ไม่เขียนแล้ว พัก

ณ โรงเรียน SAD

       ''นี่พวกแก เมื่อวานฉันได้ข่าวมาว่าพิชไปแข่งบาสที่โรงเรียน STD ด้วยแหละ เห็นว่าสาวๆกรี้ดตรึมเลยอ้ะ ฉันล่ะอิจฉาสาวๆพวกนี้จัง
ที่ได้ใกล้ชิดพิชสุดหล่อของฉัน ถ้ามีโอกาสเจอพิชบ้างคงดีเนอะ'' ยัยแพมแพมเพื่อนสาวของฉันเริ่มเปิดสนทนาคุยกัน แต่พิชอะไรที่มันเล่ามาเมื่อกี้มันใครกันน้ะ ฉันไม่รู้จักเลย (อยู่ป่าดงมาหรือ?)
     
แต่เอ๋? ยัยแพมแพมเพื่อนฉันสวยเหมือนดาราเลยอ้ะ หน้าตาอย่างกับทับทิม มัลลิกาเลย นางฟ้าชัดๆ (แต่ฉันสวยกว่า -.,-)
แต่กว่ายัยแพมแพมมันโกรธเนี้ย ฉันไม่อยากนึกสภาพเลยทีเดียว TOT ,
     
'' จริงอ้ะ.....กรี๊ดดดดดดดดดดด!! พิชสุดหล่อของฉัน เมื่อไหร่ฟ้าจะได้นำพาเราสองคนมาพบเจอกันสักทีน้ะ สักวันนึงคอยดู จะจับตีตูด หอมแก้มเลย >< '' นั้นคือเสียงยัยออม เพื่อนสนิทของฉันอีกคนที่พ่อโครตรวย และแม่สวยมาก (แต่มันกลับอ้วนเหมือนหมู =^=)

       วันๆ ไม่ทำอะไรเอาแต่กิน และกิน และฉันก็กินเป้นเพื่อนมัน 555555. คนเราต้องช่วยเพื่อนกิน เพราะเรารักเพื่อนไง กลัวอิ่มเกินไป! แล้วนี้เป็นคาบวิชาที่โครตจะน่าเบื่อ เมื่ออาจารย์อรอุมาสั่งรายงานมาเกือบครึ่งโลก จะทรมานกูไม่ให้จบม. 6 ใช้ม้ะ? (จะบอกให้น้ะอาจารย์อรอุมาโครตที่จะดุ แกจะเข้าสอนตรงเวลา ถ้าวันไหนแกไปมาแกจะสั่งงานเกือบ 20 หน้า แถมถ้าใครไม่ส่งตรงเวลา จะถูกให้ไปนวดเท้าพี่แก , แถมเท้าที่แกไม่ใช้ธรรมดาน้ะโว้ย โครตจะไม่มีใครอยากจะพบจะเจอเลย)