ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมแค้นไฟเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #53 : ตอนที่ 44.1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.53K
      8
      8 ก.ย. 57

    ลดาวรรณที่ตอนนี้ย้ายกลับมาอยู่ที่คอนโดของเธอตามเดิมวันๆเธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั่งอ่านข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์และนิตยสารที่ลงข่าวของแก้วมณีและอเล็กไม่เว้นแต่ละวัน ในสายตาของคนทั่วไปต่างให้ฉายาทั้งสองคนว่าเจ้าหญิงและเจ้าชายแห่งวงการคู่รักไฮโซเพราะทั้งคู่ออกจะสวีตหวานไม่แคร์สื่ออยู่เป็นประจำ ภาพของอเล็กที่มักจะอุ้มภรรยาของตัวเองไปไหนมาไหน และเข็นรถให้เธออย่างมีความสุขคือภาพที่เหล่าบรรดานักข่าวสังคมต่างๆเห็นจนชินตา และวันนี้ก็เป็นเหมือนอย่างเช่นทุกวันที่มีข่าวของทั้งคู่ลงในนิตยสารอีกเช่นเคย

    “คู่รักทรหดเจ้าชายและเจ้าหญิงแห่งวงการไฮโซ สวีตหวานไม่แคร์สื่อเมื่อฝ่ายชายอุ้มหญิงสาวเข้ามาในร้านอาหารหรูย่านดังเพื่อดินเนอร์ใต้แสงเทียน ทำเอาเหล่ากองทัพมดรุมตอมเต็มร้านเป็นที่น่าอิจฉาที่สุด”

    “กรี๊ดดดดด ฉันเกลียดแก เกลียด เกลียด เกลียด นางแก้วมณี นางบ้า แกแย้งอเล็กไปจากฉันแก้ทำลายความฝันของฉัน กรี๊ดดดดดด ฉันเกลียดแก!!!

    ลดาวรรณฉีกนิตยสารที่อยู่ในมือทิ้งจนเป็นเศษผง สายตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเกลียดและเครียดแค้น ปากของเธอสั่นมือกำเข้าหากันแน่นจนเล็บที่จิกลงไปยังฝามือทำให้มือเลือดซึมออกมา แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใดเพราะความเจ็บปวดภายในใจของเธอมันมีมากกว่า

    ลดาวรรณหันไปหยิบคัตเตอร์ที่อยู่ใกล้มือขึ้นมาก่อนจะกรีดรูปของแก้วมณีที่มีอยู่ตามหนังสือต่างๆทิ้งปากก็พูดพร่ำแต่คำว่าเกลียดไม่หยุดหย่อน หมายมาดอยู่ในใจว่าเธอจะต้องเอาคืนผู้หญิงที่เข้ามาทำลายความฝันและความหวังของเธอให้จงได้

    .........................................................................................................................

    อเล็กที่นั่งทำงานอยู่ที่บริษัทเหมือนอย่างเคยต้องตกใจเพราะอยู่ดีๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาในตอนที่เขากำลังเหม่อลอยคิดถึงเรื่องราวระหว่างเขากับเมียรักอยู่ เขาคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับโดยไม่ทันได้มองว่าใครเป็นคนโทรมา

    “ฮัลโหลอเล็กหรอคะ.... ดาเองนะ”

    “เฮ้อ.....คุณมีอะไรผมงานยุ่งมากไม่มีเวลามาคุยเรื่องไร้สาระกับคุณ ส่วนเรื่องเงินค่าเลี้ยงดูเดือนนี้เลขาของผมเขาจัดการโอนให้คุณแล้วไม่ใช่หรือไงกัน หรือว่าไม่พอ”

    อเล็กถอนหายใจออกมาอย่ารำคาญ เพราะลดาวรรณแท้ๆเรื่องราวระหว่างเขากับเมียถึงได้เป็นแบบนี้ ที่เธอไม่รักเขาก็เพราะลดาวรรณมีส่วนด้วย เขาอยากจะรู้นักว่าผู้หญิงร้ายกาจอย่างลดาวรรณไปทำอะไรพี่ชายเมียตัวเองกัณกรถึงได้ตัดสินใจปลิดชีวิตตัวเองแบบนั้น และเรื่องนี้เขาก็จะต้องสืบให้ได้ด้วย เพราะเขาจะไม่ยอมต้องทนรับกรรมคนเดียวแน่ๆ

    “ไม่ว่าง.... แต่คุณกลับมีเวลาพายัยบ้านั้นไปทานข้าวไปเที่ยวแทบทุกวันอย่างนั้นหรอคะ เนี่ยรึคะที่คุณบอกว่าไม่ว่าง”

    “นั้นมันสำหรับเมียของผมแต่นี่มันคือคุณดา สำหรับคุณผมไม่มีคำว่าว่างหรือเราอีกต่อไป ไม่สิมันไม่เคยมีคำว่าเราตั้งแต่แรกอยู่แล้ว อย่าทำให้ผมต้องเกลียดคุณไปมากกว่านี้เลยดา เท่านี้ผมก็ขยะแขยงคุณเต็มทีแล้ว....”

    “คุณขยะแขยงดา.... แล้วนางเมียบ้าของคุณล่ะคะคุณไม่ขยะแขยงมันบ้างรึไง อเล็กมันกำลังหลอกคุณอยู่ เมียคุณหน่ะมันบ้าโรคจิต มันเดินเดินได้และวันนั้นดาก็ไม่ได้ทำอะไรมันมันทำตัวมันเองเพื่อใส่ร้ายดาคุณต้องเชื่อดานะคะอเล็ก”

    อเล็กนิ่งเงียบไปเขารู้ว่าสิ่งที่ลดาวรรณพูดนั้นเป็นความจริง หากแต่เขานั้นไม่สนใจว่าเมียรักของเขานั้นจะทำอะไร เพราะไม่ว่าเธอจะถูกหรือผิดเขาก็รักเธอและเข้าข้างเธอ เพราะฉะนั้นคำพูดของลดาวรรณจึงไม่มีความหมายสำหรับเขา

    “ไม่ว่าสิ่งที่คุณพูดมาจะจริงหรือไม่จริงยังไงซะผมก็เข้าข้างภรรยาของผมอยู่ดี ดา... ทั้งคุณและผมเราต่างติดหนีแก้วเขาเอาไว้มาก คุณเลิกยุ่งกับเมียผมเถอะถือว่าเป็นคำขอร้องจากคนที่เคยมีความสัมพันธ์กัน.... ผมไม่รู้ว่าเมื่อก่อนคุณทำอย่างไรแฟนเก่าขอคุณเขาถึงยอมปล่อยคุณมาหาผม แต่ถ้าคุณใช้วิธีสกปรกเพื่อตัดเขาก็ขอให้รู้เอาไว้ว่าสมควรแล้วที่คุณจะต้องเจอเรื่องราวแบบนี้ และผมก็อยากจะบอกคุณตรงๆแบบที่ผมมีสติมากที่สุด ตอนนี้ผมไม่ได้มีอารมณ์ใดๆมาเกี่ยวข้องเลยกับสิ่งที่ผมกำลังจะพูดกับคุณ เพราะฉะนั้นเรื่องทุกทุกอย่างที่เราคุยกันวันนี้มันคือเรื่องจริงจากใจของผมทั้งหมด..... ผมไม่เคยรักคุณเลยนะดาสักนิดก็ไม่มี คุณก็เป็นเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของผม นั้นก็คือเป็นแค่เพียงคู่นอนเท่านั้น แต่ที่ผมยังวนเวียนกลับไปหาคุณก็เพราะว่าผมคิดเพียงแค่จะเก็บคุณเอาไว้ระบายความใคร่เพื่อแก้ขัดเท่านั้น มันเหมือนกับคุณเป็นของสำรองของผม ซึ่งผมคิดว่าการที่ผมทำกับคุณแบบนี้มันทำให้คุณเข้าใจผมผิดคิดว่าผมมีใจให้ แต่ไม่เลยดามันไม่เคยมีความรู้สึกรักเกิดขึ้นเลยมันคือความต้องการของผู้ชายคนหนึ่งที่มักมากเท่านั้น มันไม่ได้มีความรักอยู่ด้วยเลย แม้แต่ความหลงในตัวคุณผมก็ไม่เคยมี ผมมันก็เลวแบบนี้และเชื่อว่าคุณก็หน้าจะรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไรกับคุณตลอดมา อยากหลอกตัวเองอีกต่อไปเลยดา เรื่องระหว่างเรามันไม่เคยเริ่มต้นเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้ผมรักเมียของผมมาก เธอคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของผม ผมไม่ต้องการเสียเธอไปเพราะผู้หญิงอย่างคุณ อย่าทำให้ผมต้องเกลียดคุณไปมากกว่านี้ดา เพราะเท่านี้ผมก็ไม่สามารถบรรยายความเกลียดที่มีต่อคุณออกมาได้แล้ว...”

    ลดาวรรณถึงกับช๊อคตัวของชาไปหมดหัวใจแทบจะหยุดลงเมื่อได้ยินความในใจมากมายที่อเล็กเอ่ยบอก น้ำเสียงและคำพูดของเขามันบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเขานั้นพูดความจริงๆ ความจริงที่เธอนั้นเลี่ยงมันมาโดยตลอด ว่าเธอเป็นได้แค่เพียงนางบำเรอไร้ค่าคนหนึ่งของเขาเท่านั้น เธอได้แต่หลอกตัวเองและเฝ้าฝันว่าคงมีสักวันที่เธอนั้นจะเอาชนะใจของเขาได้และเขาจะดูแลเธอไปตลอดชีวิต แต่มาวันนี้เขากลับตอกและย้ำว่าเธอจะไม่มีวันได้หัวใจของเขาไม่มีวันที่จะมีอนาคตร่วมกันกับเขาอีก เพราะผู้หญิงที่ก้าวเข้ามาทีหลังอย่างแก้วมณีที่ร้ายกาจแกล้งหลอกลวงคนทั่วไปให้สงสารและหลงรัก ผู้หญิงที่เข้ามาทำลายความหวังและความฝันของเธอ ผู้หญิงที่เธอจะไม่มีวันปล่อยให้มีความสุขหากเธอไม่มีมัน.....

    “ดาไม่เชื่อว่าคุณจะไม่เคยรักดาเลย เป็นเพราะมันต่างหากเป็นเพราะนางแก้วที่มันเข้ามาทำลายความรักระหว่างเรา เป็นเพราะมันคนเดียวที่ทำให้คุณเกลียดดา คุณจำไว้นะอเล็ก....คนอย่างลดาวรรณไม่มีวันยอมแพ้ใคร ในเมื่อดาไม่มีความสุขคุณก็อย่าหวังเลยว่าใครจะมีความสุข ดาทำทุกสิ่งทุกอย่างได้เพื่อคุณอเล็ก ที่ดาเฝ้าบอกคุณเสมอมามันเป็นเรื่องจริงคุณรู้ไหมดาต้องทำยังไงบ้างเพื่อให้ไอกรหน้าโง่นั้นมันยอมหลีกทางไป....”

    อเล็กได้ยินแค่นั้นก็รีบสวนกลับเพราะความสงสัยทันที

    “คุณทำอะไรเขาห๊ะดา คุณทำอะไร!

    “ก็ไม่มีอะไรมากหรอคะอเล็ก ดาก็แค่ถ่ายรูปตอนที่เรามีความสุขร่วมกันส่งไปให้ไอหน้าโง่นั้นดูเท่านั้น หึ... ก็เพราะมันหน่ะดื้อด้านไม่ยอมไปสักทีค่อยตามตื้อไม่เลิกดาเลยต้องทำแบบนี้ และในที่สุดมันก็ยอม หึหึ แล้วก็ฆ่าตัวตายไปซะงั้น แต่ก็ดีเหมือนกันคนโง่ๆแบบนั้นตายไปได้ซะก็ดี วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่ทำงานพอว่างก็ไปหาแต่น้องสาว ไม่มีเวลาให้ดาบ้างเลยแล้วก็มาบอกว่ารักดาอย่างโน้นอย่างนี้.... ไร้สาระสิ้นดี”

    ความจริงจากปากของผู้หญิงที่เขาคิดว่าร้ายกาจกลับร้ายกาจยิ่งกว่าทำให้เขานั้นถึงกับอึ่งไปนี่เขาทนสมสู่กับผู้หญิงที่มีจิตใจต่ำช้าแบบนี้มานานหลายปีได้อย่างไรกัน

    “คุณมันเลวจริงๆ เลวกว่าที่ผมคิดเอาไว้ คุณไม่รู้อะไรบ้างรึยังไงผู้ชายคนนั้นเขาฆ่าตัวตายก็เพราะรักคุณ..... รักผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวอย่างคุณ แล้วแบบนี้คุณจะให้ผมเชื่อได้ยังไงกันว่าคุณรักผม คุณก็แค่ที่พึ่งเป็นบ่อเงินบ่อทองให้คุณได้ถีบตัวเองไปให้สูงกว่านี้อีกก็เท่านั้น อย่างอ้างคำว่ารักเพราะผู้หญิงอย่างคุณไม่มีวันรู้จักคำๆนี้! ออกไปจากชีวิตผมซะเราไม่ควรจะพูดคุยหรือพบเจอกันอีก แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วและผมก็คิดว่าผมได้ให้คุณมามากมายพอแล้วดา... ส่วนเรื่องลูกที่คุณเอามาอ้างเมื่อเขาคลอดเมื่อไรผมจะตรวจดีเอ็นเอทันที ถ้าเป็นลูกผมเขาต้องอยู่กับผม เพราะผมจะไม่มีวันปล่อยให้เด็กอยู่กับผู้หญิงเลวๆอย่างคุณแน่ คนอย่างคุณไม่เหมาะเป็นแม่หรือเมียของใคร.... ไม่เหมาะที่จะเกิดมาเป็นคนด้วยซ้ำ!

    อเล็กตัดสายของลดาวรรณทิ้งไปก่อนที่มือหนาจะยกขึ้นมาลูบหน้าตัวเองเหมือนต้องการจะผ่อนคลายในเรื่องที่พึ่งได้ยินมา นี่เขากลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับผู้หญิงเลวๆคนนั้นหรือนี่ ผู้หญิงที่พูดได้เต็มปากเต็มคำว่าทำให้คนๆหนึ่งต้องตายจากไปโดยไม่รู้สึกผิดอะไรเลย ไม่หน้าล่ะทำไมเมียเขาถึงได้คับแค้นใจถึงเพียงนี้ เขาไม่รู้เลยว่าจะชดใช้ความผิดครั้งนี้ให้เธออย่างไรเมื่อมันหนักหนาเกินกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้ขนาดนี้......

    ..........................................................................................................................................................................
              หวาดดีคร้าาาา คิดถึงทุกคนจังเลย พี่อเล็กของเราเริ่มรู้ความจริงขึ้นเรื่อยๆแล้วสินะ แบบนี้เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปน้า จากนี้จะเริ่มเข้มข้นบีบคั้นอารมณ์ขึ้นเรื่อยๆแล้วน้าคร้า ฝากติดตามกันด้วยน้าคร้า  
                และอย่าลืมเข้ามาร่วมสนุกกับกิจกรรมตอบคำถามชิงรางวัลที่จะหมดเขตลงชื่อเข้าร่วมกิจกรรมคืนนี้ 24.00 น. นะคร้า และจะเริ่มถามคำถามแรกวันพรุ่งนี้คร้า  รักทุกคนนะคร้า ขอบคุณคร้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×