ผูกใจรัก
ปวันพัสตร์....เธอเฝ้ารัก กลวัชร........เขาวิ่งหนี "แพรเชื่อว่าพี่วัชรรักแพร รักมาตั้งแต่เด็ก พี่วัชรไม่เคยดูแลใครแบบแพร..." "แพรหยุดหลอกตัวเองเถอะ!!" "พี่วัชรนั่นแหละหลอกตัวเอง!"
ผู้เข้าชมรวม
2,066
ผู้เข้าชมเดือนนี้
12
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“กรี๊ดดด
มีใครอยู่แถวนี้บ้างคะ ช่วยน้องแพรด้วยค่า”เสียงใสของเด็กหญิงปวันพัสตร์ที่กำลังร้องขอความช่วยเหลืออย่างตื่นตระหนก
ตรงหน้าของเด็กหญิงมีสุนัขตัวใหญ่พันธ์พิทบูล ยืนสบตาพร้อมแยกเขี้ยวอย่างไม่เป็นมิตร
“....”ใบหน้าน้อยซีดขาวด้วยความกลัว
เธอไม่น่าแอบมาเดินเล่นคนเดียวเลย มาที่นี่ตั้งหลายครั้งไม่เห็นจะรู้เลยว่าที่นี่เลี้ยงหมาด้วย
แถมยังดุอีก ดวงตาน้อยปิดลงอย่างตกใจเมื่อเห็นหมาตัวใหญ่(กว่าเธอ)กระโจนเข้าหา
ผลุบ
“โอ้ะ”
เมื่อเด็กหญิงลืมตาขึ้นก็พบกับเด็กชายกลวัชรวัยสิบสองปีที่กระโดดเข้ามาบังไว้
ทำให้โดนเจ้าหมาตัวนั้นกัดเข้าที่ต้นแขน
“ด๊อบบี้! หยุด!
”กลวัชรพูดเสียงแข็ง เจ้าด๊อบบี้ หมาที่เขาเพิ่งเก็บเอามาเลี้ยงได้ 5 วัน หน้าตาสลด ไม่คิดว่าจะกัดโดนนายของมัน
“น้องแพร
เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”กลวัชรถามเสียงอ่อน
“น้องแพรไม่เป็นไรค่ะ
ฮึก พี่วัชรเจ็บใช่ไหมคะ ฮือๆ”ตอบเสียงสะอื้นด้วยความตกใจ
“พี่ไม่เป็นไรเลย
หยุดร้องไห้ก่อนนะครับ”พูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาออกจากแก้มแดงๆ
เป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนเลยค่ะ ติชมและให้กำลังใจกันได้นะคะ^^
ผลงานอื่นๆ ของ kumpaeng ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ kumpaeng
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น