เสียงเพลงที่ยังบรรเลง

นิยายเรื่องนี้จะถ่ายทอดผ่านมุมมองของเด็กคนหนึ่งที่มีชีวิตที่แสนจะธรรมดา จริงๆ ก็แค่มีพี่ชายที่คิดเกินเลยเสมอมีสัตว์พัธธะที่ชอบสอนความเป็นผู้ใหญ่ให้ตลอดหรือองค์รักษ์ที่ชอบเข้ามาอ้อนแต่คนส่วนใหญ่เขาบอกว่ามันคือการลวนลามตลอดเวลาหรืออีกคนที่ปากร้ายแต่การกระทำโคตรงตรงข้าม แต่ยังไงก็ช่างมันก์คือชีวิตประจำวันธรรมดา

“ท่านพี่คะสรุปเวลาหนูจะขอบคุณพี่ต้องเอาปากแตะกับปากเหรอคะ”

"ใช่แล้วน้องรักแต่น้องต้องทำเฉพาะกับพี่น่าคนดี"

“นี้เซนทำไมต้องให้หนูนั่งตักคุณด้วยละ แล้วทำไมถึงรู้สึกอะไรนูนตรงก้นหนูละคะ”

"ออ ไม่มีไรหรอก แค่มังกรน้อยของฉันมันอยากจะสูดอากาศนะถ้าเธอยังดิ้นบนตักฉันอีกฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอนะสาวน้อย"

“นี้ยินทำไมต้องยิ้มแบบนั้นตลอดเลยละ ท่านพี่บอกว่ายิ้มแบบนั้นมันยิ้มหื่นนะ”

"ยิ้มหื่นอะไรกันคุณหนู นี้นะคือยิ้มพิเศษที่ผมจะยิ้มให้คุณหนูคนเดียว"

“ขอบคุณนะซีโน่แต่จะดีกว่านี้ถ้าคุณเลิกต่อยกำแพงได้แล้วหนูสงสารช่างซ่อม”

"พูดบ้าอะไรขอเธอหะ ใครทำให้เธอกัน ชิ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย ตูม/เสียงต่อยกำแพง"

.

.

.

.

.

.

.

บอกเลยว่าเรื่องนี้แอบหื่นนิดๆ บอกเลยอิอิ ไรท์แต่งไม่เก่งแต่จะพยายามอย่าโกรธเค้านะ

ASHLEY