ความฝันของเด็กน้อย

ได้ยินข่าวเด็กชายชาวพม่า น้องหม่อง ทองดี เราก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้มีโอกาสดีเนอะ ได้ไปเมืองนอกตั้งแต่เด็กๆ ได้ทำตามความฝันของตัวเอง แต่กว่าจะได้ฝันมาก็ต้องแลกมาด้วยน้ำตาของเขานั่นแหละ

แล้ววันนี้เราก็เห็นแก๊งค์ 4 สหายชาวคอนโด รุ่นไม่น่าจะเกินน้องหม่องหรอกค่ะ 

สี่คนพับเครื่องบินแล้วก็ไปปีนนั่งตรงหน้าต่างด้านล่างคอนโด เรียงหน้ากระดานจนเรากลัวตกลงไปด้านล่าง ถึงจะไม่สูงมากแต่ก็ท่วมหัวเรานั่นแหละ 

สี่คนปล่อยเครื่องบินกระดาษของพวกเขาลงมาที่ถนนหน้าคอนโดเรา

เราก็เลยแซวไปว่าระวังตกเน้อ สี่คนหันมามองหน้า แล้วบอกว่าไม่ตกครับ

เราก็ยิ้มๆ แล้วก็ยืนมองเด็กๆ เล่นต่อไป 

คุณบอกว่าสี่สหายเล่นแบบนี้มาหลายวันแล้ว

เออทำไมเราไม่เห็นหว่า รู้งี้ไปแจมด้วยดีกว่า 

เห็นกองกระดาษหนังสือพิมพ์เก่า เอามาพับเป็นเครื่องบินแล้วคิดถึงสมัยเด็กๆ เราก็เคยพับเหมือนกัน แต่บินได้ไม่ไกลหรอกค่ะ ไม่ถึงเมตรก็ร่วงแล้ว 

หลายวันก่อนยังเห็นสี่สหายเล่นเป็นมนุษย์แปลงร่างอยู่เลย วันนี้มาเห็นแปลงกายเป็นมนุษย์เครื่องบินกระดาษไปแล้ว 

เด็กๆ เนอะเล่นอะไรได้ตลอด ความคิดและจินตนาการของเด็กไม่มีวันสิ้นสุดค่ะ แล้วก็จะลดน้อยถอยลงไปเรื่อยๆ 

จำได้ว่าเด็กๆ พอมีหนังจียเรื่องไหน เราก็จะเป็นตัวเอกเรื่องนั้น ถ้าไม่มีคนเล่นด้วยเล่นเองก็ได้ 

มีดดาบก็มีคนทำให้ เอาไม้ไผ่มาทำ พี่ฝาแฝดทั้งคู่ของเราเค้าเก่งค่ะ น้องอยากได้อะไรพี่ทำให้ทุกอย่าง ยิ่งถ้าเป็นเรื่องบู้ๆ แล้วละก็บอกพี่เลยไอ้น้องพี่ชายจัดให้เสมอ

แต่ขออย่างเดียวไม่อยากเล่นกับน้องเท่านั้น เราก็เลยต้องเล่นคนเดียวไม่อยากไปเล่นขายข้าวแกงกับพี่สาว 

เล่นเป็นทั้งนางเอกพระเอกคนเดียวล้วนๆ โดยมีต้นมะม่วงเป็นผู้ร้าย พอมีดดาบหักก็ให้พี่ทำให้ใหม่ ไม้ไผ่เยอะเหลือแค่คนทำเท่านั้น

เบื่อมีดดาบก็มีไม้เท้าตีสุนัขมาให้เล่นอีก

ฝันไปเรื่อยจินตนาการไปเรื่อยไม่หยุดนิ่ง พอโตขึ้นจินตนาการก็ลดลง เหลือแค่ความอยากเท่านั้น

สี่สหายหายไปพร้อมกับสายฝน ฝนตกก็คงเลิกเล่นเครื่องบินกระดาษ และคงกลับไปห้องของพวกเขาแล้ว 

อยากรู้จังว่าพรุ่งนี้จะได้เห็นสี่สหายออกมาร่อนเครื่องบินกระดาษของพวกเขาอีกหรือเปล่า

หรือฝนตกทำให้จินตนาการของเด็กลบหายไปพร้อมสายฝนเสียแล้วก็ไม่รู้

...