Fate Series - ข้อมูลของเหล่าเซอร์แวนท์

ลำดับตอนที่ #72 : Elizabeth Bathory : สตรีกระหายเลือด

Lancer : เอลิซาเบธ บาโธรี่ (Elizabeth Bathory)

สตรีกระหายเลือด

 

          เอลิซาเบธ บาโธรี่ เด็กหญิงอายุ 14 ปีที่ยังไม่ได้กลายเป็นปีศาจร้ายแบบคามิลล่า (Camilla) ซึ่งเป็นเธอในตอนที่เป็นผู้ใหญ่ เธอถูกขนานนามว่าลูกสาวแห่งมังกรและเธอเองก็มีฉายาว่าท่านเคาน์หญิงแดร็กคูล่า (Countess Dracula)

          เอลิซาเบธเกิดเมื่อปี 1560 และเสียชีวิตลงในปี 1614 เธอเกิดในตระกูลของชนชั้นสูงในประเทศฮังการี่ ครอบครัวบาโธรี่ซึ่งมีกรงเล็บมังกรเป็นตราประจำตระกูล เธอเป็นหนึ่งในต้นแบบสำหรับแวมไพร์คามิลล่า หญิงสาวผู้ชั่วร้ายผู้ซึ่งอาบเลือดของสาว ๆ กว่า 600 คนเพื่อคงความสวยงามของเธอเอง

          ตระกูลบาโธรี่เป็นตระกูลที่มีอิทธิพลเป็นอย่างมากในยุโรปตะวันออก และครอบครองสายเลือดแห่งบ้านฮับส์บูร์ก (Habsburg) ซึ่งเป็นสายเลือดหลักที่จะทำให้เธอกลายเป็นขุนนาง อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นการแต่งงานภายในเชื้อสายของบาโธรี่หรือผลกระทบจากการที่ครอบครัวนี้อาศัยกันอย่างหรูหรา ตระกูลนี้กลับมีคนที่มีจิตใจวิกลจริตและโหตร้ายอยู่หลายคน ในบรรดาญาติคนสนิทของเธอต่างก็เป็นคนรักร่วมเพศและเฒ่าหัวงู แม้แต่พวกที่นับถือซาตานก็ยังมี

          เอลิซาเบธเองก็ไม่เป็นข้อยกเว้น เธอก็ค่อย ๆ มีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่เธอฆ่าผู้หญิงไปกว่า 600 คนและอาบเลือดของพวกเธอเพื่อความสวยงามอันเป็นนิรันดร์ของเธอในปราสาทแอคติส (Cachtice Castle) ประเทศสโลวาเกีย (Slovakia) เธอรักอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยเลือดอันน่าสะอิดสะเอียน ผู้หญิงคนนี้ได้ฆ่าผู้คนไปมากมาย จนกระทั่งช่วงสุดท้ายชีวิตของเธอ เธอก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย เพราะผู้คนชั้นสูงในเวลานั้น คิดว่าคนที่ไม่ใช่พวกของตนเองนั้นไม่ใช่มนุษย์ ทำให้ไม่มีใครมีปัญหาเกี่ยวกับการกระทำของเธอ

          วันหนึ่ง เธอให้สาวใช้มาหวีผมอันแสนภาคภูมิใจของเธอ แต่หวีดันติดที่ผมของเธอ ด้วยความโกรธ เอลิซาเบธจึงใช้ปิ่นผมของเธอแทงไปที่สาวใช้คนนั้น เลือดของสาวใช้กระเซ็นไปโดนหลังมือของเธอ และเธอก็สังเกตว่าผิวหนังที่โดนเลือดของสาวใช้นั้นนุ่มขึ้นกว่าเดิม ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอก็ได้คิดว่า ถ้าอาบเลือดสาว ๆ ล่ะก็ คงทำให้เธอสวยงามตลอดไป

          การเก็บเลือดของสาว ๆ เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของเธอไปแล้ว และหลังจากที่เธอย้ายมาอยู่ที่ปราสาทแอคติส ก็ได้มาถึงจุดที่หญิงสาววัยแต่งงานหายตัวไปจากหมู่บ้านรอบ ๆ เขตของเธอ (บางที ทุกคนอาจจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นและแอบพาผู้หญิงไปซ่อน) เธอจะไม่สบายใจถ้าหากเธอไม่สามารถเก็บเลือดจากหมู่บ้านรอบ ๆ ได้ เธอจึงเลือกที่จะเก็บเลือดของพวกขุนนางสาวชั้นต่ำกว่าเธอแทน ซึ่งเธอก็ทำเป็นพาพวกเธอมาสอนเรื่องมารยาทหรือชวนมางานเลี้ยง ลูกสาวของขุนนางเหล่านั้นก็มาตามคำเชิญของเธอพร้อมไปด้วยเครื่องแต่งกายที่สวยงาม โดยที่พวกเธอไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

          นอกจากการที่จะดูดเลือดพวกเธอออกไป บ้างก็เอาเหล็กร้อนแทงเข้าไปในปาก บ้างก็เอาหมุดปักลงไป หรือวิธีทรมานอีกมากมาย เธอสั่งให้พวกคนใช้ของเธอดึงหนังของพวกสาว ๆ ออกมา ซึ่งเธอจะได้เพลิดเพลินไปกับใบหน้าที่เจ็บปวดของลูก ๆ และพ่อแม่ของเธอ ในอีกด้านหนึ่งก็เล่าว่า เธอทรมานพวกผู้ชายด้วย เรื่องราวของเธอที่สนุกสนานไปกับการทรมานจึงเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะแปลกใจสักเท่าไหร่

          สำหรับเอลิซาเบธ การฆ่าคนทั่วไปเป็นเรื่องประจำวันธรรมดา ๆ ซึ่งเธอคิดว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร สิ่งที่โชคร้ายสำหรับเธอก็คือ การที่ไม่มีใครมาตำหนิความผิดของเธอเลย ไม่มีใครมาสั่งสอนว่ากล่าวเธอไปในทางที่ดี หลังจากหลายปีที่เธอเริ่มเอาเลือดของสาว ๆ มา การกระทำอันโหดร้ายของเธอก็ได้กลายเป็นประเด็นและถูกฟ้องร้องเอา ในปี 1611 เธอถูกตัดสินว่ามีความผิดและถูกขังไว้ในคุกของปราสาทแอคติส 

          และผู้คนก็ได้ปิดผนึกเธอไว้อย่างสมบูรณ์ ผู้คนต่างกระซิบนินทา การเห็นตัวของเธอเป็นสิ่งที่น่ากลัว การได้ยินเสียงของเธอก็เป็นสิ่งที่น่ากลัว การจดจำเธอก็เป็นสิ่งที่น่ากลัว ทั้งพ่อของเธอ ญาติ ๆ ของเธอ เพื่อน ๆ ของเธอต่างก็พยายามที่จะหนีความผิดจึงได้กักขังและทำเป็นลืมเธอไว้ในคุกหินที่เป็นห้องสุดท้ายที่เธอได้ใช้ชีวิตในวันสุดท้าย คุกของเธอในชั้นใต้ดินของปราสาทไม่มีอะไรเลยนอกจากช่องเล็ก ๆ ที่จะนำอาหารเข้าไปให้เท่านั้น และในห้องนั้นเองก็ไม่มีทางออกหรือหน้าต่างเลย เป็นห้องที่ถูกปิดกั้นจากภายนอก เธอพยายามถามซ้ำไปซ้ำมาว่า ทำไม? ฉันไม่ได้ทำอะไรแย่สักหน่อย อยู่ซ้ำไปซ้ำมาจนช่วงเวลาสุดท้ายของเธอ

          เสียงของเธอเล็ดลอดออกมาจากห้องขังจนทำให้คนอื่นได้ยินหรือบ้างก็ว่าเหล่าทหารรำคาญเสียงของเธอ จึงได้ทำการปิดช่องนั้นไว้ ทำให้ไม่มีเสียงของเธอเล็ดลอดออกมา หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเห็นเธอในขณะมีชีวิตอีกเลย จนกระทั่งในวันที่ 21 สิงหาคม 1614 พวกทหารก็ได้กลิ่นอาหารเน่าออกมาและพบว่าเธอได้ตายจากไปแล้ว

          ในซี่รี่ย์เฟท เอลิซาเบธปรากฏตัวในรูปร่างของหญิงสาวบริสุทธิ์ผู้มีผมสีชมพูยาวจนถึงกลางหลังพร้อมกับริบบิ้นสีม่วงและดวงตาสีฟ้า เธอรูปร่างผอมบางและแต่งตัวแบบกอธิก กระโปรงบานเป็นวงกลมและมีสายขาดเชื่อมระหว่างชุดของเธอเพื่อปกปิดหน้าอกเหมือนกับแพสชั่นลิป (Passionlip) เธอสวมรองเท้าทรงสูงที่มีหนามอยู่ตรงปลายเท้า มีกรงเล็บสีชมพูและหางที่ดูเหมือนกับมังกร รวมไปถึงเขาปีศาจที่อยู่บนหัว

          เอลิซาเบธเรียกตัวเองว่าเป็นไอดอล ขุนนาง ผู้สูงส่ง รุนแรง ก้าวร้าว ไร้ปราณี สิ่งเหล่านี้คือลักษณะเด่นของเธอ เธอแสดงว่าเป็นอมนุษย์ออกมาได้เหมือนดั่งในตำนาน ตั้งแต่ตอนที่เธอถูกเลี้ยงดูในฐานะชนชั้นสูง เธอจึงไม่ค่อยมีคุณธรรมทั่วไปสักเท่าไหร่ เธอเป็นพวกแอนตี้ ฮีโร่แต่เธอก็ยังเป็นเด็กสาวที่ใฝ่ฝันในความรักเหมือนคนทั่วไป สิ่งที่ทำให้เธอไม่สมหวังในความรักคือความขี้อายของเธอ

          บุคลิกของเธอเหมือนกับลูเวียเกลิตา เอเดลเฟลท์ (Luviagelita Edelfelt) เธอเปรียบตัวเองเหมือนกับไอดอล และเสียงร้องของเธอก็เข้าขากับเซเบอร์แดงหรือเนโรเป็นอย่างดี เอลิซาเบธจะเรียกชื่อของมาสเตอร์พวกเธอตามเพศสภาพ ถ้าเป็นผู้หญิงเธอจะเรียกว่า กระรอกน้อย แต่ถ้าเป็นผู้ชายจะเรียกว่า เจ้าหมู แทน

          เอลิซาเบธปรากฏตัวในเกมเฟท/เอ๊กซ์ตร้า ทริปเปิ้ล ซี (Fate/Extra CCC) และเกมเฟท/แกรนด์ ออเดอร์ (Fate/Grand Order) ในบทออร์เลอ็องส์ : สงครามร้อยปีแห่งมังกรผู้ชั่วร้าย (Orleans : The Wicked Dragon Hundred Year War) เซปเท็ม : จักรวรรดิแห่งความบ้าคลั่งอันเป็นนิรันดร์ (Septem : The Eternal Madness Empire) อี พลูริบัส อูนัม : การต่อสู้อันยิ่งใหญ่แห่งตำนานในอเมริกาเหนือ (The Grand Battle of Legends in North America) และเธอจะเป็นมาสคอตให้กับอีเวนต์ฮาโลวีนในทุก ๆ ปี

ความสามารถเฉพาะคลาส

ความต้านทานเวทย์มนต์ (Magic Resistance) A 

     สามารถยกเลิกเวทย์ระดับ A ลงมาได้ทั้งหมดทำให้เวทย์มนต์ในปัจจุบันทั้งหมดไร้ผล เธอได้รับมันมาเนื่องจากสายเลือดของมังกรจากบรรพบุรุษของเธอ หลักฐานคือตราประจำตระกูลของเธอแสดงถึงความกล้า ความแข็งแกร่ง และความโหดร้ายของมังกร แต่ตัวเธอนั้นไม่รู้ว่ามีความสามารถนี้อยู่กับตัว

การสร้างอาณาเขต (Territory Creation) A 

     ความสามารถในการเรียกปราสาทของเธอแอคติส (Cachtice) ที่ที่เธอใช้จองจำและสังหารหญิงสาวมากมาย ถึงแม้มันจะเป็นความสามารถประจำคลาสของคลาสแคสเตอร์ แต่เนื่องจากประวัติของเธอ เธอจึงได้รับมันมาเป็นข้อยกเว้น

ความสามารถเฉพาะตัว

การสู้อย่างต่อเนื่อง(Battle Continuation) B 

     ในกรณีของ เอลิซาเบธ มันเป็นความสามารถที่ทำให้เธอกลับมาสู้ต่อได้ตลอดไม่ว่าเธอแพ้สักกี่ครั้ง “เพราะมันคือการสู้อย่างต่อเนื่องไงละ มันไม่น่าอายสักนิดไม่ว่าฉันจะโผล่มาสักกี่รอบ” เธอกล่าวไว้

ความน่านับถือแบบซาดิสต์ (Charisma) A 

     ความน่านับถือที่จะมีผลมากกว่าเมื่อขึ้นกับผู้หญิงเนื่องจากเธอเป็นสมาชิกของชนชั้นปกครอง ในขณะที่กับผู้ชายนั้นไม่ค่อยมีผลเท่าไหร่พราะเธอไม่ค่อยชอบยุ่งกับผู้ชาย เธอไม่เคยแตะต้องผู้ชายโดยตรงเลย มีแต่ใช้เครื่องมือเขี่ยๆเท่านั้น

เทคนิคการทรมาน (Torture Techniques) A

      ความสามารถในเพิ่มความเสียหายเมื่อใช้เครื่องทรมานในการโจมตี ในกรณีของ เอลิซาเบธ ความเสียหายจะมากขึ้นเมื่อใช้กับผู้หญิง

ลมหายใจมังกร (Dragon breath) E 

     ความสามารถในการพ่นมานาและเปลี่ยนให้เป็นคลื่นเสียงความถี่สูง มันเป็นความสามารถของมังกรเพียงแต่มันก็ไม่ได้ทรงพลังมากนัก

ไมเกรน (Migraine) --- 

     เนื่องจากผลของความสามารถนี้ทำให้เธอไม่สามารถระลึกได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นมนุษย์ แต่บางทีเธอก็ไม่ได้โหดร้ายถึงขนาดนั้น จึงอาจเรียกเธอได้ว่า ตัวเอกปฏิลักษณ์ (Anti-Hero)

สมบัติวีรชนที่ครอบครอง

"ฉันจะให้พวกเธอได้ยินเสียงที่ดังที่สุดในโลกแห่งวีรชนแล้วล่ะนะ , บาโธรี่ เอร์เซอเบท!"

บาโธรี่ เอร์เซอเบท Bathory Erzsebrth : ปีศาจสาวแห่งเลือดและเนื้อ 

ประเภท : ต่อต้านบุคคล 

ระดับ : E+

     ความสามารถในการอัญเชิญปราสาทของเธอออกมาแล้วเปลี่ยนมันเป็นเครื่องเสียงขนาดใหญ่ พวกกับพลังในการพ่นลมหายใจมังกรของเธอ ทำให้ผู้ที่ได้ยินเสียงของเธอเหมือนตกนรกทั้งเป็น แต่นี่ยังไม่แย่ที่สุดเพราะหากอลิซาเบธได้จับคู่กับเนโร (คนที่ร้องเพลงได้แย่มาก) ในโรงละครของเธอ นั่นจะเป็นยิ่งกว่านรกเสียอีก

-------------------------------------------------------------------------

Facebook Fanpage : Kokowa ฉันแค่อยากแปล

https://www.facebook.com/KokowaTrans/

-------------------------------------------------------------------------

จบไปแล้วนะครับ กับประวัติของวีรชนท่านนี้ น้องเอลี่ ถ้าข้อมูลน้อยไปหรือผิดพลาดก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยครับ เอาเป็นว่าใครที่ชอบก็อย่าลืมกดไลค์แฟนเพจ กดหัวใจ กดเรท กดแชร์ให้กับเรื่องนี้ต่อไปด้วยนะครับ