19//08//54

นาร์มิททัค...

อากาศดี ครึ้มฟ้าครึ้มฝนหน่อยๆ

พอออกจากหอไปฝนถึงเทลงมาโครมๆ...อืม..แย่จริง..

พรุ่งนี้ไปสัมมนาซะด้วยสิ...
===========================================
Le sena

ฉันจะลงอธิบดีกรมทหารที่เวลแล้วมันเกี่ยวอะไรกับสภา?
ที่เวล ฉันไม่ได้ทำตัวแบบที่สภาสักหน่อย..
เจ๊ไม่ต้องทำหน้าเครียดหรอกน่า...= ="
อย่างน้อยๆที่สภา..กรมทหารอยู่อยู่ภายใต้การปกครองของเซนามีร์รัส..
อีกอย่่างถ้ามองในสภาแล้วตำแหน่งฉันยังอันตรายกว่าที่เวลอีก...
1.ประธานสภากลาง (พระราชา)
2.เสนาบดีกรมคลัง
3.รัฐมนตรีกระทรวงการสงคราม(หาเรื่องก่อสงคราม)
4.รองเสนาบดีกรมโยธา(หน้าที่เขียนแผนที่..แค่นั้น)
5. หัวหน้าผู้รักษาการณ์แห่งจักรวรรดิ (หน่วยตบเกรียนแห่งสภานั่นเอง)

ตอนนี้ที่สำคัญๆและอันตรายมีแค่ 5 เองนะ = ="

อีกอย่าง...มันไม่กระเทือนไปถึงสภาหรอก...เวลฉันออกจะเรียบร้อย..=__,=+

ปล.ฉันแยกเรื่องอำนาจและเรื่องส่วนตัวออกน่ะ...อย่างน้อยๆ เวลาลงดาบฉันก็ไม่เคยเห็นแก่หน้าใครทั้งสิ้น..จริงมั้ย?

และ กำหนดการของ Acostoria II เร็วๆนี้....เพราะเหลือแค่เขียนสคริปต์NPC ลงไป กับนัดวันกันแค่นั้น..
อื้ม...บทแรกสบายๆ แต่บทสอง..ซวยแหงๆ
============================================
Econmic tour...
วันที่20-21 สิงหาคม
ไปสัมมนาเศรษฐศาสตร์ที่นครนายก...
ณ โรงแรมธาริดา แกรนด์วิว รีสอร์ท อ.เมือง จ.นครนายก..
กำหนดการ(เผื่อใครอยากไปหาตัวจริงของเจ้าของไอดี )

วันเสาร์ที่ 20 สิงหาคม

08.00 น. นักศึกษาคณะเศรษฐศาสตร์ทุกชั้นปีมาพบกันที่อาคาร 2
08.30 น. เดินทางออกจากม.รังสิต
10.30 น. ศึกษาดูงาน ณ พิพิธภัณฑ์อาคาร รร.จปร.100ปี อนุสรณ์สถานแห่งเกียรติประวัติ
(รับฟังบรรยายสรุปเกี่ยวกับระวัติและกิจการของโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า)
12.00 น. รับประทานอาหารกลางวัน
13.00 น. ศึกษาดูงาน ณ ศูนย์ภูมิรักษ์ธรรมชาติ
(รับฟังบรรยายแลกเปลี่ยนความรู้เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์แนวคิดและทฤษฏีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ตลอดจนเดินชมและฟังบรรยายบริเวณศูนย์ภูมิรักษ์ธรมชาติ)
15.30 น. ศึกษาดูงาน ณ เขื่อนขุนด่านปราการชล
(รับฟังบรรยายสรุปเกี่ยวกับประวัติ การบริหารจัดการน้ำ และประโยชน์ของเชื่อน)
16.30 น. กลับที่พัก ณ ธาริดา แกรนด์วิว รีสอร์ท
17.30 น.สัมมนานักศึกษาโดยให้นักศึกษาระดมสมองเกี่ยวกับเรื่อง
1.การแต่งกายและการเข้าเรียนของนักศึกษา
2.การพัฒนาการเรียนของนักเรียน
3.การพัฒนากิจกรรมนักศึกษาในคณะ
4.การวางแผนกิจกรรมนักศึกษาประจำปี 2555
5.บทบาทของนักศึกษาต่อสังคม
6.โครงการวิชาการและการวิจัย
19.00 น. รับประทานอาหารเย็นและกิจกรรมสันทนาการของนักศึกษาและอาจารย์
22.00 น. พักผ่อนตามอัธยาสัย

วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม

07.30 น. รับประทานอาหารเช้า
09.00 น. นำเสนอผลการสัมมนาและประเมินโครงการ
12.00 น. รับประทานอาหารกลางวัน และเดินทางกลับ ม.รังสิต

แค่นั้นล่ะ ....
====================================================
About...........

ก็ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ...เพราะช่วงนี้อารมณ์เย็นขึ้นเยอะ (เรอะ..ฉันว่าแกมันโมโหจนเลยจุดเดือดไปแล้ว)
จุดดุลยภาพ แห่งความโกรธ....สินะ

ช่วงนี้มีวูบๆไปบ้าง..แต่มันก็ยันกลับ...ได้...น่ะนะ..
ที่คราวที่แล้วอาการหนัก
เพราะมันมีเหตุการณ์หลายๆอย่างที่ประดังประเดเข้ามา..
ก็เกือบๆไปแล้วเหมือนกัน...

แต่อาจารย์ทักว่าตอนนี้ฉันเริ่มจะทำหน้าเหมือนคนที่คิดจะก่อเหตุฆาตกรรมเลย
แค่ยิ้มแบบปกติเองนะอาจารย์?...
หรือว่าฉันยิ้มโรคจิตขึ้น?
อันที่จริง..อาจารย์นี่..บอกแม่นจังเลย..
ลูกศิษย์อาจารย์กำลังอยากจะก่อเหตุฆาตกรรมพอดีเลย..
แต่..ตอนนี้มาคิดอีกมุม ให้เขาตายทั้งเป็นดีกว่า...
ถ้าเป็นเมือ่ก่อนมันสบายไป นัดเดียวจบ..
มันไม่คุ้มค่ากับการที่เราต้องสูญเสียอะไรในช่วงนั้น..

อันที่จริงจะมาว่าฉันโหดร้ายก็ไม่ได้ พอฉันก็เตือนเขาไปตั้งเยอะเเล้ว..
เเต่เขาก็ยังทำต่อไป...
ในเมื่อกล้าทำให้ฉันเป็นได้ขนาดนี้ทำใจได้แล้วใข่มั้ย?
ว่าตราบใดที่เรายังอยู่ร่วมโลกกันและยังไม่เลิกทำพฤติกรรมแบบนี้
ฉันก็ไม่ปล่อยไปหรอก..
อันที่จริง..ฉันขอแค่คำขอโทษจากใจจริง แค่นั้นล่ะ..
ถ้าแค่นี้ยังให้ไม่ได้ก็ตามใจ..

ตราบใดที่ยังไม่ปรับปรุงตัว
ตราบใดที่ยังเจอกันในนี้..
ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้หรอก..
คำสัญญาของพวกแกเชื่อถือไม่ได้..
สักแต่สัญญา..เหอะ..
ใช่..ฉันมันคิดมาก เครียด..
แต่รู้ไว้นะ ไ อ้ พวกทีมันเล่นๆแบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรจากสวะหรอก
พวกแกมันขี้ขลาด..เอาแต่สร้างคำแก้ตัว..
ช่วงวัยมันไม่เกี่ยวอะไรกับการเรียนรู้หรอก..
คนอายุเท่าๆแก E.Qยังสูงกว่าแกเยอะเลย
สังคมเราน่ะ ..เขาวัดกันที่E.Q กันนะ.
คะแนน มันแค่ตัวเลข..
ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอดมันก็มีเยอะถมไป..

ตอนนี้เพราะเป็นเด็กมันถึงได้รับการคุ้มครอง
ลองแกมาอายุเท่าๆฉันสิ..
จะรู้สึก...หรือจะยิ่งไม่สำนึกอีกกันแน่?
เคยดูข่าวบ้างไหม เรียนก็สูงเกียรนิยม
ยังกระโดดตึกฆ่าตัวตาย..
ก็เพราะมันไม่รู้จักประยุกต์ใช้ความรู้น่ะสิ
อา...ฉันก็ไม่ได้ชมตัวเองสักหน่อย
ฉันเคยบอกไหม ว่าฉันเป็นคนดี คนเก่ง?
ไม่เลย..การว่าฉันเป็นคนดีก็เหมือนกับด่าฉันนั่นล่ะ
ฉันรู้ดี..ว่าตัวฉันในชีวิตจริงมันเลวแค่ไหน?
หืม? คนแบบพวกแกน่ะ..ฉันเห็นมาเยอะแล้ว พวกนั้นสุดท้ายจุดจบมันก็ไม่ต่างอะไร
กับเศษขยะ...ฉันว่าพวกฉันสกปรกแล้วนะ แกนี่มันขยะมีพิษชัดๆ
รีไซเคิลก็ไม่ได้...ทำอะไรก็ไม่ไได้รอวันตายอย่างเดียว

อืม..แย่จริง เผื่อทำกิริยาไม่เหมาะสมอีกแล้ว
แต่..แหม..วันนี้มันก็เจออะไรมาด้วย
ฉันแค่ด่ารวมๆเท่านั้นเอง..

รู้ไว้ซะหน่อยก็ดี เงินตรากับอำนาจน่ะ มันจำเป็นกับโลกนี้มากกว่าตัวเลขที่พวกแกอวดนักอวดหนาว่าได้ที่1 ,2,3 กันเยอะเลยนะ..
สารภาพตามตรง..เรื่องที่พวกแกฉันก็เอาไปเม้าท์ในวงน้ำชาด้วยล่ะ..
ไม่อยากบอกผลลัพธ์..แต่
อา...มันยอดมาก...ฉันว่าคำที่ฉันว่าพวกแกไป...มันกลายเป็นคำชมเลยล่ะ
เพราะอย่างน้อย มันก็ไม่ได้เเทงใจดำกันทุกประโยค
ขนาดฉันฟังด้วย ยังเจ็บแทนเลย..
นี่สินะ..ที่เขาเรียกว่าด่าแบบผู้ดี..มันเจ็บจริงๆ
ตอนนี้..ฉันว่าพวกแกโชคดีแล้วนะ..โชคดีมากๆ
ที่เจอแค่ในเด็กดี...ไม่งั้น..ไม่อยากนึกผลลัพธ์...
============================
รู้สึกเหมือนกับว่าเราถูกทิ้งให้กับที่...
เวลามันก็โหดร้ายเหลือเกิน..
ถึงแม้ต่อหน้าฉันจะยิ้มแย้ม...
แต่จิตใจของฉันมันกลับไม่ยิ้มตาม..
มันรู้สึกว่าระหว่างพวกเราเริ่มมีกำแพงมากั้นกันไว้...
ความเชื่อใจงั้นเหรอ?
ฉันไม่ปฏิเสธ..ว่าฉันไม่เคยเชื่อใจใคร100%
เเม้กระทั่งที่นี่..เพระากลัวว่า ถ้าหากเชื่อใจจริงๆ
ผลตอบแทนทีได้รับมันอาจจะเจ็บปวด..
กระทั่งสภา ฉันย้งไม่เคยเชื่อใจเลย
สภาก็ส่วนสภา ชีวิตจริงก็ส่วนชีวิตจริง

แม้กระทั่งตัวเอง ฉันก็ไม่เคยเชื่อใจ
ไม่แม้สักเสี้ยวเดียว..
เพราะ ว่าฉันไม่รู้ว่าอนาคตฉันจะทำอะไรลงไป
คิดว่าคำพูดฉันมันเคยล้อเล่นกันนักหรือไง?
ฉันน่ะไม่เกี่ยงวิธีหรอกนะ..เรื่องอุดมการณ์น่ะ
ฉันรู้มันยาก...เพราะถ้าประกาศไปตรงๆ..
ยังดีก็มีแต่คนหัวเราะเยาะ....อืม หัวเราะไปเถอะ
ถ้าฉันทำได้สำเร็จจริงๆ ฉันไม่ปล่อยไว้หรอก
อย่าทำให้ฉันแค้นจนฝังลึกก็พอ..ฉันมันพวกชอบสะสางบัญชีแค้น
ต่อให้เป็นเรื่องเล็กๆ แต่ถ้าหากปล่อยไว้มันก็เป็นเรื่องใหญ่ได้เหมือนกัน..

อำนาจน่ะอย่าให้อยู่ในมือฉันก็พอ...
เพราะต่อให้สายเลือดเดียวกัน แต่ขวางทางฉัน
ฉันก็กำจัดมันได้...ฉันบอกแล้วไงเพื่อความสำเร็จ
ฉันไม่สนถ้าจะล้มกระดาน ต่อให้เส้นทางมันจะเต็มไปคำสาปแช่งก็เถอะ
ฉันสนแค่ผลลัพธ์ต่อให้ท้ายที่สุด มันลงเอยเเบบไม่สวยนัก ฉันก็ยอมรับมัน
ต่อให้ต้องถูกประณาม จากทั้งโลกฉันก็ไม่สนหรอก...
เส้นทางชีวิตของฉัน ฉันเลือกเอง..
ถ้าไม่อยากให้ฉันทำแบบนั้นจริง..ก็แค่...
หาใครสักคนมาเก็บฉันก็พอ...ดีซะอีก..ช่วยคนส่วนมากที่จะตายเพราะน้ำมือฉันได้ด้วย
ไม่ดีเหรอ? เป็นวีรบุษ/วีรสตรี เชียวนะ?

อันที่จริง..ฉันก็ไม่เคยหวังหรแกว่าตัวเองจะอายุยืน..
ตอ่ให้อุดมการณ์ไม่สำเร็จแต่อย่างน้อยระหว่างทาง
ฉันก็ได้ทำอะไรไปบ้างแล้ว..
จะหัวเราะว่าไรสาระก็ได้นะ...
แต่...ปฏิเสธได้มั้ย?
สงครามโลกครั้งที่ II มันก็มีสาเหตุมาจากคนๆเดียว
เพราะนายปรินซิป ที่ปลงพระชนม์รัชทายาของออสเตรีย-ฮังการี่
อันที่จริง ถ้าไม่มีนายคนนั้นทุกอย่างมันคงไม่ลงเอยถึงขั้นนั้น..
บางที ถ้าทางเซอร์เบียส่งตัวหมอนั่นให้ออสเตรียฯ
ทุกอย่างอาจจะไม่เลวร้ายเหมือนที่ผ่านมา

ชนวนเหตุแค่เล็กๆน้อยๆ มันก็ทำให้เรื่องราวลุกลามโตได้..
ไม่ใช่แค่สงครามหรอก..
ทุกๆอย่างเลยล่ะ
หากมีอะไรมาสะกิดมันเล็กน้อย
มันก็สามารถลุกลามไปไกลเกินเอื้อมได้..
แค่คำว่าเล่นๆ อย่าคิดว่าทุกสิ่งมันจะเล่นๆตาม
ความสัมพันธ์ของพวกเราที่ผ่านมามันก็เล่นๆงั้นเหรอ
บทจะรั้งก็รั้งให้กลับมา
แต่พอจะทิ้งก็คิดจะทิ้งงั้นเหรอ?

ถึงแม้เหล่าวิหคจะโผบินออกไป แต่ฉันก็ยังจะขอฝ้ามองต่อไป
เฝ้ามอง ดูจุดสุดท้ายที่ปีกคู่นั้นจะบินไป..

เฝ้าดูจุดจบของเรื่องราวทั้งหมด..

============================
เอาส์ วีเเดร์เซนท์

19//08//54

ความคิดเห็น