ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~~~ChIcKiE BaBy~~~ [All +.+EUnHyUk] @๐@ [SuJu +๐+ EtC.]

    ลำดับตอนที่ #2 : Subject 1 ตอนที่ 1..........KiEunHae ....(T-T)....

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 139
      0
      9 เม.ย. 54


    [MV].Tiffany SNSD. By Myself ost.จามยองโก - ดูคลิปทั้งหมด คลิกที่นี่


    ตามเดิมกัฟ  เปิดเพลงก่อนอ่าน
    ส่วนเรื่องเนื้อเพลง  เอามาให้แล้วนะ  อยู่ด้านล่าง
    ยังไม่ก้อฝากติมตามด้วยกัฟ
    ................................................................................................................
    KiEunHae
     
    “เพื่อนตัวดีนายไปไหน.....หายไปไหน”   ร่างสูงที่เดินหน้าเศร้าออกมาจากห้องผู้ป่วยลงมายังชั้นล่างสุดของตัวโรงพยาบาลถามร่างอวบของเพื่อนสนิทของตนขึ้นทันทีที่เห็น
    “คิบอม นายมาพอดีเลยหาตั้งนาน คือตอนนี้ฮยอก   ฮยอกอยู่.....”   ซองมินเมื่อหันไปตามเสียงก็ร้องออกมาด้วยความดีใจ และเข้าไปหมายจะบอกแก่ร่างสูงด้วยความเป็นห่วง
    “อยู่ไหน ทำไมไม่มาดูผลงานที่ทำไว้ หึ...ระอายเป็นด้วยหรอ”   ร่างสูงของคิบอมยังคงโวยวายเสียงดังด้วยอารมณ์โกรธ
    “ทำไมนายพูดแบบนั้นหล่ะคิบอม นายไม่เป็นห่วงฮยอกหรอ ฮยอกเป็นคนรักนายนะ”   ซองมินเมื่อได้ฟังดังนั้นเกิดอารมณ์ขึ้นบ้างเมื่อตนคิดว่าร่างสูงจะเป็นห่วงเพื่อนรักของตน และได้ชื่อว่าเป็นคนรักของคิบอม
    “หึ...คนรักหรอ คนรักบ้าอะไรทำแบบนั้น คนรักของฉันตอนนี้คือดงเฮไง ก็ที่นอนยังไม่ฟื้นอยู่ในห้องคนป่วยไง คนที่โดนเพื่อนรักของนายทำให้อาการสาหัสแบบนั้น ฉันคิดผิดจริงๆที่ไปรักคนผิดแบบเพื่อนนาย ซองมิน”   คิบอมที่ตอนนี้ระเบิดออกมาเป็นชุด จนทำให้ซองมินถึงกับอึ้ง ยืนนิ่งไปกับคำพูดที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากปากของคนตรงหน้าได้
    “นะ...นายทำแบบนี้ได้ไงคิบอม นายก็รู้ว่าฮยอกรักนายมากแค่ไหน แล้วไหนที่นายบอกว่าจะรักฮยอกคนเดียวไงคิบอม”   ซองมินที่ตอนนี้อดกั้นไม่ไหวตวาดกลับบ้าง เมื่อความดทนของเค้าก็มีขีดจำกัดที่สูงสุดแล้วเหมือนกัน หลังจากที่ได้ฟังคำต่างๆนานานั้น
    “เพื่อนนายดีนักหรอ วันๆเอาแต่อยู่แต่กับบ้านให้แต่คนอื่นเข้าหา.......นายไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องนะซองมิน เพื่อนนายทำกับดงเฮขนาดนี้ไม่คิดจะมาขอโทษเลยหรอ   เพื่อนนายร้ายมากเลยนะซองมิน นี้คิดจะฆ่าดงเฮเลยใช่มั้ย”   คิบอมที่พูดออกมาแล้วคิดหวนกลับไปเรื่องเดิมถามขึ้นเมื่อตนคิดว่าเพื่อนร่างอวบกำลังเปลี่ยนเรื่องการสนทนาของตน
    “ฮยอกทำอะไรคิบอม....คนอย่างฮยอกแจไม่เคยคิดร้ายกับใคร ไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่คนรักนายนั้นแหล่ะที่จะทำร้ายเพื่อนรักฉัน”   ซองมินที่ได้ยินคำพวกนั้นอึ้งไปอีกรอบก่อนตวาดกลับบ้างด้วยความโกรธ ที่คิบอมว่าเพื่อนของตนขนาดนั้นได้ทั้งที่คิบอมก็รู้ว่าเพื่อนรักของเค้าเป็นคนยังไง
    “เพื่อนนายจงใจขับรถชนต้นไม้เพราะรู้ว่าฉันกับดงเฮคบกันไง......เพื่อจะแก้แค้นเพราะคิดว่าดงเฮแย่งฉันไปจากเค้าใช่ไหม”   คิบอมที่พูดเหมือนรู้เหตุผลว่าที่คนตัวเล็กนั้นคิดคือเรื่องนี้พูดบอกเพื่อนออกไป
    “นายใช้อะไรคิดคิบอม ฮยอกไม่ทำร้ายใครนายก็รู้......นายลืมทุกอย่างได้ขนาดนี้เลยหรอ นายลืมทุกอย่างได้ยังไง นายลืมความสำคัญของฮยอกหรอ” ซองมินที่ตอนนี้แทบจะนั่งลงร้องไห้พูดกลับไป เพราะคำพูดที่ทิ่มแทงเพื่อนรักตัวเล็กของเค้า นี้ถ้าคนๆนั้นมากได้ยินอะไรแบบนั้นจะเป็นยังไงนะ เค้าเองก็คิดสภาพไม่ออกจริงๆว่าเพื่อนเค้าจะทรมานขนาดไหนกัน
    “แล้วนายจะบอกว่าดงเฮเป็นคนให้เพื่อนนายออกมาหา แล้วก็เป็นคนจงใจไม่ก็ทำให้มันไปชนต้นไม้เองหรอ”   คิบอมที่ตอนนี้พูดไปก็แค่นหัวเราะไปเอ่ยกลับอย่างทีเล่นทีจริงตอกย้ำความผิดของอีกคนในบทสนทนาไป
    “หึ....เวลาไม่นานนายเปลี่ยนไปมากจริงๆนะ นายลืมแม้กระทั่งสิ่งที่นายห้ามเอง นายลืมแม้กระทั่งสิ่งที่นายเป็นคนขอร้องด้วยตัวเอง นายเปลี่ยนไปมากจริงๆ คิม คิบอม” ซองมินว่ากลับบ้างอย่างไม่ลงระพร้อมแค่นหัวเราะบ้างทั้งที่ใจจริงอยากจะระเบิดน้ำตาออกมาหั่นโรงพยาบาล
    “นายพูดอะไรซองมิน นายจะหมายถึงอะไรฉันไม่เข้าใจ”   คิบอมที่นิ่งฟังแล้วคิดตามไม่ทัน นึกในสิ่งที่ซองมินพูดไม่ออกเอ่ยถามกลับ
    “คิบอม ฉันขอถามอีกครั้งเดียวนะ นายห่วงฮยอกบ้างไหม”   ซองมินย้ำคำเดิมเอ่ยถามเสียงเศร้า
    “ห่วงหรอ...ไม่เลย เพื่อนนายเป็นอะไรทำไมต้องห่วง อ้อ....แล้วก็ให้มาขอโทษดงเฮด้วยนะ”   คิบอมตอบกลับคำถามแบบไม่มีเยื่อใยอะไรเลย
    “งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดกับนายแล้วคิบอม แล้วอีกอย่างฮยอกก็มาขอโทษไม่ได้ด้วย   แต่ถึงมาได้ฉันก็ไม่ให้มา   ฮยอกหน่ะก็เจ็บไม่ต่างกันกับคนรักของนายหรอกนะ หรือไม่อาจจะเจ็บมากกว่าด้วย คิม คิบอม”   ซองมินมองคนตรงหน้าที่เป็นเพื่อนของตนและเคยเป็นคนรักของเพื่อนรักตัวเล็กของตนเอ่ยอย่างเวทนาและตอกย้ำอย่างหนักแน่ในประโยคท้ายๆด้วยหน้าตาที่จริงจังและผิดหวังเป็นอย่างมาก ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น
    “ฮื๊อ.....นายหมายความว่าไงซองมิน.....ซองมินนายว่าอะไร ซองมิน”   คิบอมที่นิ่งไปสักพักหลังจากได้ฟังดังนั้นเอ่ยขึ้นถามคนที่เดินออกไปแล้ว เค้ารู้สึกเจ็บนิดๆที่อกข้างซ้ายด้วยความรู้สึกที่มีต่ออีกคน
     
     



    นายเป็นอะไร........นายอยู่ไหน
    นายทำอะไรไป.........เพื่ออะไรกัน.......แล้วหวังอะไรนะ
     
     
     


    ...............................................................ต่อจาก InTrO........................................................



    “ฮยอกเป็นไงบ้าง เจ็บไหม แล้ว....แล้วนายอยากได้อะไรบ้างไหมบ้างฉันได้นะ ฉันจะไปเอาให้” คยูฮยอนที่นั่งเฝ้าอาการฮยอกแจแทนคนรัก เพราะเจ้าตัวบอกว่าจะออกไปซื้อของแล้วก็ไปทำธุระนิดหน่อยเอ่ยขึ้นทันนีที่เห็นคนตัวเล็กบนเตียงคนไข้ลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับขยับตัวจึงถามออกมาด้วยความเป็นห่วง
    “ซะ...ซองมินไปไหนหรอ”   ฮยอกแจที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นหลังจากที่นอนหมดสติไปนานหลายวันถามอีกคนแล้วสำรวจร่างกายตัวเองก็ต้องตกใจ เมื่อสภาพของตนที่ตอนนี้มีทั้งเฝือกที่แขนซ้ายและขาขวา ไหนจะหัวที่มีผ้าพันแผลพันรอบหัวอีก แล้วไหนจะแผลตามตัวกับรอยฝกช้ำอีกด้วย 
       แต่ในหัวของคนตัวเล็กแทนที่จะรู้สึกเจ็บกับร่างกายของตนที่อยู่ในสภาพแบบนี้ แต่กับนึกไปถึงอีกสองคนอย่างเป็นห่วงและ....คิดถึง 
     
     
     
     
    นาย...นายจะเป็นยังไงบ้างนะ เป็นเพราะฉันแท้ๆ ฉันไม่น่าออกไปจริงๆ
                    ขอให้นายอย่าเจ็บไปมากกว่าฉันก็แล้วกัน...........
     
     
     
     
     
     
    แล้วนาย....นายก็คงจะเฝ้าเค้าคนนั้นอยู่สินะ
    ......ดีแล้วอยู่เฝ้าคนๆนั้นนะดีแล้ว ดีที่สุด ถูกต้องที่สุด
    ฉันมันคนไม่มีค่าที่จะให้ใครมาคอยเป็นห่วงมากนักหรอก
    ก็แค่คนไม่มีค่า คนที่ทำอะไรก็ไม่เป็นสักอย่าง 
    นาย.....อยู่กับเค้านะถูกแล้ว
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    “ฮึก....ฮึก”   คิดไปคนตัวเล็กก็ปล่อยให้น้ำใสๆไหลออกจากดวงตากลมโตที่ใครๆก็ต่างชอบและชมว่ามันเป็นสิ่งที่สวยงามมากเมื่ออยู่กันคนๆนี้ แต่ตอนนี้ดูเศร้าจนใครที่ถ้ามาเห็นเข้าและคนที่มองอยู่รู้สึกได้เลยว่ามันทำให้บริเวณนั้นไม่มีอะไรที่มีความสุขได้เลย
    “……ยะ....ฮยอกแจ นายเป็นอะไร นายปวดหัวหรอ งั้นนายนอนรอฉันก่อนนะ ฉันจะออกไปตามหมอ”   คยูฮยอนที่เห็นว่าคนตัวเล็กถามตนเสร็จก็เงียบไปจึงปล่อยให้คิดอะไรไปพรางๆ แต่ตนก็ต้องตกใจเมื่อหันไปอีกทีเพื่อนรักของคนรักก็ร้องไห้ออกมาแล้ว ทำให้เค้าที่ตกใจ พูดอะไรไม่ถูก  ทำอะไรก็ไม่ถูกรีบพูดแล้ววิ่งออกไปตามหมอทันที
    “อ้าวคยูจะไปไหน แล้วฮยอกหล่ะ.....”   ซองมินที่กลับมาพอดีเอ่ยถามเมื่อเปิดประตูมาก็เจอคนรักยืนอยู่ที่ประตูเช่นกัน
    “ซองมิน...ฮยอก....ฮยอกเป็.......”   คยูฮยอนที่ก็ยังตกใจอยู่พูดยังไม่ทันจบซองมินก็สวนขึ้นทันที
    “ฮยอกเป็นอะไรคยู ......ฮยอก ๆ นายเป็นอะไ.........”   เมื่อได้ยินดังนั้นก็รีบปาดจากคนรักไปหาเพื่อนรักที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ทันที แล้วก็เป็นอีกคนที่พูดยังไม่ทันจบ อีกคนก็สวนขึ้น แต่คราวนี้เป็นซองมินที่โดนฮยอกแจสวนแทน
    “ฮือ...ซองมิน.....ฮึก นาย.. นายอย่าทิ้งฉันนะ.......ฉันรู้ ....รู้ว่าฉันมันคนไม่มีค่า ไม่มีใครต้องการ......แต่ฉันขอ นายอย่าทิ้งฉันนะ ฮึก...นะ ขอแค่นายคนเดียวที่จะไม่ทิ้ง ฮือ....”    ฮยอกแจเมื่อเห็นเพื่อนรักของตนเดินเข้ามาก็ตระกายตัวเข้าไปหาแล้วกอดร่างอวบของซองมินไว้ทันทีแล้วเอ่ยประโยคขอร้องที่ทำให้คนในอ้อมกอดแทบจะร้องไห้ออกมาเลย เพราะฮยอกแจไม่อยากที่จะอยู่คนเดียว แค่การที่พ่อแม่ของคนตัวเล็กออกไปทำงานต่างประเทศเป็นว่าเล่น ทิ้งให้เค้าที่เป็นลูกชายเพียงคนเดียวอยู่ตามรำพังกับแม่บ้านที่ก็เป็นคนเลี้ยงคนตัวเล็กตั้งแต่เด็ก กับคนใช้ในบ้าน ......แถมการที่ไม่ได้ออกไปไหนอีก ทำให้ฮยอกแจที่เป็นคนที่มีเพื่อนน้อยจึงไม่อยากจะให้เพื่อนรักคนนี้ทิ้งตนไป
    “เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมนะฮยอก เราเป็นเพื่อนรักกัน ฉันจะไม่มีวันทำแบบนั้นแน่ ฉันจะไม่ทิ้งนายฮยอกแจ เพื่อนรักของฉัน ......ฮยอกแจ นายมีค่านะ มีค่ามากๆด้วย”   ซองมินพูดและกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแล้วปล่อยโฮตามไปอีกคน โดยมีคยูฮยอนคนรักของตน ยืนลูบหัวปลอบอยู่ข้างกาย
     
     


    .................................................................................................................................................................................





    “คะ...คิบอม นายอยู่ไหน ทำไมมืดจัง”   ดงเฮที่ตื่นขึ้นมาก็ถามหาคนที่ตนอยากเห็นหน้าที่สุด   แต่...ทำไมเตียงนอนมันแปลกๆ แล้วห้องก็มืดด้วย ร่างบางขยับจะลุกแต่ก็ลุกได้แค่เพียงนั่งเยียดยาวบนเตียงเท่านั้นเพราะด้วยร่างกายที่ไม่ได้ขยับมาหลายวันทำให้ออกอาการปวดเล็กน้อย
    “ดงเฮ....นายฟื้นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง เดี๋ยวฉันไปตามหมอก่อนนะ”   คิบอมที่นั่งคิดอะไรไปเรื่อยอยู่ข้างเตียงคนป่วยหลุดออกจากภวังค์แล้วหันไปตามเสียง รีบเข้าไปจับมือบางของดงเฮแล้วเอ่ยบอก
    “หมอ..?.....แล้วตาฉันเป็นอะไรคิบอม    ตาฉันเป็นอะไร”   เมื่อรู้ว่าตนเองอยู่ที่ไหนจึงสำรจร่างกายแต่ด้วยความที่มองไม่เห็นจึงสัมผัสเข้าที่ดวงตาของตนที่ตอนนี้มีผ้าพันเอาไว้รอบดวงตาของตนเต็มไปหมาย   แล้วก็ต้องตกใจ
    “นาย....นายโดยกระตกรถที่แตกกระเด็นเข้าตา ตอนนี้หมอกำลังหาทางช่วยนายอยู่นะดงเฮ นายต้องหาย นายไม่ต้องกล้วนะดงเฮ นายจะต้องหายนะ”    คิบอมกุมมือบางของดงเฮแน่นเพื่อปลอบและให้กำลังใจ แล้วหลังจากพูดจบก็ดึงดงเฮเข้ามากอด
    “แล้วฮยอกแจ.....ฮยอกแจเป็นไงบ้าง   เค้าเป....”    ดงเฮที่นึกไม่ออกว่าอีกคนที่เกิดอุบัติเหตุพร้อมกันเค้าจะเป็นยังไม่เอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้
    “นายจะไปถามหาคนอย่างนั้นทำไม....เค้าทำนายขนาดนี้แล้วนายจะถามหาทำไม”   คิบอมที่เมื่อได้ยินชื่อของอีกคนคลายอ้อมกอดแล้วพูดขึ้นเสียงดังทันที มองหน้าคนถามอย่างสงสัยว่าจะถามหาทำไมในเมื่อคนๆนั้นทำให้ตนเป็นถึงขนาดนี้
    “แต่ฮยอกแจเค้าเป......”   แล้วดงเฮที่ได้ฟังก็พูดขึ้นให้อีกคนฟัง แต่
    “นายไม่ต้องไปสนใจคนอย่างนั้น ทำนายแล้วไม่ขอโทษ จะไปเป็นอะไรที่ไหนก็ไป”    คิบอมยังคงไม่ลดความโกรธลงเอ่ยตอบ
    “เค้าไม่เป็นอะไรใช่ไม๊”    แต่ดงเฮก็ยังคงถามหาอยู่ดี
    “ถ้าเป็นจริงๆฉันก็จะไปลากมาขอโทษนายอยู่ดี แล้วก็ต้องอยู่ในโรงบาลสิ   แต่นี้ไม่มีเลย.....นายนอนพักเถอะนะคนดี เดี๋ยวฉันจะไปคุยกันคุณหมอก่อนนะ”   คิบอมเหวี่ยงอีกครั้งแล้วลดเสียงลงในตอนท้ายเพื่อเปลี่ยนเรื่องแล้วให้ร่างบางได้พักผ่อน





    ..............................................................................................................................................................................
    เพลง 나 혼자서
    ศิลปิน So Nyeo Shi Dae
    อัลบั้ม By Myself (feat.Tiffany)


    제발 모른체 지나가요
    เจ บัล โม รึน เช จา นา คา โย
    ได้โปรด เดินผ่านไปราวกับไม่ได้เห็นฉัน

    제발 눈길도 주지마요
    เจ บัล นูน คิล โด ชู จี มา โย
    ได้โปรด แม้กระทั่งสายตาก็อย่าได้มองมาที่ฉัน

    모래바람같은 날들에
    โม แร พา รัม กา ทึน นาล ดึล เร
    ราวท่ามกลางลมในทะเลทราย

    아무것도 내게 주지마요
    อา มู กอซ โด แน เค จู ชิ มา โย
    ได้โปรดอย่าให้อะไรกับฉันอีกเลย



    내 마음 하나 접어두고
    แน มา อิม ฮา นา ชอ พอ ทู โก
    หนึ่งหัวใจของฉันที่ถูกครอบงำ

    내 눈물 하나 숨겨두고
    แน นุน มุล ฮา นา ซุม กยอ ทู โก
    หนึ่งน้ำตาของฉันที่ถูกปิดซ่อนไว้

    처음본 것처럼 낯선사람처럼
    ชอ อึม โบน กอซ ชอ รอม นาช ซอน ชา ราม ชอ รอม
    เหมือนครั้งที่แรกเราเจอกัน เหมือนเราเป็นคนแปลกหน้า


    지나가요 그래야만 해요
    ชี นา กา โย คึ แร ยา มาน แฮ โย
    เพียงเดินผ่านไป มันคงต้องเป็นอย่างนั้น


    *나 혼자서 사랑을 말하고
    *นา ฮน จา ซอ ซา รัง งึล มัล ฮา โก
    ฉันพูดกับความรักของฉัน เพียงตัวคนเดียว

    사랑을 보내고
    ซา ราง งึล โพ แน โก
    ความรักที่มอบให้

    혼자 쌓은 추억에 겹겹이 눈물이 매여
    ฮน จา ซา ฮึน จู ออ เก คยอพ คยอ บี นุน มู รี แม ยอ
    ฉันอยู่เพียงคนเดียวท่ามกลางความเหงากับน้ำตาที่รินไหล

    먼곳에 있어도 그대 행복하길
    มอน โค เซ ออ ซอ โด คึ แน แฮง บก ฮา กิล
    แม้ว่าเธอจะอยู่ไกล ฉันหวังว่าเธอจะมีความสุข

    나의 사랑을 가슴깊이 묻어요
    นา เอ ซา ราง งึล คา ซึม คี บี มู ทอ โย
    ส่วนความรักของฉัน จะถูกฝั่งอยู่ในเบื้องลึกของหัวใจ


    다음 세상 우리 태어나면
    ทา อึม เซ ซาง อูรี แท ออ นา มยอน
    ในโลกหน้า ถ้าเราได้เกิดมาอีก

    그 땐 사랑으로 마주봐요
    คึ แดน ซา ราง อึ โร มา จู บา โย
    ในตอนนั้นเราจะกลับมาเจอกันเพื่อรักกัน

    운명 앞에 힘없이 지는일
    อุน มยอง อา เพ ฮี มยอพ ชี จี นึน อิล
    เราจะต้องสู้ต่อกับโชคชะตา

    두 번 다시 없게 태어나요
    ทู บอน ดา ชี ออพ เก แท ออ นา โย
    พวกเราสองคนจะต้องเกิดมาอีกครั้ง


    나 그대 앞에 꽃이 되고
    นา คึ แด อา เพ โก ชี ทเว โก
    ต่อหน้าคุณ ฉันจะเป็นดอกไม้

    나 그대 위해 노래하고
    นา คึ แด วี แฮ โน แร ฮา โก
    ต่อหน้าคุณ ฉันจะร้องเพลงให้ฟัง

    한 사람 여자로 한 남자 연인으로
    ฮัน ซา ราม ยอ จา โร ฮัน นัม จา ยอ นี นึ โร
    หนึ่งหญิง กับชายคนรัก

    그대 곁에 늘 살고 싶어요
    คึ แด คยอ เท นึล ซัล โก ชิ พอ โย
    ฉันอยากมีชีวิตอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป



    *나 혼자서 사랑을 말하고
    *นา ฮน จา ซอ ซา รัง งึล มัล ฮา โก
    ฉันพูดกับความรักของฉัน เพียงตัวคนเดียว

    사랑을 보내고
    ซา ราง งึล โพ แน โก
    ความรักที่มอบให้

    혼자 쌓은 추억에 겹겹이 눈물이 매여
    ฮน จา ซา ฮึน จู ออ เก คยอพ คยอ บี นุน มู รี แม ยอ
    ฉันอยู่เพียงคนเดียวท่ามกลางความเหงากับน้ำตาที่รินไหล

    먼곳에 있어도 그대 행복하길
    มอน โค เซ ออ ซอ โด คึ แน แฮง บก ฮา กิล
    แม้ว่าเธอจะอยู่ไกล ฉันหวังว่าเธอจะมีความสุข

    나의 사랑을 가슴속 깊이
    นา เอ ซา ราง งึล คา ซึม ซก เก บี
    ส่วนความรักของฉัน ในเบื้องลึกของหัวใจ



    아파도 아파져도 절대 난 울지 않아요
    อา พา โด อา พา จยอ โด จอบ แน นา นุล จี อัน ฮา โย
    แม้จะเจ็บ แม้ว่ามันจะเจ็บ ฉันก็จะไม่ร้องไห้

    바로 내 사랑은 이별이 없으니
    พา โร แน ซา รัง งึล อี พยอ รี ออพ ซึ นี
    เพราะรักของฉัน ไม่ใช่การจากลา


    이 삶이 끝나고 다음 세상에 우리
    อี ซัง มี กึท นา โก ทา อึม เซ ซาง เอ อู รี
    เมื่อชีวิตนี้จบลง ในโลกหน้า เราทั้งสอง

    꼭 사랑해요 꼭 사랑해요
    กก ซา รัง แฮ โย กก ซา ราง แฮ โย
    จะต้องรักกัน จะต้องรักกัน

    우리
    อูรี
    เรา
    ..................................................................................................................................
    อาจจะดูสั้นๆ(ก็มันสั้น)
    แต่มันคือเรื่องสั้นอะกัฟ
    แล้วมันก้อมีแค่3ตอนจบ
    แต่เค้ามีตอนที่คิดต่อไว้แล้วถ้ามีคนอ่าน(..?)
    แล้วอยากให้เค้าต่อ ก้อจะต่อให้
    แต่คงไม่ยาวมากนั้น
    อาจ2 หรือ3 ให้คนที่เจ็บปวดได้รู้สึก....กัน
    แต่ก้อนะ  มันยังไม่ถึงตอนจบหนิ่
    ใครจะรู้นอกจากเค้าว่ามันจะเปนแบบไหน
    แต่ที่รู้  คนแต่งร้องไห้
    ส่วนเพลง ก้อตามที่บอกนั้นคือเนื้อเพลง 
    อาจไม่ค่อยตรงมากนั้น(หรอ)
    แต่ฟังแล้วร้องตาม(ร้องไห้นะ แล้วก้อร้องเพลงด้วย)
    ใครมีอะไรถามมาได้นะกัฟ

    .................................................................................................................................................................................

    #4 : ความคิดเห็นที่ 4
     เหหห ??? ?

    อิบวมอย่ามาว่าลูกสาวชั้นนะ  

    สงสารฮยอกอ่ะ



    PS.  รักบอมฮยอกที่สุดด
    Name : monkey no.8< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ monkey no.8 [ IP : 118.172.23.241 ]
    Email / Msn: thesunshine_kr_hyuk04(แอท)hotmail.com ส่งข้อความลับ
    วันที่: 9 เมษายน 2554 / 08:16
     

    ใช่กัฟ  คิบอมบูอะชอบว่าชิคกี้
    ฮือๆ....ชิคกี้น่าสงสารที่สุด

    #3 : ความคิดเห็นที่ 3
    เกิดอะไรขึ้น!!
    บอมทำไมต้องว่าฮยอกถึงขนาดนั้น
    อยากรู้แล้วอะค่ะไรเตอร์
    มาต่อเร็วๆนะ ^^
    Name : Rapunzel [ IP : 124.122.104.22 ]
    Email / Msn: -
    วันที่: 6 เมษายน 2554 / 17:00


    อ้า.....มันเกิดอะไรขึ้นนะ??
    ใช่ๆว่าชิคกี้ได้ไง  ชิ~~
    มาต่อแล้วกัฟ  ฟังเพลงด้วยแล้วจะเค้าถึงจิตใจไรเตอร์กัฟ(หรอ)
    #2 : ความคิดเห็นที่ 2
    ไ้อบอมเลว!!!

    ไม่อยากจะด่า

    เกลียดดงเฮเลยตั้งแต่เริ่ม ทำนิสัยว่ะ

    แม่ง~ แอนตี้สันดานเมะแบบนี้จริงๆ

    ปล. อ่านแล้วของมันขึ้นน่ะน้องสาว

    สู้ๆนะจ้ะ

    แล้วมาอัพบ่อยๆ
    Name : katomnam< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ katomnam [ IP : 202.183.133.100 ]
    Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
    วันที่: 5 เมษายน 2554 / 08:06


    อ๊ากกกกกกกกก......พี่สาวมาดู
    แหๆ  พี่ต้มอย่ารุนแรงมากจิ หนุกลัวนะ
    เกรียดเรยหรอ  เหอๆ....
    ปล.รักพี่สาวจังกัฟ
    สู้ๆกัฟ  มีไรไม่ดีบอกหนุบ้างเนอะ  จะได้เขียนได้ดีๆแบบพี่ อิอิ...


    #1 : ความคิดเห็นที่ 1
    บอมลูกกกกก
    มีอะไรค่อยๆคุยกัน
    ใจเย็นๆนะหนู

    แล้วฮยอกเป็นอะไรอ่ะ
    ฮยอกอยู่หนายยยยย
    Name : BumHyukSJ< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ BumHyukSJ [ IP : 58.9.251.254 ]
    Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
    วันที่: 5 เมษายน 2554 / 01:11

    ใช่  คิบอมบูไม่ฟังใครเลยแม่(..??)
    ชิคกี้หรอ
    ฮือๆ....รู้ยังอะว่าชิคกี้เปนไง  อยากกระทืบคนจิงๆเถอะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×