ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมแค้นไฟเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #41 : ตอนทีั่ 38

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.48K
      5
      29 ส.ค. 57

    อเล็กตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรงเพราะเขานั้นดื่มเข้าไปมากพอตัวจึงทำให้ร่างกายของเขาอ่อนล้าและเกิดอาการที่เรียกว่าแฮ้ง... เขากระพริบตาและมองไปรอบห้องด้วยความง่วงงุนแต่แล้วดวงตาที่ยังหรี่ปรือก็กลับเบิกกว้างเพราะใครบางคนที่นั่งมองเขาอยู่ข้างๆ

    “แก้ว!... แก้วจริงๆด้วยแก้วกลับมาหาพี่แล้ว.. แก้ว”

    อเล็กโผเข้ากอดเมียรักด้วยความคิดถึงแค่เขาไม่ได้เห็นหน้าไม่ได้ยินเสียงเธอเขาก็แทบเหมือนคนที่ป่วยกำลังจะตาย ร่างกายของเขาสมองของเขายังคงทำงานแต่มันไร้ซึ่งชีวิตชีวาและหัวใจ หากแต่พอเห็นเธอปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าหัวใจที่กำลังจะแตกสลายของเขาก็พลันมีพลังขึ้นอีกครั้ง

    “กลับบ้านกันเถอะนะคะ...”

    “แก้ว...”

    อเล็กกอดเมียรักของตัวเองแน่นขึ้น เขาดีใจเหลือเกินที่เธอยอมกลับบ้านกับเขา แต่ใจหนึ่งเขาก็ไม่อยากกลับไปที่นั้นเพราะกลัวจะเกิดปัญหาขึ้นอีก ตราบใดที่ลดาวรรณยังคงอยู่ที่บ้านเขาก็ยังไม่ว่างใจที่จะปล่อยเมียของเขาให้อยู่ใกล้กับงูพิษอย่างลดาวรรณ

    “แก้ว... เราอย่ากลับไปอยู่ที่บ้านเลยนะครับ เราอยู่ที่คอนโดพี่ที่นี่ดีกว่า อยู่ในที่ๆที่มีแต่เราสองคนไม่ต้องมีคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง...”

    “ไม่ได้หรอกคะพี่อเล็ก... พี่อเล็กจะทิ้งคุณดาให้เธออยู่ที่บ้านคนเดียวอย่างนั้นหรือคะ แก้วไม่เห็นด้วยเลยนะคะ”

    “แก้วพี่พูดตรงๆเลยนะครับ พี่ไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนั้น พี่ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรให้เราผิดใจกันรึเปล่า และพี่ก็กลัวว่าเขาจะทำร้ายหรือรังแกแก้วด้วย แก้วครับเราออกมาอยู่ที่นี่กันเถอะนะครับ ในเมื่อแก้วไม่ให้พี่ไล่ผู้หญิงคนนั้นออกจากบ้าน งั้นเราก็ออกมาอยู่ข้างนอกกันเถอะครับ นะครับที่รัก”

    “แก้วขอถามอะไรพี่สักอย่างนะคะ.... ถ้าพี่ไม่ไว้ใจคุณดาเธอมากขนาดนี้แล้วทำไมพี่ถึงยังคบเธอมาได้ตั้งหลายปีคะ ขนาดเราแต่งงานกันแล้วพี่ก็ยังมีแอบกลับไปหาเธอ ทำไมคะ...”

    แก้วมณีถามเสียงเย็น คำถามนี้ของเธอมันเหมือนออกมาจากหัวใจ เธออยากจะรู้นักว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงยังอยู่กับผู้หญิงที่ตัวเองเอาแต่ว่าว่าเธอนั้นร้ายเอนั้นไม่ดีได้.... เขาคิดแบบนั้นกับลดาวรรณจริงๆหรอ หรือเพียงแค่พูดเพื่อให้เธอนั้นรู้สึกสบายใจเท่านั้น

    “พี่รู้ครับว่าเธอไม่ดี แต่ที่พี่คบกับเธอได้เป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับเธอนั้นมันไม่ใช่คนรัก คือ... พี่เห็นเธอเป็นแค่คู่นอนเวลาที่พี่หาใครไม่ได้เท่านั้น และเธอก็ดูเหมือนจะยอมกับสถานะแบบนี้ เพราะฉะนั้นไม่ว่าเธอจะร้ายกาจมากแค่ไหนพี่ก็ไม่สนเพราะพี่ไม่ได้คิดจะใช่ชีวิตร่วมกันกับเธอ พี่ไม่แคร์เธอมันก็เป็นเพียงสิ่งแก้ขัดของพี่เท่านั้น พี่ผิดเองครับที่ไม่ยอมตัดขาดจากเธอถึงแม้ว่าจะแต่งงานกับแก้วแล้ว เป็นเพราะว่าตอนนั้น....”

    “พี่ยังไม่ได้รักแก้ว..... ใช่ไหมคะ”

    อเล็กหน้าเสียเขานี่มันช่างโง่เหลือเกินที่รู้ใจตัวเองช้าเกินไป ทำให้เรื่องราวมันยุ่งยากและเลวร้ายแบบนี้

    “พี่ขอโทษ.... มันเป็นความผิดของพี่เองพี่มันโง่ที่คิดจะทำร้ายแก้วและรู้ใจตัวเองช้าเกินไป พี่มันเลว.... แต่ขอร้องได้ไหมครับแก้วให้โอกาสคนเลวๆอย่างพี่สักครั้ง พี่อยู่ไม่ได้ถ้าขาดแก้ว พี่จะไม่สัญญาว่าพี่จะรักเพียงแก้วแค่คนเดียวตลอดไปพี่จะไม่สัญญาว่าจะทุกอย่างมันจะดีขึ้น แต่พี่จะพิสูจน์ให้แก้วเห็นว่ามันจะเป็นแบบนั้นจริงๆจนกว่าลมหายใจของพี่จะหมด และแม้ว่าพี่จะจากไปแล้วไม่ว่าชาติไหนผู้ชายคนนี้ก็ยังจะรักเพียงแก้วคนเดียวเท่านั้น.... พี่จะใช้ทั้งชีวิตที่มีของพี่ชดใช้สิ่งที่พี่เคยทำผิดกับแก้ว ได้โปรดให้โอกาสให้พี่ได้พิสูจน์ว่าสิ่งที่พี่พูดมันเป็นความจริงนะครับ.... แค่แก้วหายไปสองสามวันพี่ก็แทบจะตายอยู่แล้ว อยู่ได้แต่เหมือนไร้ซึ่งวิญาณและหัวใจ.... พี่รักแก้วนะครับ รักมากเกินกว่าจะเสียแก้วไปได้...”

    “พี่จะใช้ทั้งชีวิตชดใช้ให้แก้วจริงๆหรอคะ”

    แก้วมณีจ้องหน้าอเล็กอย่างจริงจัง

    “ใช่ครับ...ทั้งชีวิต...”

    อเล็กจับมือเมียรักแน่นเหมือนต้องการจะบอกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเขาพูดจากใจของเขาจริงๆไม่ได้โกหกเธอแม้แต่น้อย โดยไม่รู้เลยว่าคนที่เขาต้องการให้รับรู้ความรู้สึกนี้กลับไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดเลยสักนิด เพราะความแค้นที่เข้ามาบดบังตาของเธอจึงทำให้เธอมองไม่เห็นความจริง

    ..........................................................................................................................................................................
           วานนี้หนูเนสมาอัพเร็วเพราะว่าป๊ากับฒีามาหาที่ กทม. คร้า อิอิ ขอตัวไปหาป๊ากับม๊าน้าคร้า อันนี้อย่าบอกใครน้าเขาแอบอัพที่บริษัทเลยนะเนี่ย อิอิ รักทุกคนน้าคร้า คิดถึงอ่าาาาาาาา

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×