หมูกระทะมิตรภาพ

มะวาน ปาริมีนัดรวมตัว ก๊วนเก่าตอน ม.ปลาย ที่ร้านหมูกระทะ แถวซอยลาซาลมาค่ะ

ขอบอกว่าเหนื่อยมั่กๆ แหม..เรียนภาคบ่ายเสร็จปุ๊บ!!~ ก็ต้องรีบฝ่าดงรถติดมาสำโรง

แระรถที่ไปทางปากน้ำ มันน้อยซะเมื่อไหร่ล่ะคู้ณณณณณ - -"

แถมยัยพวกเพื่อนตัวแสบ มันก็โทร.ตามจริ๊ง ตามจัง

  
รูปแรกและรูปเดียวที่มาครบองค์ประชุม ปกติถ้าไม่ขาดเรา ก็ขาดไอ้จาม
(เอารูปมาประจานซะ ไม่อายโว้ย~ อย่ามาถาม ว่าปาริคนไหน ไม่บอกโว้ย555+)


วันนี้ มาไม่ครบองค์ ขาดไป1 คือไอ้จาม (คนริมขวา)
มันเป็นเพื่อน คอนิยายแจ่มใสเหมือนกัน
พอดีมันไปเรียนต่อที่ ม.บูรพาฯ ลากสังขารมาไม่ได้

  
นี่ไอ้ทัย หัวหน้าห้อง กะ ไอ้อั้มขางอน คู่กัดตลอดกาล

บางรูปมันลงไม่ติดอ่ะ โทดทีเพื่อน
 
  
นี่ไอ้ยา กะไอ้ชล วันนี้เปรี้ยวใหญ่ แต่งสวย
ดูกรูสิ หน้าผมยังไม่ทันแต่ง ก็รีบกระหืดกระหอบมาหาเมิงแระ

  
ส่วนอีก 1 คือไอ้ดาว กว่ามันจะมา ปาไป 3ทุ่ม
แถมมาแว้บเดียว กินยังไม่ทันอิ่มดี พ่อมันก็โทรมาตามเลยต้องรีบกลับ(อดถ่ายรูปเยย)


หลังจากไม่เจอกัน นานเกือบครึ่งปี ตั้งแต่จบ ม.ปลาย
ทุกคนต่างแยกย้ายไปตามฝัน และมุ่งทำฝันให้เป็นจริง
แม้เราจะไม่ได้พบหน้า พูดคุยกันทุกวันอย่างตอนอยู่ ม.ปลาย
แต่การที่เรานัดมาเจอกันในวันนี้ทำให้ปาร์เห็นว่า
"แม้หลายๆสิ่งเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่มิตรภาพของเพื่อนจะคงอยู่ตลอดไป"

ถึงเราจะไปมีสังคมใหม่ ที่ใหญ่กว่าในรั้วมหา'ลัย
แต่ไอ้ทัยยังคิดถึงและเป็นห่วงเพื่อนๆเสมอ
ไอ้ดาวจอมเอ๋อแม้จะลำบากกว่าจะเดินทางมาที่ร้าน ก็ยังพยายามมาเจอเรา
ไอ้อั้มยังเข้าห้องน้ำเองไม่ได้(555+) ต้องชวนเพื่อนเข้าด้วยทุกที ยังเป็นห่วงเรา
ไอ้ยา ยังคงความสมบูรณ์ดี(5555+) ยิ้มเห็นเขี้ยวสวย และคอยรับฟังเพื่อนเสมอ
ไอ้ชล ยิ้ม(ส)ยอง ยังคงส่งยิ้มที่น่ากลัวของมัน(กร๊ากกก~อิอิ)มาทักทายและให้กำลังใจเรา
ไอ้จาม แม้งานนี้จะไม่ได้มาด้วย แต่ทุกคนยังคงบ่นถึงมัน ผู้ได้ฉายา "เด็ก(หมวด)สังคม 100รางวัล"
และ"อนาคตผู้ทุบกำแพงธรรมศาสตร์" แม้จะไม่ได้ทุบให้สมที่เตรียมค้อนมา
แต่ยังมุ่งสู่เส้นทางอื่นเพื่ออนาคตที่สวยงามต่อไป

  

รักและห่วงใยเพื่อนเสมอ..ปาริ
อดีตเด็กในปกครองของ อาจารย์แม่ อ.พรพิไล& อ.อารมย์ ห้อง 6/4 มัธยมด่านสำโรง