The Angel (Cherprang x Music) #BNK48 #CherprangBNK48 #MusicBNK48
Prologue
ท่ามกลางอากาศมืดครึ้ม หญิงสาวคนหนึ่งเดินฝ่าสายฝนไปที่พาหนะส่วนตัวพร้อมสัมภาระในมือด้วยความเร่งรีบ
"อยากเขกหัวตัวเองจริงๆ เลย" เธอได้แต่บ่นงืมงำอยู่คนเดียว ระหว่างขับรถเพื่อเดินทางกลับเข้าที่พัก
ยังดีที่เอกสารสำคัญที่หอบกลับมาบ้านด้วยไม่เสียหาย ไม่อย่างนั้นล่ะก็..........ยุ่งแน่
เฌอปราง หรืออาจารย์เฌอเป็นอาจารย์พิเศษวิชาเคมีในมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐบาลแห่งหนึ่ง
เนื่องจากเธอเป็นหญิงสาวที่หน้าตาดีมากๆ โดยเฉพาะดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้น
ใครได้สบตากับเธอตรงๆ อาจมีอาการที่เรียกว่า "โดนมนต์สะกด" เลยทีเดียว ซึ่งเธอไม่ต้องการ
ด้วยเหตุนี้ หญิงสาวจึงเลือกจะใช้แว่นสายตาหนาเตอะ เพื่อบดบังตัวเธอไม่ให้มีจุดสนใจมากเกินไปนัก
ตารางชีวิตของเฌอปรางค่อนข้างยุ่ง เพราะนอกจากเป็นอาจารย์พิเศษแล้ว อาชีพหลักจริงๆ ของเธอคือเป็น
นักวิจัยให้บริษัทพลังงานทางเลือก ที่เพิ่งจะได้รับสัมปทานในประเทศไทยได้ปีกว่าๆ
ตารางงานที่แน่นเอี๊ยดของเธอไม่ทำให้เธอเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด
กลับกันเธอกลับรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลาที่ได้ทำการทดลองหาค่าของโมเลกุลต่างๆ
เธอชอบช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน มีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่น
แต่ก็เว้นระยะห่างเพื่อกันไม่ให้ใครได้มีโอกาสเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเธอ
โดยเฉพาะบ้านหลังงามซึ่งเธอใช้เวลาส่วนใหญ่ภายในนั้น.....คนเดียว
วันหนึ่งขณะที่สายฝนและฟ้าร้องโหมกระหน่ำ จนหญิงสาวที่ทำการทดลองอยู่ที่ชั้นใต้ดิน
ได้ยินเสียงฟ้าผ่า ดังสนั่น จากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นมา
เฌอปรางละมือจากงานที่ทำอยู่ เพื่อไปดูภาพจากกล้องวงจรปิดที่เธอติดตั้งไว้ แทบทุกซอกทุกมุมทั่วบริเวณบ้าน
ก่อนจะเจอร่างๆ หนึ่งฟุบอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าบ้านเธอเอง
"ใครกัน.......กับดักรึเปล่า"
เธอมองร่างเล็กผ่านจอที่ฟุบลงไปเกือบ 10 นาทีจึงตัดสินใจเดินกางร่มออกจากบ้านไปที่ประตูรั้วทางเข้า
ก่อนจะหยุดมองร่างเล็กที่หายใจรวยรินอยู่ ที่ศรีษะของเด็กสาวปริศนามีเลือดไหลเป็นทาง
"สงสัยต้องรีบปฐมพยาบาลก่อนละ" เฌอปรางบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะค่อยๆ พยุงคนเจ็บเข้ามา
ในรั้วบ้าน เธอตัดสินใจทิ้งร่มลงไป ก่อนจะหลับตาลง
ปีกสีขาวคู่ใหญ่งอกออกมาจากหลังของเธอจนทะลุผ่านเสื้อฮู้ดตัวเก่ง ก่อนที่เฌอปรางจะอุ้มร่างที่สลบบินกลับเข้ามาภายในบ้าน
เฌอปรางวางร่างเล็กลงบนโซฟา จัดการทำแผลที่ศรีษะซึ่งไม่ลึกจนถึงกับต้องเย็บแผลอะไร
ตอนนี้ปีกของเธอหายไปแล้ว เหลือไว้เพียงแค่รูขาดๆ 2 รูตรงด้านหลัง
เธอหาผ้าห่มผืนใหญ่มาคลุมร่างเด็กสาวตรงหน้า เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าให้
เพราะถ้าปล่อยไว้ เด็กน้อยหน้าตาน่ารักคนนี้ต้องเป็นไข้อย่างแน่นอน
"หวังว่าเธอคงจะไม่รู้สึกตัวนะ เด็กน้อย" หญิงสาวพูดกับคนตรงหน้าเบาๆ ก่อนค่อยๆ ใช้มือสอดเข้าไปในผ้าห่ม
และถอดเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มของอีกฝ่ายออก มีเพียงมือเท่านั้นที่สัมผัสผ่านผิวเนียนละเอียดของอีกฝ่าย
หลังจากจัดการเรื่องน่าอึดอัดนี้เสร็จสื้น เฌอปรางจึงจัดการเอาผ้าไปซัก แล้วกลับมาที่โซฟาอีกครั้ง
เพื่อดูอาการของเด็กน้อยว่ามีไข้รึเปล่า เมื่อเห็นว่าร่างเล็กไม่มีทีท่าว่าจะมีไข้หรือแม้กระทั่งรู้สึกตัว
เธอจึงตัดสินใจนอนเฝ้าที่โซฟาข้างๆ ร่างเล็ก ก่อนที่จะเผลอหลับไปในที่สุด
----------------------------
ความคิดเห็น