ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

      



ทินภัทร มหาเศรษฐีหนุ่มหมื่นล้าน ผู้เป็นเจ้าของธุรกิจทั้งใต้ดินบนดินมากมาย ได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่เมื่อคิดที่จะเอาผู้หญิงอีกคนมาเป็นตัวแทนระบายแค่เพียงความใคร่ที่เขานั้นมีให้แก่ผู้หญิงอีกคนที่เขานั้นไม่อาจจะไคว่คว้าเธอมาอยู่ข้างกาย ความสัมพันธ์ที่ไร้ซึ่งความรักและหัวใจกลับแปรเปลี่ยนขึ้นในวันหนึ่งที่เขาเกิดรู้ใจตัวเองแต่เธออนั้นก็ไม่ได้ยื่นอยู่บนโลกใบเดียวกันกับเขาอีกต่อไปแล้ว คำว่ารักที่ไม่อาจจะพูดออกมาให้เจ้าของหัวใจที่แท้จริงได้รับรู้หรือสัมผัสได้จะเป็นอย่างไร  
เมื่อวันหนึ่งเขากลับตื่นขึ้นมาพบกับคนที่เหมือนกับเธอมายืนอยู่ตรงหน้า
 

 

 

“อะไรกัน!!! คุณเป็นใครปล่อยฉันนะ ปล่อย!!!”

หญิงสาวร้องโวยวายด้วยความตกใจเมื่ออยู่ดีก็มีใครวิ่งเข้ามาคว้าตัวเธอไปกอดทั้งๆที่เธอกำลังยืนคุยกับพนักงานรุ่นพี่อยู่ ซึ่งไม่ใช่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ตกใจพนักงานหญิงวัยกลางคนที่ยืนอยู่ใกล้ก็ตกใจเช่นกันกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้....

"พลอย!!!!!! น้องพลอยจริงๆใช่ไหม นี่พี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหมที่รัก น้องพลอยกลับมาหาผมแล้วจริงๆ"

เขาสวมกอดเธอแน่นด้วยความรักและคิดถึง ผู้หญิงที่เขาคิดว่าจะไม่มีวันได้พบเจอกับเธออีกผู้หญิงที่ตายจากเขาไปแล้วกลับมามีชีวิตขึ้นใหม่อีกครั้งตรงหน้าของเขา มันทำให้เขานั้นแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่านี่คือเรื่องจริง หากไม่ได้สัมผัสเพื่อตอกย้ำตัวเองให้มั่นใจ....

"คนบ้าปล่อยฉันนะ นี่คุณเป็นเป็นใครกัน ปล่อย...."

เธอพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของเขาด้วยความตกใจเพราะเขานั้นไม่ได้กอดเธอเพียงแค่อย่างเดียวแต่เขายังจูบเธออีกด้วย ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่เธอรับไม่ได้เป็นที่สุด ที่ผู้ชายแปลกหน้าลุมลามไม่ให้เกียรติเธอเช่นนี้

"พลอยนี่พี่เอง พี่ทิมมี่ของน้องพลอยไงน้องพลอยจำพี่ไม่ได้หรือที่รัก"

หญิงสาวสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของเขาก่อนจะมายื่นประจันหน้ากับเขาตรงๆ สายตาของเธอเพ็งมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพินิจพิเคราะห์ว่าเธอนั้นรู้จักกับเขาหรือไม่และคำตอบที่เธอได้มาก็คือ “ไม่!” เธอไม่รู้จักเขา และนั้นก็ยิ่งทำให้เธอโกรธเขามากเพราะเธอพึ่งจะมาเริ่มทำงานพิเศษเป็นพนักงานในรีสอร์ทนี้ในช่วงปิดเทอมแท้ๆแต่กลับต้องมาเจอกับพวกโรคจิตชอบลวมลามแบบนี้ตั้งเริ่มต้น มันไม่ใช่การเริ่มต้นที่ดีสำหรับงานพิเศษในช่วงปิดเทอมครั้งสุดท้ายในชีวิตของเธอเลยสักนิด....

"บ้ารึไง พี่ทิมมี่ บ้าบออะไรตัวโตยังกับความเผือกชื่อทิมมี่ ไอโรคจิต!!!"

"น้องพลอยนี่น้องพลอยจำพี่ไม่ได้จริงๆเหรอ...พี่เป็นสามีของน้องพลอยไงครับที่รัก"

"สามีอะไร ฉันหน่ะเวอจิ้นร้อยเปอร์เซ็นย่ะจะให้ไปเอาใบรับรองจากผู้อำนวยการอนามัยมาแถวนี้มายื่นยันเอาไหมล่ะอย่ามาสตอซะให้ยากเลย เอะอ่ะมาอ้างผัวอ้างเมียฉันไม่โง่นะย่ะ"

"พี่เป็นสามีของน้องพลอยจริงๆนะ น้องพลอยชื่อ พลอยใส วรรณษา พี่พูดชื่อน้องพลอยถูกต้องไหมล่ะที่รัก"

เธอถึงกับอึ่งไปเมื่อชายที่ยื่นอยู่ตรงหน้าสามารถบอกชื่อจริงและนามสกุลจริงของเธอได้อย่างถูกต้องและชัดเจน

"........ คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไงกัน"

"ก็พี่บอกคุณแล้วไงว่าพี่เป็นสามีของน้องพลอย..."

"ไม่จริงเป็นไปไม่ได้ มันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อฉันพึ่งปิดเทอมและมาทำงานที่รีสอร์ทนี้เป็นครั้งแรก..."

 โปรดติดตามได้ใน "ปาฏิหารรักแห่งกาลเวลา" เร็วๆนี้