ยามะพี

		เวลาอยู่บ้านทำอะไรบ้าง
	เวลาอยู่บ้านผมจะเล่นกับหมาตลอดเลย ก็ในบรรดาสัตว์เลี้ยง
ผมชอบหมาที่สุดเลยนี่ครับ ชอบมาตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้ว ตอนนี้ที่เลี้ยงอยู่ชื่อ
"พีจัง" (P จัง) มันเป็นหมาพันธุ์ดีทชุนตัวเล็กๆแต่พันธุ์อื่นผมก็ชอบเหมือนกัน 
พีจังมันน่ารักมากเลย เวลาถ่ายรูปมันจะเรียบร้อยและก็เป็นเด็กดี อยู่ที่บ้านพีจัง
ก็เป็นเด็กดีเหมือนกัน แต่ก็มีบ้างที่มันจะเห่าเสียงดัง ในตอนนั้นแหละที่มันจะดุ
เรื่องการฝึกฝนผมว่ามันเป็นเรื่องของเจ้าของที่ต้องคอยสอนมัน ความจริงแล้วเจ้า
"พีจัง" มันเกิดที่บ้านของ "ฮาโตริ มาซายะ" แล้วเขาก็ให้ผมมา ผมดีใจมากเลย 
เพราะมันน่ารักมากเลย ถ้าจะให้บอกว่าน่ารักตรงไหน..มันบอกอยากนะ 
คงบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ ..ยังไงซะมันก็น่ารัก….
		
		สมมติว่าถ้า "ยามะพี" เป็นหมา คิดว่าตัวเองจะเป็นหมาพันธุ์อะไรดี
	ถ้าผมจะเปรียบเทียบตัวเองเป็นหมาน่ะเหรอ..เป็นอะไรดีน้า…อย่าง"โดเวอร์แมน"
ผมว่าไม่เท่เลย อ๊ะ! เมื่อตอนที่ทำนายลักษณะนิสัยจากหมาเนี่ย เขาบอกว่าผมเป็นหมาพันธุ์
"โทสะ"(tosa) ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน .งั้นเอาเป็นพันธุ์ "โทสะ" แล้วกันนะ(หัวเราะ)
		
		พูดถึงสัตว์ที่ชอบไปแล้วมีสัตว์อะไรที่ไม่ชอบบ้างไหม
	พวกสัตว์น่ะผมชอบทั้งนั้นแหละ ..แต่แมงเนี้ยไม่ชอบเลย เพราะผมเคยถูกแมวข่วน
ตอนเด็กๆตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ชอบเลย แถมยังกลัวอีกต่างหากฉะนั้นไม่มีทางจะเลี้ยงแมวที่บ้านเด็ดขาด
(หัวเราะ) ถ้าพูดถึงสมัยเรียนชั้นประถม ผมคงเลี้ยงหนูแฮมสเตอร์ด้วยนะ มันชื่อ "แฮม" กับ "สเตอร์" 
จำง่ายใช่มะ แต่ทั้ง 2 ตัวมันตายไปแล้ว จริงๆ หนูแฮมสเตอร์อายุยืนนะ จำได้ว่าตอนนั้นเสียใจมากเลย
การที่สัตว์เลี้ยงของเราตายไปเนี่ยเป็นเรื่องที่ช็อคเหมือนกัน ผมคิดว่าคุณไม่ว่าจะเลี้ยงอะไรก็ตามหน้าที่
ของเจ้าของก็คือการดูแลเอาใจใส่อย่างดีที่สุด และถ้าคุณทำสิ่งนั้นไม่ได้ คุณก็ไม่ควรจะเลี้ยงสัตว์นั้นเลย
		   
		คิดว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน
	ก็เป็นผู้ชายที่เวลากิซูซิจะเริ่มด้วยการเทโชยุลงไปบนเครื่องซูซิก่อน ต่อจาก นั้นก็เทโชยุ
ตามลงไปอีกทีให้เต็มข้าวปั้น แต่เอ๊ะ! เรื่องละเอียดอย่างนั้นน่ะ อย่าไปสนใจมันเลย(หัวเราะ) อืม… 
แบบไหนน้า?…คนชื่อ"โทโมฮิสะ ยามาชิตะ" เขาก็เหมือน"โทโมฮิสะ ยามาชิตะ" นั่นแหละ.....
นี่ผมพูดจริงๆนะ(หัวเราะ) ชื่อ รูปลักษณ์ภายนอกและสิ่งที่อยู่ข้างในเนี่ย ผมรู้สึกว่ามันเข้ากันได้ดีนะ
		
                    	เข้ากันอย่างไง..งง
	ก็เสียงของคำว่า"ยามาชิตะ"ยังไงล่ะ แต่หมายถึงอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เสียงมันก็
พ้องกันดีนะ โท..โม..ฮิ..สะ…ยา..มา..ชิ..ตะ.. ถึงจะเป็นชื่อที่แสนจะธรรมดาก็ตาม แต่ผมคิดว่ามันมี
อิทธิพลกับคนรอบข้างอยู่บ้าง ที่โรงเรียนเพื่อนๆ จะเรียกผมว่า"ยามะ"กัน
		
		คิดว่าตัวเองผอมไปไหม
	ช่วงหลังๆมาผมกินจุมากนะ เมื่อวานกินไปตั้ง 4 มื้อ แถมเมื่อเช้ากินไปตั้ง 4 ชาม
ส่วนกับข้าวก็มีแต่เมะโทโกะ(อาหารญี่ปุ่นที่ทำจากไข่ปลา)มีคนบอกว่าผมน่ะกินมากไป แต่ช่วงนี้ก็
ไม่ได้อ้วนขึ้นนะ คิดอยู่เหมือนกันครับว่าถ้าอ้วนขึ้นกว่านี้คงดีนะครับ
		
		เรื่องแปลกๆของ"ยามะพี"
	เรื่องที่ดื่มนมกับอาหารญี่ปุ่น ..นั่นแปลกที่สุดแล้วเหรอ? ฮะฮ่า ปกติเวลากลับมาบ้าน
แม่ก็จะเอาชามาให้ดื่ม แต่ผมมักจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่าขอบครับครับและขอนมด้วยครับ  
เพราะฉะนั้นเวลาที่ผมกลับมานมที่บ้านก็
จะลดลง(หัวเราะ)
		   
		รู้ตัวไหมว่าเป็นคนหน้าหวาน…มาก
	เวลาที่มีคนบอกแบบนี้จะเขินมาก ไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี แต่ก็ดีใจนะ..อ้อ! ผมได้ฉายาว่า
 เด็ก 15 ขวบ ขี้อายด้วยล่ะ (หัวเราะ)
		   
		แล้วจริงๆเป็นคนขี้อายหรือเปล่าคะ
	มีหลายคนคิดว่าผมเป็นคนเรียบร้อย น่ารัก (หัวเราะ) แต่จริงๆแล้วผมเป็นคนชอบเอาชนะ
แล้วก็ไม่ค่อยพูดซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ค่อยดีนัก แต่นับจากนี้ผมจะพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา(หัวเราะ)
		   
	
	ไม่ว่าจะขี้อาย หรือว่าชอบเอาชนะ "ยามะพี" ก็กลายเป็นขวัญใจสาวๆ ไปเรียบร้อยแล้ว 
รวมทั้งตัวเราด้วยแหละ เราชอบและรักความเป็นยามะพีในตัวของยามะพีเอง ยามะพีมีอะไรที่
น่ารักๆแฝงอยู่ข้างในอีกมาก อยากบอกกับยามะพีว่า " I LOVE YOU VERY MUCH "