คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : รับเลี้ยงเด็กไหมครับ?[shota]
Heart Dam mate!...รับเลี้ยงเด็กไหมครับ? Chapter 17
ตกเย็น ..
หลังจากพีคเกอร์กลับถึงบ้าน ก็เห็นพอตเตอร์ยังคงอยู่แต่ในห้องทำงาน
พรุ่งนี้เขาต้องไปตามที่แคทเทอรีนนัดไว้ แต่แคทเทอรีนสั่งห้ามไว้
ไม่ให้บอกพอตเตอร์ ครั้งนี้คงต้องจำเป็นที่จะต้องโกหกแล้วล่ะ
ก็อกๆๆ
พีคเกอร์เคาะประตูห้องทำงานพอตเตอร์เบาๆ แล้วจึงเปิดประตูเข้าไป
พอตเตอร์นั้นเมื่อเห็นประตูเปิดก็หันหน้าไปมอง แต่เมื่อเห็นว่าคนที่
เข้ามานั้นเป็นพีคเกอร์จีงทำงานต่อ
"พี่พอตฮะ..คือพีคจะมาขออนุญาตไปหาเพื่อน.."
"หาใคร ที่ไหน" ยังไม่ทันที่พีคเกอร์จะพูดจบพอตเตอร์ก็พูดแทรกขึ้นมา
ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงด้วยรังสีอำมหิตที่แผ่กระจายเป็นวงกว้าง
พีคเกอร์กลืนน้ำลายแล้วจึงพูดต่อ
"เพื่อนฮะ ที่ร้านแถวๆ โรงเรียน แต่ไปแปปเดียวนะฮะ" พีคเกอร์รีบพูดบอก
พอตเตอร์พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต ก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อ พีคเกอร์
รีบบอกขอบคุณแล้วเดินออกจากห้องทันที พอตเตอร์เองก็สงสัยว่าพีคเกอร์
จะไปจะหาใคร แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร
Rrrr Rrrr…………
จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของพอตเตอร์ก็ดังขึ้น พอตเตอร์หยิบโทรศัพท์มารับโดย
ไม่ได้ใส่ใจ
"ครับ ใครพูดครับ"
(สวัสดีค่ะพอต นี่แคทเองนะคะ) เมื่อได้ยินเสียงจากปลายสาย พอตเตอร์ก็ถึง
กับวางมือจากงานแล้วหันมาสนใจโทรศัพท์ตรงหน้าทันที
"มีอะไร" พอตเตอร์กรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ พยายามทำน้ำเสียงให้ดูเหมือน
ไม่คิดอะไร แต่ในใจร้อนรน กลัวจะมีอะไรเกิดขึ้นกับพีคเกอร์
(แหม..แคทแค่จะโทรมาบอกอะไรเกี่ยวกับพีคเกอร์น่ะค่ะ แต่ถ้าพอตไม่อยากฟัง..)
"บอกมาเร็วๆ มีอะไร" พอตเตอร์เริ่มหมดความอดทนกับแคทเทอรีน เขาหายใจ
เข้าออกช้าๆ เพื่อเป็นการระงับอารมณ์
(แคทได้ข่าวว่าพีคเกอร์น่ะค่ะ นัดเจอกับเพื่อนของแคทพรุ่งนี้ ที่ร้านแถวๆ
โรงเรียนของพีคเกอร์ นี่แคทรู้แคทยังตกใจเลยนะคะ เพื่อนแคทเขาบอกว่าอยู่ดีๆ
น้องเขาก็เข้ามาทัก แล้วก็เป็นคนขอนัดเจอเองด้วยนะคะ) เมื่อแคทเทอรีนพูดจบ
พอตเตอร์ก็กำโทรศัพท์แน่น นี่สินะเพื่อนที่พีคเกอร์ขอไปหา หึ เขาตัดจบ
บทสนทนาแล้วจึงกดตัดสายไป
"แล้วพรุ่งนี้ก็จะได้รู้กัน ว่า 'เพื่อน' ของมึงเป็นใคร"
วันรุ่งขึ้น
เมื่อพีคเกอร์ตื่นขึ้นมาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วขอให้พลไปส่งที่ร้าน
ที่แคทเทอรีนนัดไว้ทันที โดยให้เหตุผลว่าตนมีนัดทำงานกับเพื่อน
ที่โรงเรียน ออกมาได้สักพักพอตเตอร์ก็ขับรถตามออกมา เมื่อถึงร้าน
พีคเกอร์ก็เลือกที่นั่งด้านในสุด เพราะตนมาถึงก่อนเวลา5นาที พอตเตอร์
เองก็หาที่นั่งที่อยู่ในตำแหน่งที่มองเห็นอีกคนได้ชัดเจน โดยทั้งคู่ไม่ได้
สังเกตเห็นเลยว่าแคทเทอรีนนั่งอยู่ในมุมหนึ่งของร้าน
ไม่นานนักก็มีชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่ง หน้าตาค่อนข้างดีเดินเข้ามาในร้าน
และเดินตรงมาที่โต๊ะที่พีคเกอร์นั่งอยู่ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามพีคเกอร์
"เอ่อ ผิดโต๊ะหรือเปล่าครับ?" พีคเกอร์เห็นดังนั้นจึงรีบถามอีกคน
"พี่มากับแคทครับ เดี๋ยวเรารอแปปนึงเนอะ" ชายหนุ่มพูดแล้วยิ้ม ด้วยท่าทาง
ที่ดูเป็นมิตรนั้น พีคเกอร์จึงไม่ได้เอะใจอะไร
"ฮะ" พีคเกอร์ยิ้มให้ชายหนุ่มกลับ อย่างน้อยก็เป็นมารยาท
ด้วยความที่ที่ร้านค่อนข้างเสียงดัง พอตเตอร์ที่ไม่ได้ยินบทสนทนาของพีคเกอร์
กับชายคนนั้นก็รีบตรงมายังทั้งคู่ทันที
"บอกกูว่าจะมาหาเพื่อน..ที่แท้ก็มาแรด" พอตเตอร์กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
พีคเกอร์ที่ได้ยินเสียงนั้นก็ถึงกับสะดุ้ง
"พ..พี่พอต!!"
https://twitter.com/Quess7
ความคิดเห็น