หนึ่งใจในรอยกาล (ฉบับ E-book) - นิยาย หนึ่งใจในรอยกาล (ฉบับ E-book) : Dek-D.com - Writer
×

หนึ่งใจในรอยกาล (ฉบับ E-book)

ความวุ่นวายบังเกิด เมื่อปาฏิหาริย์บางอย่าง ทำให้ "ธรา" ต้องย้อนเวลากลับไปเมื่อ 8 ปีก่อน จนได้พบกับพระเอกสุดฮอตผู้เย่อหยิ่ง แค่มองหน้าก็เขม่นแล้ว นี่ยังต้องให้แก้ไขอดีตเขาอีกเหรอเนี่ย!!!

ผู้เข้าชมรวม

4,903

ผู้เข้าชมเดือนนี้

50

ผู้เข้าชมรวม


4.9K

ความคิดเห็น


27

คนติดตาม


72
จำนวนตอน : 81 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  26 เม.ย. 63 / 19:30 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ



ปาฏิหาริย์บางอย่างทำให้ "ธรา เลิศประจักษ์" นักเขียนสาวช่างฝันต้องย้อนเวลากลับไปในอดีต เพื่อพบกับ "ทินกร ชัยชนะพล" ชายผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือเธอจากการโดนทำร้าย

เขาเป็นดาราดังที่ทำตัวแย่ๆ จนในปัจจุบันชีวิตตกอับ ไร้งานละคร

นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธออยากช่วยให้เขากลับมาดังตามเดิม ทว่าเขากลับตีค่าความหวังดีเธอกลายเป็นสิ่งน่ารำคาญซะนี่!

และเพราะความดันทุรังนั่นเอง ทำให้เขาเริ่มไว้ใจให้เธอเข้าไปในโลกของเขามากขึ้น ดูเหมือนทุกอย่างจะไปได้ดี แต่เมื่อทุกอย่างดำเนินมาถึงจุดสิ้นสุด เธอกลับพบว่าท้ที่จริงแล้ว ตัวเธอเองเป็นต้นเหตุของสรรพสิ่งเลวร้ายทั้งหลายในชีวิตเขา

ยิ่งพยายามก็ยิ่งเจ็บปวด...แต่เธอก็ยังเลือกที่จะทำ เพราะอยากรู้ความลับบางอย่างที่เขากอบกุมมันไว้โดยไม่มีใครเคยล่วงรู้มาก่อน และซ่อนมันอยู่ภายใต้ท่าทีหยิ่งทะนงนั้นเอง!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

**ตัวอย่างจากเนื้อเรื่อง**

             “นี่คุณเพลิง! เข้ามาได้ยังไงฮะ” หญิงสาวแผดเสียงลั่นเมื่อพบบุคคลไม่พึงประสงค์นั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องเธอ เขามองมานิ่งๆ พร้อมทั้งลุกเดินไปขยับนู่นขยับนี่ให้หุ่นโชว์ตัวสวย

            ไม่เพียงแค่ตัวเดียวเท่านั้น แต่ในห้องนี้ยังมีหุ่นโชว์อีกเป็นสิบตัว! 

             หุ่นทุกตัวถูกสวมใส่ด้วยชุดเดรส และชุดราตรีหลากหลายรูปแบบ ที่คอหุ่นมีสร้อยเพชรประดับไข่มุกคล้องไว้อย่างเหมาะเจาะ บรรยากาศของห้องสีฟ้าครามในยามนี้ราวกับเป็นการจัดนิทรรศการเสื้อผ้าชั้นเยี่ยม แสงเพชรวาววับต้องตาจนต้องเบือนมองทางอื่น

             ...ให้ตายเถอะ! นี่ห้องนอนนะ ไม่ใช่ร้านเสื้อผ้า

              “คุณเพลิง ฉันถาม ไม่ได้ยินเหรอ” 

             “ได้ยิน” เขาตอบเรียบๆ ในขณะที่มือยังคงจับขยับเสื้อผ้าของหุ่นตัวหนึ่ง ไม่หันมามองเธอด้วยซ้ำ

              หญิงสาวกอดอกมองอย่างหงุดหงิดใจนัก ร่างบางก้าวเข้าไปแทรกกางแขนกั้นอยู่หน้าหุ่น “ได้ยินแล้วก็ตอบสิคะ คุณเข้ามาจัดนิทรรศการอะไรในห้องฉัน”

              ทินกรเลิกคิ้วสูง ส่งเสียงฮึในลำคอ “คุณอยู่ ผมจ่าย ต้องเรียกว่าห้องของเราสิถึงจะถูก”

               “ค่ะ ห้องของเรา งั้นคุณเข้ามาทำอะไรในห้องของเราล่ะคะ” พูดไปแล้วธราก็นึกอยากจะตะปบคำพูดนั้นกลับมาไว้ในปากนัก เมื่อเห็นดวงตาแพรวพราวเจ้าเล่ห์ของคนที่เคยเป็นโรคกลัวผู้หญิง

               “ก็ ห้อง-ของ-เรา แล้วทำไมผมจะเข้ามาไม่ได้ เข้ามาทำอย่างอื่นนอกเหนือจากนี้ยังได้เลย คุณจะถามต่อไหมว่าผมหมายถึงอะไร” ชายหนุ่มก้มหน้าลงมาใกล้ กลัวคนตัวเล็กจะไม่ได้ยินกระมัง

                “มะ...ไม่ล่ะค่ะ พูดไกลๆ ก็ได้ ฉันไม่ได้หูหนวก” หญิงสาวเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างเร็วรี่ ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงบนเตียงด้วยใบหน้าเรียบเฉยที่สุด แม้มันจะทำยากลำบากจนต้องกัดปากตัวเองแน่นก็ตาม

                 “ผมเอาชุดมาให้คุณเลือก และในงานก่อตั้งช่อง คุณต้องใส่ชุดของผม...เท่านั้น” เพียงแค่เอาชุดมาให้เลือก แต่ไม่มีทางอื่นให้เธอเลือกเลยในประโยคคำสั่งเมื่อครู่

                “แต่พี่ปุ่นเพิ่งซื้อชุดให้ฉันวันนี้เองนะ”

                “ก็เอาไปคืนเขาสิ จะยากอะไรล่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงหงุดหงิดขึ้นเล็กน้อยเมื่อคนตรงหน้ากล้าเอ่ยชื่อคนอื่นต่อหน้าเขา และทำท่าทางเหมือนจะปฏิเสธเขาอีกด้วย

                “ไม่ได้หรอก ทำอย่างงั้นพี่ปุ่นก็เสียใจแย่สิ” ประโยคนี้ทำให้ทินกรหงุดหงิดยิ่งกว่าประโยคเมื่อครู่เสียอีก เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนย่างเท้าเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ มือหนาทั้งสองข้างยันไว้กับขอบเตียงใกล้ร่างบาง ใบหน้าหล่อคมเข้มอยู่ใกล้เธอเพียงคืบ

              หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่น ดวงตาคู่นั้นบอกชัดว่าเขาไม่อาจทำกับเธออย่างในคืนนั้นได้อีกแล้ว และแม้ปากเก่งๆ ของเธอจะเปล่งเสียงออกมาไม่ได้ แต่เสียงอู้อี้ๆ ก็ยังร้องห้าม

              “อื่อ อือ อื๊อ” ...ออกไปนะ

              เหมือนว่าพระเอกหนุ่มจะไม่เข้าใจ “ฮะ อยากจะอื่ออืออื๊อกับผมเหรอ”

              สิ้นคำ ชายหนุ่มก็ฝังจมูกลงแก้มนุ่มของหญิงสาวเต็มรัก อย่าว่าแต่จะเบือนหน้าหลบเลย สติสตังของธรายังไม่อยู่กับตัวเลยด้วยซ้ำ เจ้าของรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั้นทำท่าจะฝังจูบลงที่ข้างแก้มนวลอีกครั้งหากไม่โดนมือบางดันออกเสียก่อน
ไวอย่างกับลิง คนตัวเล็กกระโดดขึ้นไปนั่งอยู่กลางเตียง โดยมีผ้าห่มพันไว้โดยรอบ โผล่ออกมาเพียงหัว กะพริบตาปริบๆ มองเขาแล้วไม่พูดไรออกมาเลยสักคำ

              “อ้าว ไม่อื่ออืออื๊อแล้วเหรอ” ทินกรเลิกคิ้วสูงยิ่งกว่าทุกครั้ง สายตาที่มองมาอย่างปรารถนานั้นเสียดายสุดซึ้ง

              หญิงสาวหน้าแดงก่ำ เธอไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเขาไม่เข้าใจ เขาเข้าใจทั้งหมด แต่เขาแกล้งซื่อบื้อ!

             “อื่ออืออื๊อบ้าบอไรเล่า ฉันบอกให้ออกไปต่างหากล่ะ” มือบางกระชับผ้าห่มแน่นกว่าเดิม ค่อยๆ ขยับไปที่อีกด้านของเตียง หากชายหนุ่มกระโดดตามขึ้นมาเมื่อไหร่ เธอต้องมีทางหนีทีไล่แน่นอน

             “ผมว่าคุณแกะผ้าห่มออกดีกว่า มันกำลังขัดขวางความสุขของเราอยู่นะ”

              “ความสุขบ้าอะไร ฉันไม่สนุกกับคำพูดหื่นกามของคุณหรอก ออกไป๊” ธรากัดริมฝีปากแน่น อยากจะหาของเขวี้ยงไปให้หน้าเละ จะได้เลิกยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เธอสักที

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สามารถซื้ออีบุค ราคา 250 บาทได้ที่ www.mebmarket.com

ปล.ในนี้อัพเพียง 70-80 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นนะคะ





สามารถพูดคุยกันได้ตามเพจนี้เลยค่ะ
หนึ่งใจในรอยกาล
เอวาลิน
www.mebmarket.com
ปาฏิหาริย์บางอย่างทำให้
T
B

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น