Violence Destiny : ชะตากรรมแห่งความเจ็บปวด
ความเจ็บปวดที่ต้องแบกรับ ความยากลำบากในการเอาชีวิตรอดจากผู้สังหาร ซึ่งไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงชะตากรรมนี้ได้ มีเพียงต้องยอมมันเท่านั้นหรือ ?
ผู้เข้าชมรวม
912
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
912
อัปเดตล่าสุด : 26 ส.ค. 55 / 23:02 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สถานะการดำเนินเรื่อง
----Chapter. Awaken Nightmare----
Act.1 Broken Town(In Process)
Act.2 ----
Act.3 ----
NONTHAI's Talk : เอาเป็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ที่ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องเก่าๆ ที่ผมแต่งมาทั้งหมดนะครับ เพื่อป้องกันความสับสนในการรับชม
26/08/12-เปลี่ยนแปลงคำประกาศชื่อเรื่องเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิดว่ามันคือเรื่องเดียวกับที่เคยแต่งไว้หรือไม่
ผลงานอื่นๆ ของ E.I. Eternal-Image ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ E.I. Eternal-Image
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ตามมาสับ//จากบอร์ดนักเขียนค่ะ"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้เป็นนักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นเพียงนักอ่านและนักเขียนคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าคำวิจารณ์ต่อไปนี้มันช่างมึนเมาและชวนให้งุนงงจนเหลือใจจะอ่าน ก็ต้องขอโทษคุณนักเขียนมา ณ โอกาสนี้ด้วย - พล็อตเรื่อง เราเพิ่งอ่านไปได้เพียงบทเดียวเท่านั้น ก่อนจะตัดสินใจเขียนบทวิจารณ์ จึงไม่สามารถระบุถึงข้อดี-ข้อเสียได้มากนัก แต่เท่าที่ดูแล้ว เป ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้เป็นนักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นเพียงนักอ่านและนักเขียนคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าคำวิจารณ์ต่อไปนี้มันช่างมึนเมาและชวนให้งุนงงจนเหลือใจจะอ่าน ก็ต้องขอโทษคุณนักเขียนมา ณ โอกาสนี้ด้วย - พล็อตเรื่อง เราเพิ่งอ่านไปได้เพียงบทเดียวเท่านั้น ก่อนจะตัดสินใจเขียนบทวิจารณ์ จึงไม่สามารถระบุถึงข้อดี-ข้อเสียได้มากนัก แต่เท่าที่ดูแล้ว เป็นพล็อตที่โอเคในระดับหนึ่งเลยนะคะ เริ่มต้นได้น่าสนใจ ดูแล้วไม่เกร่อเท่าไรนัก แต่ก็ไม่หนีตลาดจนขายไม่ออกเหมือนกัน - ชื่อเรื่อง ในความรู้สึกของเรา ชื่อเรื่องยังไม่ดึงดูดใจเท่าที่ควรค่ะ แถมยังฟังดูเหมือนนิยายสีดำ หรือนิยายสยองขวัญอีกด้วย ทั้งที่โทนของเรื่องที่ปรากฏออกมาเป็นนิยายแฟนตาซีสีเทาแท้ ๆ (ไม่ได้เป็นสีขาว เหมือนพวกนิยายวรรณกรรมเยาวชน แต่ลักษณะของเนื้อหาก็ไม่ได้รุนแรงจนกลายเป็นนิยายสีดำ) - การใช้ภาษา จุดนี้เป็นจุดที่เราขอติงมากที่สุดนะคะ เพราะมันเป็นจุดที่ทำให้เราหยุดอ่าน แล้วเริ่มต้นเขียนบทวิจารณ์ ทั้งที่เพิ่งอ่านบทนำไปได้เพียงบทเดียวเท่านั้น คือภาษาที่ใช้ในเรื่องทำให้อารมณ์ความรู้สึกของเราไม่ไหลลื่นไปตามบทที่เขียนน่ะค่ะ เพราะดูเหมือนว่าในแต่ละบรรทัดจะมีจุดที่ขัดแย้งกันเองอยู่จนทำให้อารมณ์ของเราสะดุดกึกอยู่ที่ครั้งไป ทั้งความขัดแย้งด้วยโทนของภาษา และความขัดแย้งในคำที่เลือกใช้ด้วย ** ความขัดแย้งในโทนของภาษา คือภาษาในเรื่อง รู้สึกว่ามันไม่ได้เรียบลื่นเป็นโทนเดียวกัน เดี๋ยวก็เป็นภาษาโบราณ จริงจัง เดี๋ยวก็เป็นภาษาวัยรุ่น เดี๋ยวก็เป็นภาษาเล่าเรื่องแฝงอารมณ์ขันแบบเสียดสีน่ะค่ะ ในบทนำ เท่าที่เราเห็นเป็นการเล่าเรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง จริงอยู่ว่าภาษาของแต่ละคน รวมถึงผู้เล่าที่อยู่ในบทนำด้วย ย่อมจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่โดยรวมก็ควรจะเป็นโทนเดียวกันนี่คะ ทั้งนี้ รวมถึงบริบทการบรรยายการกระทำของตัวละคร บริบทเล่าเรื่อง ทั้งหมดเลยค่ะ **ความขัดแย้งในคำที่เลือกใช้ 1.) "ในกาลอดีตผ่านไปเกือบร้อยปี" รู้สึกว่าคำมันดูแปลกประหลาดไหมคะ? ผ่านไปให้ความรู้สึกเหมือนอนาคตข้างหน้ามากกว่าอดีต ในขณะที่คำว่า "ที่ผ่านมา" หรืออาจจะเป็นคำอื่น ๆ น่าจะช่วยให้อ่านแล้วไม่สะดุดได้มากกว่านี้ 2.)"แึค่ชื่อก็บ่งบอกว่าเรื่องนี้ดูค่อนข้างน่ากลัวอยู่มิใช่น้อย แต่เอาตามจริงมันก็ ... " (จนหมดบรรทัดที่สาม) คำว่า "แต่เอาตามจริง" ทำให้เกิดความหมายเชิงขัดแย้ง ถ้าใช้คำนี้ ความรู้สึกของทั้งย่อหน้าจะกลายเป็น "ชื่อเรื่องฟังดูน่ากลัว แต่เอาเข้าจริงแล้วมันไม่น่ากลัวเลยสักนิด / มันธรรมดามาก" ซึั่งมันจะไปขัดแย้งกับคำว่า "ไม่มีใครอยากพูดถึง" และ "ฟังแล้วหลอน" 3.) "จะว่าเธอเก่งกาจไปก็ใช่ที" คำว่า "ก็ใช่ที" มักใช้และให้ความหมายในเชิง "จะทำอย่างนั้นรึก็ไม่เหมาะไม่ควร" มากกว่าค่ะ อาจจะเปลี่ยนคำว่า "ก็ใช่ที" เป็น "หรือก็เปล่า" หรือคำอื่น ๆ น่าจะเหมาะสมกว่า 4.) เกี่ยวกับอาณาจักรลิสแชนด์ ในการกล่าวถึงอาณาจักรนี้ในย่อหน้าที่ 5 ทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า อาณาจักรแห่งนี้ต้องการ "เธอ" ไว้ในครอบครอง (ตาลุกวาวเหมือนเห็นกองสมบัติ) แต่ในย่อหน้าที่ 6 กลับกลายเป็นว่า อาณาจักรลิสแชนด์ต้องการจะกำจัด "เธอ" (ไม่ชอบให้พวกที่ฟื้นคืนชีพดำรงอยู่) ถ้าผู้เขียนต้องการจะสื่อว่าอาณาจักรแห่งนี้อ้างว่า "ต้องการกำจัดเธอ" เพื่อ "หาเหตุ" ตามหาตัวเธอและมีเธอไว้ในครอบครอง ก็ควรจะสื่อให้ชัดเจนกว่านี้ค่ะ นอกจากนั้นก็ยังมีอีกหลายจุดทีเดียวค่ะ รวมถึงการกระทำของตัวละครที่ยังดูเป็นแพทเทิร์นเดียวกับนิยายแฟนตาซีหรือการ์ตูนอนิเมชั่นหลาย ๆ เรื่อง อยากให้ใส่ความเป็นธรรมชาติลงไปมากกว่านี้น่ะค่ะ การเขียนนิยายจำเป็นต้องอาศัยทั้งประสบการณ์ อารมณ์ความรู้สึก และความมุ่งมั่นค่ะ ขอให้ผู้เขียนสู้ต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ โรมจักร [R.Stadt] อ่านน้อยลง
โรมจักร (R.Stadt) | 26 ส.ค. 55
-
0
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ตามมาสับ//จากบอร์ดนักเขียนค่ะ"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้เป็นนักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นเพียงนักอ่านและนักเขียนคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าคำวิจารณ์ต่อไปนี้มันช่างมึนเมาและชวนให้งุนงงจนเหลือใจจะอ่าน ก็ต้องขอโทษคุณนักเขียนมา ณ โอกาสนี้ด้วย - พล็อตเรื่อง เราเพิ่งอ่านไปได้เพียงบทเดียวเท่านั้น ก่อนจะตัดสินใจเขียนบทวิจารณ์ จึงไม่สามารถระบุถึงข้อดี-ข้อเสียได้มากนัก แต่เท่าที่ดูแล้ว เป ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้เป็นนักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นเพียงนักอ่านและนักเขียนคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าคำวิจารณ์ต่อไปนี้มันช่างมึนเมาและชวนให้งุนงงจนเหลือใจจะอ่าน ก็ต้องขอโทษคุณนักเขียนมา ณ โอกาสนี้ด้วย - พล็อตเรื่อง เราเพิ่งอ่านไปได้เพียงบทเดียวเท่านั้น ก่อนจะตัดสินใจเขียนบทวิจารณ์ จึงไม่สามารถระบุถึงข้อดี-ข้อเสียได้มากนัก แต่เท่าที่ดูแล้ว เป็นพล็อตที่โอเคในระดับหนึ่งเลยนะคะ เริ่มต้นได้น่าสนใจ ดูแล้วไม่เกร่อเท่าไรนัก แต่ก็ไม่หนีตลาดจนขายไม่ออกเหมือนกัน - ชื่อเรื่อง ในความรู้สึกของเรา ชื่อเรื่องยังไม่ดึงดูดใจเท่าที่ควรค่ะ แถมยังฟังดูเหมือนนิยายสีดำ หรือนิยายสยองขวัญอีกด้วย ทั้งที่โทนของเรื่องที่ปรากฏออกมาเป็นนิยายแฟนตาซีสีเทาแท้ ๆ (ไม่ได้เป็นสีขาว เหมือนพวกนิยายวรรณกรรมเยาวชน แต่ลักษณะของเนื้อหาก็ไม่ได้รุนแรงจนกลายเป็นนิยายสีดำ) - การใช้ภาษา จุดนี้เป็นจุดที่เราขอติงมากที่สุดนะคะ เพราะมันเป็นจุดที่ทำให้เราหยุดอ่าน แล้วเริ่มต้นเขียนบทวิจารณ์ ทั้งที่เพิ่งอ่านบทนำไปได้เพียงบทเดียวเท่านั้น คือภาษาที่ใช้ในเรื่องทำให้อารมณ์ความรู้สึกของเราไม่ไหลลื่นไปตามบทที่เขียนน่ะค่ะ เพราะดูเหมือนว่าในแต่ละบรรทัดจะมีจุดที่ขัดแย้งกันเองอยู่จนทำให้อารมณ์ของเราสะดุดกึกอยู่ที่ครั้งไป ทั้งความขัดแย้งด้วยโทนของภาษา และความขัดแย้งในคำที่เลือกใช้ด้วย ** ความขัดแย้งในโทนของภาษา คือภาษาในเรื่อง รู้สึกว่ามันไม่ได้เรียบลื่นเป็นโทนเดียวกัน เดี๋ยวก็เป็นภาษาโบราณ จริงจัง เดี๋ยวก็เป็นภาษาวัยรุ่น เดี๋ยวก็เป็นภาษาเล่าเรื่องแฝงอารมณ์ขันแบบเสียดสีน่ะค่ะ ในบทนำ เท่าที่เราเห็นเป็นการเล่าเรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง จริงอยู่ว่าภาษาของแต่ละคน รวมถึงผู้เล่าที่อยู่ในบทนำด้วย ย่อมจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่โดยรวมก็ควรจะเป็นโทนเดียวกันนี่คะ ทั้งนี้ รวมถึงบริบทการบรรยายการกระทำของตัวละคร บริบทเล่าเรื่อง ทั้งหมดเลยค่ะ **ความขัดแย้งในคำที่เลือกใช้ 1.) "ในกาลอดีตผ่านไปเกือบร้อยปี" รู้สึกว่าคำมันดูแปลกประหลาดไหมคะ? ผ่านไปให้ความรู้สึกเหมือนอนาคตข้างหน้ามากกว่าอดีต ในขณะที่คำว่า "ที่ผ่านมา" หรืออาจจะเป็นคำอื่น ๆ น่าจะช่วยให้อ่านแล้วไม่สะดุดได้มากกว่านี้ 2.)"แึค่ชื่อก็บ่งบอกว่าเรื่องนี้ดูค่อนข้างน่ากลัวอยู่มิใช่น้อย แต่เอาตามจริงมันก็ ... " (จนหมดบรรทัดที่สาม) คำว่า "แต่เอาตามจริง" ทำให้เกิดความหมายเชิงขัดแย้ง ถ้าใช้คำนี้ ความรู้สึกของทั้งย่อหน้าจะกลายเป็น "ชื่อเรื่องฟังดูน่ากลัว แต่เอาเข้าจริงแล้วมันไม่น่ากลัวเลยสักนิด / มันธรรมดามาก" ซึั่งมันจะไปขัดแย้งกับคำว่า "ไม่มีใครอยากพูดถึง" และ "ฟังแล้วหลอน" 3.) "จะว่าเธอเก่งกาจไปก็ใช่ที" คำว่า "ก็ใช่ที" มักใช้และให้ความหมายในเชิง "จะทำอย่างนั้นรึก็ไม่เหมาะไม่ควร" มากกว่าค่ะ อาจจะเปลี่ยนคำว่า "ก็ใช่ที" เป็น "หรือก็เปล่า" หรือคำอื่น ๆ น่าจะเหมาะสมกว่า 4.) เกี่ยวกับอาณาจักรลิสแชนด์ ในการกล่าวถึงอาณาจักรนี้ในย่อหน้าที่ 5 ทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า อาณาจักรแห่งนี้ต้องการ "เธอ" ไว้ในครอบครอง (ตาลุกวาวเหมือนเห็นกองสมบัติ) แต่ในย่อหน้าที่ 6 กลับกลายเป็นว่า อาณาจักรลิสแชนด์ต้องการจะกำจัด "เธอ" (ไม่ชอบให้พวกที่ฟื้นคืนชีพดำรงอยู่) ถ้าผู้เขียนต้องการจะสื่อว่าอาณาจักรแห่งนี้อ้างว่า "ต้องการกำจัดเธอ" เพื่อ "หาเหตุ" ตามหาตัวเธอและมีเธอไว้ในครอบครอง ก็ควรจะสื่อให้ชัดเจนกว่านี้ค่ะ นอกจากนั้นก็ยังมีอีกหลายจุดทีเดียวค่ะ รวมถึงการกระทำของตัวละครที่ยังดูเป็นแพทเทิร์นเดียวกับนิยายแฟนตาซีหรือการ์ตูนอนิเมชั่นหลาย ๆ เรื่อง อยากให้ใส่ความเป็นธรรมชาติลงไปมากกว่านี้น่ะค่ะ การเขียนนิยายจำเป็นต้องอาศัยทั้งประสบการณ์ อารมณ์ความรู้สึก และความมุ่งมั่นค่ะ ขอให้ผู้เขียนสู้ต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ โรมจักร [R.Stadt] อ่านน้อยลง
โรมจักร (R.Stadt) | 26 ส.ค. 55
-
0
-
0
ความคิดเห็น