เอาจริงๆเลยนะ เราไม่ชอบอ่านดราม่า เพราะมันดราม่า
เรื่องนี้อ่านมาแรกๆ ว่าจะวางมือล้ะ มันดราม่ามากกกกกก
แต่สุดท้ายอ่านไปอ่านมาเค้าอ่านจบเฉยเลย คือมันดี คือมันตรงหลักความเป็นจริง
มันไม่มีโลกสวยๆที่พระเอก ทำผิดแล้วจะไม่ติดคุก ไม่มีปาฏิหารย์ที่เป็นโรคร้ายขนาดนั้นแล้วจะไม่ตาย
เราร้องไ้หนักมากอ่ะดับเรื่องนี้ั ชัทกับแอลนี่กินใจสุดๆ รู้ว่ารัก แต่ก็แสดงว่ารักเมื่อสายไป เศร้าอ่ะ เศร้ามากก ซีทายด์กับลมอีก ตอนนี้พออ่านมาก็แบบ นี่มันนิยายโรคจิตหรือเปล่าว้ะ??!? แต่พอรู้เหตุผลที่ซีนายด์ทำก็เข้าใจอ่ะนะ แต่ตอนที่พี่ซีทายด์เข้าคุกนี้ร้องเลย แบบน้ำตามาเป็นทาง มาถึงคู่พระนาง ดราม่าตั้งแต่ต้น เอาง่ายๆ พี่วามันซึนนน เรื่องนี้บอกเลย พระเอกเมนส์มาทั้งเรื่อง
เอารมณ์นี่แปลปรวนตลอดเว บทจะหวานก็โหยยยยยย มดกัดคนอ่าน บทจะโหดนี่ก็อยากจะกระโดดถีบ สรุปเลยคือ เรื่องนี้ทำให้เราที่ไม่ชอบอ่านดราม่า อ่านจนจบได้ มันเป็นเรื่องที่พออ่านต่อไปแล้วจะต้องอ่านต่อ หยุดไม่ได้ ภาษาที่ไรท์เขียาก็เริ่ด มันอ่านสบายดีมากกกกก สรุป เริ่ดหมด!!! ชอบบบบบบบบบ