คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ♥♣♣▬ แบคฮยอนคนแมน ▬♣♣♥ chapter 14 100%
หลัาวันนั้น็ไม่มีอะไรเินึ้นนอาแับรถมาส่ิ่วหมินที่บ้านแ่แ่ลับมา้าว่าที่บอแม่เอาไว้เท่านั้นเอแหละ
นอาแม่ะไม่ถามเาแล้วว่าทำไมลับบ้าน้าันเิยเลยไปถามน้าๆเาเสียนี่ว่าลับบ้านไหวไหม
เฮ๊ยนี่สรุปผมลูแม่ริๆหรือล่าวะเนี้ย
ิ่วหมินะไม่ไปไหนลับอีานี้อีแล้ว่อยู
วันนี้เป็นวันหยุสำหรับนแบฮยอนนแมนเอร้านปิไเออแบบทำให้แบฮยอนนนี้เิวามี้เียลุาเียร่าเล็ที่ำลัเลิ้มหลับอีรอบนึ้อมาสะุ้เมื่อมืออใรบานมาลูบสะโพเาไปมาแล้วบีบเบาๆ
ไอ้นี่วอนโนีนะแล้ว!!!!
“โอ๊ย!!!”
มือเรียวเอื้อมมาหยิมือทีุ่นที่บัอาทำให้เาื่นาฝันอันแสนหวานใบหน้าสวยปั้นหน้ายัษ์ใส่นที่นอน้าๆัวเอทันทีแล้วูสิมันทำหน้าาทะเล้นใส่หน้าถีบให้เียนั
“อย่ามาลัวไ้ไหมเนี้ยนะนอน”
“นอนอะไรนัหนาเล่า”านยอลว่าแล้วหยิแ้มย้วยๆอนรหน้า
“ลุไ้แล้ว”
“เฮ๊ย!!เพื่อนเล่นหรือไ”แบปัมือออเบาๆแล้วิ้วมว
“ื้อ~”
“ไม่้อมาทำหน้าแบบนี้เลยไม่้อ้วย”
“เ๊า็แ่ไม่อยาให้นอนมาอ่ะอีอย่า็เลยเวลาิน้าวเ้ามาเยอะแล้วนะ”านยอลทำเสียเศร้าแล้วหันหลัหนีแบ “ถ้าะนอน็นอนไปเถอะไม่วนแล้ว”
.
.
.
.
เียบริบิรับานนี้
แบฮยอนเปรยามอนที่นอนหันหลัให้ัวเอแล้ว็ลุึ้นนั่้าๆมือเรียวเอื้อมไปสะิเบาๆแ่็โนปัออ
มันอนริๆ้วยอ่ะทำไีวะ
“ทำไมถึอบอนแท้อ่ะ”แบฮยอนพยายามึัวานยอลให้หันมามอหน้าัวเอแ่อีน็ืนัวไว้
“อนมาๆะไม่รัแล้วนะ”
“เมื่อี้พูว่าไนะ....”านยอลยิ้มว้าแล้วลุึ้นมาอปามูบที่แ้มใสไปมานพอใ
“ไหนพูให้ฟัอีรอบิ๊เมื่อี้อ่ะ”
“ไม่พูเว้ย”
“พูเว้ยไ้ไ”
“โอ๊ยนวยโอาส”แบฮยอนันหน้านทะเล้นให้ออห่าาัวเอ้าๆแล้วหันหน้าหนี
“ปล่อยเลยะอาบน้ำแล้ว”
“็ไ้รับ”
หลัาที่อาบน้ำเสร็านยอล็ทำับ้าวให้แบฮยอนิน่อนเ้าัวะลาสัารัวเอมานั่อือยู่หน้าทีวีไม่วายนัวสูยัล้มัวมานอนที่ัอเาอี
“ลุไปเลยนะานยอล”
“ไม่อ่ะัผัว๋านุ่ม”
“ามใอยานอน็นอนไปเถอะ”แบฮยอนหยิบรีโมทมาเปิู่อรายารทีวี่าเวลาไม่วาย้มมาูอีนที่นอนััวเอสบายใเิบ
ูมันทำ
“นี่ถามหน่อยสิ”
“มีอะไรเหรอ”
“านารไม่มีหรือไวันๆมาอยู่แ่ับัน”
“มีน่ะมัน็มี”านยอลแล้วลืมามอใบหน้าสวยที่้อมอเาไม่ละสายา
“แล้วทำไมไม่ไปทำานวะถ้าูเป็นเ้านายมึนะะไล่มึออเลย”
“ไล่ไ้ไ็ันเป็นเ้าออ่ะ”
ูมันพูเ้าทำัวสบายเหลือเินมันน่านั
“เออ!!ถ้าูเป็นลูน้อมึนะูยึิารมึไปหมแล้ว”แบฮยอนแล้่อยท้อานยอลเบาๆนที่นอน็แล้ร้อโอโอยให้น้าบนสสาร
“ยอมให้ยึเลยถ้าเป็นแบฮยอน”
“ั้นป่ะ”านยอลลุึ้นแล้วับ้อมือแบฮยอน่อนะระุให้ลุอีนลุามร่าเล็ไ้แ่ทำหน้าสุท้าย็้อลุึ้นยืนามร่าสู
“ไปไหน”
“ไปทำานไ”
“แล้วนายะให้ันไปับนายเพื่ออะไรวะานยอล”
“็นายะไ้รู้ไว่าันทำานที่ไหน”านยอลหัวเราะแล้วึแนแบฮยอนให้เินามมามือเรียวแทบะหยิบรีโมมาปิทีวีไม่ทันอะไรอเานึะไป็ไป “เผื่ออนที่เราแ่านันแล้วันลับบ้านึๆื่นๆนายะไ้มาามิถึที่ไ้ไ”
“ใระแ่านับนายัน!!!”
“็นแถวๆนี้ไ”
“บ้า”
ผับ c
“นี่สินะที่ทำานอนายอ่ะ”
“ใ่แล้ว”
แบฮยอนยืนมอทาเ้าผับที่เาเอับานยอลรั้แรอย่าบอนะว่ามันเป็นเ้าอผับนี่อ้อใ่สิื่อมัน็บออยู่แล้วว่า
ผับ
C
C = านยอล
“ไปเถอะมาทำานัน”
านยอลพาแบฮยอนมาั้นบนสุแล้วเปิประูเ้าไปในห้อทำานอัวเอแบฮยอนมอห้อทำานอานยอลไปรอบๆยิ่เห็นเอสารที่วาเป็นปึยิ่อยาะหยิน้าๆให้เนื้อเียวนัเียว
“นี่แหนะ!!!”แบฮยอนหยิแนานยอลอย่าแรแล้วเินไปหยิบานึ้นมาู “านอท่วมหัวนานี้ยัทำัวว่าานอยู่ไ้อี”
“็ทำไไ้อ่ะนายันเสน่ห์แระนาที่ไอ้เทๆอะไรนั่นมันอยาะเป็นแฟนใะา”
“เทๆอะไรอนาย”แบฮยอนหัวเราะมอานยอลที่เินไปนั่แล้วออราวับเ็น้อยที่ถูัใ “เาื่อพี่เทา่าหา”
“เออนั่นแหละ”
“ทำไมหึหรือไ”
“เออิ!”านยอลว่าแล้วแล้ทำเป็นมอที่อื่น “ผัว๋าทั้นไม่ให้หึไ้ไ”
“นั่นสิเนอะ”แบฮยอนยิ้มหวาน “แ่ถ้านายเเรหนีานมาแบบนี้อีล่ะ็ไม่แน่นะันอาะไปเทับพี่เทาทุวันเลย่อยู”
“ใร้ายอ่ะทำร้ายเมีย๋าไ้ลอ”
“ใร้ายแน่ถ้านายยัทำัวแบบนี้อี”แบฮยอนนั่้อแล้วี้นิ้วสั่
“ทำานไป!!!”
“ะ...็ไ้รับ”านยอลหัวเราะเบาๆเาไม่ไ้ลัวแบฮยอนหรอนะ็แ่ไม่อยาให้นัวเล็รหน้าไปเทับเทา “แ่่อนทำออะไรอย่านึิไ้ป่ะ”
“อะไร”
“็ถ้านหมแร็้อเิมพลัใ่ป่ะล่ะ”
“อาฮ่ะแล้วไ่อ”แบฮยอนพยัหน้าแล้วมอนที่ยิ้มเ้าเล่ห์
“ุ๊บๆไ”
“ไม่!!”
“นะๆสัาว่าะไม่ออะไรอีเลย”
“หลับาิ”แบฮยอนระแอมแล้วเอ่ยเสียเ้มเามอานยอลที่หลับาพริ้ม่อนะยื่นหน้าเ้าไปูบเบาๆแล้ว่อยๆผละออมา
แ่ทว่า
านยอลเอื้อมมือมาว้าอแบฮยอนไว้แล้วูบ่อปาน้อยๆที่เผยออเรียมะ่าลับถูานยอลทับแล้วส่ลิ้นเ้าไปวาวามหวานในโพรปาอิ่มไปมานแบฮยอนเริ่มเลิ้มามไปับูบหวานนแทบะละลาย
หลัาิมวามหวานนพอใแล้วานยอล่อยๆผละออ้าแล้วยิ้มริ่มับผลานอัวเอที่เห็นแบฮยอนหอบหายใโยเอาอาาศเ้าปอ
“อา!!...ื่นใัเลย”านยอลยิ้มแล้ว้มหน้ามาสนใานอัว่อ
“เิมพลัแล้ว็มีแรทำาน่อล่ะ”
“ไอ้นวยโอาส!!!”แบฮยอนีแนานยอลอย่าแรแ่็ไม่ไ้ทำให้านยอลเ็บแ่อย่าใเ้าัวลับหัวเราะร่านแบฮยอนเริ่มหมั่นไส้
ะประท้วไมุ่ย้วย
10วิเลย่อยูเหอะ!
ความคิดเห็น