คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF] First Love [KrisHan ft.LayChen] 1/2
ขอเปิดฟิคที่คริสหานเลยล่ะกันอันนี้เป็นครึ่งแรกนะคะอีกครึ่งนึงขอแต่งก่อน *ฮา*
-------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีครับผมลู่หานที่น่ารักของทุกๆคนครับอย่าพึ่งยิ้มสิครับนี่ผมจริงจังนะเนี่ย
ผมเป็นผู้ชายที่แมนมากครับ(?)แล้วผมมีแฟนแล้วด้วย(อย่ามาจีบนะครับเขาขี้หวงมากเลยนะ)ไม่ต้องสงสัยครับว่าทำไมสรรพนามที่ผมใช้เรียกแฟนผมถึงเป็นเขาเพราะว่าแฟนผมเป็นผู้ชายไงครับ แต่อย่าเหมารวมว่าผมเป็นเกย์นะครับเพราะว่าผมชอบผู้ชายแค่คนเดียวนั้นคือ อู๋อี้ฟานหรือว่าฟานฟานของผมไงครับ(อ๊าก เขิน >///<)จุดเริ่มต้นความรักของพวกเราคือความเป็นเพื่อนครับ
[Flash Back]
14 กุภาพันธ์
“นี้ๆคริสเราไปเที่ยกัันมั๊ยอ่ะ”วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ครับเป็นวันที่ผมและอี้ฟานไม่ค่อยชอบเพราะเราสองคนยังไม่มีแฟนครับเลยเบื่อกันเพราะไม่มีใครให้พาไปเที่ยวผมเลยมาอยู่บ้านของอี่ฟานไงล่ะครับ
“เที่ยวไหนล่ะ”คนหล่อที่หล่อมากเงยหน้าจากหนังสือที่อ่านแล้วมองมาที่ผมที่นั่งมองเขาตาแป๋ว
“ห้างมั๊ย”เขาตอบหลังจากที่ผมก้มหน้าคิดไปนานเกินไป
“เคๆไปห้างกัน”ผมพูดแล้วยิ้มที่สดใสที่สุดในชีวิตเพราะไม่คิดว่าอี้ฟานจะรู้ใจผมขนาดนี้
“ไปตอนหกโมงเย็นนะเดี๋ยวขออ่านหนังสือก่อนลู่หานจะนอนรอก่อนก็ได้นะ”คริสพูดแล้วก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ
มันไม่ใช่หนังสืออะไรหรอกครับหนังสือนิยายดีๆนี่แหละครับเห็นอย่างนี้ติดนิยายจะตายอ่านได้ทั้งวันทั้งคืนขนาดผมมาอยู่ด้วยคริสยังนั้นอ่านทั้งวันเลย ชิ คนแมนงอน
18.00 น.
“หาน…ลู่หานตื่นได้แล้วหกโมงแล้วจะไปห้างไม่ใชหรอไปกันได้แล้วเดี๋ยวคนเยอะ”
“งือ~ง่วงอ่ะ”ผมพูดด้วยเสียงที่ง่วงสุดขีด
“ไปห้างก่อนเดี๋ยวค่อยกลับมานอนแต่ถ้าลู่หานอยากนอนต่อก็ได้นะไม่ไปห้างก็ได้”นั้นไงครับคนหล่องอนมาแล้วทำไงได้ล่ะครับต้องลุกสิไม่งั้นหนักกว่าเดินแน่
“ป่ะๆๆ เราไปกันเถอะ”ผมพูดแล้วเด้งตัวขึ้นจากเตียงด้วยความเร็ว 14กิโลเมตร/ชั่วโมง(เว่อร์และ)
[ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง]
ตอนนี้เรามาถึงห้างกันแล้วครับคนเยอะมากมองไปมีแต่คนมีคู่เสี่ยวลู่เศร้าจาย~ TT^TT ว่าแต่คริสหายไปไหนแล้วอ่ะ ทำไมทิ้งเสี่ยวลู่ไว้คนเดียว ฮือ~จะร้องไห้แล้วนะ ร้องแล้วนะ ถ้าคริสไม่มาเราจะร้องจริงๆด้วย ฮือ~ผมว่าผมมองหาจนทั่วแล้วนะแต่ทำไมผมหาไม่เจอล่ะครับ
ผมจะโกรธคริสแล้วนะ แง~เสียจาย
แต่เอาเข้าจริงโกรธไม่ลงหรอกครับ(แล้วที่มึงพูดมานี้คืออะไร =_=)แต่อยู่ดีๆเสียงซุบซิบๆก็ดังขึ้นพร้อมกับฝูงคนที่แหวกทางเดินให่้คนๆหนึ่งเดินมาทางผม งงสิครับแหวกมาให้กูทำไม หรือว่าตำรวจมาจับผมครับแต่ผมไม่ได้ค้ายานะครับฮือ~ลู่หานกลัว อัว อัว~(หมายเหตุ:โปรดอ่านให้เป็นเสียงเอคโค่)อ่ะๆๆนั้นมันคริสนี่ ฮือ~ผมหาเขาเจอแล้ว(?)เขากำลังเดินมาหาผมคนๆเดียวกับที่มีคนแหวกทางมาให้นั่นแหละครับ โห~เขาหล่อมากสารภาพเลย
แล้วเขาก็หยิบช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่มาจากด้านหลังแล้วค่อยๆเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมพร้อมกับคุกเข่าลงแล้วพูดว่า
“ลู่หาน เป็นแฟนกันนะเรารักลู่หานมานานแล้วตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกันจนถึงวันนี้”ช็อคครับ ช็อคมากๆไม่คิดว่าคริสจะรู้สึกเหมือนผมเพราะว่าผมก็แอบรักเขามาตั้งแตวันแรกที่ได้เจอกันแต่ผมไม่กล้าบอกเขาเพราะผมกลัวเขาปฏิเสธกลับมาผมเลยทนมาตลอด
“เป็นเลย เป็นเลย!!!”คนรอบข้างเริ่มส่งเสียงเชียร์ให้ผมกับลู่หานคบกันแล้วจะให้ผมตอบยังไงล่ะครับตอบได้แค่คำตอบเดียวอยู่แล้วนิ
“อืมคบก็ได้“ผมพูดด้วยอาการเขินสุดๆเขินแบบไม่มีอะไรมาหยุดได้ แล้วรับช่อดอกกุหลาบจากคริสมาแต่อยู่ๆคริสก่อนดึงผมเข้ามากอดครับกอดแน่นมากๆผมสามารถรับรู้ได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงของเขา
“งั้นเราไปเดินเล่นกันดีกว่าเนอะ”คริสพูดแล้วลากผมเข้าห้างส่วนคนที่มองดูอยู่เมื่อกี้ก็ค่อยๆคลายลง
บ้านของสุดหล่อ
“นี่ที่พูดตอนอยู่ห้างนี่จริงป่ะ”คริสถามด้วยความสงสัยเนื่องจากว่าหากคิดอีกแง่หนึ่งคือเนื่องจากว่าจำนวนคนที่เยอะรวมกับที่คนรอบข้างนั้นรบเร้าให้คบกันทำให้ผมตอบรับไปส่งๆ
“จริงดิ ถ้าไม่จริงเราไม่พูดหรอก”ผมพูดด้วยสายตาแน่วแน่ที่สุดที่ผมเคยทำมา
“แล้วเสี่ยวลู่รักฟานฟานตั้งแต่ตอนไหนอ่ะ”เอ่อ…เขินเลยครับเล่นเปลี่ยนสรรพนามกันแบบนี้แต่ถ้าฟานฟานเล่นมาเสี่ยวลู่ก็เล่นกลับครับ
“ก็ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันนั้นแหละ -///-“อ๊าก เขินครับไม่คิดเลยว่าจะต้องมาพูด เรื่องนี้ต่อหน้าฟานฟานแบบนี้
“ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะทำไมเสี่ยวลู่ไม่บอกฟานฟานล่ะครับ”มาแล้วไงครับคำถามนี้
“ทีฟานฟานยังไม่บอกเสี่ยวลู่เลยอ่ะ”เป็นไงล่ะเจอเสี่ยวลู่ย้อนกลับแบบนี้เงิบอ่ะดิ
“อ่าครับๆฟานฟานผิดเองที่ไม่บอกเสี่ยวลู่แต่วันนี้ฟานฟานก็บอกเสี่ยวลู่แล้วนะ”อย่าพูดดิเสี่ยวลู่เขินนะ -///-
“แต่ก็แปลกนะเราใจตรงกันมา 4 ปีแล้วแต่ฟานฟานก็ไม่เปลี่ยนใจ”
“หืม~ก็เพราะเสี่ยวลู่เอาหัวใจของฟานฟานไปแล้วนิฟานฟานก็เลยไม่อยากเอากลับมา”เสียวมากครับ เสียวจนเขินเลย
“…”
“ถึงกับเงียบเลยเหรอครับ”ยังมาถามกระตุ้นอีก โหๆๆผมเลือกถูกไหมครับเนี่ย ที่ตอบรับฟานฟาน
“ก็คนมันเขินนี่ >///<”ผมพูดเสียงอู้อี้โดยที่มีมือปิดอยู่ที่หน้า
“โอ๋ๆๆ ฟานฟานขอโทษครับไม่ถามแล้วๆ”ฟานฟานพูดจบก็เอามือมาจับมือผมแล้ว ดึงออกมา
“ชิ”ครับ สั้นๆได้ใจความ
“โอ๋ๆๆ เด็กดีของฟานฟานไม่เอาน้า~”พูดจบฟานฟานก็ดึงผมขึ้นไปนั่งบนตักแล้วซุกหน้าลงกับซอกคอของผม
“ก็ได้ อือ~ไม่เอาน่า”ผมพูดเสียงอู้อี้กว่าเดิมเพราจมูกของฟานฟานซุกไซ้ซอกคอผมไม่หยุดแถมยังต่ำลงไปเรื่อยๆด้วย
-ตัดไปที่โคมไฟข้างเตียง-
[flash back is end]
ความคิดเห็น