การไปแข่งครั้งนี้ดูจะไม่ค่อยคุ้มเลยอ่ะ
ต้องไปตั้ง 4 วัน 3 คืน (ไป นครศรีธรรมราช นะ)
แถมแพ้อีกต่างหาก ถึงคนอื่นจะบอกว่าแพ้ก็ไม่เป็นไรก็เหอะ
แต่ความรู้สึกของคนที่ไปแข่งมันก็ต้องอยากชนะเป็นธรรมดาอ่ะ
อยากจะบอกว่าเซ็งมากๆ อุตส่าห์ลุ้น แต่ก็แห้ว TTOTT
ตั้งแต่คืนวันอังคาร (16/10/50) ก่อนออกจาก รร. ถึง อ.ที่ปรึกษาโครงงาน
เราจะมาส่ง แต่มันก็เศร้าๆ ไงไม่รู้ อ. ที่คอยช่วยทำโครงงาน
ไม่ยอมไปด้วย เพราะมีเหตุจำเป็น มันก็ทำให้เสียกำลังใจมากมาย
แถมตอนเดินทางก็ต้องนั่งรถตั้ง 10 กว่าชั่วโมง อ. ที่ไปด้วยก็น่าเบื่อ
บ่นอยู่ได้ ไม่ได้ช่วยสร้างกำลังใจเล้ยยย =_="
** วันที่ 17/10/50
พอไปถึง มหา'ลัย วลัยลักษณ์ ก็ไปลงทะเบียน เค้าก็แจกกระเป๋า กับที่ห้อยคอให้
มันก็จะมีโบว์สีติดอยู่ ซึ่งเราก็อยู่สีม่วง แต่เพื่อนอีก 2 คนอยู่สีอื่น (ไม่มีใครอยู่สีเดียวกัน)
ก็ไม่ได้คิดอะไร นึกว่าไม่มีผลอะไร แต่พอเปิดงานเสร็จแล้ว พี่เลี้ยงก็ดันบอก
ให้รวมกันตามสีโบว์ ให้ตายเถอะ -_- เพื่อนก็ยังไม่มีเลยตอนนั้นอ่ะ
แต่หลังจากรวมกลุ่มแล้ว ก็ได้เพื่อนใหม่มาคนนึง ชื่อ "กิ๊บ" มาจากนราธิวาส
มาประกวดโครงงานเหมือนกัน สาขาชีวภาพเหมือนกัน แต่เค้าอยู่ ม.ปลาย
แล้วก็ได้รู้จักพี่ ม.5 อีกคนนึงที่มาจากขอนแก่น ชื่อ "ชมเพลิน หรือ เพลิน"
แล้วก็ตุ๊ดสชื่อ "บอล" กับเพื่อนเค้าชื่อ "ส้มโอ" มาจากชลบุรี แล้วก็เด็ก ป.6
ชื่อ "เฟิร์น" มาจากขอนแก่นอีกเหมือนกัน แล้ววันนั้นก็มีกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ
ซึ่งก็ผ่านไปด้วยดี เฮ้อ~~~
*** วันที่ 18/10/50
มาวันนี้ก็มีการเปิดงาน วทท. ครั้งที่ 33 ที่มีสมเด็จพระเทพฯ มาเปิดงาน
ค่อนข้างตื่นเต้นเลยทีเดียว หลังจากนั้นก็มีการบรรยาย (ภาษาอังกฤษ)
ซึ่งดิฉันก็ฟังมิรู้เรื่อง =3= ก็เลยเกือบจะหลับ เฮ้อ น่าอายว่ะ (อายเป็นด้วยหรอ)
แล้วตอนบ่ายพี่เลี้ยงก็พาไปเที่ยว หมู่บ้านคีรีวง แล้วก็วัดพระธาตุ
ก็หนุกหนานดี ^^ **** วันที่ 19/10/50
วันนี้เป็นวันแข่ง อยู่ดีๆ กรรมการก็เดินมา เพื่อนเรากำลังพูดให้คนที่มาดู
ฟังอยู่เลยอ่ะ แบบว่ามาแบบเราไม่ทันตั้งตัวเล้ย รู้ตัวเลยว่าทำไม่ดี
กรรมการถามมาถึงกับกระอักเลยแหละ วันนั้นก็เลยเครียดไปเลยอ่ะ
แต่ก็พยายามทำใจให้ได้ แล้วตอนมืดก็มีพิธีอำลา มีการแสดงอะไรหลายๆอย่าง
แล้วก็มีการเล่นเกมส์ ให้นั่งเป็นวงกลม แบมือซ้าย แล้วชูนิ้วชี้มือขวาขึ้น
ไปวนมือของเพื่อนที่นั่งข้างๆ แล้วคิดดูคนข้างๆ เรามันเป็นปู้ชายอ่ะ
ถ้าใครถูกจับนิ้วได้ก็ต้องปายเต้นอ๊า Y-Y แล้วตรูก็ซวยจริงๆด้วย
ได้ผู้ชายคนนั้นมันจับนิ้วได้อ่า TT_TT แต่เค้ายังมีความเป็นคนดีอย่าง
สุดซึ้ง ถามเราว่า "น้องจะออกมั้ย" อื้อหือ ซึ้งในน้ำพระทัยของคุณเธอ
ซึ่งก็แน่นอนว่าต้องไม่ออกอยู่แล้วแหละ 555+ หลังจากนั้นก็มีการให้ส่งตัวแทน
ของแต่ละสี (มีทั้งหมด 10 สี) ออกไปร้องเพลง
มีนังตุ๊ดคนนึง ออกไปร้องเพลง เต้นด้วยท่ายั่วยวนผู้ชายมากมาย เหอๆ -_-
ถึงจุดสำคัญ มีผู้ชายคนนึงซึ่งเรารู้ว่าเป็นเพื่อนกับพี่เพลิน (ชมเพลิน)
เค้าออกไปร้องเพลง ก่อนร้องเค้าพูดว่า
"ก่อนอื่นต้องบอกว่า ขอร้องเพลงนี้ให้กับคนๆนึงที่อยู่ให้ค่ายนี้ ซึ่งเค้า
เชื่อว่าเป็นการพบกันครั้งแรก ที่น่าประทับใจ ด้วยครับ" อะไรประมาณนี้
ด้วยความที่ดิฉันก็เป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน (หรือ 'เสือก' เทือกๆนั้นน่ะ)
ก็รีบถามคนอื่นว่า "เฮ้ยๆ คนไหนวะ ที่เขาชอบอ่ะ"
พอเพลงใกล้จบ พี่แกก็โดดลงมาจากเวที เดินผ่านข้าพเจ้าไป
ไปให้ดอกไม้กับใครรู้มั้ย
.
.
.
พี่แกให้ดอกไม้กับ "ปู้จายยยยยยยยยยย ตัวเป็นๆ"
ตรูก็อึ้ง ใจนึงก็คิดว่าคงแกล้งแหละมั้ง
ผู้ชายคนนั้นอายใหญ่เลย เพราะมีแต่คนแซว แล้วก็ขอถ่ายรูปอ่ะ
แต่คงไม่ได้อายเพราะชอบผู้ชายคนนั้นเหมือนกันหรอกนะ
เราคิดว่าคนที่ถูกให้ดอกไม้อ่ะ ไม่ได้เป็นเกย์หรอก
แต่คนที่กระโดดลงมาให้ดอกไม้อะดิ มันต้องทำเป็น
"แอ๊บแมน" แน่ๆเลย อ๊ายยยยยยยยย จะบ้าตาย
ที่เราแน่ใจว่าไม่ได้เป็นการแกล้งก็เพราะว่า เพื่อนเรามันมาบอกว่า
พี่เพลินที่เป็นเพื่อนกับผู้ชายที่ให้ดอกไม้อ่ะ มาอ้อนขอเบอร์ผู้ชายที่
โดนให้ดอกไม้ใหญ่เลยอ่ะ (จะเรียกว่าคนเสื้อฟ้าแล้วกัน)
ตาคนเสื้อฟ้าก็ทำท่าว่าไม่อยากจะให้เลยอ่ะ แบบทำหน้าลำบากใจ
แต่สุดท้ายก็คงทนลูกอ้อนพี่เพลินไม่ไหวเลยให้เบอร์ไป
แล้วพี่เพลินก็เอาเบอร์ไปให้คนที่แอ๊บแมนอ่ะ
แล้วคิดดูสิ ว่าถ้าแค่แกล้งกัน มันจะถึงขั้นขอเบอร์เลยหรอ ? ชิมะ ??
แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร มีการอำลา จับมือกัน แล้วก็กลับที่พัก ***** วันที่ 20/10/50
วันนี้เป็นวันชี้ชะตากรรม เพราะว่าเค้าจะประกาศผลแล้วอ่า
ซึ่งไม่อยากจะบรรยายมาก หลังจากที่เค้าประกาศผลกายภาพ
ไปแล้ว ก็มาถึงชีวภาพ ซึ่งเราก็ลุ้นมากมาย แต่สุดท้าย...
ก็ไม่ได้ T-T ตอนแรกก็ไม่ร้องไห้หรอก
แต่พอคุยกับแม่ปุ๊บ น้ำตาไหลพรากเลยอ่ะ TToTT
เสียใจมากๆเหมือนกันนะ แต่ก็ทำใจได้
แล้วคืนนั้น ก็เดินทางกลับบ้านมาถึงบ้านเอาวันที่
21 เนี่ยแหละ เฮ้อ~~ - - nut zame
ความคิดเห็น