(BeeCris)Top of the World

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 There's a Phrase in Thai

Chapter 4 : There’s a Phrase in Thai

          หลังจากคืนไร้ดาวบนดาดฟ้าวันนั้น คริสไม่ได้เห็นหน้าบีไปอีกร่วมอาทิตย์ ไม่มีบีบนบันไดตอนตีห้าครึ่ง บีหน้าประตูห้องของเธอตอนตีสองกว่า แม้กระทั่งบีที่ยืนพ่นควันอยู่บนดาดฟ้า คริสถามตีญ่าตั้งแต่วันที่สองที่เธอไม่เห็นบี เด็กสาวเพียงแค่ส่ายหน้าน้อยๆ แล้วเดินหนีไป เธอถามพี่เกดอีกครั้งในวันที่สี่

“พี่ก็ไม่รู้สิคะคุณน้อง” พี่เกดบอก นิ้วเรียวยาวพลิกกระดาษมันๆ ของนิตยสารจีคิว “แต่ถ้าได้กลิ่นเหม็นเน่าก็รีบบอกพี่นะคะ”

          พักหลังมานี้ คริสพบตัวเองอยู่ในห้อง 503 ของเจสซี่บ่อยๆ อาจเป็นเพราะเจสซี่เป็นคนเดียวที่ใกล้เคียงกับคำว่าปกติที่สุดถ้าไม่นับความรักอันเอ่อล้นที่มีให้แมวและความบกพร่องในการหยุดพูด แถมเจ้าแมวอ้วนขี้ฉุนที่เจสซี่แอบเลี้ยงก็น่ารักเกินกว่าที่จะต้านทาน ส่วนเวลาไหนที่เจสซี่ไม่อยู่ คริสจะไปนั่งแกร่วอยู่ที่ห้องของกวาง –ที่เจสซี่ฝากแมวไว้-- หรือไม่ก็กวางห้องของคริส และนั่งขำกับรีรันละครช่องแปดเห่ยๆ แทนมุกตลก

            อย่างน้อยกิจกรรมไร้สาระแบบนี้ก็ช่วยให้คริสหยุดคิดถึงบีได้บ้าง

            แต่ก็ได้แค่ไม่นาน เพราะเมื่อคริสก้าวออกมาจากห้องของกวางเมื่อไร บันไดมืดๆ กับแสงไฟกระพริบบนเพดานที่พี่เกดไม่เคยคิดจะซ่อมก็ทำให้เธอนึกถึงสาวตัวสูงขึ้นมา บางทีบีในจินตนาการของเธอก็ดูเหมือนจริงเสียจนคริสเกือบเชื่อว่าเธอกลับมาแล้ว

            “พี่คริสลองไปถามพี่ติช่าดูก็ได้นะ” เจสซี่พูดขึ้นในวันที่หกที่บีหายไป พวกเธอทั้งสามคน มานั่งเล่นโดมิโนกันอยู่ที่ห้อง 504 “เพอร์ซันนัลลี่ เจสซี่คิดว่าพี่คริสปล่อยพี่บีไปก็ดีแล้ว เพราะพี่บีชอบใจร้ายกับเจสซี่และพี่กวาง แถมเจสซี่ก็ไม่ค่อยไว้ใจพี่บีเท่าไรด้วย แต่พี่ติช่าห้อง 510 อาจจะรู้ก็ได้นะคะ เพราะเจสซี่เคยเห็นเขากับพี่บีไปแฮงค์เอาท์กันบ่อยๆ สมัยก่อน เจสซี่ว่ามันไม่เมคเซนส์เลยนะคะที่พี่คริสจะตามหาพี่บี พี่คริสก็น่าจะรู้ว่าพี่บีเขาอันเพอร์ดิคทะเบิลเกินไป เจสซี่ว่า--”

            คริสไม่รู้ว่าเด็กสาวพูดไปอีกกี่นาที เพราะหัวใจของเธอกำลังอยู่ที่หน้าประตูห้อง 510

ภาพของติช่าในหัวของคริสคือผู้หญิงที่มั่นไม่แพ้กับบี อาจจะแต่งหน้าจัดและปากร้ายเหมือนกันด้วย แต่ภาพของติช่าในความเป็นจริงที่ชวนเธอเข้ามานั่งในห้องกลับเป็นสิ่งตรงข้ามกับที่คริสคิด ผู้หญิงเฮฮาเสียงดังที่เป็นมิตร –ถึงขนาดเสนอตัวชงกาแฟให้คริสด้วย-- และเมื่อคริสเล่าเรื่องที่ค้างคาใจของเธอให้ฟังด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด ติช่ากลับหัวเราะลั่นเหมือนเธอเพิ่งได้ยินมุกที่ตลกที่สุดในโลก

“โอ้ว พี่บี อิส มิสซิ่ง นี่เอง” เธอพูดไปขำไป “เยห์ พี่บีก็เป็นแบบนั้นซัมไทมส์ค่ะ มีเฟรสในภาษาไทยที่ว่า วิ่งหนีปัญหา เวล พี่บีก็วิ่งหนีปัญหาจริงๆ ค่ะ ป่านนี้คงวิ่งไปถึงภูเค็ตแล้วมั้งคะ”

คริสไม่แน่ใจว่าเธอเข้าใจสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าต้องการจะสื่อหรือไม่

“แล้วพี่จะติดต่อพี่บีได้ยังไงคะ” คริสถามอย่างงงๆ มีเรื่องมากมายที่เธออยากถามผู้หญิงคนนั้น การที่เธอหายหน้าหายตาไปหลังจากเหตุการณ์บนดาดฟ้าหมายความว่าคริสเป็นปัญหาของเธอหรือเปล่า หรือผู้ชายหล่อๆ คนนั้นเป็นแฟนบีหรือเปล่า แต่แน่นอนล่ะ เธอจะรู้ได้ยังไงในเมื่อสาวเจ้าปัญหาไม่อยู่ให้ถาม

ติช่ามองคริสอย่างขำๆ สายตาของเธอเหมือนจะพูดว่า ถามได้ ยังไงยังงั้น

“เวล พี่คริสคะ รอพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ เพราะพี่บีเพย์ เรนท์เป๊ะทุกเดือน”

และก็เป็นอย่างที่ติช่าพูด บีเข็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาทันทีที่วันใหม่เริ่ม –เธอมาจ่ายค่าเช่าให้พี่เกดตอนเที่ยงคืนเป๊ะ-- ตอนพี่บอกให้จ่ายค่าเช่าให้ตรงเวลา พี่ก็ไม่คิดว่าบีจะตรงขนาดนี้ พี่เกดบ่นมุมมิบให้คริสฟังเย็นวันนั้นหลังจากที่คริสกลับมาจากกองถ่าย

แค่คิดว่าบีอยู่ห่างจากเธอไปแค่สองห้องคริสก็ไม่สามารถหุบยิ้มได้เลย เธอควรไปเคาะประตูเลยไหม แบบนั้นจะดูกระตือรือร้นไปหรือเปล่า หรือคริสควรรอให้อีกคนที่หายไปก่อนมาหาแทน คริสไม่เคยรู้ว่าโลกของเธอเป็นขาวกับดำจนบีได้กลับมาพร้อมกับสีสันที่ถูกขโมยไป

หลังจากที่คริสมั่นใจว่าเธอไม่ได้อยู่ในสายตาของพี่เกดแล้ว เธอก็รีบวิ่งขึ้นบันไดด้วยสีหน้าดีใจเหมือนเด็กในสวนสนุก ประตูห้อง 507 ส่องสว่างในหัวของเธอเหมือนประภาคารในความมืด แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์

แต่แสงสว่างของเธอดักรอเธออยู่ที่ชานพักบันไดชั้นสี่

บีคว้าข้อมือเธอและดันเธอติดกำแพงด้วยมืออีกข้าง ก่อนที่คริสจะทันได้ประท้วงหรือกล่าวทักทาย ริมฝีปากร้อนก็เข้ามาปิดปากเธอเสียก่อน

การวิ่งขึ้นบันไดร่วมหลายสิบขั้นไม่ทำให้คริสหัวใจเต้นแรงเท่าลิ้นนุ่มของบีที่รุกเข้ามา เธอเริ่มหายใจไม่ทัน แต่การหายใจก็ไม่เคยรู้สึกดีเท่าจูบจากผู้หญิงตัวสูงตรงหน้าอีกแล้ว

ทุกอย่างช่างสมบูรณ์แบบราวกับในหนัง เธอเห็นบีดันร่างของเธอเข้ากำแพง กัดริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ เธอเห็นบีเช็ดคราบลิปสติกแดงของเธอที่เปื้อนปากคริสพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ปากเธอขยับเหมือนพูดอะไรสักอย่าง แต่กว่าคริสจะเรียกสติกลับมาได้บีก็เอียงคอน้อยๆ เหมือนเธอกำลังรอคำตอบจากคริส

“อะไรนะ” คริสได้ยินเสียงตัวเองถาม

“ไม่มีอะไร” บีพูดยิ้มๆ ก่อนที่จะคว้ามือเธอแล้วจูงไปที่ดาดฟ้า คริสสาบานได้ว่าถ้าบีจูงเธอไปลงนรกตอนนั้นเธอก็พร้อมจะตามไปอย่างเชื่อฟัง

คนตัวสูงช่วยเธอให้นั่งบนกำแพงดาดฟ้าแล้วทั้งสองก็เริ่มตัวติดกันอีกครั้ง คริสไม่รู้ว่าเวลามันผ่านไปนานแค่ไหน เธอแค่ไม่อยากให้มันหยุด เธอดึงตัวบีไว้แน่นราวกับว่าถ้าเธอปล่อยบีจะหลุดลอยหายไปอย่างนั้น คริสยังไม่เชื่อสนิทใจเลยว่าบีไม่ใช่เพียงแค่จิตนาการในหัวของเธอเอง

“สิ่งที่แย่ที่สุดที่เธอเคยทำคืออะไรอ่ะ คริส” บีถามหลังจากกิจกรรมอันเร่าร้อนของทั้งสอง เธอกางเก้าอี้ชายหาดที่เธอแอบซ่อนไว้หลังแทงค์น้ำบนดาดฟ้า จัดให้มันมาอยู่ข้างๆ กันและนอนลง พร้อมกับตบไปที่ผ้าใบของอีกตัว เชิญชวนให้คริสนั่ง

คืนนี้ก็ยังเป็นคืนที่ไร้ดาวเหมือนเดิม และแน่นอน คริสยังคงไม่บ่นเพราะคนข้างๆ เธอก็ยังเปล่งประกายกว่าดาวดวงไหนๆ

“ทำไมเธอชอบถามคำถามแปลกๆ อยู่เรื่อยเลย”

บีเงียบไปสักพักเหมือนเธอครุ่นคิด เมื่อเธอตอบ น้ำเสียงของเธอฟังดู... เปลือยเปล่า “ฉันว่าฉันอยากรู้จักเธอแบบที่ไม่มีใครรู้จักอ่ะ  ใครๆ ก็รู้ว่าเธอชื่ออะไร ทำงานอะไร อายุเท่าไร แต่ฉันอยากรู้เรื่องที่เธอไม่เคยบอกใคร”

“ถ้ายังงั้น...” คริสคิดถึงสิ่งที่แย่ที่สุดที่เธอเคยทำ แต่ปัญหาก็คือเธอไม่เคยสร้างปัญหาอะไรน่ะสิ ชีวิตเธอเหมือนแค่ไหลไปตามกระแสน้ำของชีวิตคนอื่นมากกว่า เธอไม่เคยทำอะไรเสียหาย เหมือนที่เธอไม่เคยทำอะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน

เธอก็บอกบีไปแบบนั้น

“ชีวิตเธอดูน่าเบื่อเนอะ แค่ฉันฟังฉันก็ง่วงแล้วอ่ะ” ร่างสูงพูดยิ้มๆ พร้อมกับแกล้งหาวก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่งเอียงๆ แล้วมองคริสด้วยแววตาเป็นประกาย เธอพยุงน้ำหนักตัวเองด้วยข้อศอกหนึ่งข้าง “งั้นเอางี้ ให้ฉันเป็นสีในชีวิตเธอดีป่ะ”

เธอไม่รู้หรอกว่าบีหมายถึงอะไร แต่เธอแค่ชอบสายตาที่บีมองเธอ มันทำให้เธอรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนในทางที่ดีที่สุด

“เป็นสีอะไรดีอ่ะแบบนี้” คริสหัวเราะคิกคัก และบีก็หัวเราะตาม

“ไม่รู้สิ เอาสีที่เธอชอบแล้วกัน” ร่างสูงพูด ก่อนจะทิ้งตัวลงไปตามเดิม

ถึงตอนนี้ดูจะไม่มีอะไรแต่เราจะมารณรงค์ให้คนอ่านใช้ #TopOTW โพสคำถามแปลกๆ

ให้ตัวละครตัวไหนก็ได้แบบที่พี่บี 507 ถามกันดีกว่า เอามะ? ชอบป่ะ?

หรือมีอะไรอยากถามเราก็ @snarkychick เลยค่ะ เลิฟทุกคน A

(c)              Chess theme