Lumiel S. Waneriar
ดู Blog ทั้งหมด

ชนชั้น สิ่งที่หลีกหนีไม่ได้

เขียนโดย Lumiel S. Waneriar
 เมื่อวาน.....

มีเรื่องฟาดปากกันเรื่องระบอบการเมืองนิดหน่อย...

สังคมนิยม & นาซี เผด็จการ...

ถึงตอนแรกจะหงุดหงิดก็เถอะ.....

แต่ดีใจนะ.....ที่..ที่นี่มีคนที่สามารถคุยด้วยแบบสูสี....

เพราะชีวิตจริง ถ้าพูดออกมาเมื่อไหร่...ไม่ต้องถึงข้างนอกหรอก....

ได้เจอที่บ้านสับแหงๆ

ระบอบการเมือง อุดมการณ์...

มันก็เหมือนกับวงกลม....

อยู่คนละจุดยืน...แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ....

ทุกอย่างทำเพื่อ่ผลประโยชน์...

การเมือง แค่อยู่คนละจุด ก็มองเห็นแตกต่างกันแล้ว...

พออารมณ์เย็น...มันถึงได้กลับมานึกอีกที...

ว่ามันมีความสุขออกนะ..ที่มีคนสามารถสู้กับเราได้อย่างสูสี

ไม่หมือนชีวิตจริงเจออัดอยู่ฝ่ายเดียว...

อันที่จริงฉันสงสัยตัวเอง...

ทีแต่ก่อนชอบสวดนักการเมือง น่ะ...

ฉันสวดให้ตัวเองรึเปล่า?

เพราะฉันมันก็ไมได้ต่างกันเลย....

ระบอบชนชั้นน่ะ ถึงจะหลายรัฐบาล หลายประเทศ

มีนโยบายว่าจะกำจัดมันไป....

แต่...มันเคยมีที่ไหนทำสำเร็จไหม?

ไม่มีหรอก ...

ระบอบชนชั้นน่ะ มันอยู่คู่กับโลกนี้...

ถึงไม่ได้มาแบบศักดินาสวามิภักดิ์...

แต่มันก็มาในรูปแบบอื่น...

โรงเรียน 

ครู-นักเรียนไงล่ะ...

บริษัท

ประธาน - ลูกน้อง...

คนที่แข็งแกร่งกว่า พร้อมกว่า ก็ย่อมเป็นเจ้าคนนายคน

ส่วนคนที่ด้อยกว่าก็ย่อมเป็นลูกน้อง...

ถ้าหากมันเสมอภาคจริงๆ งานจะไปได้ยังไงล่ะ...

ทำไมคนที่อยู่ต่ำไม่มาคิดประยุกต์ว่า ที่ตัวเองอยู่ต่ำเพราะอะไร

ถ้าชาตินี้มันไม่โอกาสได้อยู่สูง ทำไมไม่หาทางปรับตัวกับมัน

อย่างเรื่องเกษตรกร..ทำไมถึงจนอยู่แบบนั้น 

ทำไมถึงไม่มีที่ทำกิน...

ย้อนกลับไปสมัยฟิวดัล ระบอบนารวม...

ก็ทำรวมๆกันซะ แล้วเอามาเฉลี่ยนกัน อย่างน้อยมันก็ได้แล้ว...

สมัยนี้..มันพอล้มก็ล้มครืนกันหมด...

แล้วก็มาประท้วง...

กรรมกร....ไม่ได้จะดูถูกหรอก...

แต่มันต้องมีผู้เสียสละ...

เพราะเขาเรียนมาน้อย....

พูดมานาน มันก็ปลาใหญ่กินปลาเล็กนั่นล่ะ....

ยอมรับว่า...ฉันเกลียดพวกองค์การพิทักษ์สิทธิมนุษยชนทั้งหลายแหล่นั้น

มันก็ดีแต่ปาก...แต่ทำอะไรจริงๆไม่ได้เลย

พวกที่เป็นแบบนั้น มันก็ยิ่งงอมือ ง อตี นให้เขาโอ๋ไป...

ไม่สู้เองบ้าง...พอไม่สู้ ก็มากดดันคนอื่น...

Give & take

ถ้าเราให้ สักวันเราก็ได้กลับคืนมา..

การเมืองน่ะ....มันไม่มีใครถุกใครผิด....

ไม่สิ มี...

ขึ้นอยู่กับสถานการณ์...หากใครชิงลงมือกดดัน ฝ่ายนั้นจะแพ้ทันที...

ใครที่อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล..มันจะพัง

ทักษิณพังเพราะเสื้อแดง

เสื้อเหลืองพังเพราะเห็นแตกกันในกลุ่ม..

ต่อให้เป็นอเมริกา ก็ไม่สามารถกำจัดปัญหานี้ได้หรอก...

ตัวเขายัง ชนชั้นอยู่เลย

ชนชั้นศาสนาไง..แล้วไหนจะสีผิวอีก...

เพราะทุกอย่างมันมีสมดุลของมัน...

กฏของธรรมชาติ..ที่ทุกคนไม่สามารถหลีกหนีไปได้...

กฏการคัดเลือก...

หากแพ้ก็ต้องถูกเหยียบ ไม่ก็หายไปเลย...

โลกนี้มันวัดกันที่ความสามารถในการอยู่รอด...

นักการเมืองอำนาจเยอะก็จริง..แต่ก็ต้องระวังไม่ให้ทำอะไรขัดขาคนอื่นจนเจอเก็บ..

ประเทศ ต่อให้มีประวัติศาสตร์มายาวนาน แต่หากอ่อนแอเมื่อใด ก็ย่อมสูญสลายหายไป

มนุษย์ ต่อให้อำนาจล้นฟ้า แต่ก็เอาชนะธรรมชาติไม่ได้หรอก

ต่อให้วิทยาการก้าวล้ำยังไง แรกๆอาจจะช่วยได้ แต่หลังๆ มันก็จะกลับสู่วฏจักรของตัวมันเอง..

อยู่อย่างอ่อนน้อม ดีกว่าอยู่อย่างแข็งกร้าว...

เพราะแบบนี้ฉันถึงสติแตกบ่อยๆเวลาเจอแบบนั้นไงเล่า..

ทุกคนก็มีด้านที่เป็นตัวของตัวเอง..

แต่ ก็แค่ด้านนั้นจะทำประโยชน์หรือโทษให้ก็แค่นั้นล่ะ

แล้วก็...ชนชั้นอีกอย่าง ที่ทุกคนต้องเจอ..

ผู้ใหญ่ - เด็ก....

สมดุลของมันเอง ผู้ใหญ่อาจจะเอาแต่บอกว่า ฉันอาบน้ำร้อนมาก่อนเธอ 

ว่าเด็กว่าที่ทำแบบนี้มันผิด ห้ามนู่นห้ามนี่ 

มันก็มีข้อดีและข้อเสีย ตามแต่ละกรณี..

เด็ก อาจจะบ่นว่า จะมาจุกจิกอะไรนักหนา 

แต่เวลาทำอะไร เพราะคุณเป็นเด็กเขาถึงเอาใจใส่ เวลาผิดอะไรมักจะมีข้อยกเว้น...

ทุกอย่าง..มันมีหลายๆด้าน

ขึ้นอยู่ก้ับสถานการณ์ทั้งนั้นล่ะ..

ธรรมชาติ กับมนุษย์ก็เหมือนกัน...

ระบอบชนชั้น...ที่ไม่ว่าอะไรๆก็ตัดไม่ขาด...

ธรรมชาติเป็นใหญ่กว่ามนุษย์เสมอ

เราเคยเอาชนะธรรมชาติได้อย่างจริงๆจังบ้างไหม?

มันก็แค่เอาชนะทีเผลอ....

สุดท้ายก็เจอตอบโต้หนักกว่าเดิม อีกต่างหาก


อืม..

แค่นี้ล่ะ...มันก็มันจะยากไม่จบไม่สิ้น....

ความคิดเห็น

ยังไม่มีความคิดเห็น