(Pokemon Fanfic) Mutig Geschichte : เรื่องเล่าของ Flygon

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

           สวัสดีครับ!!!!! ^o^/

กระผมนาย MIDDLE_HUMAN หรือชื่อเก่า BlackRipper นั่นเองคราวนี้ผมอยากลองเขียน Fanfic เกี่ยวกับโปเกมอนซักหน่อยเพราะยังไงผมก็ชอบเล่นโปเกมอนอยู่แล้ว ช่วงนี้ติดงอมแงมเลยล่ะ 5555555+ จะว่าไปเร็วๆนี้ก็มีงาน Trainer Street นี่นาใครไปแล้วมั่งครับ!!!! ที่แน่ๆผมไปแล้วคนหนึ่งละนะ ถ้ามีงานนั่นอีก.......ผมก็จะไปอีก!!!! เป็นงานที่สุดยอดมากครับผมอยู่งานนั่นนานว่างานหนังสือซะอีก 555555+ ยังไงก็เชิญรับชมได้เลยครับ ข้อมูลอาจจะมีผิดพลาดบ้างก็ต้องขออภัย//กราบ



                                                                     MIDDLE_HUMAN

เนื้อเรื่อง

            ว่าด้วยเรื่องของโปเกมอนบินทั้งหลายโดยปกตินั้นโปเกมอนบินมักจะสำคัญมากในทีมเพราะมันสามารถพาเราไปไหนก็ได้สำหรับนักเดินทางเป็นอีกหนึ่งตัวที่ควรจะมีเลยล่ะ.......

            อันที่จริงผมเองก็มีโปเกมอนที่บินได้แต่ไม่ใช่ประเภทบิน......มันคือ Flygon โปเกมอนลี้ลับ มันเป็นประเภทดินกับมังกรผสมกันอยู่ ผมตั้งชื่อว่า Fliegen มันอยู่กับผมมาตั้งแต่อยู่ร่าง Trapinch

            ตอนเจอกันครั้งแรกเขาบาดเจ็บสาหัสเลย มีร่องรอยการโจมตีเป็นรูปแบบพลังจิต ผมคิดว่ามันคงโดนเทนเนอร์โจมตีมาแล้วหนีมาอยู่ที่นี้แน่เลย.......สาเหตุก็คงเป็นมันเป็น Shiny ด้วย....

            ในระยะแรกก็ค่อนข้างลำบากพอควรเพราะพ่อแม่ของผมห้ามไม่ให้เลี้ยงโปเกมอน แต่ผมพยายามข้อร้องอย่างเต็มที่คุณพ่อเลยพูดเกลี้ยกล่อมคุณแม่ให้จนสำเร็จ

             หลังจากนั้นพวกเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเขาตามผมมาตลอดไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน บางครั้งผมก็ลองซ่อนดูแต่เขาก็ยังคงเดินมาเจอผมได้อยู่ดี

             พวกเราเล่นกันอย่างสนุกสนานจนกาลเวลาผ่านไปตอนนี้ผมอายุ 15 แล้ว Fliegen ก็เปลื่ยนร่างเป็น Flygon แล้วแต่ผมก็ยังไม่ได้ทำการจับ Fliegen เลย ตอนนี้มันอยู่ในสถานะไม่มีเจ้าของ......

              ผมกลัวมาก.......กลัวว่า Fliegen จะถูกเทนเนอร์ที่เดินผ่านมาที่หมู่บ้านจับตัวไปและออกเดินทางไปยังที่ที่แสนห่างไกล.....

              อายุ 15 ปี พ่อแม่บอกว่าผมมีสิทธ์ที่จะครอบครองโปเกมอนได้ ผมศึกษาเกี่ยวกับเรื่องของโปเกมอนมามากมายเพื่อการนี้โดยเฉพาะ

              “ ยูเบอร์ ลูกรักพ่อมีของขวัญมาให้ ”

              พ่อของผมพูดขึ้นในขณะที่ผมกำลังนั่งเล่นกับ Fliegen อยู่

              เขาให้กล่องของขวัญกับผมเป็นกล่องสีเขียวขนาดเล็กเท่าชามข้าวเลย ผมเปิดกล่องด้วยความสงสัย

              ข้างในกล่องมีโปเกบอล 6 ลูก มีสีแดง 5 ลูก สีเขียวอีก 1 ลูก ว่าแต่บอลสีเขียวนี้บอลอะไรกันนะสีแดงก็รู้อยู่หรอก.....

              “ พ่อครับ บอลสีเขียวนี้บอลอะไรเหรอครับ ”

             ผมหยิบบอลขึ้นมาถามพ่อ

             “ Friend Ball นะลูก ”

             “ Friend Ball เหรอครับ? ”

             “ มันเป็นบอลชนิดพิเศษนะเห็นว่ามันเหมาะกับ Fliegen ดีพ่อเลยซื้อมา ”

             พ่อของผมเคยเป็นโปเกมอนเทนเนอร์มาก่อนเลยรู้เรื่องต่างๆเยอะมาก เวลาผมไม่เข้าใจอะไรก็มักจะไปถามพ่อของผมบ่อยๆ

             “ ดีจังเลยนะ Fliegen ”

             ผมหันไปหา Fliegen แต่ทว่าเขาทำท่าหวาดระแวงใส่ผม......มันเหมือนกันเลย.......ใช่ตอนที่ผมเจอกับเขาครั้งแรก ผมรีบวางบอลใส่กล่องเหมือนเดิมก่อนจะเดินไปหาเขา

             “ ไม่เป็นไรนะ.......ฉันไม่ได้จะทำร้ายนายดูสิฉันวางบอลไว้ที่เดิมแล้วนายไม่ต้องกลัวนะ..... ”

             มันได้ผล Fliegen กลับมาเป็นปกติอีกครั้งเขาคงจะฝังใจเกี่ยวกับเรื่องโปเกมอนเทนเนอร์สินะ เขาเถอะผมเชื่อว่าเขาคงจะดีขึ้นเอง

             “ อีกเรื่องพ่ออนุญาตให้ลูกออกเดินทางได้นะ ตอนอายุเท่านี้พ่อก็เริ่มออกเดินางแล้วล่ะนะ ของลูกสบายหน่อยเพราะ Fliegen พาลูกบินไปได้ทุกที่เลย ”

              ผมเงียบไปสักพักใหญ่ๆ ผมยังไม่เคยคิดเรื่องที่จะออกเดินทางเลย

              “ พ่อรู้นะลูกว่าลูกคิดอะไรอยู่ เอานี้นะพ่อจะให้ลูกขึ้นไปจุดยอดภูเขาลูกนั้นนะ ”

              พ่อชี้ไปทางภูเขาลูกใหญ่ที่มีป่าขึ้นเต็มภูเขาเลยได้ยินว่าภูเขาลูกนั้นอันตรายมากถึงกับติดประกาศไว้ทั่วหมู่บ้านเลย

              “ เข้าใจแล้วครับ......ไปกันเถอะ Fliegen ”

              “ ขอให้ปลอดภัยนะ ”

……………………………………………………………………………………………….................

              เป็นครั้งแรกเลยที่ผมมาที่ตีนเขานี้ มีทางขึ้นก็จริงอยู่แต่มันเต็มไปด้วยต้นไม้ แบบนี้ Fliegen เสียเปรียบนะเนี่ย

              ผมเดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆพร้อมกับมองไปรอบๆมีโปเกมอนอยู่เต็มไปหมดโดยส่วนใหญ่เป็นประเภทพืชกับนอร์มอล ป่านี้เองก็ร่มรื่นดี Fliegen เองก็ดูท่าจะชอบที่นี่ซะด้วยสิ

              เสียงน้ำตกดังขึ้นเรื่อยๆ น่าแปลกใจจริงที่แถวๆนี้มีน้ำตกอยู่ด้วย ผมลองเดินตามเสียงดูจนกระทั่งเจอกับน้ำตกขนาดใหญ่และมีเป็นเหมือนกับทะเลสาบเล็กๆไม่ใหญ่มากอยู่ด้วย

              “ Fliegen พักกันสักหน่อยดีกว่านะ ”

              Fliegen ค่อยนอนมองน้ำตกอย่างช้าๆ ส่วนผมก็เอาขาแช่น้ำเล่นแต่ทำไมเขาบอกว่าที่นี้มันอันตรายกันนะ มันดูสงบมากเลย

              ตูม!!!!! เสียงระเบิดดังขึ้นจนผมต้องหันไปมองผมเห็นโปเกมอนกำลังสู้กันอยู่นั่นมัน Malamar กับ Solosis นี่น่า

              Malamar เป็นประเภทมารกับพลังจิตทำให้ Solosis ที่เป็นประเภทพลังจิตไม่สามารถตอบโต้ได้สินะอย่างนี้ต้องรีบช่วย Solosis แล้ว

              “ ไปลุยกันเลย Fliegen ”

              ผมพูดกับ Fliegen แต่ทว่าเขากลับทำท่าทางหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด......หรือว่าเขาจะกลัวโปเกมอนประเภทพลังจิต!!!

              ในสถานกราณ์แบบนี้ผมควรจะทำอย่างไงดีจริงสิในกระเป๋าอาจจะมีอะไรอยู่ก็ได้

              ข้างในกระเป๋ามีขวดน้ำ 1 ขวด Pokedoll 1 ตัว โปเกบอล 6 ลูก

              Pokedoll ไง!!!! มันสามารถหันเหความสนใจของโปเกมอนได้ ผมไม่รอช้ารีบปา Pokedoll ทันที

               มันได้ผลเจ้า Malamar หันไปทาง Pokedoll ผมรีบวิ่งไปรับตัว Solosis ทันที ตอนนี้ผมควรวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

               “ ซวยแล้วไง ”

               เจ้า Malamar รีบพุ่งเข้าโจมตีผมทันทีท่าที่มันใช้.....คือ..... Psybeam……

               ตูม!!!! ผมโดนยิงกระเด็นไปกระแทกกับต้นไม้มันเจ็บมากเจ็บจนแทบจะลุกไม่ไหวแล้ว......แย่แล้วมันเริ่มเข้ามาใกล้แล้วสิ......ไม่รอดแน่เลย.....

               พลั่ก!!!!! ผมตกใจกับสิ่งที่ตนเองเห็นมาก Fliegen โจมตี Malamar ด้วยท่า Dragon Breath

               การโจมตีของ Fliegen ทำให้ศัตรูติดสถานะอัมพาส ผมมองไปที่ Fliegen ร่างของเขาสั่นไปด้วยความกลัว......

               “ Fliegen นายนะไม่ได้อ่อนแอ่เชื่อฉันสิถ้าพวกเรารวมมือกันมันจะต้องผ่านไปได้สิ ”

               ผมพูดด้วยเสียงที่หนักแน่นเพื่อเรียกขวัญกำลังใจให้กับ Fliegen

               Fliegen มองผมพร้อมกับตั้งท่าต่อสู้ใส่ Malamar ด้วยท่าทางสุขุม

               “ เยี่ยมมากเลย Fliegen นายทำได้ใช้ท่า Dragon Claw เลย ”

               Fliegen ฟังคำสั่งของผมพร้อมกับพุ่งเข้าไปโจมตีด้วยความเร็วสูง

               “ ต่อไปใช้ท่า Rock Slide ”

              โครม!!!! ร่างของ Malamar ถูกหินทับจนไม่สามารถต่อสู้ได้อีก เหนื่อยชะมัดเลยแถมยังเจ็บแผลอีกต่างหาก

               ผมค่อยๆนั่งลงบนพื้นหญ้าหลังพิงกับต้นไม้ ผมปล่อยเจ้า Solosis ออกจากแขนผมแต่มันกลับไม่ไปไหนมันยังคงนั่งอยู่บนตักผม

               “ อะไรกันนายอยากจะมากับฉันเหรอ? ก็ได้ฉันไม่ได้ว่าอะไร ยินดีต้อนรับนะ......อืม.....ชื่ออะไรดี........Zelle ล่ะกัน ”

               Zelle กระโดดอย่างดีใจ....... ผมหยิบโปเกบอลสีแดงออกมาโยนใส่ Zelle ซึ่งเขาก็รีบเข้าไปในโปเกบอลอย่างรวดเร็ว

               “ Fliegen นายจะมากับฉันไหม? ”

               ผมพูดในมือถือบอลสีเขียวที่ชื่อว่า Friend Ball

               เขากดปุ่มของโปเกบอลเพื่อเข้าไปอยู่ข้างใน......

               “ ขอบคุณนะ.......Fliegen ”

……………………………………………………………………………………………….................

               “ ดูท่าว่าจะได้คำตอบแล้วสินะ ”

               “ ครับ ผมจะออกเดินทางครับ ”

               ผมพูดกับพ่อพร้อมกับจัดกระเป๋าไปพลาง ผมเตรียมกระเป๋าไว้ขนยารักษาใบนึงมาคาดไว้ตรงเอว ส่วนของใช้อุปกรณ์ต่างๆจะใส่ไว้ในเป้เดินทาง

               “ ยูเบอร์........ขอให้โชดดีนะ ”

               พ่อพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

               “ แน่นอนครับ ”

               ผมเดินเปิดประตูออกไปข้างนอกพอกับสัมภาระกับเหล่าพวกพ้องของผม การเดินทางของผมมันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว