คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : I'll be back >>one story
I'll be back
“ไม่ว่ากี่ครั้งฉันก็จะยอม..............ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างอย่าลืมว่ามีฉันที่รอเธออยู่ตรงนี้”
“ขอโทษนะฉันต้องไปจริงๆ เพื่ออนาคตของฉัน ลาก่อน หวังว่าเราจะได้พบกันอีกนะ”เด็กผู้หญิงตัวเล็กได้เดินจากโดยไม่แม้แต่จะเหลียวมองกลับมาหาเด็กหนุ่มที่เพิ่งเสียน้ำตาให้คนที่เธอรักสุดหัวใจ
“ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ฉันจะรอเธอตรงนี้นะ” เด็กหนุ่มร้องตะโกนออกไปจนสุดเสียง เพื่อให้เป็นให้สัญญากับเธอแม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินก็ตาม
“จุนโฮ ทำอะไรอยู่ว๊ะ” เสียงชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยถามเพื่อนร่วมสถาบันที่กำลังนั่งมองเอ็มวีของเกิล์ลกรุ๊ปวงใหม่ของเกาหลี
“พี่ว่าวงนี้สวยไหม” ชายหนุ่มอีกคนเอ่ยถามชายร่างสูงผู้เป็นพี่ในขณะที่สายตายังคงจับจ้องเอ็มวีนั้นอยู่
“สวย สวยมากเลย ทำไมหรอนายชอบวงนี้หรอแต่วงนี้เป็นคู่แข่งกับวงของซอนมีนะ”
“พี่เห็นผู้หญิงผมทองคนนั้นไหม” ชายหนุ่มชี้ให้พี่ชายได้เห็นสาวแสนสวยที่กำลังเต้นอย่างสวยงามในเอ็มวี
“อืม ทำไมล่ะ” คนเป็นพี่ได้แต่มองตามและสงสัยในสิ่งที่น้องชายจะสื่อ
“เปล่าหรอกพี่จุนซู ผมว่าเขาหน้าไม่เหมือนคนเกาหลีเนอะ” ชายหนุ่มเอยตอบชายผู้พี่แล้วลุกเดินจากไปทิ้งให้คนเป็นสงสัยว่า
~~มึงจะบอกกูแค่นี้หรอ~~
(Hyoyeon)
หนึ่งปีต่อมา
“ออนนี่มาดู M!Countdown กันเถอะค่ะ”
“ทำไมจ๊ะน้องซอ วันนี้มีอะไรงั้นหรอ” วันทำไมน้องซอถึงได้อยากดูM!Countdown นักนะ
“พี่ฮโยยอน จำพี่แทคยอนแฟนพี่เจสได้ไหมค่ะ”
“อืมแทคยอนคนที่สูงๆแต่งตัวแปลกๆที่เป็นแฟนกับเจสตั้งแต่สมัยเรียนอยู่อเมริกาน่ะหรอ”
“ใช่ค่ะ พี่ฮโย รู้ไหมพี่เค้ากำลังจะเดบิวส์วันนี้”
“จริงหรอ ไม่เห็นยัยเจสบอกพี่เลย”ฉันหันไปมองยัยเจสที่กำลังนั่งกดข้อความหาใครอยู่สักคน
“จริงค่ะ” น้องซอมักเน่น้อยตอบอย่างตื่นเต้น
“แหม ไม่บอกกันเลยนะมิน่าที่จริงตอนนี้แกต้องนอนแล้วนิ” ฉันเดินไปหายัยที่ตอนนี้เปลี่ยนจากการกดข้อความเป็นการตั้งหน้าตั้งตาดูทีวี
“แหม แกก็นั่งลงดูได้แล้วแฟนฉันจะขึ้นเวทีแล้ว”ยัยเจสพูดพลางดึงฉันนั่งลงข้างพร้อมกับนอนพิงฉันอย่างเต็มที่ = =
ฉันมองทีวีซึ่งตอนนี้กำลังเป็นช่วงแนะนำสมาชิกวง2pm ของแฟนยัยเจสสิก้า คนแรกนี่หน้าเหมือนลิงชะมัด คนที่สองนี่หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเห็นรูปในโทรศัพท์ใครสักคน แต่จำไม่ได้ด้วยแหะ คนที่สามนี่มัน.............. จุนโฮ ใช่จุนโฮหรือเปล่า นี่นายไม่เปลี่ยนไปเลยนะไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีแล้วก็ตามเหมือนเดิม........เหมือนคนเดิมที่เคยบอกรักฉัน วันนี้ได้ก้าวเข้ามาทำให้ฉันได้เห็นนายอีกครั้งหนึ่ง
........ถ้าวันนี้ฉันจะกลับไปทวงสัญญาที่นายบอกกับฉันนายจะยังจำมันได้ใช่ไหม
หลายเดือนต่อมา
“นี่สาวๆวันนี้มีสาวๆหกคนต้องไปถ่ายรายการนะจำได้ใช่ไหม แทยอน ทิฟฟานี่ ยุนอา เจสสิก้า ซอฮยอน ซันนี่” ผู้จัดได้แจ้งตารางงานกับพวกฉันเหมือนเคย
“พี่ค่ะ คือวันนี้แทมีปัญหาน่ะคะ คือแม่แทป่วยตอนนี้อยู่โรงพยาบาลแทอยากกลับไปหาแม่ได้ไหมค่ะ” อ้าวแม่ยัยแทป่วยตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยเมื่อวานยังเห็นคุยโทรศัพท์นัดพี่อีทึกออกไปเที่ยวอยู่เลยหรือว่าฉันฝันเนี้ย
“อ้าวงั้นหรอ ก็ได้พี่อนุญาตงั้นพี่ให้ฮโยไปแทนนะเพราะคิวทันถ่ายรายการตอนเย็นอยู่แล้วฮโยโอเคไหม” อ้าวงานเข้าเลย นึกว่าจะได้อยู่ว่างๆสะอีก
“ค่ะ”
“งั้นไปกันเถอะ เดี๋ยวกองเขาจะรอนาน”หลังจากที่ผู้จัดการบอกพวกเราก็ได้เตรียมตัวเพื่อไปอัดรายการว่าแต่อัดรายการอะไรเนี้ย
“ซันนี่ เราไปอัดรายการอะไรหรอ” ฉันเดินเข้าไปถามซันนี่ที่วันนี้ดูจะแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ
“อ๋อรายการ........”
“สาวๆขึ้นรถเร็ว”ไม่ทันที่ยัยซันจะพูดจบผู้จัดการก็ตามพวกเราขึ้นรถ แล้วฉันก็ไม่รู้อะไรจนไปถึงสตูดิถ่ายรายการ
(Junho)
“ผมเลือกเจสสิก้า”
“ได้ไงอ่ะพี่แจบอมเจสเป็นของผมนะ”
“อย่างนี้แหละดีแล้วไม่งั้นนายก็หวานตายอ่ะดิ” พี่เจบอมบอกพี่แทคที่กำลังงอแงเหมือนเด็กๆที่อยากคู่กับแฟนตัวเองแต่ดันโดนพี่แจบอมตัดไฟเสียก่อน
“งั้นผมเลือกซันนี่ ในเมื่อผมไม่มีความสุขพี่จุนซูก็อย่าหวัง”พี่แทคยอนหันไปพูดกับพี่จุนซูที่ตอนนี้ทำหน้าตาเหมือนจะฆ่าคนได้
“เออ มึงนะไอ้แทค ขอพี่ขอน้องเล็กละกันจะได้ไม่มีปัญหามากมาย”พี่จุนซูพูดขณะที่มือกำลังพิมพ์ข้อความหาแฟนสุดที่รัก
“งั้นผมขอยุนอานะ”มักเน่ร่างยักษ์เอยขอกับพี่ๆแต่ดูเหมือนจะมีคนหนึ่งที่ดูจะไม่พอใจนั่นก็คือพี่คุณ
“งั้นเราคงต้องแข่งกันหน่อยแล้ว”พี่คุณพูดขึ้นขณะที่เอามือแตะบ่ามักเน่ที่กำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เบาๆประมาณว่าสู้กับพี่คุณผมก็มีแต่แพ้กับแพ้
“ผมขอทิฟฟานี่ละกันส่วนนายก็แทยอนนะ”อูยองหันมาบอกผมขณะที่ตนเองกำลังถือไก่อยู่คามือ สำหรับผมไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าจะเป็นใครเพราะคนที่ผมสนใจวันนี้เธอไม่ได้มา....
“เอาล่ะหนุ่มๆวันนี้จะมีคนไม่มีคู่คนนะ” เสียงผู้จักการพอกพวกผม เหอะอีกแล้วหรอไม่มีคู่ แล้วคนที่ไม่มีคู่คนนั้นก็คือผมนี่แหละ ก็ใช่สินะผมมันไม่ได้โดดเด่นอะไรเลยสักอย่างหน้าตาก็หล่อสู้พี่คุณไม่ได้ เต้นก็เก่งไม่เท่าพี่แจบอม หน้าตาก็ไม่ได้หน้ารักเหมือนอูยอง เสียงก็ดีสู้พี่จุนซูไม่ได้ แถมรูปร่างยังสู้พี่แทคยอนกับชานซองไม่ได้เลยอีกตังหาก แถมยังมีแอนตี้แฟนที่บอกว่าผมไปทำหน้าให้เหมือนพี่เรนอีกตังหาก
“ไม่เป็นไรนะจุนโฮ”พี่คุณเดินเข้ามาให้กำลังใจ
“ผมชินแล้วล่ะพี่ ไม่ต้องคิดมากหรอก” ผมบอกและส่งยิ้มกลับไปให้พี่คุณ
“เอาไว้เย็นนี้พี่พาไปเลี้ยงข้าวนะ”
“ครับ” ผมยิ้มให้พี่คุณ อย่างน้อยก็ได้กินข้าวฟรีแหละห้าๆๆ
“อ้าว ทุกคนเตรียมตัวนะจะเริ่มถ่ายส่วนแรกก่อนนะพอดีโซนยอชิแดมาช้านิดหน่อยเพราะรถติดมาก โอเคนะ 5432 คิว”สิ้นเสียงโปรดิวซ์เซอร์ พวกผมก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ตามที่ตกลงกันไว้ สำหรับทุกคนวันนี้คงมีความสุขกันมากเพราะจะได้เจอนางฟ้าของเกาหลีอย่าง โซนยอชิแด แต่ทำไมผมถึงไม่มีความสุขแบบทุกมั่งนะ ดูสิขนาดพี่ๆทีมงานยังหน้าบานเป็นจานดาวเทียม แล้วที่ดูจะมีความสุขออกนอกหน้าก็ไม่พ้นพี่จุนซูที่นอกจากจะได้เจอแฟนสุดที่รักแล้ววันนี้ยังเป็นวันเกิดของพี่เขาด้วย
“คัด โอเคดีมากตอนนี้โซนยอชิแดพร้อมแล้วเราจะเริ่มถ่ายต่อเลยนะ”
“ครับ”
“5432 คิว”
“แขกรับเชิญวันนี้จะเป็นใคร”
“อ๊า ทำไมต้องพี่คุณตลอดเลย”เสียงอูยองบ่นกระปอดกระแปดทันที่ที่ทีมงานยื่นซองให้พี่คุณ
“เอิ่ม อือ” พี่คุณแกะซองแล้วทำหน้างงเล็กน้อยพี่แจบอมพยายามเข้าไปช่วยอ่านแต่ก็ทำหน้าเหมือนอ่านไม่ออกผลเลยเดินเข้าไปกลับหัวจดหมายให้ แต่ตอนนี้ชานซองก็เริ่มกู่ไม่กลับแล้ว
“โซนยอชิแด” สิ้นเสียงพี่แจบอม ทิฟฟานี่ก็เดินออกมาจากหลังฉาก จากนั้นคนที่ผมฝันถึงทุกคืนก็เดินออกมา พระเจ้าผมตาฝาดหรือว่าผมคิดถึงเธอมากเกินไปทำเธอถึงมาอยู่ตรงนี้ได้
“ไอ้ด้งพี่ขอทิฟฟานี่ได้ไหม”อ้าวทำไมพี่คุณเปลี่ยนใจง่ายขนาดนี้เนี้ย
“ช้าไปแล้วพี่ ผมไม่ยอม555” อูยองบอกกับพี่คุณพร้อมหยักคิ้วให้ผมรู้ว่ามันแค่แกล้งพี่คุณเท่านั้นล่ะ
(Hyoyeon)
หลังจากที่ได้คำตอบว่าวันนี้จะไปถ่ายรายการที่ไหนจากน้อซอ ถึงเวลาแล้วสินะที่ฉันจะได้เจอกับคนที่รอคอยมานาน ฉันจะต้องทำให้กลับมารักฉันเหมือนเดิมให้ได้
“โซนยอชิแด”สิ้นเสียงรีดเดอร์ของ2PMพวกเราก็เดินออกไปอย่างสง่างามสมกับเป็นนางฟ้าของเกาหลี เขาคนนั้นดูจะตกใจเล็กน้อยที่เป็นฉันใช่สินะวันนี้ที่จริงต้องเป็นแทยอนนี่น่าจะว่าไปก็ต้องขอบคุณแทยอนที่จะไปเยี่ยมแม่วันนี้ หลังจากที่พวกเราได้โชว์เต้นเล็กๆน้อยพี่ทีมงานก็ปล่อยให้พวกเราได้มีโอกาศคุยกันเพราะต้องจัดแสงใหม่เนื่องจากความซุ่มซ่ามของยัยยุนอาที่ชนไฟแตก
“ฮโยยอน จำเราได้ไหม”
“จำได้สิจุนโฮ นายไม่เปลี่ยนเลยนะ”ใครจะกล้าลืมนายกันล่ะในเมื่อนายเป็นรักแรกของฉันเชียวนะ
“ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอเธอที่นี่”จุนโฮพูดกับฉันขณะที่เขาค่อยนั่งลงข้างๆอย่างๆเกร็งๆ
“นายคงอยากเจอแทยอนมากกว่าสินะ เขาเป็นผู้หญิงในแบบที่นายชอบนิ” ฉันแกล้งตัดพ้อจุนโฮ ดูตอนนี้สิหน้าเขาตลกมากเลย
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ คือในสคิป มันเป็นแทยอนแต่ฉันดีใจจริงๆนะที่เป็นเธอ” จุนโฮรีบแก้ตัวทันที่ เฮ้อทำไมฉันจะไม่รู้ว่านายดีใจแค่ไหนสายตาของนายไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนมันก็ยังฟ้องทุกอย่างได้เหมือนเดิม แต่หวังว่านายไม่ได้มีคนอื่นไปแล้วนะ....
หลังจากเลิกกองวันนั้นฉันกับจุนโฮก็ไม่มีโอกาสได้คุยกันเลยแถมยังไม่ได้แลกเบอร์กันด้วยแผนที่จะทำให้กลับไปรักกันเหมือนเดิมคงไม่เป็นผลแล้วละมั้ง.....พระเจ้าคงไม่เห็นใจคนเห็นแก่ตัวแบบฉันสินะ
“นี่ฮโย แกว่างไหม”
“ทำไมหรอสิก้า”ยัยสิก้าเป็นอะไรถามแปลกๆ ถ้าฉันไม่ว่างจะนั่งป็นอาม่าขายของไม่ได้อย่างนี้หรอ
“คือว่าฉันจะชวนแกไปหอ2PMน่ะ แบบว่าวันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนในวงเขาน่ะแล้วเขาก็สัญญากับพวกเพื่อนๆในวงว่าจะพาฉันไปเปิดตัวน่ะ” ยัยเจสพูดไปเขินไปบิดเป็นเป็นเลขแปดเชียวคิดไปแล้วก็อิจฉายัยเยสอยู่เหมือนกันนะเนี้ยที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแบบนี้
“ว่าแต่วันเกิดใครล่ะ”
“วันเกิดจุนโฮน่ะ”ห๊า จริงด้วยสินะทำไมฉันลืมได้เนี้ยอย่างนี้ต้องชวนสิก้าไปหาของขวัญก่อนล่ะ
“ฉันไปด้วยก็ได้แต่ต้องแวะห้างล็อตเต้ก่อนนะไปมือเปล่ามันน่าเกลียด”ฉันอ้างยัยสิก้าไปจริงๆเรื่องที่ฉันกับจุนโฮรู้จักกันมาก่อนก็ยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ รอให้ฉันกลับไปคบกับจุนโฮได้ก่อนฉันจะบอกพวกแกนะ
“ก็ได้ๆ แกไปเปลี่ยนชุดเหอะฉันอยากเจอแทคใจจะขาดแล้ว”
“จ้า”พอยัยสิก้ามีความรักก็เปลี่ยนจากเจ้าหญิงน้ำแข็งเป็นเจ้าหญิงลัลล้าเชียวฉันล่ะอิจฉาจัง
(Junho)
อ้า......วันนี้เป็นวันดีจริงๆนอกจากจะเป็นวันเกิดผมแล้วพี่แทคยังจะพาเจสสิก้ามาเปิดตัวด้วยแถมพี่จุนซูยังควงซันนี่มาเปิดตัวแบบงงผมก็ไม่เข้าใจว่าเขาสองคนแอบไปคบกันตอนไหนรู้แค่ว่าพี่จุนซูชอบหายออกไปตอนดึกๆสมัยเป็นเด็กฝึกแล้วก็กลับมาบอกว่าไปหาแฟนมาสงสัยคงแอบคบกันมานานแล้วแน่ๆเลย
~~กริ๊งๆๆๆๆ~~สงสัยพี่เจสสิก้ามาแล้วแน่เลยดูหน้าพี่แทคสิยิ้มจนเห็นฟันครบทุกซี่แล้วอิจฉาจัง......
“เปิดช้าจังนะ เจ้าเหมียว”
“ขอโทษจ้า เจ้าหญิง” หูยเลี่ยนชะมัดไม่เคยนึกเลยนะเนี้ยว่าสองคนนี้จะมีมุมแบบนี้
“ค่ะ”เจสสิก้าพูดพร้อมหยิกแก้มพี่แทคเบาๆ นี่งานวันเกิดผมหรืองานแต่งสองคนนี้กันแน่
สนใจเจ้าของงานวันเกิดหน่อย
“อ้าว ฮโยมาด้วยหรอ”ห๊า ฮโยมาหรอผมว่าจะชวนอยู่แล้วติดตรงที่ไม่มีเบอร์และผมก็ไม่กล้าขอจากพี่ๆด้วย
“ค่ะ พอดีมาเป็นเพื่อนสิก้า”เธอตอบแล้วก็เดินมาหาผมพร้อมยื่นกล่องเล็กๆสีชมพูให้
“สุขสันต์วันเกิดนะจุนโฮ”เธอบอกกับผมก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆพี่คุณ
“โอ๊ะ! ยัยซันทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะ”เจสสิก้าถามซันนี่ที่เพิ่งออกจากห้องถ้าให้ผมเดาสาวๆก็คงยังไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกัน
“คือแบบว่า.......”
“เล่ามาเลยนะ”เจสสิก้าลุกขึ้นจากโซฟาข้างพี่แทคก่อนจะมาดึงมือซันนี่นั่งลงข้างๆฮโยยยอน
“พี่กับซันนี่คบกันได้สองปีแล้วล่ะ”พี่จุนซูเห็นซันนี่ทำอะไรไม่ถูกก็เลยตอบแทนส่วนซันนี่ก็ได้แต่ยิ้มให้กับเพื่อนของเธอทั้งสองคน
“แหมไม่บอกกันเลยนะ”ฮโยยอนแซวซันนี่ก่อนจะลุกขึ้นแล้วให้พี่จุนซูนั่งลงข้างๆซันนี่แทน
“ก็พวกแกไม่ได้ถามนิ”ซันนี่ตอบเขินก่อนหันหน้าไปหาความช่วยจากพี่จุนซู
“วู้ ฉันมีน้องสะใภ้เป็นสาวโซชิตั้งสองคนแน่ะ”พี่แจบอมเอ่ยขึ้น
“นี่ๆ เจสสิก้า ทิฟฟานี่ นี่ยังโสดใช่ไหม” โอ้ไม่น่าเชื่อคนอย่างพี่คุณจะจีบผู้หญิงจริงๆจังๆกับเขาสักทีโอ้มายก๊อด
“โสดค่ะ”เจสสิก้าตอบ
“ฝากบอกด้วยว่าผมจะจีบ”พอพี่คุณพูดเสร็จก็ลุกไปเลย
“นี่ๆฮโยยอนเธอมีแฟนยัง”เห้ย ทำไมพี่แจบอมถามงี้ล่ะจะแย่งน้องหรอผมเลยส่งสายตาจิกๆไปที่พี่แจบอมทันที
“อ๋อ ยังหรอกค่ะ”
“แล้วเธอสนใจใครอยู่บ้างไหม”เห้ย พี่แจบอมถามอะไรว่ะจะจีบฮโยของผมหรือไงเนี้ย
“มี อยู่คนหนึ่งค่ะเขาอยู่ในใจฉันมาตลอด” เห้ยใครว่ะ ใครจะตัดหน้าผมหรือว่าจะเป็นรุ่นพี่อึนฮยอก
“ใครอ่ะบอกพี่ได้ไหม”พี่แจบอมจะถามเอาอะไรเนี้ย ไม่สนสายตาของผมเลยหรือไง
“ไม่บอกค่ะ”ฮโยตอบก่อนก่อนหันมามองผมเหมือนจะสื่ออะไรแต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
“คนๆนั้นคงโง่มากสินะ 555”พี่แจบอมพูดก่อนจะเดินออกไปทำให้ตอนนี้ในห้องนั่งเล่นมีเพียงแค่ผมกับฮโยยอนส่วนคนอื่นๆก็หนีไปสวีตแล้วก็ไปปลีกวิเวกกันหมด ตกลงว่าวันนี้มันใช่งานวันเกิดผมหรือเปล่าเนี้ย
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นอ่ะ อยู่กับฉันมันลำบากใจมากหรือไง”
“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย คือฉันกำลังน้อยใจพี่ๆในวงน่ะ”ผมบอกก่อนจะลุกเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเดียวกับฮโยยอน
“งั้นหรอ นายเปิดดูของขวัญหรือยังล่ะ”
“ของขวัญหรอยังเลย เธอให้อะไรฉันล่ะ”
“เปิดดูเองสิ”ฮโยบอกยิ้มๆก่อนจะหยิบน้ำสีสวยในแก้วขึ้นมาจิบเห้ยนั่นมันเหล้าอย่างแรงของพี่คุณ
“ฮโยอย่าพึ่งกิ.....”ไม่ทันแล้วฮโยกินไปซะหมดแก้วยัยนี่จะคอแข็งเท่าผู้ชายได้ไงกัน เอาแล้วหน้าฮโยเริ่มเปลี่ยนสีเป็นแดงนิดๆแล้วเอาไงดีไปเรียกเจสสิก้ากับซันนี่ดีกว่า
“นี่จุนโฮ นายรู้ไหมฉันดีใจแค่ไหนที่ได้เจอนายอีก”ก่อนผมจะลุกไปก็โดนแรงฉุดให้ผมนั่งลงอีกครั้ง
“นายน่ะคิดถึงฉันบ้างไหม คงไม่สิน่ะ ก็คงมีแต่ฉันที่นั่งจำสัญญาบ้าๆต้อนเด็กๆ นายน่ะทำให้ฉันไม่สามารถรักใครได้อีก เพราะนายคนเดียวเลย นายรู้ไหม หัวใจฉันทำไมมันมีแต่นายทั้งๆที่ฉันพยายามจะลืมแค่ไหนแต่มันก็ไม่เคยหายไป นายรู้ไหมว่าฉันน่ะรักนาย..”
“ฮโย พูดเรื่องจริงหรือเปล่า” ผมถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ แม้ว่าใจของผมจะดีใจขนาดไหนก็ตามหวังว่า คงไม่ใช่เพราะเมาหรอกนะ
“นายคิดว่าฉันล้อเล่นหรือไง นายคงมีคนอื่นแล้วสินะ” ผมมองหน้าฮโยที่ตอนนี้มีน้ำตาคลออยู่ที่ดวงตาคู่สวยที่ผมหลงรัก
“ใช่ฉันมีคนอื่น อยู่ในใจแล้วล่ะ”
“นั่นสินะใครจะมารอคนเห็นแก่ตัวอย่างฉัน ฉันกลับก่อนนะ”
“เดี๋ยวจะกลับไงเธอเมาอยู่นะ”ผมฉุดแขนเธอ
“ไม่เป็นไรฉันไหวน่า”ฮโยแกะมือผมออกก่อนจะวิ่งออกไป
“เห้ย”แย่แล้วผมไม่ไปแกล้งฮโยเลยผมรีบออกไป ดีนะที่เธอยังรอลิฟอยู่
“เดี๋ยวสิฮโยไม่อยากรู้หรอกหรอว่าใคร”
“นายเลิกตอกย้ำฉันสักที่ได้ไหม”เสียงหวานที่ปนเสียงสะอื้นตอบผมมา ผมไม่น่าทำแบบนั้นเลยจริงๆ
“ฉันรักเธอ ฟังนะคนที่อยู่ในใจก็คือเธอคือเธอมาตลอด”
“นา....... นายพูดจริงนะ”
“ฉันคงไม่โกหกหัวใจตัวเองหรอกนะ”ผมบอกก่อนจะดึงคนที่ผมรอมาตลอดมาไว้ในอ้อมกอด ผมจะไม่มีทางปล่อยอ้อมกอดนี้ให้หลุดมือไปอีกครั้งแน่ๆ
ความคิดเห็น