คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 6 ผู้ใดที่ครอบครองเนตรวงแหวน ผู้นั่นจักได้รับความขมขื่น
บทที่ 6 ผู้ใดที่ครอบครองเนตรวงแหวน ผู้นั่นจักได้รับความขมขื่น
“อะไรนะ....โอบิโตะ...ไม่จริงน่ะ”
เด็กสาวพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อหู เธอมองทีมมินาโตะที่เหลืออยู่ ซึ่งกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์มากมายที่ไม่อาจเอ่ยได้หมด
อุจิวะ โอบิโตะ เสียชีวิตในสนามรบหลังจากที่ช่วยเหลือทีมของตนออกมาจากสะพานคันนาบิ
ไม่กี่วันก่อนยังพูดคุยกันอยู่แท้ๆ
“ริน....”
เด็กสาวผมสั้นสีน้ำตาลเงยหน้าที่มีดวงตาทั้งสองช้ำมองมิกิ แล้วก็ร้องไห้ออกมา
“มิกิจัง...เป็นเพราะฉัน โอบิโตะเขาก็เลยต้องมาเป็นแบบนี้ ฮือออ”
“....”
“ถ้าฉันไม่ถูกลักพาตัวล่ะก็ ฮึก...มันก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ จริงไหม”
“อย่าคิดแบบนั้นสิ ริน!” มิกิพยายามปลอบใจเพื่อนสาว เธอหันไปมองเด็กหนุ่มที่อยู่ข้างหลังริน ซึ่งดวงตาของเขาข้างซ้ายมีแผลเป็นทางยาว
ดวงตาด้านช้ายเป็นสีแดง เนตรวงแหวน
มันคือจุดเริ่มต้นของเนตรวงแหวนคาคาชิยังไงล่ะ
จากนั้นสงครามก็จบลง ชื่อของโอบิโตะก็ถูกจารึกเอาไว้ในฐานะวีรบุรุษ การตายของเด็กหนุ่มผู้นี้สร้างความสะเทือนใจให้กับทีมมินาโตะอย่างมาก มิกิคอยเป็นห่วงทั้งคู่อยู่เสมอ
เธออยู่ที่ลานฝึก ก็คอยดูคาคาชิฝึกวิชา
เธออยู่ในหมู่บ้าน ก็คอยให้กำลังใจและเป็นเพื่อนรินเสมอ
บางทีเธออาจทำได้แค่นี้ ...
ในตอนนั้นเอง บุคคลมาใหม่ก็โผล่เข้ามา
“นามิคาเซะ ฉันมีเรื่องอยากจะคุยด้วย” เธอมีชื่อว่า ฮิวงะ โคมะ เป็นคนตระกูลสาขาเนตรสีขาว มิกิไม่ค่อยรู้จักเธอโดยตรงมากนัก แต่ว่าโคมะเป็นเพื่อนกับรินสมัยที่เรียนอคาเดมี่ หลังจากที่มิกิและคาคาชิจบออกไป
โคมะเป็นเด็กผู้หญิงที่นิสัยต่างจากรินมาก เป็นคนที่ดุๆ พูดไม่ค่อยตรงกับใจ แต่เวลาไม่พูดอารมณ์จะออกทางสีหน้า มิกิไม่ค่อยสนิทกับเธอมากนัก แต่ก็เป็นเพื่อนกันได้
“ว่ามาสิ มีอะไรเหรอโคมะ”
โคมะจิปากเล็กน้อยที่มิกิเรียกชื่อเธอตรงๆ ผิดจากเธอที่เรียกนามสกุลมิกิ
“เรื่องฮาตาเกะ คาคาชิกับริน”
“หืม?”
โคมะเท้าเอวยืนมองเธอที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ทางเดิน
“เอาตรงๆนะ เธอคิดยังไง ฉันรู้สึกว่าหมอนั่นน่ะสามารถทิ้งเพื่อนได้เพื่อภารกิจ”
“เธอจะพูดเรื่องโอบิโตะงั้นเหรอ”
โคมะเงียบไปครู่
“ใช่”
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่า เธอไปได้ยินข่าวลืออะไร แต่ว่าการที่พูดว่าคาคาชิเป็นนินจาที่ทำทุกอย่างเพื่อภารกิจ มันไม่ว่าร้ายไปหน่อยเหรอ”
“ก็ฉันได้มาแบบนี้ เธอคิดว่าไงล่ะ ถ้าไม่ใช่หมอนั่น โอบิโตะก็ไม่ต้องตาย”
“......”
“ฉันเกลียดฮาตาเกะ คาคาชิ”
“.....”
“คนที่อยู่รอบตัวหมอนั่นจะต้องตายเพื่อหมอนั่นไปเรื่อยๆ ฉันมาบอกเพราะอยากเตือน รินน่ะชอบคาคาชิ ฉันไม่อยากเสียเพื่อนไปหรอกนะ เธอก็ไม่อยากหรอกใช่ไหม นามิคาเซะ”
คนที่อยู่รอบตัวเขา...จะต้องจากไป...
“เธอชอบโอบิโตะใช่ไหม โคมะ”
“!!!”
“เพราะแบบนั้นเธอถึงเกลียดคาคาชิที่ทำให้โอบิโตะตายสินะ”
“...” มิกิสังเกตเห็นว่าเด็กสาวเนตรสีขาวกำหมัดแน่น
“วางใจเถอะ ฉันจะปกป้องเพื่อนของฉันทุกคน รวมถึงเธอด้วย โคมะ”
โคมะยิ้มแล้วยักไหล่ “เหอะ อัจฉริยะทุกคนมั่นใจแบบนี้กันหมดเลยงั้นเหรอ”
“ฉันพูด คือฉันสัญญา...” แววตาสีฟ้าจ้องสบกับเนตรสีขาวอย่างแน่วแน่
จะไม่ยอมให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ฉันจะไม่ยอม ไม่มีวัน ....
“ว่าไงนะ รินโดนลักพาตัว!”
“ใช่ ตอนนี้คาคาชิออกไปช่วยกับหน่วยย่อยแล้ว คงได้แต่หวังว่าพวกเขาจะกลับมาอย่างปลอดภัย” ชิคาคุกอดอกครุ่นคิดอย่างหนัก หลังจากที่บอกข่าวนี้กับลูกทีมของตน
ตอนนี้มินาโตะก็ทำภารกิจอยู่ไกลซะด้วย คงติดต่อนานแน่ๆ
“เพราะว่ารินเป็นนินจาแพทย์ตั้งแต่อายุยังน้อยรึเปล่า ถึงได้เป็นเป้าหมายของนินจาหมู่บ้านอื่น” คุเรไนสันนิฐาน
“เพราะว่ารินน่ะ มีความสามารถในการควบคุมจักระอย่างละเอียดอ่อนยังไงล่ะ ถ้าฉันเดาไม่ผิด อาจจะเหมือนกับที่พี่คุชินะเคยโดนลักพาตัวตอนสมัยเด็กๆ” มิกิพูดขึ้นด้วยใบหน้าตึงเครียด ขณะนั้นเองเธอก็หันหลังเดินออกไป
“นั่นเธอจะไปไหนน่ะ มิกิ เราไม่มีคำสั่งให้ออกจากหมู่บ้านซักหน่อยนะ”
“ฉันจะไปช่วยริน”
“คาคาชิก็ไปแล้ว วางใจเถอะน่า หมอนั่นเก่งอยู่แล้วนะ”
มิกิยอมรับว่าคาคาชิเก่งแค่ไหน ถึงขนาดเป็นระดับโจนินเหมือนกับเธอ แต่ว่า…
“ฉันสังหรณ์ใจไม่ดี ขอโทษด้วยนะ”
ทีมชิคาคุที่เหลือมองเด็กสาวหนึ่งในทีมโดดหายไปอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้
“เข้าใจอยู่หรอกว่ายัยนั่นห่วงเพื่อนมากๆ ฉันก็ห่วงเหมือนกัน” คุเรไนบอก อาสึมะก็เห็นด้วย
“แต่ว่าฉันคงออกคำสั่งโดยพลการไม่ได้ถ้าไม่ใช่ท่านรุ่นที่สามน่ะสิ” ชิคาคุบอก “แต่ฉันจะพยายามติดต่อมินาโตะละกัน”
“ครูชิคาคุ…”
“พวกเธอไปเตรียมตัวรอคำสั่งตามมิกิไปอีกทีละกัน”
ถึงแม้ว่าจะส่งกำลังเสริมตามหลังเธอมาเร็วแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี
ร่างเล็กวิ่งออกจากหมู่บ้านด้วยความเร็วที่ไม่ลดลงเลยสักนิด หลังจากที่เธอได้ข้อมูลจากหน่วยข่าวกรองเรื่องสถานที่ทั้งหมด เธอมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออก ครุ่นคิดอยู่ในใจเพียงแต่ภาวนาให้เธอไปทันและช่วยเพื่อนของเธอได้สำเร็จ
….คาคาชิไปช่วยแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกน่า…
เสียงเพื่อนร่วมทีมยังก้องในหัวให้มิกิคลายความกังวล แต่ว่าเธอก็ยังใจคอไม่ดี เหมือนกับว่ามันเหมาะเจาะเกินไป
ครั้งก่อนโอบิโตะก็ตายไปเพราะปกป้องคาคาชิ แล้วครั้งนี้ล่ะมันจะเป็นยังไง
….ผู้ใดที่ครอบครองเนตรวงแหวน ผู้นั่นจักได้รับความขมขื่น…
“ขอร้องล่ะ อย่าให้สิ่งที่ฉันคิดเป็นจริงเลย”
ขอให้ฉันไปทันทีเถอะ
“เฮ้ย!! นั่นมิกิใช่รึเปล่าน่ะ”
ร่างเล็กผมสีเหลืองหยุดชะงักวิ่งทันทีที่ได้ยินเสียงทัก เธอมองไปต้นเสียงก็พบกับสุนัขนินจาของคาคาชิ
“ปั๊กคุงงั้นเหรอ?”
“เธอมาเป็นกำลังเสริมให้คาคาชิสินะ โล่งอกไปที”
“หมายความว่าไง ปั๊กคุง คาคาชิกับรินล่ะ”มิกิถามอย่างร้อนรน
“ใจเย็นๆน่ามิกิ ฉันจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้ตามฉันมาก่อน ฉันจะเล่าไปด้วยนำทางไปด้วย”
เด็กสาวพยักหน้าแล้ววิ่งตามสุนัขนินจาไป
“คาคาชิช่วยรินได้แล้วล่ะ ตอนนี้พวกเรากำลังหนีพวกนินจาคิริ”
“ฝ่ายศัตรูคือนินจาคิริงาคุเระงั้นเหรอ พวกมันต้องการอะไร”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันสังหรณ์ใจแปลกเกี่ยวกับรินด้วย เหมือนเธอรู้สึกมีบางอย่างอยู่ข้างใน”
“บางอย่าง?”
“ฉันได้กลิ่นทั้งคู่มาจากตรงนั้น แต่ว่าเวลาอัญเชิญของฉันใกล้หมดแล้วล่ะ” สุนัขนินจาบอกแล้วมองไปยังทางตรงหน้า แล้วจู่ๆก็ได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ประหลาดดังขึ้น
“เสียงนี่มัน… ไม่เป็นไรหรอกปั๊กคุง ที่เหลือฉันจัดการเอง นายไปพักเถอะ”
“ฝากที่เหลือด้วยนะ มิกิ”
จากนั้นปั๊กคุงก็หายไปพร้อมกับควัน เด็กสาวก็รีบรุดหน้าไปยังเสียงคำรามนั้นทันที แล้วจู่ๆฝนก็ตกลงมาในขณะที่เธอวิ่งอยู่
ไม่ใช่…มันไม่ใช่ฝน แต่เป็นแรงระเบิด
“ริน ….”
อย่าให้ลางสังหรณ์ของฉันเป็นจริงเลยนะ ทั้งสองคน..
มิกิวิ่งไปอย่างไม่ลดละตรงไปยังจุดนั้นชุ่มโชกไปด้วยน้ำฝนที่โปรยลงมา เธอโดดลัดเลาะขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อดูลาดเลาข้างหน้า แต่ก็ไม่ชัดเจนมากนัก แต่เธอก็ยังมุ่งหน้าต่อไป
ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึง ตรงไปตามทางที่ปั๊กคุงบอก ไปเรื่อยๆ
“แฮ่กๆ แฮ่กๆ…”
ด้วยความที่วิ่งมาระยะไกลโดยไม่ได้พัก ร่างกายของเธอเริ่มเหนื่อยอ่อนแต่ว่า…เธอก็มาถึงแล้ว
หลุดพ้นออกจากพุ่มไม้ใหญ่ เป็นลานหินกว้าง และเธอก็เห็น…
ร่างของรินถูกคาคาชิใช้พันปักษาเสียบทะลุกลางอก
!!!
“…..”
ผู้ใดที่ครอบครองเนตรวงแหวน ผู้นั้นจักได้รับแต่ความขมขื่น…
“ริน…” ภาพของเพื่อนรักกระอักเลือดก่อนจะล้มลงพื้นไป ราวกับเป็นภาพช้าๆที่เธอกำลังประมวลภาพ และอีกคนที่ล้มลงไปเช่นกัน
มิกิไม่รอช้า รีบวิ่งออกไปทันที ทว่า…
บางอย่างกระแทกที่หลังคอเธอโดยไม่ทันจะรู้ตัวทำให้เธอล้มลงหมดสติทันที…
“ใคร..”
ร่างปริศนามองเด็กสาวที่สลบลงเพราะตนก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอก
“จะดีเหรอที่ไม่ฆ่าเด็กคนนี้น่ะ เด็กคนนี้อาจจะเห็นโอบิโตะก็ได้นะ” เซ็ตสึสีขาวถามเซ็ตสึสีดำ
“ไม่ได้หรอก ….ยังไงก็ไม่ได้ เด็กคนนี้น่ะ เป็นหมากเบี้ยที่ข้าวางเอาไว้นานแล้ว” เซ็ตสึสีดำบอก “ไปบอกมาดาระว่าทุกคนที่นี่ตายหมดเพราะโอบิโตะนั่นแหล่ะ”
“เข้าใจแล้ว”
และแล้วร่างปริศนาค่อยๆหายจมดินไป
ต่อมาไม่นานมิกิก็ได้สติรู้สึกปวดตุบที่ท้ายทอย เธอยันตัวลุกขึ้นแล้วก็ได้กลิ่นสาบคละคลุ้งไปหมด
“กลิ่นเลือด”
จริงสิ!! ริน คาคาชิ!!
พอนึกขึ้นได้ เธอก็รีบมองออกไปที่ลานกว้างก็พบกับความน่ากลัวที่เธอไม่อาจบรรยายได้
ลานกว้างที่เต็มไปด้วยอ่างน้ำสีแดงขนาดใหญ่ มีเสาไม้ประหลาดบิดเกลียวหลายเสาชุ่มโชกไปด้วยเลือดของเหล่านินจาคิริ มิกิกุมปากตัวเองเอาไว้ไม่ให้รู้สึกคลื่นไส้อาเจียนกับภาพตรงหน้า แล้วสายตาของเธอก็ดันไปเห็นร่างปริศนาที่กำลังอุ้มร่างไร้ชีวิตของรินอยู่
แต่เธอไม่รู้ว่าเป็นใคร ร่างนั้นหันหลังแล้วเงยหน้ามองดวงจันทร์ มิกิก็มองตามขึ้นไปเห็นดวงจันทร์นั้นเป็นสีแดง
สีแดงสะท้อนกับผิวน้ำ..
พอมิกิหันกลับมามองร่างนั้น ก็หายไปเสียแล้ว
“ใครกันน่ะ…” ที่มันกลายเป็นแบบนี้เพราะคนๆนั้นรึเปล่านะ
เธอทิ้งความคิดทั้งหมดออกจากพุ่มไม้วิ่งไปหาร่างของเด็กหนุ่มที่นอนแผ่อยู่ในน้ำ หวังจะเข้าไปปลุก
“คาคาชิ!!”
เธอวิ่งเข้าไปเขย่าเด็กหนุ่ม ทว่าเด็กหนุ่มเหนื่อยอ่อนเกินกว่าจะฟื้นขึ้นได้ตอนนี้ เด็กสาวมองไปยังร่างของเพื่อนสาวที่มีเลือดไหลกลบปาก และหน้าอกที่มีรูขนาดใหญ่
มันทำให้เธอตระหนักได้ว่า เพื่อนของเธอนั้นได้ตายจากไปแล้ว…
ถ้าฉันมาเร็วกว่านี้…. เธอคงไม่ต้องถูกหมอนี่ฆ่า…
ริน….
เช้าวันใหม่ในโคโนฮะ
ณ โรงพยาบาลโคโนฮะ
เด็กหนุ่มผมเงินได้สติขึ้นค่อยๆลืมตาขึ้นมองพบกับเพดานสีขาวของห้องพักของตน ร่างกายปวดไปทั้งร่างจนเขาเผลอร้องออกมาเบาๆ นั่นทำให้เขารู้ว่ามีคนนั่งเฝ้าเขาอยู่
“รู้สึกตัวแล้วเหรอ”
คาคาชิเหลือบไปมองก็เห็นมิกินั่งเฝ้าไข้เขาอยู่ด้วยสายตากังวลอย่างเห็นได้ชัด
“เกิดอะไร…ขึ้น” เขาถามช้าๆ ราวกับพยายามนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
“นายจำไม่ได้งั้นเหรอ ว่าเกิดเรื่องอะไรเมื่อวานนี้” มิกิยังถามเสียงนิ่ง
“…ริน ฉันไปช่วยริน”
และแล้วเขาก็จำได้ ภาพเด็กสาวที่ถูกเขาเสียบทะลุด้วยพันปักษา
“ริน…จากไปแล้วล่ะ” เธอตอบ “วันนี้ทุกคนกำลังจัดงานศพอยู่น่ะ”
รินตายแล้ว ตายเพราะเขา…เป็นคนฆ่าเธอ
“คาคาชิ….ฉันเข้าใจนะ ว่านายเพิ่งฟื้นแต่ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมนายถึง…”
“…”
“ฆ่าริน”
เด็กหนุ่มกำผ้าห่มตัวเองแน่นเมื่อได้ยินคำถามของคนข้างเตียง ภายในหัวกลับมีแต่ความรู้สึกผิดเต็มไปหมด
“ฉันฆ่าริน….ฉันขอโทษ”
“เดี๋ยวนะ ทำไมล่ะ ทำไมนายต้องทำอย่างนั้นด้วย ทั้งๆที่นายไปช่วยเธอนะ”
“ฉันฆ่าเธอ ฉันปกป้องรินตามคำสัญญาของหมอนั่นไม่ได้”
“คาคาชิ…”
“มิกิ… พี่ว่าพอก่อนเถอะนะ” เสียงชายหนุ่มอีกคนดังขึ้นหน้าประตู ก่อนจะเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“พี่มินาโตะ…คือหนูไม่ได้ตั้งใจ” มิกิตอบคนเป็นพี่ชาย
มินาโตะส่ายหน้าบอกไม่เป็นไร ก่อนจะเดินมาหาลูกศิษย์ของตนที่อยู่บนเตียง “คาคาชิ… ครูเสียใจด้วยนะ ถ้าครูไม่ออกไปทำภารกิจนั่นล่ะก็..”
“….”
“….”
พอเด็กสาวเห็นทั้งสองคนเงียบไป เธอจึงพูดขึ้นแทน
“ยังไงวันนี้ก็จัดงานศพให้รินอย่างสมเกียรติ พวกเราก็ควรไปร่วมงานนะคะ” มันอาจเป็นคำพูดที่ขมขื่น การที่ไปร่วมงานศพเพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกันของเด็กทั้งคู่
แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อรินได้จากไปแล้วจริงๆ
“ฉันไม่กล่าวหาว่านายเป็นคนฆ่าเธออย่างไม่มีเหตุผลหรอกนะ คาคาชิ” มิกิหันมาบอกเด็กหนุ่ม “ฉันจะรอ…จนกว่านายจะบอกเรื่องทั้งหมดนั่นละกัน”
ว่าจบเธอก็เดินออกจากห้องพักไป ปล่อยให้ครูและลูกศิษย์อยู่เพียงลำพัง
วันต่อมา
ผัวะ!!
หมัดเล็กชกเข้าที่หน้าอย่างแรงจนคนโดนล้มลงไปนอนกับพื้น คนที่ปล่อยหมัดนั้นก็เข้าไปหมายจะชกซ้ำอีกครั้ง แต่กลับถูกคนอื่นๆเข้าห้ามเอาไว้
“นายมันเลวที่สุด!! ฆ่ารินเพื่อเอาตัวรอดจากภารกิจ คาคาชิ!!”
“โคมะ หยุดบ้าซักทีเถอะ” เอบิซึที่ยึดร่างอีกคนไว้ร้องห้าม
เด็กสาวที่ถูกรั้งห้ามก็ยังคงดิ้นพยายามเข้าไปจะชกหน้าอีกคนให้ซ้ำอีกครั้ง เธอโมโหสุดขีดกับการที่ต้องเสียเพื่อนไปเพราะคนเห็นแก่ตัวอย่างคาคาชิ
“ปล่อยฉันซักทีเถอะ ฉันจะชกหมอนี่ให้เจ็บเท่าที่รินเจ็บ” ฮิวงะ โคมะจ้องเขม็งไปที่คาคาชิซึ้งก้มหน้ามองพื้นหญ้าอย่างจำนน
....ก็มันถูกแล้วนี่นา เขาเป็นคนฆ่าริน
“รินน่ะ ชอบเธอ รักเธอมาตลอด แต่นายกลับทอดทิ้งและไม่สนใจใยดีเธอ คนแบบนายมัน!!”
“โคมะ!!”
“ควรตายๆไปซะจะดีกว่าอีก!!”
สมควรตาย ใช่แล้ว เขาน่ะ สมควรที่จะ....กลายเป็นเศษสวะ
“พอได้แล้ว โคมะ พูดอะไรไปตอนนี้ รินก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก” คุเรไนพูดขึ้นแล้วดันเธอออกห่างจากคาคาชิ
“คนที่เห็นความสำคัญของภารกิจมากกว่าเพื่อนพ้อง พูดไปก็ไม่เข้าหูหรอก ใช่ไหมล่ะคาคาชิ”
“....”
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ” มิกิถามขึ้นเมื่อเห็นเข้ามาสถานการณ์ตรงหน้า เธอยืนมองคาคาชิสลับกับหญิงสาวเนตรสีขาวที่ถูกเพื่อนรั้งเอาไว้
“มาได้เหมาะพอดีเลย มิกิ”โคมะหันมามองเธอ “เธอก็เป็นคนที่เห็นใช่ไหม ที่คาคาชิฆ่ารินต่อหน้าต่อตาเธอน่ะ”
“เดี๋ยวสิ เธอไปได้ยินเรื่องนี้มาจากไหนกัน โคมะ”
“เธอเห็นใช่ไหมล่ะ!! คนที่ฆ่าเพื่อนเพื่อภารกิจอย่างหมอนี่น่ะ มันทำให้รินตาย!!!”
“โคมะ เธอกำลังโมโหนะ”
“ก็ใช่สิ ฉันโมโห โมโหมากด้วย!!” โคมะตวาดลั่น “แล้วเธอจะปกป้องหมอนี่อีกงั้นเหรอ มิกิ”
มิกิทำหน้าไม่เข้าใจแต่เธอก็ได้แต่พูดอะไรไม่ออก
“คนแบบนี้ไม่ควรจะถูกรักด้วยซ้ำ” โคมะสะบัดตัวออกจากเอบิซึและคนอื่นๆที่จับตัวเธอไว้ แล้วมองคาคาชิอย่างเกลียดชัง และตวัดมองมิกิ
“ฉันว่ารินเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอแล้วนะ มิกิ แต่เธอก็เลือกที่จะปกป้องคนที่ฆ่ารินอยู่ดี”
“ฉันไม่ได้ปกป้องนะ”
“ถ้างั้นเธอก็บอกมาสิ ว่าหมอนี้ฆ่ารินจริงๆใช่ไหม”
มิกิมองคาคาชิอย่างลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตอบ “.....ใช่”
ได้ยินเพียงเท่านั้นโคมะก็หันไปหาคาคาชิด้วยสายตาเกลียดชัง ทุกคนในตรงนั้นก็ต่างพากระซิบกระซาบอย่างไม่เชื่อหู
“แต่บางทีรินอาจจะ---“
“ไอคนฆ่าเพื่อน...”
คำพูดนั้นได้ยินเข้าทุกคนก็ถึงกับสะอึก มิกิพอฟังหน้าเสียทันที เธอตอบโคมะไปโดยที่ไม่รู้อะไร
“มิกิ คนแบบนี้เธอไม่ควรปกป้องหรอก เพราะปกป้องไป มีแต่ชีวิตของเธอต้องไปเสี่ยง ฉันเตือนก็แล้วกัน”
“โคมะ...”
โคมะเดินออกจากตรงนั้นไป มิกิยังลังเลที่จะพูดบางอย่างก็ได้หันไปมองเธออีกครั้ง
“การที่เธอกล่าวหาคาคาชิโดยที่ไม่รู้อะไรเลย ไม่คิดรึไงว่าจะทำร้ายจิตใจคนฟังขนาดไหน”
“ว่าไงนะ ?”
มิกิสูดลมหายใจลึกอีกครั้ง “เธอฟังจากปากเขารึเปล่าว่าเขาทำจริงๆ เหตุผลล่ะเธอฟังรึเปล่า ไปชกหน้าเขาด้วยความโกรธแบบนั้น ไม่คิดรึไงว่าบางทีเขาอาจไม่ได้ทำก็ได้!”
“พอเถอะ มิกิ” คาคาชิพูดขึ้น แต่มิกิไม่ฟัง
“รินน่ะ อาจจะมีเหตุผลที่ทำแบบนั้นก็ได้ แต่เพราะรินมาพูดให้เราฟังไม่ได้ เราถึงได้ไม่รู้เลยไงว่าเกิดอะไรขึ้น” มิกิกำหมัดแน่น ภาพร่างของเพื่อนรักนอนจมกองเลือดยังติดตาเธอ คาคาชิก็เช่นกัน
“......”
“ฉันก็เสียใจ เสียใจที่ช่วยรินจากความตายไม่ได้ ทั้งๆที่ฉันคอยปกป้องรินเสมอ” เธอพูดแล้วมองฝ่ามือทั้งคู่ของตัวเอง “แต่ฉันจะไม่กล่าวหาคาคาชิว่าเป็นคนฆ่ารินด้วยเหตุผลใดก็ตาม ถ้าไม่ได้ฟังจากปากของเขา”
“....”
“และฉันก็เชื่อว่ารินก็ไม่อยากให้ทุกคนคิดกับเขาแบบนั้นเหมือนกัน”
“.....”
“....”
โคมะมองมิกิครู่นึงก่อนจะยิ้มมุมปาก แล้วหันกลับไปมองทางเดิม “ยังไงซะ คนที่อยู่รอบตัวหมอนั่นก็ตายจากไปทั้งนั้น หรือฉันพูดผิดล่ะ ก่อนหน้านี่ก็โอบิโตะ”
“....”
“ปกป้องไป ก็ตายแทนสวะอย่างเขาอยู่ดี”
“โคมะ...”
“เธอจะปกป้องหมอนั่นก็ตามใจเธอ แต่สำหรับฉัน เขาคือคนที่พรากคนที่ฉันรักไปถึงสองครั้ง ฉันไม่มีวันญาติดีกับเขาหรอก”
----------------------------------------------------------------
มีเวลาว่างมาอัพแย้ววววว กรีี๊ดมากค่ะ ปั่นงานรัวๆ เสร็จแล้วรีบมาอัพ
ชื่อตอนยาวไปหน่อย มันเป้นประโยคที่น้องสาวแปลมาแล้วชอบมากค่ะ 55555
เม้นเยอะๆน้า ตอนต่อไปจะมาเร็วๆนี่ค่ะ
h1{margin:0px!important;}.col-chapter-action,.chapter-item-update{display:none!important;}.chapter-item{border:none!important;padding:9px 0 0 0!important;}  .toolbar-menu-item{box-shadow:none!important;}.head1{border-radius:50px 50px 0 0;background:#bc836f!important;padding-top: 25px;padding-bottom: 15px;box-shadow:0 0 .1em #454545;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}.head1:hover{background:#3c4743!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}p#big_text{color:#fff!important;font-family:tahoma;font-size:30px!important;font-style:normal;}p#big_text:hover{letter-spacing:1px;text-shadow:10px 0 0 #3c4743,-10px 0 0 #3c4743;}h2,.box04_head{border-radius:5px 5px 0 0;background:#bc836f!important;}h2.box04_head02,h2>p,h2 p span,.favor,a.box04_head03{color:#fff!important;background:none!important;}a.box04_head03{height:23px;line-height:24px;float:right;text-indent:30px;width:150px;}#content_name img{border-radius:50%;border:1px dashed #bc836f!important;width:90px;height:90px;padding:5px;opacity:1;}#content_name img:hover{-webkit-animation-name:imgcontent;-webkit-animation-duration: 2s;-webkit-animation-iteration-count: infinite;-webkit-animation-timing-function: linear;}@-webkit-keyframes imgcontent{100% { -webkit-transform: rotateY(360deg);}}P.vote_m{color:#3c4743!important;border-right:1px dashed #bc836f!important;}div>a.review,div>a.name_sb01,div.name_storybox>a{color:#fff!important;background:#3c4743!important;border:2px solid #3c4743!important;text-transform:uppercase;-webkit-transition:2s;-moz-transition:2s;}ul.box_facebook li .b_fb_like a{background:#3c4743!important;border:2px solid #3c4743!important;text-shadow:none!important;-webkit-box-shadow:none!important;-webkit-transition:2s;-moz-transition:2s;}div>a.review:hover,div>a.name_sb01:hover,div.name_storybox>a:hover,ul.box_facebook li .b_fb_like a:hover{background:#bc836f!important;border:2px solid #bc836f!important;border-radius:30%!important;-webkit-transform:rotate(720deg)!important;-webkit-transition:0s;-moz-transition:0s;}ul.box_facebook li .b_fb_like a:hover{padding:1px 1px 1px 1px;}ul.name_story li p,.b_fb_l_i01,ul.box_uu01 li a{background:none!important;}.big_fb{border-top:1px dashed #bc836f!important;}.b_fb_l_font01,.box_facebook-right01{border-left:1px dashed #bc836f!important;}.name_sb01_uu li a.name_sb01_uu_aa{border:none!important;}img[src*="/writer14_arow01.png"]{display:none!important;}.bigname_sb01 ul.name_sb01_uu, .bigname_sb01 img.name_sb01_img{border-radius:10px!important;background:#f1e7c3!important;}.bigname_sb01 ul.name_sb01_uu li{border:none!important;}ul.bigsize li a,.bigname_sb01 ul.name_sb01_uu li a.name_sb01_uu_aa{background:none!important;text-indent:1px!important;font-size:12px;font-weight:normal!important;}ul.bigsize li a:hover,.bigname_sb01 ul.name_sb01_uu li a.name_sb01_uu_aa:hover{background:#bc836f!important;}ul.bigsize li a:hover, ul.next li a:hover{ background:#bc836f!important; }.desc_head,p>span,.linkname,h3,li>i,ul.menu-list>li>a,.slash,p.vote_m span,.vote-sc,p,li,div,a,div.box_facebook-right>p>strong,.owner-username,#usermenu .usernamename, .notifications .usernamename,.name-area,.icon-mail,.icon-ip,.comment-tabbable .comment-tabs .active button{color:#3c4743!important;}.comment-order{color:#bc836f!important;padding-right:10px;font-size:30px!important;font-family:comic sans ms;}.ribbon{text-shadow:.1em .1em 0 #000;}h3>span{text-shadow:2px 2px 0 #000;}.ribbon,h3>span{ color:#bc836f!important;font-size:30px!important;background:none!important;}a.box06_link p:hover{color:#fff!important;}.aliasname:hover,.submenu-home span:hover,#usermenu .usernamename:hover,.notifications .usernamename:hover,.owner-username:hover{color:#fff!important;}a:link{text-decoration:none!important;color:#3c4743;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}a:active,a:visited,.cm-box-area .member, .cm-box-area .guest{text-decoration:none!important;color:#99a5a1!important;}a:hover{color:#fff!important;background:#bc836f!important;background-repeat:no-repeat!important;font-weight:bold;border-radius:5px 5px 5px 5px;border-left: 5px solid #bc836f!important;border-right:5px solid #bc836f!important;-webkit-transition:0s;-moz-transition:0s;}a img,.wrap-image{border:none!important;}a img:hover{opacity:1;-webkit-animation-name:aimgthemy;-webkit-animation-duration: .3s;-webkit-animation-iteration-count: infinite;-webkit-animation-timing-function: linear;}@-webkit-keyframes aimgthemy{50% { -webkit-transform: rotate(3deg);}}div#main.clear{background:none!important;}body{background:url(http://image.dek-d.com/27/0120/9186/119088511)!important;background-repeat:repeat;background-position:top left!important;background-attachment:fixed!important;}.publishWrap,.story,#big_head,.content,#content_name,.box03,.box06,.box04_page,.cm-box-area,.comment-tabbable .comment-tabs .active button,.cm-box-area .member,.cm-box-area .guest,.reviews01,.reviews02,.more_review{background:#FFF!important;border:none!important;}img{opacity:1;border-radius:0px 0px 0px 0px;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}img:hover{opacity:.5;border-radius:0px 0px 0px 0px;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}.text-area,.select,.input-box{border:none!important;background:none!important;}.select{background:none!important;}button{color:#fff!important;background:#bc836f!important;border:none!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}button:hover{color:#fff!important;background:#3f4845!important;border:none!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}input,select,textarea{font-family:tahoma;border-radius:5px!important;color:#bc836f!important;background:#fff!important;border:1px dashed #bc836f!important;-webkit-box-shadow:none!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;padding:1px;}input:hover,select:hover,textarea:hover{background:#fff!important;border:1px solid #bc836f!important;-webkit-box-shadow:none!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}.cm-box-area .cm-setcmbox,.cm-box-area .text-area{box-shadow:none!important;}.comment-action:before{background:none!important;}.comment-action{background:#bc836f!important;border-radius:0px 0px 5px 5px;}.arrow_box:after, #drag-to-quote:after{border:none!important;}.arrow_box{background:none!important;}.comment-setbubble{background:#FFF!important;border:8px solid #bc836f!important;box-shadow:0 0 .3em #454545!important;border-radius:20px;}span.cke_skin_kama{background:#3c4743!important;border-radius:10px 0px 10px 0px;border:3px solid #3c4743!important;padding:3px;}.cke_skin_kama .cke_wrapper{background:#fff!important;border-radius:10px 0px 10px 0px;border:double #3c4743!important;}.cm-box-area .comment-submit{border:none!important;}.btn-orange{width:150px!important;padding:5px!important;background:#bc836f!important;color:#fff!important;text-shadow:none!important;-webkit-box-shadow:none!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}.btn-orange:hover{background:#3c4743!important;-webkit-transition:1s;-moz-transition:1s;}.screen-msg{border-bottom:1px dashed #bc836f!important;}a.box06_link{border-top:1px dashed #bc836f!important;}ul.next li a.next_color01{margin:0px;}ul.bigsize li span{border-right:1px dashed #bc836f;}ul.next li a{background:none;font-size:12px!important;border-right:1px dashed #bc836f;}.big_next1{width:830px!important;border-top:1px dashed #bc836f!important;}.big_next2{width:830px!important;border-bottom:1px dashed #bc836f!important;}.view_st{border-bottom:1px dashed #bc836f!important;}.content{padding:0px!important;}p.font_nu01,.vote-sc{background:#bc836f!important;color:#fff!important;padding-top:6px;padding-bottom:6px;margin-bottom:5px;}.vote-sc{padding-left:15px!important;}.big_next1{border:none!important;}.big_next2{display:none!important;}.vote_box{background:#fff!important;border:1px dashed #bc836f!important;border-radius:5px!important;}.vote_box3{background:#bc836f!important;border-radius:5px!important;width:50px!important;font-size:14px!important;}.vote_box3{border:1px dashed #fff!important;}.vote_box3:hover{border:1px solid #bc836f!important;}.vote_box2{margin-left:5px!important;} .select-style{border-top:none!important; border-left:none!important; border-right:1px dashed #bc836f!important; border-bottom:1px dashed #bc836f!important; border-radius:5px;}.select-style:hover{border-top:none!important; border-left:none!important; border-right:1px solid #bc836f!important; border-bottom:1px solid #bc836f!important; }::-webkit-scrollbar{width:10px;}::-webkit-scrollbar-track{background:#fff!important;border-radius:0px}::-webkit-scrollbar-thumb{background:#bc836f!important;border-radius:5px;border:2px solid #fff!important;}*::selection{background:#bc836f!important;color:#fff!important;} *::-moz-selection{background:#bc836f!important;color:#fff!important;} *::-webkit-selection{background:#bc836f!important;color:#fff!important;}.reviews01-r-img,.reviews01-rigth a .reviews01-r-img img{border:none!important;}.avatar{border-radius:50%;background:#bc836f!important;border:5px solid #bc836f!important;-webkit-box-shadow:none!important;padding:10px!important;top:-0px!important;left:-0px!important;-webkit-transition:linear 1s;-moz-transition:linear 1s;}.avatar:hover{border-radius:50px 0 50px 0!important;background:#bc836f!important;border:5px solid #bc836f!important;box-shadow:.1em .1em .5em #38413e!important;-webkit-transform:rotate(360deg);-webkit-transition:linear 1s;-moz-transition:linear 1s;}img[src*='/1/newtoon/'],.user-pic-comment{width:90px;height:90px;border-radius:50%!important;-webkit-transition:linear 1s;-moz-transition:linear 1s;}img[src*='/1/newtoon/']:hover,.user-pic-comment:hover{-webkit-transition:linear 1s;-moz-transition:linear 1s;}.user-pic a img {border: none!important;}.icon-setting,.btn-social i{color:#7b4d3d!important;text-shadow:none!important;}.icon-setting:hover,.btn-social i:hover{color:#dcbbaf!important;}.icon-setting,.btn-social i,.icon-reply,.cm-reply_list{color:#7b4d3d!important;text-shadow:none!important;}.icon-setting:hover,.btn-social i:hover,.icon-reply:hover{color:#dcbbaf!important;}  .comment-action .cm-reply:before,.comment-action .cm-setting:before{border:none!important;background:none!important;}.btn,div>div>div>div>div {background:#fff!important;border:none!important;}.gotpromo{background:none!important;box-shadow:none!important;}.submit{box-shadow:none!important;}.submit{background:#3c4743!important;color:#fff!important;}div>div>div {background:none!important;}.notifications .user-main>a{border:none!important;}.active, {background:#fff!important;border:none!important;}div#auth-frame, -wrap{background:#fff!important;border:none!important;}.menu-main>a{background:#fff!important;border-right:none!important;border-left:none!important;border:none!important;}.board-main,.board-hot,ul,li,.screen-title,.submenu-supersub,.board-hot,.ordinary-content,.board-main,.gamelist,.recommend{border:none!important;}.submenu-used div,.score.new,.score.new i,.score.new span,.score.down,.score.down i,.score.down span,.score.steady,.score.up,.score.steady i,.score.up i,.steady span,.up span,.ordinary-content,.lookback,.seemore,.board-list,.submenu-home,.submenu-leftside,.submenu-main,.service,.dropdown-panel,.popup-panel{background:#fff!important;border:none!important;}li>i:hover,ul.menu-list>li>a:hover{color:#fff!important;background:#3c4743!important;}.submenu-home i{color:#fff!important;background:#3c4743!important;border:none!important;}.board-list a{background:#d3dbd8!important;border:1px dashed #3c4743!important;}.board-list a:hover{padding:0px!important;font-weight:normal!important;letter-spacing:0px!important;background:#f2f4f3!important;border:1px dashed #3c4743!important;color:#3c4743!important;box-shadow:0 0 .5em #3c4743!important;}li,.service-sms,.search{background:none!important;border:none!important;}div>div>div {background:none!important;}.select,li{-webkit-box-shadow:none!important;}.global-searchbtn{box-shadow:none!important;}#head{display:none!important;}#google_ads_comment1{display:none!important;}p>a>img{display:none!important;}#content_name,.desc_head{display:none!important;}.app-footer{display:none!important;}.accord-big{display:none!important;}.box01{display:none!important;}#sec-head,.banner_menu,.menulist{display:none!important;}.commentbox-ta{padding:0px!important;}.global-searchbtn{border-radius:5px!important;}.fbshowbox{display:none!important}button.cm-reply.cm-setbtn.cm-setbtn-ii.subcomment-trigger{background:none!important;}.ranking{display:none!important}#CM_viewlong,p.banner,.accord-r,.banner-area,.accord-u{display:none!important;}  .toolbar{background:#FFF!important;text-shadow:none!important;box-shadow:0 .1em .1em #d5d5d5!important;}  .toolbar-submenu-item .tb-icon-submenu,.icon-fa-smile,.toolbar-submenu-item span{color:#3c4743!important;}  .toolbar-submenu-item:hover span{color:#fff!important} .tb-btn-orange{border: solid 2px #3c4743!important;background: #fff!important; border-radius:5px!important;box-shadow: none!important;text-shadow: none!important;}   .toolbar-container{box-shadow:none!important;border:none!important;}   .toolbar-user-menu{box-shadow:none!important;border:none!important;} img.tb-user-thumb{border:none!important;}   .tb-logo{background-image:url(http://image.dek-d.com/27/0120/9186/120494203)!important;}   .tb-logo:hover{background-image:url(http://image.dek-d.com/27/0120/9186/120490983)!important;background-repeat:no-repeat!important;background-position:center!important;} .profile-edit:hover{position: absolute!important;}.brand-ads,.column-article-ads{background:#FFF!important;border:none!important;}.tb-fire{color:#ff0000!important;}.toolbar-input{width:200px!important;}.story-action-wrapper>.actionbutton.-disabled>.staticon{color:#FFF!important;}.story-action-wrapper>.actionbutton.-disabled{background:#3c4743!important;border:2px solid #3c4743!important;}T
B
ความคิดเห็น