คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : MFcruel 10 : 100%
แสะวันสาส่อระทบผิวาวนวลอนัวเล็ที่ริมระเบียแบฮยอนหลับาลฟัเสียเลียวลื่นที่ระทบันและสูลิ่นอายทะเลเ้าสู่ปอ
“อ๊ะ..”แบฮยอนส่เสียใเมื่ออยู่ๆ็มีวแนว้าโอบรอบเอวบาับาหนามีไรหนวที่วาลบนหัวเล็ แบฮยอนยิ้มเล็น้อยอะลูบมือานยอลไปมา
“เี๋ยว็ไม่สบายหรอ”
“ผมสบายีรับไม่้อห่วหรอ”านยอลหมุนร่าบาให้หันมาประัหน้าัน่อนะประทับริมฝีปาลบนปาเล็แล้วผละออ
“ุานยอล”
“ทำไม..”
“ปะ..เปล่ารับ ุานยอล่วยเล่าเรื่ออริสให้ผมฟัหน่อยไ้ไหมรับ”
“อยารู้ไปทำไม หื้ม”
“ผม..ะไ้รับมือับเมที่เาำลัเล่นับเราไรับ”
“ั่เรียนรู้ ลามา อย่าี้้อให้ราวัล”านยอลฝัมูลที่แ้มนุ่มแล้วสูเอาวามหอมไปหม่อนะผละออ
“...ริสับันเราเป็นเพื่อนัน รอบรัวเราสอนสนิทันมา แ่พอุแม่อริสายเพราะอุบัิเหุ รอบรัวอริส็หายไป ริสที่พ่อพูฝัสมอว่ารอบรัวันเป็นนทำ ันับริสเริ่มทะเลาะันบ่อยึ้นนริสประาศเลิเป็นเพื่อนับัน แ่นั้น็ยัไม่พอสำหรับรอบรัวอริส ริสเริ่มทำบริษัทเพื่อมาเป็นู่แ่ัน และมัน็ทำไ้สำเร็และเป็นเหุให้ เานนั้นหายไปลอีวิอัน”
“เานนั้นเป็นใรเหรอรับ”แบฮยอนทำหน้าสสัยพร้อมเอียหัวน้อยๆ
“ไปอาบน้ำันเถอะ..”
“โธ่...ุานยอลรับ”แบฮยอนผลัร่าสูออห่าแ่เพียไม่นานร่าอแบฮยอนลอยึ้นาพื้น้วยวามใึว้อเป็นที่ยึเหนี่ยว
“ุานยอล”านยอลยิ้มให้เล็น้อย่อนะพาร่าเล็ไปในห้อน้ำวาร่าบาลบนอบอ่าลมให่ านยอลึเือที่เสื้อลุมอาบน้ำ่อนะ่อยๆรูมันออาไหล่บา
หมับ
“หันหลัไปเลยรับ”
“อะไรัน เรา่า็เห็นอันและันหมแล้วนี่”
“นี่..ุวรอายบ้าสิรับ พูน่าาเยอยู่ไ้”
“นายว่าัน”
“ผมเปล่านะรับ..ผมอโทษ”านยอลยิ้ม่อนะยอมหันหลัให้ แบฮยอนลุึ้นยืนึเสื้อัวเอ่อนะอมันไว้ที่พื้นแล้วัารพาร่าัวเอสู่อ่าน้ำที่มีน้ำอุ่นรออยู่แล้ว
“หันมาไ้แล้วรับานยอลหันมาส่ยิ้มให้เล็น้อย่อนะถอเสื้อลุมอาบน้ำออท่ามลาใบหน้าเห่อร้อนออีน านยอลเินลไปในอ่าอาบน้ำประิเ้าหานร่าบารหน้า
“ร้อนหรอ”
“ปะ..เปล่ารับ”
“แล้วทำไมถึแ้มแน่า”แบฮยอนอบเสียะุะั่อนยิ้มออมาอย่าเินๆ
“มาันถูหลัให้”
“มะ-...อ๊ะ”พูไม่ทันบานยอล็ับแบฮยอนนั่ลบนัอัวเอ่อนะเอี้ยวัวไปหยิบรีมอาบน้ำบีบลบนแผ่นหลัาวเนียน่อนะลูบไล้ไปามผิว
“ุานยอลมีวามฝันไหมรับ”านยอลหยุมือไว้บนลาไหล่
“วันนี้นายมีำถามมาเินไปแล้วนะ”
“ำถามสุท้ายรับ...ผมสัา”
“มีสิ...ันอยาเป็นนับิน”
“.....”
“อยามีเ็ๆมาเินรอบๆบ้าน”
“.....”
“อยาไ้ลูสาวี้อ้อน อยาไ้ลูายี้เา”
“.....”
“อยาื่นึ้นมา”
ฟอ
านยอลมูลบนแ้มนุ่มแรๆไปหนึ่ทีแล้วผละอออย่ารวเร็ว
“.....”
“อยา Morning Kiss With Darling”แบฮยานระบายยิ้มออมาน้อยๆ่อนที่ะเอนหลัพิับอหนาทันที
“ผมิว่า...มันอาะบ้าไปหน่อยนะรับ ถ้าผมะ..”
“หื้ม”านยอลวาาไว้บนหัวทุยเล็ในะที่แบฮยอนเบนสายาึ้น
“ผมรัุนะรับ”านยอลยาออาหัวนัวเล็ผลัออเบาๆนทั้สอหันมาประันหน้าันไ้
“นาย..นายแ่ำลัสับสนใ่ไหม”
“ไม่รับ..ผมรัุรัแบบที่นรัเารัันรับ มันเริ่มอนไหนันผม็ไม่รู้ว่าทำไม ผมถึอบเวลาุทำหน้ารึ้มๆ...มันูมีเสน่ห์”
“...ันไม่อยาให้นาย้อเ็บับนอย่าัน”านยอลเอยเสียเบาหวิวสายามบ่บอถึวามหมายภายในใไ้เป็นอย่าี แบฮยอนมอหน้าานยอล พยายามสบาู่นั้น แ่มันือวามัวล วามไม่แน่ใที่ส่ผ่านออมา
“...ผมะออไปรอ้านอุานยบอลล้าัว่อนเถอะรับเี๋ยวผม่อยล้า”แบฮยอนเอื้อมมือไปหยิบเสือลุมมาลุมร่าอน่อนะเินออาห้อน้ำไปยัไม่วายหันลับมามอนที่ทำให้หัวใสลายไปเสียแล้ว
‘ที่รั..เบรัานยอลนะ’
เสียบอรัอยิ่สาวร่าบาที่มีโอบอุ้มศรีษะนัวโไว้บนั่อนะโน้มหน้าลมาูบัน รอยยิ้มที่ทั้สอให้ึ่ันและัน
‘าน็รัเบ….รัที่สุเลยนะรับ’
านยอลนั่เียบๆอยู่ในอ่านั้นสัพั่อนะเริ่มลมือในารอาบน้ำอีรั้ ถึแม้ภายในิใอยาะหยุอยู่นิ่ๆเ็มที านยอลเินออมาในุลำลอสบายๆ เบนสายาไปยันที่ำลันั่มออยู่ รอยยิ้มที่ปราให้เห็นบนใบหน้าเรียวนั้นมันั่ัแย้ับิใอนเ็มอัรา านยอลทำเพียมอนิ่ๆ่อนะเินาไป แบฮยอนหุบยิ้มล หัวใบอบ้ำ แหลสลายลไปในทันที
รื รื
โทรศัพท์มือถือที่สั่นเรืออยู่บนโ๊ะเรื่อแป้เรียสิให้แบฮยอนลุึ้นเพื่อไปู แบฮยอนมอมันเล็น้อยับสายที่โทรมา
“ุานยอลรับ...มีนโทรมาหาุรับ”านยอลเินมาหาในทันที ทัู้่ยัมอันแ่เป็นแบฮยอนเอที่ยื่นโทรศัพท์ไปให้
“ฮัลโหล”
“(ะานยอล..่วยเบ้วย)”
“บะ..เบเี๊ยะ”
By writer
อโทษที่หายไปนานมาๆ เราอยู่่วที่ยุ่เี่ยวับเรื่อเรียน ให้อภัยน้าาาา ะอัพบ่อยๆนะะ อบุที่ไม่ทิ้ันนะะ อย่าลืมอมเม้นให้เราเยอะๆนะ
ความคิดเห็น