เมื่อวานเดินผ่านดงเด็กค่ะ กำลังเล่นกันอยู่สามสาวสามคนพี่น้อง
ไม่ได้ตั้งใจฟังหรอกนะคะ แต่ยืนดูเลยต่างหาก
ตอนแรกที่เดินผ่าน คนพี่เธอแบกตุ๊กตาช้างสีม่วงอยู่ในมือ แต่พอขากลับเจ้าตุ๊กตาตัวโตไปอยู่มือน้องสาวแล้ว
ระหว่างนั้นก็ได้ยินน้องถามพี่
“รู้ปะ ช้างกินไร”
“กินอ้อยดิโง่จริง” เสียงตอบของพี่ฉะฉานมากๆ นะขอบอก
“ไม่ใช่” น้องเถียง
“แล้วช้างกินไร” เสียงของพี่ท่าทางจะโมโห
“กินกล้วย”
“โง่ ช้างที่ไหนจะกินกล้วย”
“กินกล้วยจริงๆ นะ”
“กินอ้อย”
“กินกล้วย” สองคนพี่น้องเถียงกันอยู่นาน สุดท้ายน้องสาวก็มาเฉลย เป็นคำเฉลยที่เราขำจนปวดท้อง (แอบยืนฟังเค้าเลยไม่กล้าแสดงอาการ”
“กินกล้วยสิไม่งั้น จะชื่อก้านกล้วยได้ไง ต้องชื่อก้านอ้อยดิ”
อึ้งไปเลย ผู้ใหญ่อย่างเรา วันหลังถ้าผ่านดงเด็กๆ อีกถ้ามีเรื่องราว จะเอามาเล่าต่อเด้อค่า
ความคิดเห็น
อืมเนอะ จริงของเด็กแฮะ.