คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1 คู่หมาย 1
ราคีบ่วงรัก
ราคีบ่วงรัก
บทที่1
เสื้อตัวสวยถูกพับเป็นระเบียบก่อนจะถูกจัดวางในกระเป๋าเดินทางขนาดเล็ก ปากเรียวบางเปล่งเสียงทวนข้าวของจำเป็นที่ต้องใส่ไปจนคิดว่าครบจึงจัดการปิดกระเป๋าด้วยใจที่อิ่มเอม เมื่อปลายทางที่กำลังจะไปหานั้นคงทำให้เธอหอบความสุขกลับมาจนล้นปรี่
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เจอเขา...
“ยัยปอ เรียบร้อยหรือยังน่ะเรา”
“เสร็จแล้วค่ะคุณแม่” ปวริศารีบตอบรับ ลุกขึ้นแล้วลากสัมภาระออกไปโดยมีสาวใช้อีกคนช่วยหิ้วข้าวของตามไปติดๆ วันนี้คุณหนูของเธอดูจะมีความสุขกว่าทุกๆ วัน คงเพราะจะได้ไปหาใครบางคน
“มีแค่นี้เองเหรอลูก” คุณย่าแขไขเหลือบมองของใช้ส่วนตัวของหลานสาวนอกสายเลือด พบว่ามีเพียงน้อยนิดจึงเอ่ยถามคิดว่ามันน้อยเกินไปสำหรับการไปใช้ชีวิตอยู่ที่นู่น
ไม่ได้อยากบังคับหรือจับมัดมือชกเลย...แต่มันจำเป็นจริงๆ และเธอก็ไม่อยากรออีกแล้ว
“ไปไม่กี่วันเองค่ะคุณย่า ปอว่าเยอะอยู่นะคะ ปอพกของจำเป็นเผื่อคุณแม่กับคุณย่าต้องใช้ด้วย”
“เอาเถอะ นั่งลงกินข้าวได้แล้ว กินเสร็จจะได้ออกเดินทาง ถึงนู่นคงบ่ายๆ” นีรนาทสบตาประมุขของบ้านด้วยสายตาตัดพ้อ แต่เธอจะมีสิทธิ์ออกคำสั่งแบบนั้นได้เช่นไรในเมื่อมันเป็นความต้องการของแม่สามี
‘หรือเธอไม่ไว้ใจหลานชายของฉันฮึ แม่นาท’
‘ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะคุณแม่ แต่คุณแม่ก็รู้ว่าคุณอาชแกไม่ค่อยเอ็นดูยัยปอเท่าไหร่’
‘แต่ยัยปอเป็นเด็กน่ารัก อีกอย่างเรื่องนี้ฉันคุยกับตาอาชไว้นานแล้ว ขานั้นก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร’
‘นาทคิดว่า...’
‘แม่นาทไม่ต้องพูดอะไรแล้ว หรืออยากให้ยัยปอไปอยู่ที่อื่น หากลงเอยกับตาอาช เราก็ยังย้ายไปอยู่ที่นู่นได้ คนแก่ๆ อย่างฉันจะอยู่ได้อีกสักกี่ปี ถ้าสองคนนั้นลงเอยกันฉันก็คงตายตาหลับ หลานทั้งคู่ถึงยัยปอจะไม่ใช่หลานแท้ๆ ก็เถอะ รักและเอ็นดูมันยิ่งกว่าตาอาชเสียอีก’
‘นาทไม่ขออะไรค่ะ ขอแต่คุณอาชแกจะเมตตายัยปอบ้าง’
‘พ่อตัวดีมันก็ปากหนักไปอย่างนั้นแหละ แม่นาทก็รู้ว่าผัวตัวเองนิสัยเป็นอย่างไร พ่อลูกมันไม่ต่างกันสักนิด’
นีรนาทกังวลใจจนนอนไม่หลับหลายคืน ปวริศาไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของเธอแต่เป็นลูกสาวของเพื่อนรักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปพร้อมกับสามีตัวเอง ตอนนั้นเธอเพิ่งแต่งงานกับอดิศักดิ์ซึ่งเป็นพ่อหม้าย จึงขอรับปวริศามาเป็นบุตรบุญธรรม ซึ่งทางสามีก็ไม่ได้ว่าอะไรออกจะเอ็นดูหนูน้อยด้วยซ้ำ
แต่ไม่ใช่กับอาชวิน...ลูกชายของอดิศักดิ์ที่ตั้งแง่กับเธอมาโดยตลอด เด็กคนนั้นเกลียดเธอจึงพาลมาเกลียดยัยตัวเล็กด้วย เธอบอกกับลูกเสมอว่าอาชวินไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ ด้วยความที่ไม่อยากเห็นปวริศาเสียใจว่าทำไมพี่ชายถึงไม่เคยคุยหรือข้องแวะกับน้องสาวเลยสักครั้ง
แน่นอนว่าพอเด็กน้อยเติบโตขึ้นพอที่จะรับรู้และตัดสินใจอะไรเองได้ นีรนาทจึงยอมบอกความจริงเรื่องพ่อแม่ที่แท้จริง ปวริศาอึ้งและนิ่งไปนานพอสมควรก่อนจะทำความเข้าใจและไม่คิดมากอย่างที่เธอแอบกังวลต่างๆ นานา
เกือบสิบปีแล้วที่อดิศักดิ์เสียชีวิตไปด้วยโรคร้าย ลูกชายเพียงคนเดียวของสามีจึงกลับไปใช้ชีวิตที่ฟาร์มของมารดาตัวเอง นานๆ ครั้งถึงจะกลับมาที่นี่เพื่อมาเยี่ยมคุณย่าของตัวเอง
ท่านเป็นคนเดียวที่อาชวินให้ความเคารพรักนับถือ เนื่องจากญาติผู้ใหญ่คนอื่นๆ ได้ล้มตายจากไปหมดแล้ว
ทุกคนที่นี่รักและเอ็นดูปวริศาเหมือนคนในครอบครัว ตอนนี้เด็กน้อยในวันวานเรียนจบแล้ว จากที่จะได้หางานทำเพื่อทดแทนผู้มีพระคุณ กลับต้องถูกส่งตัวไปอยู่ที่ฟาร์มของอาชวิน โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่ามันคือแผนการของแม่กับย่า
ลูก...คิดแค่ว่าจะไปเที่ยวเล่นพักผ่อนกันเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ ไม่ใช่ว่ามองไม่ออกถึงสายตาคู่งามเวลาทอดมองไปยังพี่ชายต่างสายเลือด
ปวริศาแอบมีใจให้อาชวิน ทั้งเธอและคุณแขไขต่างมองออก และนี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ท่านคิดวางแผนจับคู่ขึ้นมาก็ได้
กลัวก็แต่ใจของผู้ชายคนนั้น...กลัวเหลือเกิน
ความคิดเห็น