คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ตอนพิเศษ!! ฉลองแฟนพันธุ์แท้นิยายทุกเรื่องรวมกันเกินหนึ่งร้อย!!!
ฉลองแฟนพันธุ์แท้นิยายทุกเรื่องรวมกันเกินหนึ่งร้อย!!!
(104 คน รวมทุกเรื่อง ลบกับแฟนคลับนิยายที่ลบแล้วด้วย = 104 คน ^o^)
เอาล่ะ... ตอนนี้ต้องมาเจอดาราดังของนิยายสองเรื่อง!!! เริ่มด้วยประการฉะนี้ =w=
เมื่อตัวละครจาก สวัสดีครับ..ผมคือลูกแมวครึ่งแวมไพร์! ได้หลงทางไปในโลก(ประหลาด?) ในเรื่อง ต้องการรักแมวอย่างผมมั้ยครับ? จะเป็นอย่างไร!!
*หมายเหตุ ตอนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับในนิยายแต่อย่างใด
**ในเรื่องเซมินอสอยู่ในร่างจริงๆ ใช้ชุดเวอร์ๆมีผ้าคลุมนะเออ เผื่อจะจินตนาการกัน 555
*** ในเรื่องโฟโต้อยู่ในโลกของจีฟูล์
**** อีกครั้ง... เรื่องนี้เน้นทางเรื่องแมวแวมไพร์ เพราะลงตอนในเรื่องนี้
ยามค่ำคืนหนึ่ง ณ ประเทศ อิสมาสเอล (ไม่ใช่อิสราเอลนะเออ)
โครม!!!!!!!
“บ้าฉิบ!” เจ้าของร่างที่ตกลงจากหลุมมิติสบถด้วยความหงุดหงิด เขาลุกขึ้นปัดทรายพลางบ่นกับตนเองอุบอิบ
ชายผมสีรัตติกาล(ที่เพิ่งเสียโฉมกลิ้งหมดสภาพ) หันซ้ายหันขวา มองไปทางไหน... ก็มีแต่ต้นไม้ ป่าชัดๆ!!“แล้วที่นี่มัน..ที่ไหนกัน?”
…แต่ ตอนนี้ยังมีเรื่องที่เขาห่วงยิ่งกว่าสถานที่เสียแล้ว
ก็ในเมื่อ... ไอ้อาหารตัวแสบของเขา(?) ดันไม่ได้อยู่กับเขา!!!
“....เหนือซวยยังมีซวย”
เขาพูดกับตนเองเบาๆ จะว่าไป... เคยได้ยินเรื่องนี้รึเปล่า? เรื่องที่เคยบอกว่า ถ้าโชคร้ายแล้วจะโชคร้ายอีกสามครั้งเป็นอย่างต่ำ...ก่อนจะเจอเรื่องโชคดีอีกสามครั้ง
หมายความว่า..โชคร้ายของเขาต้องมาอีกหนึ่งสินะ..? เวรกรรม!! มันน่าจะสามแล้วมิใช่รึ?! โดนไอ้สิ่งประหลาดๆนั่นดูดมา ทำให้มาล่วงลงที่ไหนไม่รู้ แถมยังพลัดหลงกับอาหาร(?)อีก!! แล้วเขาจะหาอาหารที่ไหนกินเนี่ย? (ห่วงแอ๊กซิสก็บอกมาเหอะ ไม่ต้องอ้างว่าอาหาร) ไม่สิ..มันไม่ใช่ประเด็น นี่มันก็เรียกว่าซวยสามครั้งแล้วนี่? ต่อจากนี้จะโชคดีไหมนะเนี่ย..
“...ฮะๆ คุยอยู่คนเดียว ตลกจัง”
“ใคร?!” ชายหนุ่มเสทดาบขึ้นตามสัญชาตญาณเมื่อได้ยินเสียงไม่คุ้นดังมา เขาหันพยายามหาเจ้าของเสียง... อยู่ไหนเนี่ย!? ผีเรอะ?
“อยู่ข้างบน” เจ้าของเสียงผู้น่าสงสัย( ? ) ที่นั่งอยู่บนต้นไม้สูง กระโดดลงมาอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม
“เก็บดาบเถอะครับ ถ้าไม่เก็บผมยิงนะ” ชายผมสีเทา มีหูและหางแมวสีเดียวกัน หน้าตาน่ารักนั้นมองชายหนุ่มแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร ...ในขณะที่ในมือมีปืนแถมยังขู่อีกต่างหาก=_=;
“เจ้าเป็นใคร?” ชายหนุ่มไม่ลดดาบลง มองเด็กหูแมวน่ารักๆอย่างไม่ค่อยไว้ใจ (เพราะในมือมีปืนอีกนั่นแหละ)
“ผมชื่อ จีฟูล์ เทมัสเทิร์น เรียก จีฟูล์ ก็ได้! ผมเห็นคุณหล่นมาจากหลุมมิติน่ะ” จีฟูล์ส่ายหางดุ๊กดิ๊ก (ในขณะที่อีกคนยิ้มเจื่อนกับพฤติกรรมของเขา) “ผมไม่ทำร้ายคุณหรอก ผมจะมาช่วย”
“...แล้วในมือ?” ชายหนุ่มเหล่ตาไปที่ปืนคู่ของจีฟูล์ จีฟูล์เกาหัวแล้วยิ้มแหะๆ
“ถ้าคุณไม่เก็บดาบ ผมก็ไม่เก็บปืน” จีฟูล์แลบลิ้นใส่ ชายหนุ่มชักรู้สึกหงุดหงิด
เด็กดูท่าทางติงต๊องไม่มีพิษมีภัยแบบนี้....คงจะไม่ทำอะไรเขามั้ง เขาคิดแล้วถอนหายใจ แล้วยอมเก็บดาบ (เล่มใหญ่ๆ) นั่น
“เอาล่ะ มาเป็นเพื่อนกัน!” จีฟูล์พูดอย่างร่าเริง ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ไอ้เด็กคนนี้มันอะไรเนี่ย… แต่เขามีเรื่องสงสัยกับเด็กคนนี้นะ
“…” เขามองหูกับหางแมวของจีฟูล์ “..เจ้า.. เจ้าเป็นปีศาจแมว?”
“เอ๋??” จีฟูล์ร้องเสียงหลง เอียงคอทำหน้างุนงง
“มีหูกับหางแมวไม่ใช่รึ?” จีฟูล์ทำหน้างงสุดขีดเหมือนเจอข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยวิชาคณิตศาสตร์.... (ถึงไม่เคยสอบ)
“นายก็มีหูกับหางแมวนี่นา? ไม่ใช่คนของโลกนี้แต่หลงมาด้วยหลุมมิติเหรอ?” จีฟูล์เปลี่ยนสรรพนามการเรียก (เพราะมันไม่ถนัดชอบกล) ถามด้วยความสงสัย
“…ทะ...ที่นี่ที่ไหน?” ชายหนุ่มถาม ชักสังหรณ์พิลึก.... จีฟูล์ขยับยิ้มแล้วพูดอย่างร่าเริงเหมือนได้รางวัลที่1 ...กลับกันเมื่อเขาได้ยินที่จีฟูล์พูด ต้องถึงกลับหูลู่ หางตก เหงื่อพรากเลยทีเดียว...
“เมืองแตรมาสเซล ในประเทศอิสมาสเอล!”
สรุปที่ว่ามันคือที่ไหนกัน!??
ตุบ!!!!!
“โอ๊ย!!!” ร่างที่ตกลงมาร้อง... แต่ก็ไม่ดังเท่าคนที่โดนทับ
“อูย...เจ็บชะมัด อ้ะ..” ชายที่ตกลงมาจากหลุมมิติบ่นกับตนเองก่อนจะเป็นเห็นว่า..เขากำลังทับใครอยู่ไม่รู้!! “ขอโทษครับ!!!!!”
“เจ็บนะเฟ้ย!! ใครมาล้มใส่ฉันเนี่ย!...เอ๊ะ?” ร่างที่ถูกทับตะโกนโวยวาย ผลักเขาออกไป และเขาต้องหยุดโวย...เมื่อเห็นหน้าเขา “เอ้อ...หล่นมาจากหลุมมิติสินะ?”
“ ? หลุมมิติ?” ชายผมสีนิลอมน้ำเงินที่เพิ่งร่วงมาทับคนอื่นอย่างหมดสภาพเอ่ยซ้ำอย่างไม่เข้าใจ
“นายเป็นคนในโลกมนุษย์สินะ ไม่มีหูหางสัตว์แบบนี้” ร่างนั้นวิจารณ์
“นายไม่ใช่มนุษย์??” เขาตีหน้าซื่อ เอ่อ..ตามจริงหูกับหางก็อยากลองมีอยู่หรอกนะ ฮ่าๆ (<-- ความคิดลึกๆของเขา)
“มนุษย์เหมือนกัน!! แค่มาอยู่ที่นี่เท่านั้น นายล่ะ! เป็นใคร ชื่ออะไร อย่างไร บอกมาเดี๋ยวนี้!!”
“ชื่อ แอ๊กซิส อายุ 17 ปี อยู่โรงเรียนxxx ในจังหวัดyyy ประเทศzzz คร้าบ!!” แอ๊กซิสตอบอย่างลุกลี้ลุกลนเมื่อชายนิรนามประหลาดๆนั่นตวาดใส่
“ห๊ะ!!” เขาตกใจ “อายุมากกว่าเรอะ=[]=!! ขอโทษครับรุ่นพี่”
...บ้ารึเปล่า?
“…พอเหอะ นายล่ะชื่ออะไร” แอ๊กซิสทำท่าระอาเมื่อเห็นไอ้มิสเตอร์อดีตถูกทับแบนนี่แทบจะกราบเขาอยู่แล้ว
“โฟโต้ ฉันชื่อโฟโต้” เขาบอก แอ๊กซิสพยักหน้าเออออไป
“อืม โฟโต้ ที่นี่ที่ไหน?” แอ๊กซิสถาม
“อิสมาสเอล.. เอ่อ นายคงไม่รู้จัก เอาเป็นว่าที่นี่เป็นโลกคู่ขนานกับโลกมนุษย์น่ะ” ...เรียกรุ่นพี่ว่านาย? ไม่ใช่สิ... โลกคู่ขนานเรอะ!!!!
“แล้วฉันจะกลับบ้านยังไง!?”
“..รอไป เดี๋ยวจะไปถามจิชายน์ให้ มานี่ด้วยสิ” โฟโต้กระดิกนิ้วให้ตามหลังมา.. แอ๊กซิสรู้สึกไม่พอใจนิดๆ แต่ไม่ว่าอะไร จะว่าไป.. เขาลืมอะไรบางอย่างไปรึเปล่า?
อะไรนะ..อะไรนะ?
“เฮ้ๆ เดินเหม่อเซไปจะชนต้นไม้แล้ว!” โฟโต้เตือน ห๊ะ?.. อะไรนะ เซ..?
“ช..ใช้แล้ว เซ...เซมินอส!!!!!! เซมิลอยู่ไหน!!!=[ ]=”
ทำไมถึงเพิ่งนึกออกวะครับ!!
“…นี่ๆ คุณๆ คุณคนเงียบ” จีฟูล์สะกิดชายหนุ่ม เขาหันควับทำตาขวางใส่จีฟูล์ จนจีฟูล์สะดุ้งโหยง น่ากลัวชะมัด
“ข้าไม่ได้ชื่อ เงียบ”
“ก็นายเงียบนี่นา... ว่าแต่นายชื่ออะไรเหรอ?” จีฟูล์ถาม
“เซมินอส ข้าชื่อเซมินอส” ชายหูแมวสีดำตอบโดยไม่มองหน้า (บอกเพราะกลัวทุกคนลืมว่าเซมิลจังมีหู+หางแมว ฮ่าๆๆ)
“เรียกยากอะ”
“ก็ไม่ต้องเรียก” ..จบกัน เย็นชา(ชาเย็น)เป็นบ้า จีฟูล์คิดในใจ
“..เดี๋ยวฉันจะพาไปหาจิชายน์ เผื่อเขาจะรู้ว่าทำไงถึงกลับบ้านของนายได้ โอเคมั้ย” จีฟูล์บอก “เอ้อ จิชายน์คือเพื่อนฉันน่ะ”
“..แล้วเพื่อน(แน่ใจว่าแค่เพื่อน?)ข้าอยู่ไหน?”
“เอ๋?? หลงมากับเพื่อนเหรอ พลัดกันละมั้ง..เดี๋ยวก็เจอ!!” จีฟูล์รีบพูดประโยคสุดท้ายอย่างเร็วไวเมื่อเซมินอสทำหางตาแบบเหมือนจะฆ่าเขาให้ได้= =;
“...หวังว่าคงไม่เป็นอะไรนะ..” เซมินอสพูดกับตนเอง(อีกแล้ว) แล้วเดินตามจีฟูล์ไปยังบ้านของ จิชายน์
“จิชายน์ ~~ !!” จีฟูล์เปิดประตูเจ้าของบ้านเข้ามาโดยไม่ขออนุญาต
“จีจัง! มาดึกจัง.. พอดีเลยคุณโฟโต้ก็มา.. นั่นใครน่ะ?” จิชายน์เดินมารับจีฟูล์ และก็ต้องผงะเมื่อเห็นจีฟูล์มาพร้อมกับชายหูแมวร่างสูงดูน่าเกรงขามที่ไม่รู้จัก
“…” เซมินอสเงียบ แล้วตามทั้งสองเข้ามาในห้องรับแขก ทั้งสามได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากในห้อง..และพบว่า...
“เฮ้! ชิ้นสุดท้ายนี่เป็นของฉัน!” แขกทั้งสองที่มารออยู่ก่อนหน้า...กำลังทะเลาะแย่งคุกกี้ชิ้นใหญ่ชิ้นสุดท้ายอยู่.. เสียงโวยวายนั้นเป็นของโฟโต้
“แต่ฉันหิว! ฉันเป็นพี่ต้องได้กินเข้าใจมั้ย!?” แอ๊กซิสแย่งต่อ
“รุ่นพี่ต้องเสียสละให้รุ่นน้องต่างหาก!!” โฟโต้แย่งมาได้ แล้วกำลังจะนำมันเข้าปากทันที
แต่ทันใดนั้น.. คุกกี้ที่กำลังจะเข้าปาก.. ก็โดนจีฟูล์แย่งไป แล้วเข้าปากภายในคำเดียว
“ง่ำ..ง่ำ อร่อย” จีฟูล์กลืนคุกกี้อย่างมีความสุข แอ๊กซิสทำท่าจะแว๊กใส่จีฟูล์ทันที แต่เมื่อเขาได้เห็นหน้าตาน่ารักของชายหูแมว ‘จีฟูล์’ ก็หยุดไปทันที “หู..แมว.. หูแมวอีกแล้ว!!”
แอ๊กซิสหน้าแดงมีความรู้สึกเหมือนอยากจะไปกอดจีฟูล์ให้ได้ (<--- คลั่งหูแมวชนิดโอตาคุ) แต่ก็โดนโฟโต้ผลักออกไปซะก่อน
“จีฟูล์มีเจ้าของแล้วโว๊ย! ถ้าอยากได้ไปเอาจิชายน์สิ!” โฟโต้โวย แล้วกอดจีฟูล์ พร้อมชี้ไปที่จิชายน์ จีฟูล์หน้าขึ้นสีระเรื่อเมื่อเห็นว่าโฟโต้มากอด.. แอบมีความสุข? ^ ^
แอ๊กซิสเพิ่งรู้สึกตัวว่าตนเองเผลอปล่อยนิสัยนี้ออกมา คราวนี้หน้าสีแดงของเขาไม่ใช้เพราะหูแมว.. แต่เพราะอายต่างหาก อะไรเนี่ย!! ความลับแตกอีกแล้ว!?
“...แอ๊กซิส” เจ้าของร่างที่เงียบมาตลอดเรียกผู้คลั่งหูแมว(?)ด้วยเสียงเย็น จนแอ๊กซิสสะดุ้ง หันไปพบกับหน้าที่คุ้นเคย...
“เซมินอส!! ฉันเป็นห่วงแทบแย่แน่ะ! นึกว่าไปหลงที่ไหนแล้ว” แอ๊กซิสโผล่เข้ากอดเซมินอสทันที แต่เซมินอสก็ยังนิ่ง...
“...ข้าก็มีหูแมว? ทำไมไม่เคยคิดจะคลั่งข้าบ้าง?” เซมินอสพูดเหมือนอิจฉาจีฟูล์ จีฟูล์กับโฟโต้มองทั้งสองอย่างมีความหมาย... อืม สองคนนี้ไม่ใช่แค่เพื่อนแน่ๆ ฮึๆ!
“เอ่อ... แหะๆ ..เอ่อ.. ฉันไม่ได้คลั่งหูแมววนะ!!! ไม่ได้คลั่ง เมื่อกี๊แค่ติดอาการโรคจิตอยากกินแมว(?)มาจากใครไม่รู้(ว่าฉันรึเปล่า?//โฟโต้) ตอนนี้หายแล้ว!! หายแล้วจริงจริ๊งงงงง” แอ๊กซิสลากเสียงพร้อมยิ้มหวานให้เซมินอส.. ในขณะที่ขมับยังเหงื่อแตกพลั่กอยู่
“...เอ่อ สรุปทั้งสี่คนมาบ้านผมทำไมฮะ^ ^;” จิชายน์ที่เงียบยิ่งกว่า แทรกขึ้น เอ้อ.. ลืมประเด็นไปเลย
“สองคนนี้หลงมาจากโลกมนุษย์?” จิชายน์ถามทวนหลังจากจีฟูล์กับโฟโต้เล่าให้ฟัง
“...เราจะกลับได้มั้ย?” แอ๊กซิสถามด้วยน้ำเสียงกังวล
“ได้อยู่แล้วฮะ แต่คงต้องใช้เวลา” จิชายน์เกาหัว
“ช้าหน่อยไม่เป็นไรมั้ง...ยังไงก็ขอบใจนะ นายชื่ออะไรเหรอ?” แอ๊กซิสถาม เด็กคนนี้ก็น่ารักนะ... ผมยาวรวบเป็นเปีย มีหูแมวสีเหลืองอ่อน ดูเผินๆดูเหมือนผู้หญิงเลย.. น่ารักชะมัด เฮ้ย!! เขาโรคจิตอีกแล้ว!? แอ๊กซิสโวยวายกับตนเองในใจ
“ผมชื่อ จิชายน์ ฮะ เป็นเพื่อนสนิทของจีฟูล์^ ^” จิชายน์ยิ้มกว้างอย่างน่ารัก... จนแอ๊กซิสใจจะละลาย!!
“...เพล้ง!!!”
เซมินอสเผลอบีบแก้วน้ำที่ถืออยู่จนแตกคามือ ทุกคนหันไปมองด้วยความตกใจ และหวาดเสียว... เซมินอสกัดฟันแต่ก็ยังทำหน้านิ่งอยู่.. ไอ้หมอนี่ โกรธก็พูดออกมาตรงๆซี่! ทุกคนเว้นแอ๊กซิสคิด..
“เซมิล! เลือดออกแล้วนั่น เอ่อ.. จิชายน์ มีอุปกรณ์พยาบาลมั้ย?” จิชายน์รีบวิ่งไปเอากล่องพยาบาลให้ตามที่แอ๊กซิสบอก แอ๊กซิสจับมือเซมินอสขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง “ทำอะไรของนายเนี่ย เสียดายเลือดรู้มั้ย(?)”
“…” เซมินอสไม่พูดอะไร กระชากแอ๊กซิสเข้ามาใกล้ๆทันที
“เฮ้!! นายทำบ้าอะ...อุ๊บ!”
ไม่รอให้พูดต่อ เซมินอสประกบปากเข้ากับริมฝีปากบางของแอ๊กซิสทันที โฟโต้กับจีฟูล์ที่นั่งมองสถานการณ์นั้นอยู่นั้นถึงกับ หน้าแดงถนัด.. มันจูบกันนี่เฟ้ย!!
“งือ..” เซมินอสถอนริมฝีปากออก ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ในขณะที่จิชายน์ที่เพิ่งมาเห็นถึงกับทำกล่องพยาบาลตก จีฟูล์มองทั้งสองอย่างซื่อๆ ส่วนโฟโต้ก็คิดถึงเรื่องสองคนนี้ไปไกลถึงเตียงแล้ว(????)
“เซมินอส!! นายทำอะร๊ายยยยยยยยย” แต่ถึงอย่างไรก็ไม่มีใครหน้าแดงเท่าแอ๊กซิสอีกแล้ว เขาเอามือปิดปาก หน้าขึ้นสีแดงไปทั้งหน้าและไปถึงหู...
“ข้าหึง!! เข้าใจไหม!! หูแมวที่เจ้าคลั่งต้องมีแต่ข้าเท่านั้น!!” เซมินอสประกาศ หันหลบสีหน้าระเรื่อไปทางอื่น
“นะ..นะ..” แอ๊กซิสหน้าแดงควันออกหู(?)แข็งกลายเป็นอนุสาวรีย์ แล้วทลายลงแทรกแผ่นดินไปด้วยความอับอาย ไอ้เจ้าบ้านี่.. แกบ้าไปแล้ว!!! แว๊กกกกกกก แอ๊กซิสก่นด่าแว๊กใส่เซมินอสในใจ..
“…คู่นี้(ร้อน)แรงเป็นบ้า..” โฟโต้ยิ้มแห้ง
“โฟร์ นายก็จูบฉันบ้างสิ!!” จีฟูล์กอดโฟโต้ พร้อมทำหน้าที่คิดว่าน่ารักที่สุด
“จะบ้าเรอะ!!!” โฟโต้กดหัวจีฟูล์ลง แล้วเข้าไปกระซิบใกล้ๆหูเบาๆว่า... “ไว้ในห้องสิ ฉันจะทำยิ่งกว่านั้นเลย ฮึๆๆ” (นั่นแหละ! หัดรุกเสียบ้าง! ในเรื่องปล่อยให้เคะอย่างจีฟูล์รุกคนเดียว=[]=!)
“โฟร์ง่า!! >///<” ...ถึงอิโมติค่อนจะหน้าแดง แต่จริงๆจีฟูล์ก็ไม่ได้หน้าแดงเลย.. เพราะยังไม่ค่อยเข้าใจถึงความหมายมันเสียเท่าไหร่..
“อิจฉาทุกคนมีคู่กันหมด TwT” จิชายน์พูดปิดท้าย...
นิสัยอาจแปลกๆ เนื่องจากเรื่องจีฟูล์ ไม่ได้แต่งนานแล้ว อาจนิสัยเปลี่ยน-w-;
ปล. อยากแต่งฉากเซมินอสหึงมานานแล้ว กรี๊ด คลั่งแทนคนอ่านน 555+ แอ๊กซิสก็คลั่งหูแมวเข้าไป๊! ลืมแล้วเหรอว่าตนเองเป็นอาหารของใคร? (ผมไม่มีเลือดมากถึงขนาดเป็นอาหารของเซมิลหรอก=[]=!!!//แอ๊กซิส <-- จะเป็นโรคโลหิตจางแล้ว)
ปล.2 ประโยคเด็ดวันนี้ “ข้าหึง!! เข้าใจไหม!! หูแมวที่เจ้าคลั่งต้องมีแต่ข้าเท่านั้น!!” ^O^ พิมพ์เองรู้สึกปลื้มเอง 555+
ปล.3 น่าจะมีต่อ แต่เนื่องในโอกาสอะไรล่ะ? 555+
^.Me_My_Shining_.^
ความคิดเห็น