คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #49 : ((____[ Send ] : Ambition OR Love เส้นทางที่ต้องเลือก [ โดย : น้องอมยิ้ม ]
To comment on …
[ Ambition OR Love เส้นทางที่ต้องเลือก ]
วิจารณ์โดย น้องอมยิ้ม
ดีจ้า! ^____^
ขอพล่ามซักเล็กน้อย จะบอกว่าFic 8018 เป็นอะไรที่เราชอบมากกก~ เพราะมีท่านฮิบาริ (สุดที่รัก >///<) เป็นเคะ อ๊ากกก~! เอาล่ะ ยุติความบ้าไว้ก่อน =_= ถึงเราจะชอบFic8018 แต่ก็จะวิจารณ์ออกมาอย่างไม่ลำเอียงนะ ^ ^ เริ่มกันเลยดีกว่า ฮ่ะๆ
ชื่อเรื่อง : ดีค่ะ ตั้งชื่อเรื่องได้ดีแล้ว
พล็อตเรื่อง : พล็อตเรื่องนี่อยู่ในขั้นดีเลยนะคะ แต่ติดอยู่ที่ความสมจริงมากกว่า เพราะFicนี้น่ะ ต้องการให้ออกมาในลักษณะที่ว่า การเลือกระหว่างความฝันกับความรักของยามาโมโตะ พอคนอ่านอ่านปุ๊บก็นึกเลยว่า เป็นเพราะยามาโมโตะชอบฮิบาริมากเกินไป จนไม่สนใจความฝัน แต่มันไม่ใช่ มันเป็นไปในทางที่ว่า ดีโน่กับฮิบาริมาสนิทกัน จนยามาโมโตะเริ่มเศร้า อันนี้ไม่แปลกค่ะ แต่ที่แปลกก็คือ พ่อของยามาโมโตะที่เตือนยามาโมโตะให้เลิกชอบฮิบาริ ทั้งๆที่ยังไม่มีเหตุการณ์ของดีโน่กับฮิบาริเข้ามาเกี่ยวเลย มันเหมือนกับว่าไรเตอร์ใส่ความรู้สึกของตัวเองลงไปก่อนเพื่อให้ตรงตามพล็อตเรื่องที่วางเอาไว้อย่างดีอยู่แล้ว ทำให้เรื่องออกมาไม่สมจริงเท่าไหร่ เพราะไม่มีใครรู้อนาคตได้ ถึงแม้จะมีประสบการณ์มาก่อน แต่ชีวิตคนเราก็ไม่เหมือนกัน ที่จะบอกก็คือ ควรทำให้สมจริงกว่านี้หน่อยนะคะ ^ ^
การดำเนินเรื่อง : ต้องขอชมว่าการดำเนินเรื่องดีมาก ทำให้ยามาโมโตะชอบฮิบาริแล้วมาสนิทกัน จนถึงตอนที่เอาดีโน่เข้ามา เพื่อให้เป็นอุปสรรคของความรัก ยามาโมโตะต้องเสียใจเพราะเข้าใจฮิบาริผิดบ่อยๆ แล้วการเล่นเบสบอลก็ค่อยๆตกลงเรื่อยๆ ดำเนินเรื่องได้ดีจริงๆค่ะ ^0^
การบรรยาย : ตอนแรกๆ ขอให้ปรับปรุงด่วนค่ะ เพราะการบรรยายของไรเตอร์นั้นใช้คำซ้ำๆกันบ่อยๆ อย่างคำแทนตัวฮิบาริ ก็เรียกว่าเจ้าร่างบาง เจ้าตัวเล็ก สารพัดเจ้า และใช้ติดๆกันด้วย ไม่ควรเรียกแทนตัวใครก็แล้วแต่ว่า “เจ้า” นะคะ ยกเว้นเสียแต่ว่าคนๆนั้นเป็นเด็กหรือเป็นสัตว์ตัวเล็กๆน่ารักๆ ถ้าเป็นฮิบาริ น่าจะใช้ว่า “ร่างบาง…” “คนที่ตัวเล็กกว่า” “ร่างเล็กๆนั่น…” “เจ้าของใบหน้าบึ้งตึง” “เจ้าของใบหน้าหวานๆ/ดูดีนั่น…” “เจ้าของนัยน์ตาสีดำคู่สวย” เป็นต้น หรือจะใช้ว่า “ฮิบาริ” ไปเลย ถ้าคิดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ อย่าใช้ติดกันบ่อยๆ ควรเว้นระยะให้อยู่ในขั้นพอสมควรค่อยใช้ที แถมบางทีก็ยังมีการใช้คำเชื่อมประโยคไม่ลื่นไหล ควรจะอ่านด้วยตัวเองซักรอบ 2 รอบก่อนค่อยลงบทนึงนะคะ เพราะจะได้ตรวจดูว่าเวลาเราอ่านเนี่ย เรารู้สึกว่ามันลื่นไหลมั้ย แถมยังได้ตรวจคำผิดไปในตัวด้วย แล้วก็นี่...
ยามาโมโตะอมยิ้มอย่างมีความสุข อย่างน้อยเขาก็ได้เจอเจ้าร่างบางนี้อีกครั้งแล้วกัน ....
แต่หนุ่มร่างบางกลับขึ้นในสิ่งที่ตรงกันข้าม ทำไมเราถึงต้องมาเจอเจ้าสัตว์กินพืชปัญญาอ่อนนี้อีกแล้วนะ
อีกทั้งยังทำเขาเจ็บอีก เด็กหนุ่มรู้สึกไม่สบอารมณ์เท่าไหร่...
ควรจะแก้เป็น...
ยามาโมโตะอมยิ้มนิดๆ อย่างน้อยเขาก็ได้พบกับเจ้าของร่างเล็กๆคนนี้ที่ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงตั้งแต่แรกเจออีกครั้งก็แล้วกัน...
แต่หารู้ไม่ว่า คนตรงหน้าของตนนั้นกลับคิดในสิ่งที่ตรงข้าม คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ในนัยน์ตาสีดำคมกริบบ่งบอกชัดเจนว่าไม่สบอารมณ์อย่างยิ่งที่เจ้าสัตว์กินพืชปัญญาอ่อนนั่นทำให้เขาเจ็บตัวอีกแล้ว...
(และยังมีอีกหลายประโยคเลยนะคะ ควรเอาที่อมยิ้มยกตัวอย่างไปประยุกต์ใช้ด้วยก็ดี เพราะอมยิ้มไม่สามารถไล่ทุกประโยคทุกการบรรยายมายกตัวอย่างได้)
ยกตัวอย่างได้ แต่อธิบายไม่ค่อยถูก ยกตัวอย่างแบบนี้คงจะเห็นภาพนะคะ ก็ประมาณว่า เราไม่ต้องเข้าไปใส่ความคิดให้ตัวละครมากนัก แค่ดูจากสีหน้า แววตา และท่าทางก็สามารถบรรยายอารมณ์ของตัวละครนั้นๆได้แล้ว อย่างเช่น “ใบหน้าหวานบึ้งตึงราวกับว่าเพิ่งเจอเรื่องที่ชวนให้หงุดหงิดใจมาหมาดๆ” อันนี้ตัวอย่างลอยๆนะคะ ควรเอาไปประยุกต์ด้วยก็ดีค่ะ แล้วอย่างสุดท้าย...การบรรยายความคิดของตัวละครก็ควรจะมีแบบนี้ ...ความคิด... หรือ ‘ความคิด’ ด้วยนะคะ ไม่ใช่บรรยายเหมือนตอนบรรยายฉากธรรมดาๆ ไม่งั้นคนอ่านอาจงงได้
ภาษา : ใช้ภาษาในการบรรยายได้ดี มีการพัฒนาอยู่เรื่อยๆ แต่คำผิดยังมีให้เห็นอยู่มาก มาเกินกว่าจะหยิบยกเอามาได้หมด อย่างที่เคยบอกไว้แล้ว ว่าควรตรวจทานก่อนนำมาลงทุกครั้ง
คำพูดของตัวละคร : ดีค่ะ ตอนแรกๆ ยังอยู่ในขั้นพอใช้ แต่พอไปเรื่อยๆ หลายๆบทเข้า ก็แสดงให้เห็นเลยว่ามีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มมากขึ้น
ตัวละคร : คาแรกเตอร์ของทุกตัวออกมาค่อนข้างดี แต่มีฮิบาริกับมุคุโร่เท่านั้นที่ดูจะหลุดคาแรกเตอร์ที่ไรเตอร์ตั้งใจเอาไว้ไปอยู่บ้าง เพราะอย่างฮิบาริเนี่ย เค้าจะเป็นคนนิ่งๆ ไม่พูดมาก ถึงจะขี้รำคาญแต่ก็ไม่แสดงออกด้วยคำพูดมากนัก แต่จะแสดงออกด้วยการกระทำมากกว่า และมุคุโร่ ดูเหมือนเด็กลงอย่างเห็นได้ชัด ปกติแล้วเค้าจะดูเป็นผู้ใหญ่ สุขม และเยือกเย็นกว่านี้ ไม่รู้ว่าไรเตอร์ตั้งใจรึเปล่า แต่ขอแนะนำว่าควรจะให้แต่ละตัวละครออกมาให้สมบทบาทและนิสัยนั้นๆ เพราะนี่เป็นFicการ์ตูน ถึงแม้ว่าจะแต่งยังไงก็ได้ แต่เรื่องนี้จำเป็นที่ตัวละครจะแสดงออกมาในนิสัยของตัวเอง ถ้าทำให้นิสัยของฮิบาริและมุคุโร่เป็นอย่างที่เป็นตัวเค้าได้ เรื่องจะน่าสนใจมากยิ่งขึ้นค่ะ
เพิ่มเติม : กวรเว้นวรรค เว้นผิดบ่อยมากๆๆๆเลยค่ะ เรื่องนี้สำคัญมากๆ เพราะคนอ่านต้องการปะติดปะต่อเรื่องราว ถ้าสะดุดเล็กน้อย อาจทำให้เสียอรรถรสได้ และยังทำให้คนอ่านเกิดอาการงงไปชั่วขณะ แถมการขึ้นบรรทัดใหม่ บางทีก็ไม่สมควรด้วย อย่างตัวอย่างตรงการบรรยายที่อมยิ้มยกให้ดูนั่นก็เห็นได้ชัดแล้วว่ายังเว้นบรรทัดไม่ดีเท่าที่ควร แล้วก็น่าจะมีย่อหน้าด้วยนะคะ ไม่ว่าจะเป็นขึ้นต้นการบรรยายหรือขึ้นต้นคำพูด กดTabนะคะ มันจะได้ย่อหน้าให้อย่างสวยงาม
เพิ่มเติมอีกนิด : ตรงที่ว่าไม่ควรใช้คำเรียกว่า "เจ้า" น่ะ ที่จริงถ้าจะใช้กับฮิบาริก็ได้นะ หรือจะใช้กับใครก็ได้ (เพิ่งมานึกออก =_=) แต่ไม่ควรเป็นแบบ "เจ้าตัวเล็ก" อะไรอย่างนี้ ควรจะเป็นแบบนี้... "เจ้าคนบ้าการต่อสู้" หรือ "เจ้าคนเย็นชา" แต่ก็ต้องดูอารมณ์ของฉากนั้นๆด้วยนะคะ ถ้าเป็นฉากจริงจังๆก็ไม่ควรใช้ แต่ถ้าเป็นฉากเล่นๆ สบายๆจะใช้ก็ได้ค่ะ
อื่นๆ : ธีมและภาพสวยมาก ดึงดูดคนอ่านได้อย่างดี แต่ที่อยากแนะนำก็คือ ควรจะกันการก๊อปด้วย เพราะสมัยนี้ไม่มีคนที่ไว้ใจได้มากนักหรอก ^ ^
คะแนนที่ให้ : 6.5 เต็ม 10 (ภาพรวมของการบรรยาย ใช้ภาษา บลาๆๆๆ)
(พิเศษเฉพาะFic) คะแนนความพึงพอใจ : 7.5 เต็ม 10
ความในใจ : วิจารณ์ซะเยอะเลย ไม่รู้ว่าจะพอใจรึเปล่า แต่อมยิ้มก็พยายามจับจุดบกพร่องออกมาให้ครบทุกจุดแล้ว ไม่แน่ใจว่าขาดไปบ้างหรือเปล่า เพราะอมยิ้มเป็นคนขี้ลืม -0-;; แต่ก็พยายามเต็มที่แล้วนะคะ พอใจไม่พอใจยังไงบอกด้วยเน้อ~ ถึงจะพูดในส่วนของฮิบาริเยอะ ก็ไม่ใช่ว่าเข้าข้าง (เพราะกำลังอยู่ในหน้าที่) แต่นั่นก็เพราะมันมีส่วนที่ควรแก้ไขตรงนั้นเยอะ แต่ยามาโมโตะนี่แสดงความรู้สึกออกมาได้ดีเลยนะคะ หลังๆก็เห็นได้ชัดเลยว่ามีการพัฒนาได้อย่างดี คำตกหล่นน้อยลง คำซ้ำๆที่ชอบใช้ก็น้อยลง พัฒนาตัวเองได้ดีมากค่ะ ^ ^V
ในฐานะผู้อ่าน ที่ไม่ใช่นักวิจารณ์ : จะบอกว่าชอบเรื่องนี้มากค่ะ จะเพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือชอบท่านฮิบาริ >///< เป็นเรื่องที่ชวนติดตาม ถึงแม้ภาษาจะยังไม่ค่อยสละสลวย แต่ก็อภัยให้ได้ค่ะ เพราะอมยิ้มรักท่านฮิบาริ >///< (มันเอาอีกแล้ว =_= ไหนว่าจะไม่ลำเอียงไง / me ก็อันนี้นอกเรื่องแล้วนี่ หน้าที่เสร็จแล้ว >0<)
ลิ้งค์หรือแบนเนอร์นิยาย : 
พอเหอะเนอะ จบการบ้าของไออมยิ้มมันซักที แค่นี้แหละจ้า ขอให้นำคำแนะนำนี้ไปปรับปรุงแก้ไขด้วยนะคะ อมยิ้มจะดีใจมากทีเดียว แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ อัพบ่อยๆล่า~ ^_____^
ความคิดเห็น