อ ยู่…ก็ อ ยู่ ใ ห้ เ ห นื อ
พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)
วัดบูรพาราม จ. สุรินทร์
ผู้ที่เข้านมัสการหลวงปู่ทุกคน และทุกครั้ง
มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
แม้หลวงปู่จะ มีอายุใกล้ร้อยปีแล้วก็จริง
แต่ก็ดูผิวพรรณยังผ่องใส
และสุขภาพอนามัย แข็งแรงดี
แม้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดท่านตลอดมา
ก็ยากที่จะได้เห็นท่าน แสดงอาการหมองคล้ำ หรืออิดโรย
หรือหน้านิ่วคิ้วขมวดออกมาให้เห็น
ท่านมีปกติสงบเย็นเบิกบานอยู่ เสมอ
มีอาพาธน้อย มีอารมณ์ดี
ไม่ตื่นเต้นตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่เผลอ คล้อยตามคำสรรเสริญ หรือคำตำหนิติเตียนฯ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ท่ามกลางพระเถระฝ่ายวิปัสสนา
สนทนาธรรม เรื่องการปฏิบัติกับหลวงปู่
ถึงปกติจิตที่อยู่เหนือความทุกข์
โดยลัก ษณการอย่างไร ฯ
หลวงปู่ว่า
“การไม่กังวล การไม่ยึดถือ นั่นแหละคือ วิหารธรรมของ นักปฏิบัติ ”
(ที่มา : “หลวงปู่ฝากไว้” : บันทึกคติธรรมและธรรมเทศนาของ พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)
รวบ รวมและบันทึกไว้โดย พระโพธินันทมุนี (พระ มหาสมศักดิ์ ปณฺฑิโต) วัดบูรพาราม อ. เมือง จ. สุรินทร์,
พิมพ์ ครั้งที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๔๓ เพื่อสมทบทุนนิธิกัมมัฏฐาน หลวงปุ่ดูลย์ อตุโล), หน้า ๔๓
| |
ความคิดเห็น