คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Part Special: ความสัมพันธ์พิเศษ -Jackjae-
ตกลงเราเป็นอะไรกัน??
ตอนแรกที่เราเจอกันพี่ชอบแกล้งผม พี่จะคอยปกป้องผมเวลามีคนแกล้ง
บางครั้งก็ดูเหมือนเรียกร้องความสนใจ
บ้างครั้งก็อ้อนใส่ บ้างครั้งพี่ก็ดูแลผมดีมากจนผมหวั่นไหว
เราชอบไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน
ตอนไดเอทพี่ก็ชอบเอาของกินมาล่อเพราะไม่อยากให้ผมหิว
ผมป่วยพี่ก็จะคอยดูแล ขนาดตอนพี่ไม่มีเวลาพี่ยังแอบออกมาหาผม
คอยตามหึงเวลาที่คนอื่นเข้าใกล้
แต่บางเวลาที่ผมอยากเข้าหาพี่บ้างแต่พี่กับผลักไสไล่ส่งผม
จนถึงวันนั้นวันที่ผมชวนผมไปเดท
“ เอ่อยองแจ ออกไปข้างนอกกันไหม " แจ็คสันเปิดประตูเข้ามาชวนยองแจที่นอนเล่นอยู่ในห้องให้ออกไปข้าง
“ แต่วันนี้กรมอุตุวิทยาบอกว่าจะมีหิมะตกนี่ครับ " ยองแจเอ่ยทักแจ็คสันเล็กน้อยเพราะวันนี้เป็นช่วงหน้าหนาว
“ ออกไปเป็นเพื่อนฮยองแป็ปนึงนะ ไปดื่มโกโก้ร้อนที่คาเฟ่กัน " แจ็คสันส่งยิ้มมาให้ยองแจเพื่อรอคำตอบ
“ งั้นเดี๋ยวผมแต่งตัวก่อนนะครับ เจอกันที่ห้องนั่งเล่นนะแจ็คสันฮยอง " ยองแจบอกคนพี่ก่อนที่จะปิดประตูเพื่อแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอก
วันนี้ชุดที่ยองแจเลือกใส่เป็น เสื้อยืดสีดำข้างในและแจ็คเก็ตสีเขียวตัวโปรดข้างนอกกับกางเกงสกินนี่ยีนส์
แจ็คสันที่มานั่งรอน้องอยู่ในห้องนั่งเล่นจ้องมองน้องด้วยสายตาเอ็นดูยองแจของเขาไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็น่ารักจริงๆ
“เราไปรีบกันเถอะพี่ขอแจบอมฮยองให้แล้ว "
เพราะแจ็คสันรู้ยองแจน่ะกลัวแจบอมมาก ถ้าไม่ขอก่อนน้องคงไม่ยอมไปกับเขาหรอก
“ เราจะไปไหนกันหรอฮะแจ็คสันฮยอง "
เด็กน้อยยองแจหันมาถามแจ็คสันด้วยดวงตาใสใสนั้น มันทำให้คนมองถึงกับเสียความเป็นตัวเองไปชั่วขณะ
“ เอ่อ...เราจะไปคาเฟ่ใกล้ๆนี้แหล่ะ ไปเถอะ "
ทั้งคู่เดินออกจากหอมาด้วยกัน เดินเคียงข้างกันไปอย่างสม่ำเสมอ คนตัวใหญ่ที่คอยปกป้องคนตัวเล็ก เป็นภาพที่ดูน่ารักมากสำหรับคนที่ได้พบเห็น
ทั้งคู่เดินเข้าไปที่คาเฟ่เล็กๆด้วยกัน แจ็คสันจะบอกให้ยองแจไปนั่งรอก่อนที่เขาจะเดินไปสั่งเครื่องดื่มมาให้เด็กน้อยที่นั่งมองออกไปข้างนอกนั่น
เขายิ้มออกมาเล็กน้อยกับความน่ารักนั้น จมูกและแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อนั้นยิ่งขับให้ยองแจดูน่ารักมากยิ่งขึ้น
“ อะนี่โกโก้ของนาย " แจ็คสันพูดพร้อมวางแก้วเครื่องดื่มไว้ตรงหน้าของยองแจ
“ ขอบคุณนะครับฮยอง "
หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกับเรื่องสับเพเหระทั่วไป ในบทสนทนานนั้นมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของทั้งสองไม่ขาดสาย
ก่อนที่หิมะสีขาวปุ่ยจะร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า
“ อ่ะ นั้นหิมะนี่ฮะ " ยองแจดูสนใจเจ้าหิมะสีขาวนั้นมากๆ เขาเลือกที่จะนำแก้มแนบไปกับกระจกที่หน้าร้านอย่างน่ารัก
แจ็คสนมองภาพนั้นด้วยริยยิ้มก่อนที่เขาจะตัดสินใจชี้มือพร้อมเอ่ยถามคำถามที่ทำให้ทั้งคู่เงียบไป
“ ยองแจเห็นหิมะนั้นไหม? "
“ แจ็ค.....แจ็คสันฮยอง " ราวกับโลกของยองแจมันหยุดหมุนไปชั่วขณะ
ร่างบางจ้องไปที่ใบหน้าของคนพี่อย่างไม่เชื่อหูเท่าไหร่
“ แจ็คสันฮยองว่าไงนะฮะ? " เขาเลือกที่จะถามออกไปเพื่อทำให้ตัวเองมั่นใจว่าได้ยินไม่ผิดไป
“ พี่รู้ว่าเราได้ยินนะยองแจ ตกลงเห็นมันไหม " แจ็คสันถามพร้อมส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ อื้อ อื้อ เห็นฮะ ยองแจเห็นมัน " ยองแจพยักหน้าพร้อมตอบคำถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ
แก้มทั้งสองข้างของคนตัวเล็กนั้นมันขึ้นสีแดงระเรื่ออีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันอาจจะไม่ใช่เพราะอากาศหนาวที่อยู่ข้างนอกนั้นหรอก แต่เป็นคนพี่ที่นั่งอยู่ข้างๆนี่มากกว่า
“ ตอนนี้พวกเราเป็นอะไรนายรู้แล้วใช่ไหม? "
“ อื้อ รู้แล้วฮะ "
ทั้งคู่ยิ้มให้กันกับความสัมพันธ์ใหม่ที่เกิดขึ้น
แต่หลังจากนั้นทุกอย่างก็เหมือนเดิม ทุกอย่างยังคงเหมือน
หวังแจัคสันก็ยังคงแกล้งเขาตลอด ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองนั้นไม่มีคนรับรู้
ทั้งที่เขาน่ะหวงคนพี่มากจะตาย แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเราไม่ได้บอกใครว่าเป็นอะไรกัน ทุกครั้งที่แจ็คสันดูแลแบมแบมใช่ว่าเขาจะไม่หวง
แต่เขาแสดงอาการหวงได้เพียงแค่สายตาเท่านั้น
จนบ้างครั้งความอดทนของเขาก็หมดลง
“ แจ็คสันฮยอง " ยองแจเดินเข้าไปหาคนพี่ที่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น
“ อะไรหรอ? ยองแจ " คนพี่ที่นั่งเล่นโทรศัพท์ในมือเงยหน้าขึ้นมาหาคนรักที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“ เรามีเรื่องที่ต้องคุยกันนะฮะ " ร่างบางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างหงุดหงิด
“ เมื่อไหร่เราจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเราซักทีฮะ บ้างครั้งผมอยากจะหวงพี่บ้าง แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ผมอยากบอกรักพี่บ้างแต่ผมก็ทำไม่ได้ บ้างครั้งพี่ทำเหมือนไม่แคร์ผม ตกลงแล้วความสัมพันธ์ของเรานี่มันคืออะไรกันครับ "
ยองแจเอ่ยถามแจ็คสันด้วยน้ำตาที่คลออยู่ในตาสวย เสียงที่เกือบจะสั่นๆนั้นทำรู้ว่าร่างบางคงจะเสียใจกับเรื่อง
น้ำตาของยองนั้นแทบทำให้เขาเสียใจ แต่ทุกอย่างที่เขาทำมันไม่ใช่เพราะเขาไม่รักหรือห่วงยองแจ แต่ที่เขาเลือกปิดบังคนอื่นเพราะ ยองแจยังเด็กและเขาอยากดูแลน้องเงียบๆแบบนี้ เขาทั้งห่วงเรื่องภาพลักษณ์ของน้อง บ้างครั้งเขาอยากจะจับร่าบางนั้นมาฟัดจนแทบขาดใจแต่เขาก็ทำไม่ได้
“นายอยากรู้รึเปล่าว่าความสัมพันธ์ของเราสองมันคืออะไร "
“ อยากรู้ฮะ อ่ะ....แจ็คสันฮยอง " แจ็คสันดึงร่างของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้ามาไว้ในตัก
ใบหน้าของยองแจนั้นขึ้นสีแดงระเรื่อจนน่าทำให้คนที่มองอยู่อย่างแจ็คสันอดใจไม่ไหว เขาก้มลงไปหอมที่แก้มอวบๆนั้นแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ ความสัมพันธ์ของเราน่ะมันพิเศษมากๆเลยนะ แต่ถ้าเราเที่ยวไปบอกคนอื่นมันจะเรียกว่าพิเศษได้ยังไงกัน แต่ยังไงฮยองก็รักยองแจนะ "
“ ผมก็รักฮยองนะครับ " ยองแจทั้งเขินที่ถูกบอกรักจากคนที่ขึ้นว่าแฟนและเขาก็เชื่อใจแจ็คสันมากขึ้น
เขาก็ไม่อยากที่จะเรียกร้องอะไรแล้วล่ะ
แต่สิ่งที่แจ็คสันคิดคือเขารักเด็กน้อยคนนี้มาก มากพอที่อยากจะเก็บรักษาเด็กน้อยคนนี้ไปนานๆ
แต่ถ้ายองแจอยากที่จะเปิดเผยเขาก็ไม่อยากที่จะขัดร่างบางที่อยู่บนตักมากเท่าไหร่ หวังว่ายองจะทันรับมือกับความร้อนแรงที่เขาจะมอบให้ได้นะ
“ แจ็คสันฮยองหยุดเดี๋ยวนี้นะฮะ!! " ยองแจพยายามปัดป่ายปลาหมึกที่ลวมลามเขาด้วยความหงุดหงิด
“ ฮยองจะหยุดทำไมล่ะ ก็นายออกจะน่ารักขนาดนี้ " ส่วนแจ็คสันก็พยายามที่จะโอบคนรักมาไว้ในอ้อมแขน
“ แต่ที่นี่มันห้องนั่งเล่นนะครับ " คิดว่าฮยองแคร์หรอ
“ ฮยองจะแคร์ทำไมในเมื่อทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าเราเป็นอะไร " แจ็คสันถึงกับยิ้มร่าอาจเป็นเพราะเขาอยากที่จะทำแบบนี้กับยองแจมานานแต่เขาแค่ไม่กล้าเท่านั้นเอง
“ ช่วยผมด้วยครับทุกคนนนนน " ยองแจตะโกนพร้อมกับดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากอ้อมกอด
แต่ร่างบางคงทำอะไรไม่ได้หรอกเพราะยองแจน่ะแพ้แจ็คสันตลอดนั้นแหล่ะไม่ว่าเรื่องอะไร
“ ก็เพราะยองแจคือความสัมพันธ์พิเศษของแจ็คสันหวังนี่นา.....: ) "
Talk With Me
ㅋㅋㅋㅋㅋㅋSFสั้นๆนี้มันคือ ของขวัญ1000วิวของเรานะคะ
พอดีกับวันนี้แท็กนี้ทำเราฟินจนอดใจไม่ไหวมาด้นสดเลยค่ะ
ฟิคเราอาจจะมีคนมาอ่านไม่เยอะ แต่เรารักทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ คอมเม้นท์ของทุกคนเป็นกำลังใจให้เรามากๆจริง
รักออลแจไปนานๆนะคะ //เจอกันตอนหน้ากับแบมแจนะคะ ช่วงนี้ร.รเราปิดแล้วอาจจะมีเวลามาแต่งให้มากขึ้นนะคะ
แต่อาทิตย์หน้าเราอาจจะมาช้านิดนึงเพราะมีสอบนะคะ
ปล. ความเชื่อเรื่องหิมะแรกเป็นเรื่องสำหรับคนเกาหลีนะคะ เขาเชื่อว่าหากใครถามว่าคุณเห็นหิมะแรกไหม
นั่นแปลว่าเขากำลังขอความรักจากคุณอยู่ หากคุณตอบว่าเห็น นั่นหมายถึงคุณตอบตกลง และมอบหัวใจให้เขาซึ่งเป็นเหมือนดั่งหิมะแรกนั้น
to be control
SF by KATTUNGEN
ความคิดเห็น