล้วส่วนใหญ่คู่รักก็จะไปเดทด้วยกันละ"แม่ค้าตอบยาว

"งั้นผมจองไว้ก่อนแล้วกันวัสดุอุปกรณ์นะฮะ"เฟรินพูดอย่างอ่อนใจ

"จ้า จ้า"แม่ค้าตอบอย่างยินดี

"เฮ้อในที่สุดก็เสียเงิน"เฟรินพึมพำเบาๆ

   หลังจากวันนั้นคำพูดของแม่ค้าก็ยังฝังอยู่ในใจของเฟริน จนถึงสองวันก่อนถึง วันวาเลนไทน์ แต่คำในใจของเฟรินก็ยังเถียงกันอยู่ว่าจะเอาไปให้ดีเหรอ เอาเหอะเป็นไงเป็นกันละ

"เฟริน"คาโลเรียก

"ไงคาโลไม่ค่อยได้เจอนายเลยนะ พอนายมาฉันก็หลับแล้ว"เฟรินทัก

"เอ่อ พอดีงานยุ่ง แต่เดี๋ยวนี้นายดูเเปลกนะ"คาโลพูด

"เหรอ มะไม่มีอะไรหรอก"ว่าเเล้วเจ้าตัวก็วิ่งหนีไป    - -       เอ๊ะ?เราดูแปลกๆเหรอปล่าวเลย  (แต่มันเห็นได้ชัด)ไม่เป็นไรหรอกมั้งคาโลคงคิดไปเอง(พวกรับความจริงไม่ได้) -.-


 ไม่ ไม่เลยฉันว่าฉันไม่ได้คิดไปเองอาการมันแสดง เมื่อก่อนเฟรินยังคุยกับเราดีๆอยู่เเต่เดี๋ยวนี้เจอหน้าชอบหลบ (ก็อายอะเเ หละพ่อคาโลผู้อ่อนต่อโลก) รัก รักมาก รักมากที่สุด เฟรินเธอยังจำได้ไหมหะ  คงหวังว่าเธอยังคงไม่ลืมนะ

 "แองจี๊ มาทิลด้า เรนอนฉันขอไปซื้ออุปกรณ์ทำช็อกโกเเลตด้วยนะ" เฟรินวิ่งตะโกนมาแต่ไกล

"หาวันนี้โลกแตกแน่ 555+"แองจี๊ขำ

"ไม่ตลกนะ"เฟรินจริงจัง

"ได้ค่ะมาซิคะ"เรนอนพูดแทน

"งั้นฉันไปขอซื่อที่ร้านนั้นได้ป่ะ"เฟรินชี้ไปที่ร้านของแม่ค้าคนที่เคยคุยด้วย

"ได้ งั้นไปกัน"ว่าแล้วมาทิลด้าก็เดินนำไป

"ไง สาวน้อยมาซื้ออุปกรณ์ทำช็อกโก้ใช่ไหม"แม่ค้าพูด

"ค่า^o^"เรนอนตอบ

"เอ๊ะนั้นหนูน้อย วันก่อนนี้"แม่ค้าทัก

"ฮะ"เฟรินตอบ

"งั้นเอาอุปกรณ์ทำช็อกโกแลต สามที่ เอ๊ะไม่ใช่สิ สี่ที่แล้วกันค่ะ^o^" แองจี๊พูดแล้วเหล่ตาไปที่เฟริน

ว่าแล้วแม่ค้าก็รีบวิ่ง(เดินเร็วๆ)ไปหยิบของมา แต่มีอะไรมาด้วย

"นี่จ้าของ มีของแถมด้วยนะเป็นเข็มกลัดเขียนว่าI LOVE YOU สามอันเป็นของแถม จ้า"เเม่ค้ายิ้ม

"ขอบคุณค่า"สามสาวแห่งป้อมขอบคุณ

"นี่เฟรินมานี่หน่อย"แม่ค้าเรียกเฟริน แล้วเฟรินก็เดินมา

"ฮะ"เฟรินถาม

"นี่ฉันให้เธอนะ เข็มกลัดอันนี้มีพลอยติดอยู่ด้วย เขียนว่า รักนะเจ้าชายของฉัน