ซำป้อฮุกโจ้ว
หมายถึง พระประธานทั้ง 3 องค์ประกอบด้วย
พระศรีศากยมุนีพุทธเจ้า ( เสก เกีย เมา นี ฮุก ) (กลาง)
ซึ่งก็คือ พระสมณะโคดมพุทธเจ้า หรืออีกนามคือพระพุทธเจ้าของลัทธินิกายหินยาน (เจ้าชายสิทธัตถะ) ในตอนที่ทรงผนวชได้พระนามว่า พระศรีศากยมุนี
พระอมิตาภพุทธเจ้า (อามีท้อ หรือ ออมีท้อ)(ซ้าย)
ซึ่งนามเดิมเต็มคือ 1. อมิตาภะ แปลว่า มีความสว่างอันประมาณมิได้
2.อมิตายุ แปลว่า มีอายุอันประมาณมิได้
พระนามของพระองค์มักพบในพระสูตรของลัทธินิกายมหายาน ที่สำคัญคือ สุขาวดียูหสูตร
(แดนสุขาวดี-แดนที่มีความสุข ไม่มีทุกข์ ตามความเชื่อของ ชาวพุทธนิกายมหายาน)
โดยผู้ที่จะได้ไปเกิดนั้น ต้องสวดภาวนา นามของพระองค์ คือ " นโม อมิตพุทธ"
อย่างสม่ำเสมอ เมื่อถึงแก่กรรม พระองค์จะมารับท่านไปแดนสุขาวดี
รู้รึไม่(ใส่กรอบ)
นิกายสุขาวดี เกิดขึ้นโดย พระอาจารย์ ฮุ่ยเอี๊ยง เริ่มปฏิบัติ ก่อนจะเผยแพร่ไปทั่วประเทศจีน
ส่วนมากจะทรงถือดอกบัวซึ่งไว้รองรับวิญญาณผู้ที่จะไปแดนสุขาวดี
พระไภษัชยคุรุไวฑูรย์ประภาสพุทธเจ้า(เอี๊ยะซือฮุก)(ขวา)
เป็นพระพุทธเจ้าที่เป็นครูแห่งยารักษาโรค และมีแสงสีน้ำเงินดั่งแก้วไวฑูรย์ ตามชื่อของท่าน มีพุทธเกษตร(ผลผลิตแห่งความรู้ หมายถึง ดินแดนของพระองค์)
ชื่อ "แดนศุทธิไวฑูรย์" (เป็นแดนที่มีสันติสุข)
ความคิดเห็น