ประชุมคณะ...(22/08//54)
เขียนโดย
Lumiel S. Waneriar
ไม่...ฉันจะไม่ทนกับพวกคุณอีกแล้ว...
พวกคุณก็โตๆกันแล้วนะ...ทำไมยังทำตัวเป็นเด็กอีก
พวกคุณเอาแต่บอกว่า ฉันน่ะเครียดเกินไป..
แล้วใครล่ะที่ทำผมเครียด...
ยอมรับว่าช่วงนี้มีหลายๆอย่างมาเป็นปัจจัยด้วย...
แต่พวกคุณ..พวกคุณบอกผมนี่นา
เมื่อตอนเช้า ว่าจะไม่ดื่มให้มันหนัก
จะเพลาๆ กันบ้าง..
แต่ วันนั้นพวกคุณทำตัวได้แย่มาก...
ยอมรับว่าผมก็ทำตัวผิดไปด้วย...
แต่พวกคุณ...พวกคุณทำเกินไปแล้วนะ....
พวกคุณจะดื่มจะตั้งวง ก็ได้...ไม่มีใครว่า แต่ที่พวกคุณทำมันยิ่งกว่า..อีก
ผมรับผิดชอบไม่ไหวแล้วนะ
พอจะชี้แจงพวกคุณก็พากันเถียงกับผมอีก
ช่วยรับฟังแล้วเอาไปพิจารณาได้มั้ย?
อีกอย่างเมือ่วาน(22//08//54)
พวกคุณทำตัวเองนะ...
ผมเคยเตือนเเล้วว่าอย่าทำให้ผมโกรธ..เพระาผมจะคุมสติไม่อยู่.,,,
แล้วเป็นยังไงล่ะ...
พวกคุณยังมีหน้ามาขำอีก..ผมอาจจะให้อภัยพวกคุณได้บ้าง..
แต่ซิลเวียไม่คิดจะทำหรอกนะ...
อันที่จริงถ้าประธานไม่มาทำให้ผมได้สติ พวกคุณจะหูชากว่านี้อีก
พวกคุณเคยเข้าใจความลำบากของคนที่ต้องประสานงานกันระหว่างสองฝ่ายมั้ย?
ยังไงๆผมก็ขอโทษด้วยละกัน...
ยังไงพวกพี่ มันก็มีใครเคารพอยู่แล้ว
เพราะพวกผมปล่อยตัวเกินไป
พวกคุณถึงได้ทำแบบนี้...
ที่พวกผมต้องเตือนพวกคุณ
ก็เพราะเป็นห่วงกัน..นะ..พวกคุณก็ยัง..
เอาเถอะ...พูดไปตอนนี้ก็คงไม่ทัน...
ในเมื่อพวกคุณท้าพวกผม...
พวกผมก็จะทำให้ดู...
ส่วนพวกเพื่อนๆของพี่ เขาจะคิดยังไงพี่ไม่อยากรู้..
แต่ถ้าหาพวกคุณยังทำตัวแบบนี้อีก
ผมจะใช้มาตรการขั้นเด็ดขาด...
ในเมื่อพวกคุณทำตัวให้พวกผมไม่เห็นเป็นรุ่นน้อง
งั้น..ต่อไป...พวกคุณมาลองเป็นลูกน้องดูบ้างไหม?
ระเบียบวินัยแค่นี้ก็ยังรักษาไม่ได้..
แล้วต่อไปจะทำอะไรกิน...
ผมว่าผมพูดไปหลายที่ หลายครั้ง..
กรณีที่เด็กดี อาจยังพอคิดได้ว่าช่องว่างระหว่างวัยมันเยอะ...
แต่พวกคุณก็บรรลุนิติภาวะกันมาหมดแล้ว...
น่าจะพอชั่งน้ำหนักกันได้บ้าง?
ช่างเถอะ พูดไปก็ป่วยการอีก...
เตือนไปก็หลายที่ หลายคน...
แต่มันก็มีแต่พวกรับปากส่งๆไปงั้นๆ
ทีหลังถ้าไม่คิดว่าจะทำได้ ก็อย่ารับปาก...
พวกคุณเล่นกันมามากแล้วจริงๆ
ทำจนผมชักจะหมดความอดทน...
แต่ยังไงๆ ก็ตาม...
วันนี้(23//08//54) ผมจะตั้งความหวังดู...
ถ้าหากพวกคุุณปรับปรุงตัวได้..
ผมจะถือว่าที่แล้วๆมา ผมจะปล่อยผ่าน ยอมปิดตาข้างหนึ่ง
แต่หาก...ยังคิดไมได้...
พวกพี่..ก็จะใจร้ายกับพวกคุณบ้าง...
โอเคสินะ??
แล้วก็...เรื่องนั้น ของปี 3 กับ ปี 2
มันจบๆไปแล้วไม่ใช่เหรอ?
ทำไมยังเอามาเป็นประเด็นกันอีกล่ะ..
คณะพวกเราเป็นคระเล็กก็จริง..แต่ทำไม ความสามัคคี และไว้เนื้อเชื่อใจกัน
มันถึงต่ำกว่าคณะใหญ่ๆที่มีคนเป็นพันได้ล่ะ?
พวกเรามีกันแค่ ร้อยเศษๆ เองนะ...
ไว้ลองพวกคุณมายืนอยู่บนจุดเดียวกับพวกผม
พวกคุณจะเข้าใจเอง...
ว่าพออยู่จุดสูงสุด มองลงมาข้างล่าง มันจะมีมุมมองแบบไหน..
เอาเถอะ...ปล่อยผมเครียดไปคนเดียวเถอะ...
ประธานไปทำงานของประธานก็แล้วกัน...
ผมจะเป็นกระโถนท้องพระโรงต่อไป..
ทุกทีเลยสินะ...เอาเถอะ...
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
23 ส.ค. 54
102
0
ความคิดเห็น