ความเจ็บป่วยของร่างกาย

... เป็นอีกหนึ่งวันที่รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองนั้นอ่อนแอเหลือเกิน เราแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าความอ่อนแอนั้นแทรกซึมเข้ามาสู่ร่างกายและจิตใจของเราตอนไหน เมื่อไหร่ และเพราะอะไร ... กว่าจะมารู้ตัวเราก็กลายสภาพมาเป็นคนป่วยแบบเต็มรูปแบบแล้ว

'รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นยายแก่' ... ไปไหนมาไหนต้องมีกล่องยาประจำตัว จะเดินไปไหนตากแดดนานๆ ก็ไม่ไหว นั่งทำงานนานๆ ก็ปวดกระดูกปวดหลังร้าวรานไปหมด และที่น่าใจหายคือ สองปีที่ผ่านมานี้กับการทำงานผ่านคอมเกือบ 20 ชั่วโมงต่อวัน ทำให้สายตาของเรานั้นถูกใช้ไปอย่างหนักหนาสาหัส ตอนนี้ตกอยู่ในสภาพยายแก่เกือบเต็มขั้น จะมองสายรถเมล์แต่ละทีก็ต้องคอยให้รถมาใกล้ๆ ... นี่ล่ะนะคนเรา

นี่เรายังใช้เวลาบนโลกใบนี้ไปไม่ถึงครึ่งค่อนชีวิตของใครบางคน ... คุณยายอายุ 80 เค้าจะรู้สึกยังไงนะ คุณยายจะหงุดหงิดไหมเวลาที่มองไม่เห็น อึดอัดรึเปล่าที่ฟังอะไรก็ไม่ชัด มือไม้สั่นเทา ร่างกายเคลื่อนไหวเนิบช้าเหมือนทอยทากตัวน้อยข้ามถนน

... เดือนนี้ต้องทุกตรมระทมทุกข์กับอะไรหลายอย่างมากมาย ร่างกายอ่อนแอตั้งแต่ต้นเดือน เงินที่ตั้งใจว่าจะเก็บไว้ก็ต้องจำใจยกให้คุณหมอแบบเสียมิได้ แถมยังต้องทรมานสุดๆกับอาการภูมิแพ้กำเริบแบบไม่มีทีท่าว่าจะหาย ... ทำไมเราถึงเหนื่อยอย่างนี้นะ

ไหนจะความรู้สึกต่างๆ นานาน ที่ประดังประเดเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว ... นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงร้องไห้ไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว ... ไม่อยากได้ยินเสียงโทรศัพท์ ไม่อยากรับ ไม่อยากรู้ ... ขออยู่กับร่างกายป่วยๆ แบบนี้ยังจะดีซะกว่า ต้องย้อนเวลากลับไปเหนื่อยกับความรู้สึกเหมือนเมื่อวาน