ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมแค้นไฟเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #60 : ตอนที่ 47.2

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.49K
      2
      16 ก.ย. 57

    อเล็กมองผลตรวจในมือด้วยหัวใจที่ชุ่มชื่นเขาไม่สามารถอธิบายความรู้สึกที่เขามีอยู่ในตอนนี้ออกมาได้หมด ความรู้สึกอิ่มเอมใจและปราบปลื้มมันท่วมท้นไปทั่วทั้งหัวใจของเขา ลูกคือสิ่งที่เขาเฝ้ารอค่อยมาตลอด ลูกที่เกิดมาจากผู้หญิงที่เขารักลูกที่จะมาเติมเต็มชีวิตของเขาให้สมบูรณ์.... แต่ความรู้สึกเหล่านั้นก็แปลเปลี่ยนไปกลายเป็นความกังวล เมียรักของเขาจะรู้สึกอย่างเดียวกันกับเขาหรือเปล่า เธอจะรักและเฝ้ารอค่อยลูกเหมือนอย่างที่เขาเป็นรึเปล่า เขาไม่อาจจะรู้ได้เลย ตอนนี้เขากลัวใจเธอมากจริงๆ ไม่ใช่คิดว่าเธอนั้นจะทำร้ายลูกของเขาและเธอ เขาไม่เคยมองว่าเธอเป็นคนโหดร้ายใจดำอำมหิตมากพอที่จะฆ่าลูกของตัวเองได้ แต่เพราะความสัมพันธ์ของเขาและเธอไม่ได้เริ่มต้นขึ้นด้วยความรัก เธอไม่ได้รักเขาตั้งแต่ต้นที่คบกันเหมือนอย่างที่เขาคบกับเธอเพื่อหวังผลประโยชน์ในตอนแรก  เพียงแต่ไม่นานความรู้สึกที่เขามีให้เธอก็เปลี่ยนไป มันแปลเปลี่ยนเป็นความรัก ความรักที่เขานั้นไม่อาจที่จะตัดออกไปจากใจได้ เมื่อเธอกลายมาเป็นลมหายใจสำหรับเขา.... แต่เธอเขาไม่รู้ว่าเธอจะเป็นแบบเดียวกันกับเขาบ้างรึเปล่ายิ่งรู้ว่าตัวเองเคยทำผิดกับเธอเอาไว้มากมายแค่หนมันก็ยิ่งทำให้เขาไม่แน่ใจมากเท่านั้น คำพูดของเธอที่พูดกับทรงเกียรติว่าเธอจะไม่มีวันรักเขามันยงคงดังก้องอยู่ภายในหัวของเขา เขาไม่อยากให้ลูกที่กำลังจะเกิดมาต้องมามีปมด้อยเพราะปัญหาระหว่างพ่อแม่ เขาไม่อยากให้ลูกมีชีวิตเช่นเขาในวัยเด็ก... วัยเด็กที่เขาเองนั้นต้องเติบโตมาด้วยความเจ็บปวดเพราะครอบครัวที่บ้านแตกสาแหรกขาด หากเขาทำได้และสามารถกลับไปเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ เขาจะไม่มันวันทำให้เรื่องระหว่างเธอและเขาเป็นแบบนี้ เขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับลดาวรรณ เขาจะตามหาเธอให้เจอและรักเธอตั้งแต่แรกโดยไม่มีเรื่องผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง เขาจะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นร่วมกับเธอ สิ่งเดียวในตอนนี้ที่เขาสามารถทำได้ก็คือภาวนาให้เรื่องทุกอย่างนับจากนี้เป็นไปด้วยดี จะให้เขาทำอะไรเพื่อแลกกับครอบครัวที่อบอุ่นของเขาเขาก็ยอม.....

    .............................................................................................................................

    ที่บริษัทบดินเดชารักษ์

    “ฉันต้องการจะประกาศเรื่องนี้ต่อที่ประชุมให้เร็วที่สุดฉันให้เวลาคุณสามวันเท่านั้น....จัดการตามที่ฉันบอกให้เรียบร้อย”

    เมื่อวางสายไปเธอก็หันมาพบกับทรงเกียรติที่เดินเข้ามาในห้องเธอตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้แล้ว สภาพเขาในตอนนี้โทรมพอดู ทำเอาเธอถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจที่เห็นเพื่อนสนิทคนเดียวของเธอมีสภาพแบบนี้

    “นายไปทรงทำไมสภาพเป็นแบบนี้ รู้ไหมว่ามันแทบดูไม่ได้เข้าไปทุกวัน... หรือที่นายเป็นแบบนี้ก็เพราะฉันพูดกับนายในวันนั้น....”

    ทรงเกียรติเมินหน้าหนีไปทางอื่นเขาไม่อยากตอบว่าใช่เพราะมันจะเหมือนกับเป็นการตอกย้ำตัวเขาเองว่าเธอนั้นจะไม่มีวันรักเขาเกินกว่าคำว่าเพื่อนได้เลย

    “ฉันไม่ได้เป็นอะไร.. เธอไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก เอาเรื่องเธอก่อนดีกว่า จะทำยังไงต่อ ในเมื่อตอนนี้เธอได้หุ้นสมใจเธอแล้ว จะปิดเกมเลยไหม”

    “ไม่ได้เป็นอะไรแต่ดูที่นายพูดกับฉันสิ.... นายเป็นแน่ๆฉันรู้ ทรงฉันอยากให้นายเข้าใจว่าเราสองสนิทกันเกินไปมากจนเกินกว่าที่เราจะเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น ฉันไม่อยากเสียนายไปนายมีค่ากับฉันมากนะทรงนายเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องของฉัน อย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยนะ”

    “ฉันกำลังทำให้เธอลำบากใจงั้นเหรอ ที่ผ่านมาฉันไม่เคยขออะไรเธอเลยนอกจากโอกาส โอกาสที่เธอจะมองฉันต่างจากทุกครั้งที่เธอมอง ฉันผิดเหรอที่รักเธอ....... ชั่งมันเถอะเราอย่าพูดเรื่องนี้กันอีกเลยเดี๋ยวฉันก็ดีขึ้นเอง.....”

    “ทรง.....”

    “พูดเรื่องเธอมาดีกว่าจะเอายังไง....”

    แก้วมณีได้แต่หนักใจกับท่าทีเย็นชาแบบนี้ของทรงเกียรติ เธอรู้ดีว่าถึงพูดอะไรตอนนี้ไปเขาก็คงจะไม่ฟังเธอทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเธอจะปล่อยเขาไปก่อน

    “อีกสามวันฉันจะเข้าไปเปิดตัวในฐานะผู้บริหารคนใหม่ของวรโชติธนัน... และฉันอยากให้นายไปกับฉันด้วย.... ในฐานะคนรู้ใจคนใหม่ของฉัน....”

    “คนรู้ใจ.....ทั้งๆที่เธอยังมีชื่ออยู่ในทะเบียนสมรสกับผู้ชายคนนั้นอยู่อย่างนั้นหรอ”

    “หึ.... ไม่ใช่แค่การเปิดตัวในฐานะผู้บริหารคนใหม่เพียงอย่างเดียว แต่มันจะเป็นวันที่ฉันจะประกาศหย่ากับผู้ชายคนนั้นด้วย.... ฉันจะทำให้เขาต้องสูญเสียทุกอย่างที่เขารักภายในวันเดียว ฉันจะขยี้หัวใจของเขาให้แหลกคามือฉัน นายอาจจะเห็นว่าสิ่งที่ฉันกำลังจะขอนายมันดูเห็นแก่ตัวจนเกินไป แต่ฉันไม่มีใครแล้วนอกจากนาย....ทรง นายจะแต่งานกับฉันได้ไหม..”

    ทรงเกียรติถึงกับหันหน้ามามองแก้วมณีเขาไม่คาดฝันว่าผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารักจะขอเขาแต่งงานแบบนี้ มันเหมือนฝันที่กลายเป็นจริง หากแต่ฝันนั้นก็ต้องทลายลงเมื่อเธอเอ่ยอีกหนึ่งประโยคขึ้นมา

    “เพราะฉันไม่ไหวใจที่จะอยู่กับใครนอกจากนาย นายที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน”

    “แต่งงาน... เธอหมายถึงการแต่งงานแบบที่ไม่มีความรักมาเกี่ยวข้องใช่ไหม การแต่งงานบังหน้าเพื่อให้แผนของเธอสมบูรณ์แบบ....”

    เธอขอเขาแบบนี้มันเท่ากับเธอเอาน้ำกรดมาราดรดแผลที่กำลังเปื่อยเนาของเขา มันเหวอะหวะจนแบบนะไม่เหลือชิ้นดี..... เธอไม่เคยมองเขาในแบบอื่นได้จริงๆ ร่างสูงกลับตัวเดินออกไปจากห้องก่อนที่จะเอ่ยตอบโยไม่หันหน้ามา

    “ตามที่เธอต้องการเจ้าหญิง... เธอก็รู้ว่าฉันทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง.... อีกสามวันเจอกันเจ้าหญิงของฉัน”

    “ขอบใจนะทรง..... ฉันขอโทษแต่ฉันไม่มีทางเลือก...”

    ..............................................................................................................................
               มาแย้วจร้า ตั้งแต่พรุ่งนี้เรื่อวราวจะลุกเป็นไฟฟฟฟ ย๊ากกกกก เร้าร้อนดราม่า โหดร้ายยยยย ช่วยกันลุ้นต่อไปน้าคร้าาาาา
              
                จร้ามาถึงคำถามข้อที่ 6 คำถามมีอยู่ว่า หากคุณเป็นแก้วมณี คุณจะทำอย่างไร

    สู้ๆกานน้าจร้าาาาาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×