ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังใบสมัครตัวละคร

    ลำดับตอนที่ #40 : Love For You - เมื่อความรักเข้ามาทักทาย :')

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 152
      0
      20 มี.ค. 62







    APPLICATION 
    Z Y C L O N




    Angela-civilian

    " บางครั้งฉันก็สงสัย ว่าเวลาที่นายอยู่กับฉัน มันคือตัวจริงของนาย...หรือหน้ากากที่นายสร้างขึ้นมา "

    คู่ : เช่น Peter x Sora 

    ชื่อ - นามสกุล : คาราสึโอะ โซระ ( Karatsuo Sora )

    ชื่อเล่น : - โซระ : เฉพาะคนที่บ้าน หรือเพื่อนสนิทเรียก
                 - อีกา : มาจากนามสกุล คาราสึ แปลว่า อีกา
                 - คาราสึโอะ : คนทั่วไปเรียก แต่ส่วนใหญ่มักถูกเข้าใจว่าเป็นผู้ชาย

    รูปลักษณ์ : คาราสึโอะ โซระ หรือที่คนอื่นๆต่างเรียกเธอว่า 'อีกาผาดโผน' เพราะเธอนั้นมีเอกลักษ์เฉพาะตัวที่ใครๆต่างก็ต้องอ๋อ เมื่อถามถึง เนื่องจากเธอชอบสวมชุด และมีการแต่งตัวที่เน้นสีดำ หรือสีโทนมืดมากกว่าสว่างยิ่งขับให้ผิวขาวของเธอนั้นโดดเด่นขึ้นมาอีก อีกทั้งยังแต่งตัวเป็นแนวHip-Hop หรือไม่ก็ออกแนวเซอร์ๆ
              ร่างบางสูงโปร่งเจ้าของเรือนผมหยักศกสีม่วงลาเวนเดอร์ตัดหน้าม้า เข้ารูปกับใบหน้ากลมมน ดวงตากลมโตใสสีเดียวกันกับเรือนผมที่ดูจะเฉยชากับสิ่งรอบข้างล้อมกรอบด้วยขนตางอนยาวหนาเหมือนตุ๊กตา มีตำหนิเป็นไฝเล็กๆที่ใต้ดวงตาข้างซ้ายทำให้ดูมีเสน่ห์นิดๆ จมูกโด่งเชิดรั้น แต่ก็เล็กจิ้มลิ้มน่าเอ็นดู ริมฝีปากบางเฉียบที่มักจะขยับน้อยครั้ง แต่ก็มักจะพูดโดยมีคำเฉือดเฉือนให้ได้ตลอด

             โซระเป็นคนที่มีรูปร่างโปร่งบาง แต่ก็แข็งแรงเพราะเป็นคนที่ชอบออกกำลังกาย จึงมีรูปร่างออกไปทางนักกีฬามากกว่าจะเป็นนางแบบ ด้วยส่วนสูง 164 ซม. และน้ำหนัก 53 กก. อีกทั้งเป็นคนที่กินเท่าไหร่ก็จะอ้วนช้ามาก เพราะเธอมักจะมีการออกกำลังกายแนวผาดโผน และอยู่ชมรมกีฬา

    อายุ : 16

    อาชีพ : นักเรียน , สตั้นแมน(งานพาร์ทไทม์)

    ลักษณะการพูด : เป็นคนที่มีน้ำเสียงที่ฟังแล้วอาจรู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งหากมองภายนอกหรือมองเผินๆ เธออาจจะปากร้ายไปบ้างในบางครั้ง กวนประสาทในบางครา แต่เธอมีน้ำเสียงที่นุ่ม ฟังแล้วรู้สึกสบายหู ถึงแม้จะติดห้าวไปบ้างในบางครั้ง แต่อย่าให้เธอได้อ่านหนังสือเวลาอยู่ในห้องเลยนะ เพราะฟังแต่ละทีหลับเกือบทั้งห้อง ร่วมถึงอาจารย์ที่สอนด้วย
         โซระถึงภายนอกจะเป็นคนที่ดูแข็งๆ แต่ก็รู้จักให้คำพูด และสรรพนามตามบุคคลที่เคารพ จะเรียกว่า คุณนำหน้าชื่อทุกครั้ง และลงหางเสียงตลอด แต่หากเป็นคนที่อายุน้อย หรือเท่ากัน จะแทนด้วยคำว่า นาย / เธอ 


    EX.

         ปกติ : "ฉันนี่แหละ คาราสึโอะ 'อีกาผาดโผน'....มีปัญหาอะไรรึไง?" ร่างบางระหงในชุดของพละกางเกงขาสั้นเลยเข่านิดๆ สวมเสื้อและโอบลูกบาสเดินมาหาพลางเอียงคอถามด้วยน้ำเสียงกวนประสาท

                   "อ๋อ เรื่องปกติที่เขามักเข้าใจผิดว่า อีกาผาดโผนเป็นผู้ชาย...ก็นะ นามสกุลฉันมันเหมือนผู้ชายนี่" โซระว่าอย่างไม่ใส่ใจเมื่อมีคนตกใจเมื่อได้รู้ว่าอีกา ที่เหล่าชมรมกีฬายกย่องนั้นเป็นผู้หญิง     

         โกรธ : " ฉันขอถามเธออย่างหนึ่ง...เธอเคยเจอสัตว์ร้ายที่ยืนยันได้ว่า มันจะไม่กัดคนอย่างแน่นอนหรือเปล่าล่ะ? " ร่างบางแสยะยิ้มเหี้ยมพลางดัดแขนของคนตรงหน้า

                   " จะมาไม้ไหนก็ช่าง แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยว่ามันไม่ได้ผลกับฉันอีกแล้ว!! " โซระผุดลุกขึ้นจากโต๊ะ แล้วปรายตามองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เย็นยะเยือก และเดินจากไป

         ดีใจ :  " ให้เหรอ...ขอบคุณนะ ว่าแต่รู้ได้ยังไงว่าฉันชอบยี่ห้อนี่น่ะ?" มือเล็กรับกล่องใบหนึ่งมาซึ่งมันคือหมวกแก๊ปใบหนึ่งที่มีป้ายยี่ห้อดังที่เธอชื่นชอบอยู่ด้วย

                   " จริงเหรอ! ยินดีกับนายด้วยนะ นายอยากได้งานนี้มาตลอดเลยนี่นา" โซระรู้สึกยินดีกับอีกฝ่ายที่เอาผลงานมาอวด


         เสียใจ / ร้องไห้ : " ที่ผ่านมา คนที่ฉันเรียกว่าเพื่อน...คนที่ฉันไว้ใจมากที่สุด มันเป็นเพียงหน้ากากของนายอย่างนั้นสินะ เสียแรง...เสียแรงที่เผลอไปหลงชอบคนอย่างนาย!!" ร่างบางที่ยืนอยู่ข้างประตูมองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกโกรธ ผิดหวังจนน้ำตาคลอ ก่อนจะตบใบหน้าของอีกฝ่ายหนึ่งฉาดแล้วเดินออกไป

                                 " อย่าปลอบตอนนี้มันช่วยอะไรได้เล่า! ฮึก ก็มันร้องไปแล้วนี่ คิดว่ามันหยุดง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ!! " โซระตวาดทั้งน้ำตาก่อนจะเดินโซซัดโซเซมาซบบ่าอีกฝ่ายเหมือนคนหมดแรง


    นิสัย : โซระเจ้าของใบหน้าตายไร้ความรู้สึกราวกับตุ๊กตา คาดเดาความรู้สึกนึกคิดได้ยากจนภายนอกเหมือนคนที่ดูมืดมนและหน้าไม่ค่อยเป็นมิตรกับใคร บางคนก็อาจจะคิดว่าเธอเป็นใบ้ไปแล้ว แท้จริงเธอเป็นสาวที่ค่อนข้างกวนประสาทคนอื่นไปทั่ว มีความกวนTeenขั้นสุด  เธอจึงเป็นผู้ฟังที่ดีและเป็นคนที่เก็บความลับไว้ได้มิดชิด ไม่มีหลุดเลยแม้แต่น้อย 

               เป็นคนใจเย็น รอบคอบ และระมัดระวังตัวอยู่เสมอ มีเหตุผล ช่างสังเกต มีความอดทน เข้มแข็ง และมีการตัดสินใจที่เด็ดขาด ไหวพริบเป็นเลิศ  อีกทั้งยังเป็นคนที่ดูภายนอกเหมือนจะแข็งกระด้างและมืดมน แต่คนที่รู้จักเธอเป็นอย่างดีจะรู้ว่าเธอเป็นคนที่ชอบเก็บความรู้สึกเอาไว้คนเดียว กวนหน้านิ่ง อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ ใจดี  รักเพื่อน ไม่ค่อยจะเรื่องมากกับอะไร เป็นแม่บ้านแม่เรือนพอสมควร  ชื่นชอบในการสำรวจธรรมชาติ และเป็นคนที่มีความคล่องแคล่วในการปืนป่ายบนที่สูง 

               คุณนางเป็นพวกเนียนไปตีซี้กับคนอื่นได้ง่าย คุยได้หมดทุกเรื่อง มีแต่คนทักทายเธอไม่น้อยเลย เพียงแต่ว่าใครดีมาดีกลับ ใครร้ายมาเธอร้ายกลับเท่านั้นเอง ไม่ได้เป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น แค่ชอบปั่นประสาทให้พวกที่ร้ายกับเธอมันเป็นบ้าเล่นๆ  แต่ว่าใครก็ตามที่ทำให้เธอโกรธหรือฟิวส์ขาด...ถ้าไม่ถูกเจื๋อนก็จะเป็นคำพูดแทงใจเหน็บแนมด้วยใบหน้าตายด้าน 


               โซระมีความสามารถพิเศษ คือ เธอสามารถจำเสียงฝีเท้าของคนๆนั้นได้ และมีทักษะทางด้านกีฬาที่สามารถเข้าร่วมระดับทีมชาติได้เลยทีเดียว อีกทั้งยังมีความสามารถในการเล่นผาดโผนระดับมืออาชีพ


    คำเตือน : ถึงเธอจะรักสงบก็ตาม แต่ก็ใช่ว่าเธอจะวิวาทไม่เป็น เพราะฉะนั้นอย่ากระตุกหนวดเสือถ้ายังไม่อยากหยอดน้ำข้าวต้ม



    ประวัติ : ตั้งแต่จำความได้ ครอบครัวของโซระนั้นมักจะทำงานให้กับคนในวงการบันเทิง หรือพวกสื่อภาพยนต์จนเธอเห็นแล้วรู้สึกชินตา คุณพ่อที่เป็นสตั๊นแมนมืออาชีพที่เคยได้รับรางวับระดับฮอลลิวู้ดมาแล้ว อีกทั้งยังเป็นอดีตครูสอนศิลปะป้องกันตัวอีกด้วย คุณแม่เป็นนักแปลบทความภาพยนต์ ส่วนพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอก็เป็นถึงแดนซ์เซอร์แนวหน้า และสไตลลิสต์อีกด้วย


    || 5- 12 years ||

              โซระมักจะติดตามพ่อแม่ออกไปทำงานทุกครั้งในช่วงวันหยุด เพราะไม่มีใครดูแลยามอยู่ที่บ้าน แต่ว่าทุกครั้งโซระก็มักจะขลุกอยู่กับผู้เป็นพ่อ และมองพ่อแสดงอยู่เสมอ นั่นเป็นความประทับใจแรกที่เธอได้เห็นผู้เป็นพ่อได้ทำงานเป็นสตั๊นแมน และเริ่มที่จะลองทำท่าทางตามจนคนในกองถ่ายต่างก็รู้สึกเอ็นดู  แต่พ่อของเธอกลับเห็นแววตาที่ดูเอาจริงเอาจัง ทำให้ตัวเองจึงตัดสินใจลองขอให้ลูกสาวไปเป็นดาราเด็กช่วงหนึ่ง ซึ่งเธอนั้นได้ฉายแววว่ามีพรสวรรค์ทางด้านนี้นับตั้งแต่นั้นมา


    || 13 - 15 years ||

              จากที่ลองเป็นดาราเด็กได้จนอายุ 11 ปี โซระนั้นจึงขอถอนตัวออก และขอทำงานเบื้องหลังตามรอยผู้เป็นพ่อแทน เพราะเธอรู้สึกว่า เธอเหมาะที่จะทำงานแบบนั้นมากกว่าจะเป็นตัวเด่นให้ใครๆเขาสนใจ แต่ความสนใจของเธอยังไม่หมดเพียงเท่านั้น เมื่อเธอได้กลายเป็นคู่ซ้อมเต้นให้กับพี่ชาย ทำให้เธอจึงโตมาโดยที่มีผู้ชายรายล้อม  ส่วนผู้เป็นแม่ที่ได้แต่เทียวไปมา และทำหน้าที่แม่บ้านเสียส่วนใหญ่จึงได้แต่เพลียใจ  อีกทั้งเธอนั้นยังเป็นขวัญใจของชมรมกีฬาทุกประเภท ในฐานะของนักเรียนที่เป็นเซียนเรื่องกีฬา ทั้งในทางทฤษฏี และปฏิบัติ


          ประสบการณ์ที่มีมาตั้งแต่น้อยทำให้เธอนั้นเป็นที่รู้จักในวงการบันเทิง และก็ยังคงมีโปรดิวเซอร์ที่ต้องการตัวเธอในฐานะนักแสดง  แต่ก็อย่างที่บอกไปว่าเธอชอบทำงานเบื้องหลังเสียมากกว่า...ก็เพราะมันสนุกยังไงล่ะ โดยเฉพาะฉากแอ๊คชั่นนี่ มันส์สุดๆไปเลย!!


    ทำไมถึงสนใจปีเตอร์ : ปีเตอร์นี่มองจากอิมเมจแล้ว คิดว่าน่าจะดูเจ้าสำอางค์พอตัว คือมีแว๊บหนึ่ง ไม่รู้ว่า คุณไรท์จิ้มคริสจะรู้จักเรื่อง Kuroko no basket หรือเปล่านะคะ แต่อิมเมจน้องปีเตอร์ในวิแรก น่าจะเหมือนคิเสะ เรียวตะ อ่ะค่ะ  คิดว่าลองหาเด็กห้าวๆ  มาปะทะกันดู


    โซระ :  

          "อ๋อ ตานั่นน่ะเหรอ? อือ...คงเพราะเป็นพวกที่ดูมีความพยายามดีล่ะมั้ง ตอนเจอกันครั้งแรกที่กองถ่ายละครสักฉากนี่แหละ เขาบอกว่าฉันเท่ดี แล้วมันก็บังเอิญดีนะ ที่ได้เรียนที่เดียวกันอีก แต่เขาเป็นคนที่มีแต่คนรักคนชอบ มันก็ไม่ยากหรอกที่จะรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนของโรงเรียน " เธอไหวไหล่แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงสบายๆ 

              "ฉันรู้ว่างานของคนดังมันเหนื่อยแค่ไหน มีอะไรที่พอช่วยได้บ้างฉันก็จะช่วยเขา"

                   "ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกนะ แต่ก็เห็นว่าเขาแสดงเก่งดี...." นั่งแกว่งเท้าบนม้านั่งตัวยาวพลางดื่มโพคาริให้หายเหนื่อยแล้วพูดต่อ "แต่บางทีเขาก็ลืมไปนะว่า ฉันก็เป็นผู้หญิงนะ บางทีเดินแบบไม่ใส่เสื้อมาหาบ้างล่ะ จู่ๆก็ถอดเสื้อแล้วโยนใส่บ้างล่ะ แอบหมั่นไส้เขานะ"

                "จุดที่ชอบเหรอ?...คงเป็นตอนที่ฉันบาดเจ็บตอนแสดงมั้ง หมอนั่นเป็นคนแรกเลยที่สังเกตเห็นว่าฉันขาแพลง ก็ไม่ได้เจ็บอะไรมากหรอก แต่เขาดันหยุดถ่ายกลางคันแล้วลากฉันมาทำแผลซะงั้นอ่ะ แถมตอนเลิกกองวันนั้นเขาก็พาฉันมาโรงพยาบาล วันต่อมาเขาก็ถามอาการ และคอยดูแลจนฉันหายดี ถึงจะมีแอบกัดฉันบ้างก็เถอะ"ดวงตาสีม่วงเสมองไปทางอื่นก่อนที่พวงแก้มนิ่มจะขึ้นสีระเรื่อ 

         "แต่พอใกล้กันนานๆไป มันก็ดันเผลอไปชอบเขาซะได้ แต่ก็คงจะไม่มีหวังละมั้ง เพราะเขามีคนที่ชอบอยู่แล้วนี่นะ" เธอยิ้มแห้งๆที่ดูเหมือนกับฝืนยิ้มยามตอบคำถาม  
             

    ชอบ : 

      กีฬาฟรีรันนิ่ง  การออกกำลังกายก็สำคัญเพื่อให้มีความคล่องตัวเสมอ เธอจึงชอบกีฬาชนิดนี้โดยไปฝึกวิ่งไล่จับพวกวัยรุ่นตามท้องถนนยามกลางคืน หรือหากกลับบ้านเธอก็มักจะไปเล่นไล่จับกับเด็กแถวบ้านบนเขา


    (กีฬาฟรีรันนิ่งจะประมาณนี้ค่ะ)

      สัตว์  รักสัตว์ทุกชนิดด้วยเหตุผลที่ว่า มันน่าสนใจและมันน่ารัก
    -  ฝน  โซระชอบกลิ่นของฝนและอากาศที่สดชื่น เปรียบได้ว่าสายฝนจะช่วยชำระล้างทุกสิ่งและช่วยให้พืชผลเติบโตได้ ให้ชีวิตและทุกสรรพสิ่งถ้ารู้ว่าวันนั้นจะมีฝนตก มักจะออกมาเดินเล่นน้ำฝนเหมือนเป็นเด็กๆ
    Shuffle Dance & B-boy สำหรับสาวสปอร์ตเกิร์ล และรักการแสดงอย่างเธอ ทำให้เธอจึงมักจะชอบเต้นยามที่ว่าง

    ไม่ชอบ : 

    ของหวานรสเปรี้ยว : ไม่ได้ชอบของหวานเป็นพิเศษแต่ถ้าเป็นพวกรสส้ม กีวี่ แอปเปิ้ลเขียว หรือเลม่อน เธอจะไม่ยอมแตะเลย ก็มันบอกว่าของหวานทำไมต้องมีเปรี๊ยวด้วยล่ะ(-*-)^^!!       
    -   เครื่องดื่มครีมโซดา : อย่าเรียกว่าไม่ชอบ เรียกว่าเกลียดเลยน่าจะเหมาะกว่า สำหรับเธอแล้วบอกตามตรงเลยว่ามัน โค-ตะ-ระ ไม่อร่อยเลยสักนิด 
    - วิชาคณิตศาสตร์ และฟิสิกข์ : เหมือนเจ้ากรรมนายเวรที่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่เคยจะทำได้คะแนนดีสักครั้ง บุญมากแค่ไหนแล้วที่สอบผ่านมาได้จนถึงปัจจุบันเนี่ย
    - หนังผี แนวสยองขวัญ : นางได้กริ๊ดลั่นบ้านเสียลุคหมดแน่ๆ จะทำให้นางหลอนและขวัญอ่อนไปพักใหญ่ๆ


    กลัว : เข็มฉีดยา : เคยโดนคุณหมอฉีดยาโดยที่เธอยังไม่ได้ทันเตรียมใจ ทำให้ตั้งแต่นั้นมาจึงไม่กล้าที่จะขอฉีดยาหรือยุ่งเกี่ยวกับพวกเข็มอีกเลย เห็นแต่ละทีก็อยากจะร้องไห้ "หมอ ขอยากินได้มั้ย?"  เคยมีครั้งหนึ่งที่เกิดอุบัติเหตุขณะถ่ายละคร กระดูกของเธอหัก และคางแตกทำให้ต้องเย็บแผลหลายเข็ม ในวันนั้นโรงพยาบาลต้องวุ่นกับการจับเธอที่ถึงขั้นยกเท้าถีบคุณหมอ

    โรคประจำตัว : -

    งานอดิเรก : เต้นShuffle Dance & B-boy ที่ลานกว้าง หรือสวนสาธารณะ, ฟังเพลง , ออกไปเล่นไล่จับ บนเขาหรือไม่ก็ตามตึกร้างกับพวกเด็กวัยรุ่น , อ่านหนังสือนวนิยาย หรือมังงะ 

    เพิ่มเติม :
              - โซระเป็นสตั๊นแมนที่มีฝีมือ และมีประสบการณ์มาตั้งแต่น้อย เพราะได้คุณพ่อที่เป็นสตั๊นแมนมืออาชีพคอยสอนให้ เธอจึงทำเป็นงานพาร์ทไทม์ และอีกส่วนหนึ่งคือเพื่อความสนุกส่วนตัว
              - เธอมี ฉายาอยู่ 2 ฉายา คือ อีกาผาดโผน ที่ตั้งโดยชมรมกีฬ่าของโรงเรียน และ อีกาอมตะ ของวงการบันเทิง ในฐานะของสตั๊นแมน
              - เกิดในวันที่ 5 เดือน 5 วันเด็กผู้ชาย
                คุณพ่อที่เป็นสตั๊นแมนมืออาชีพที่เคยได้รับรางวับระดับฮอลลิวู้ดมาแล้ว อีกทั้งยังเป็นอดีตครูสอนศิลปะป้องกันตัวอีกด้วย คุณแม่เป็นนักแปลบทความภาพยนต์ ที่มักจะทำงานฟรีแลนซ์เสียมากกว่า  คุณพ่อชื่อ คาราสึโอะ โอคามิ  คุณแม่ชื่อ คาราสึโอะ มิซาเอะ

              - มีพี่ชายอยู่หนึ่งคน อายุ 25  เป็นแดนซ์เซอร์ และเป็นทั้งสไตล์ลิสต์ ชื่อ คาราสึโอะ โชตะ
    #wattpad #general-fiction ROAR! Slow in moving, rotten corpses approaching. He was left alone, betrayed, weak, no abilities, and thus he died.  Han Ju has died. Though, He's not stupid. He didn't felt what they said as the pain of zombifications. He just knew that it was all dark. Just like sleeping. When he woke up, he's b...


    ปล. อยากให้เพิ่มหรือแก้อะไรก็บอกได้นะคะ





    ส่วนพูดคุย

    สวัสดีค่ะ เราจิ้มคริสนะครับบ คุณผู้ปกครองชื่ออะไรเอ่ยย
    = ชื่อพัดสึ จ้าาา จะเรียกเราว่าเตี้ยก็ได้นะเออ
    ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ครับ
    = อ่านทีเซอร์แล้วมันน่าสนุกดี เลยขอลองมาสมัครดู มีพระเอกที่ตรงสเป๊คอยากให้ลูกสาวด้วย
    ขอบคุณที่มาร่วมสมัคร ขอให้โชคดีครับบบบ
    = สาธุหนักๆเจ้าค่ะ 

    B
    E
    R
    L
    I
    N
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×