คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #70 : ตอนที่ 37.1 ของขวัญ
อสูรกายสีดำสหายคู่ใจของซาตานหนุ่มถูกขับเคลื่อนตามทางอย่างสง่างามไม่ต่างจากเจ้าของที่ขับขี่มันอยู่ ทินภัทรหันไปมองหญิงสาวข้างกายเป็นระยะๆ เธอช่างดูงดงามเหลือเกินในสายตาเขา เพียงแค่ได้อยู่ใกล้เธอโลกทั้งใบที่ดูมืดมนของเขาก็พลันสว่างสดใสขึ้นมาทันตา เธอเหมือนกับแสงสว่างในชีวิตของเขาไม่ต่างอะไรกับแสงอาทิตย์ยามเช้าที่ส่องลงมานำทางให้แก่ผู้คนให้ได้ดำเนินชีวิตต่อไป และเขาจะไม่มีวันยอมเสียแสงสว่างในชีวิตอย่างเธอไปแน่ๆ แม้จะต้องทำร้ายใครเขาก็จะทำ ทำเพื่อให้ได้มีเธออยู่เคียงข้างตลอดไป.....
“นี่คุณเป็นอะไรมากรึเปล่า”
“ทำไมน้องพลอยถึงถามพี่อย่างนั้นล่ะครับ”
“ก็ฉันเห็นคุณหันมามองฉันแปลกๆ...”
“ก็เมียพี่สวยหนิครับก็ต้องมองปล่อยเป็นธรรมดา”
“อุ๊บ!!!.... จอด...ฉัน...ฉันจะอ้วก...จอดที”
พลอยสวยรีบเอามือปิดปากตัวเองพลางบอกให้ทินภัทรหยุดรถเมื่อความคลื่นเหียนที่มีมานานตั้งแต่ตื่นนอนเริ่มออกฤทธิ์หนักจนเธอเริ่มที่จะทนไม่ไหว
“น้องพลอยเล่นมุกใช่ไหมครับเนี่ย หึหึ พี่ก็แค่พูดตามความจริงก็เท่านั้นเอง....”
“แหวะ.....”
ไม่ทันที่ซาตานหนุ่มจะพูดอะไรต่อเขาก็ต้องพบกับความจริงเข้าเต็มๆเมื่อสาวเจ้าเล่นพ้นอาเจียนใส่เขาซะเต็มตัวเต็มรถไปหมด เล่นเอาเขาถึงกับพูดไม่ออกรีบจอดรถลงข้างทางเพื่อตั้งสติกับสิ่งที่เกิดขึ้น และพอรถจอดสนิทพลอยสวยก็รีบเปิดประตูรถออกและโกงคออ้วกเอาทุกอย่างที่อยู่ในกระเพาะออกมาจนอีกครั้งโดยมีคนเคราะห์ร้ายช่วยพยุงและลูบหลังลูบไหล่ให้ไม่ห่างโดยไม่ห่วงเลยว่าตัวเองนั้นจะเลอะเถอะเปรอะเปื้อนมากแค่ไหน
“ไหวไมพลอยพี่ว่าเราไปโรงพยาบาลไหม....”
“ไม่เป็นไรฉัน....ฉันดีขึ้นแล้ว....ได้เอาของเก่าออกดีขึ้นเยอะว่าแต่คุณกับรถของคุณเถอะฉันว่าไม่ไหวนะ เหม็นขนาดนี้สงสัยฉันได้อ้วกอีกรอบก่อนไปถึงบ้านพักแน่ๆ”
“ก็ใครกันล่ะที่ทำให้พี่เป็นแบบนี้ ของเราเองทั้งนั้นแล้วยังมาบ่นว่าเหม็นอีก หึ!
ทินภัทรปัดเนื้อปัดตัวที่เต็มไปด้วยอ้วกอย่างหน้าเจือๆ และทำปากยื่นเหมือนเด็กๆที่ถูกแกล้งจนขัดใจ นี่มันอะไรกันเขาอยู่ของเขาดีๆแท้ๆแต่กลับต้องมาตัวเหม็นหึ่งแบบนี้แถมดูเหมือนว่าตัวการของเรื่องจะชอบใจอีกด้วยที่เขาเป็นแบบนี้ ก็ดูแม่คุณสิยืนยิ้มยืนหัวเราะคิกคักชอบใจทั้งๆที่หน้าซีดเป็นไก่ต้ม มีความสุขจริงๆนะเมียเราได้แกล้งผัวเนี่ย...
“อ่าวนี่จะยืนอยู่อีกนานไหม ข้างหน้านู้นมีปั๊มน้ำมันอยู่ ฉันว่าเราไปพักกันที่นั้นให้คุณได้เปลี่ยนเสื้อผ้าทำความสะอาดแล้วก็เอารถของคุณไปล้างมันน่าจะโอเคนะว่าไหม”
“มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วแหละจ๊ะที่รัก เพราะพี่ก็คงจะไม่ยอมทนขับรถไปจนถึงบ้านพักของเราทั้งๆที่มีอ้วกของที่รักเปรอะเต็มตัวอย่างนี้หรอกนะจ๊ะ ถึงพี่จะรักเมียแต่อ้วกเมียเนี่ยพี่ไม่ไหวจริงๆจ๊ะ”
“นี่ใครเป็นเมียคุณกันห๊ะ คำก็เมียสองคำก็เมีย!!!”
“ขึ้นรถเถอะพี่อยากจะเปลี่ยนเสื้อแล้ว”
พอเห็นว่าเมียรักเริ่มจะเหวี่ยงซาตานหนุ่มก็รีบเดินขึ้นรถหน้าตาเฉย ก็จะให้เขาเรียกเธอยังไงล่ะก็เธอเป็นเมียเขาจริงๆนี่นา พูดความจริงหน่อยไม่ได้ ดุจริงๆเลยเมียเรา
“ขึ้นรถสิทูนหัวพี่เหม็นจะแย่แล้วจ๊ะไม่คิดจะรับผิดชอบพี่บ้างเลยหรอจะคนดี เร็วเข้าขึ้นรถ...”
“ก็ได้ ฝากไว้ก่อนนะ”
“จ๊ะ”
ผู้คนต่างมองเมื่ออสูรกายสีดำถูกขับเคลื่อนเข้ามาจอดในปั๊มน้ำมันขนาดกลางที่ห่างไกลจากตัวเมือง ความงามของมันต่างดึงดูดสายตาของใครต่อใคร แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาผู้คนมากกว่าเจ้ายานพาหนะคันหรูนั้นก็คือเจ้าของของมันที่ลงมาจากรถทั้งๆที่ไม่ใส่เสื้อคลุมกายโชว์กล้ามเนื้อได้รูปสวยงามดุจรูปปั่นและกางเกงขาสั่นเอวต่ำที่เผยวีเชฟสีครีมเท่านั้น ทำเอาสาวๆภายในปั๊มน้ำมองกันอย่างหื่นกระหาย แต่เหมือนกับดับฝันทุกอย่างลงเมื่อสาวสวยร่างบางราวนางแบบได้ก้าวตามลงมาติดๆและส่งสายตาดุจนางเสือไปยังสาวๆที่จ้องมองอยู่ ก่อนเธอจะหันไปหาคนที่ยื่นยิ้มอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวด้วยความหงุดหงิด
“จะยื่นโชว์อีกนานไหม... นี่เสื้อรีบเอาไปเปลี่ยนซะ”
“ครับที่รัก....แต่พี่ต้องจัดการเรื่องล้างรถก่อนนะครับคนดีไปนั่งรอพี่อยู่ในร้านกาแฟตรงนู้นก่อนนะเดี๋ยวจัดการทุกอย่างเสร็จพี่จะตามไป”
“ไม่! จะรอเราจะไปเปลี่ยนเสื้อและไปที่ร้านกาแฟพร้อมกัน เพราะฉะนั้นจะบอกอะไรคนล้างก็รีบๆบอกเขาไปสิฉันรออยู่”
“หึหึ”
“หัวเราะอะไร!”
“เปล่าครับแค่หัวเราะคนขี้หวงบ้างคน”
“ใครหวง ฉันไม่ได้หวงคุณสักหน่อยอย่ามาขี้ตู่นะ ฉัน.... ฉันก็แค่รู้สึกมึนๆหัวกลัวว่าถ้าหากเป็นอะไรไปขึ้นมาแล้วจะไม่มีคนช่วยต่างหากล่ะ”
“อ่าวนี่พลอยมึนหัวหรอครับ เห็นไหมครับพี่บอกว่าให้ไปหาหมอเลยพลอยก็ไม่เชื่องั้นเดี๋ยวพี่เปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้วเราไปโรงพยาบาลเลยดีกว่าเพื่อน้องพลอยจะไม่สบายนักไปกว่านี้ ส่วนรถเอาไว้พี่ค่อยเอามาล้างก็ได้”
“นี่คุณ! อย่าเวอร์ได้ไหมฉันไม่ได้เป็นอะไรมากถึงขนาดนั้น ก็แค่มึนๆหัวก็เท่านั้นเอง คุณรีบๆจัดการทุกอย่างสักทีเถอะก่อนที่ผู้หญิงแถวนี้จะกลายเป็นซอมบี้เข้ามากัดกินคุณเป็นอาหาร”
“แน่นะครับ พลอยไม่เป็นอะไรมากจริงๆนะ”
“อืม”
“ครับแต่ถ้าเป็นอะไรอีกพลอยต้องรีบบอกพี่เลยนะครับเข้าใจไหม”
“โอเคถ้าฉันอยากจะอ้วกอีกฉันจะบอกคุณเลยโอเคไหม พอใจรึยัง”
“ครับพอใจแล้ว”
ทินภัทรคว้ามือบางมาจับเอาไว้ก่อนจะส่งยิ้มให้เธออย่างเป็นห่วง ก่อนจะหันไปหาเจ้าของร้านล้างรถที่ยืนรออยู่นานแล้ว
“คือผมอยากจะให้ล้างรถให้หน่อยครับ เน้นข้างในเป็นพิเศษนะครับพอดีเมียผมเขาไม่ค่อยสบายเลยอาเจียนใส่รถไปเมื่อกี้ ไหวไหมครับ”
“ไหวครับไหวเรื่องแค่นี้สบายมากรับรองเลยครับว่าในรถของคุณผู้ชายจะไม่มีกลิ่นอะไรหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อยไว้ใจได้เลยครับ แต่เอ่อ..... มีเรื่องหนึ่งครับที่ผมเป็นห่วง”
“เรื่องอะไรหรือครับ”
“คือรถของคุณผู้ชาย....เอ่อ คือทางร้านเราไม่เคยล้างรถแพงขนาดนี้กลัวว่าจะบริการคุณผู้ชายได้ไม่ดีเท่าที่คุณผู้ชายต้องการหน่ะสิครับ”
“ผมก็นึกว่าเรื่องอะไร ไม่เป็นอะไรหรอกครับผมไม่ใช่คนมาตรฐานสูงอะไรขอแค่คุณให้บริการผมด้วยใจและทำเต็มที่ผมก็โอเค.... แต่อย่าทำลูกชายผมเป็นรอยละกัน...”
เจ้าของร้านถึงกับหน้าเสียเมื่อท้ายประโยคซาตานหนุ่มพูดเสียเย็นพร้อมทั้งส่งสายตาแข็งๆมาให้ ทำเอาพลอยสวยถึงกับต้องกระชับมือที่กุมไว้ของเขาให้แน่ขึ้นก่อนจะใช้มืออีกข้างลูบแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขาเบาๆเหมือนกับต้องการสื่อให้เขารู้ว่าเขานั้นเริ่มจะเยอะไปแล้ว
“ฮาฮาฮา.... ผมล้อเล่นหน่ะครับ ผมไม่ใช่พวกขาโหดขนาดนั้นหรอกครับเพราะฉะนั้นอย่าคิดมากไปเลยครับ ผมฝากลูกชายผมด้วยละกันนะครับนี่ครับกุญแจรถ”
“เอ่อ...ครับๆ เดี๋ยวอีกสักสี่สิบนาทีมารับรถได้เลยนะครับคุณผู้ชาย”
“ครับฝากด้วยนะครับ ไปพี่อยากล้างตัวจะแย่แล้ว”
“ขอบคุณนะคะ”
“ครับ”
เมื่อทั้งสองคนเดินจากไปเจ้าของร้านก็ถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เพราะต้องเกร็งอยู่นานตอนที่ต้องคุยกับลูกค้าคนพิเศษ
“เฮียรถโครตแจ่มเลย ได้เห็นเป็นบุญตาก็วันนี่แหละนะสุดยอด คันหนึ่งตั้งหลายล้าน มาครับเฮียผมถอยรถเข้าซองเอาไปล้างให้ อยากขับมานานแล้วขอขับให้เป็นบุญหน่อยเถอะ”
“ไม่ได้เดี๋ยวคันนี้ข้าจะช่วยพวกเอ๋งล้างเองและจะเป็นคนขับเข้าซองเองพวกเอ๋งไม่ต้องยุ่ง ขืนพวกเอ๋งทำมันเป็นรอยข้าไม่ต้องชดใช้คุณผู้ชายเขาบานหรอวะ”
“โธ่เฮียก็แค่ไม่กี่เมตรเอง ขอขับหน่อยก็ไม่ได้”
“ไม่ได้เว้ย! รีบๆไปเตรียมอุปกรณ์จะได้รีบๆล้างให้คุณเขา”
“วัยรุ่นเซ็ง ดูท่าทางคุณเขาไม่ดุสักหน่อยเฮียหน่ะเครียดไปเองรึเปล่า”
“เอ๋งไม่รู้อะไร นั้นหน่ะคุณทินภัทรเจ้าของ TYP CORPORATION นะเขาดังมากทั้งในไทยและในต่างประเทศ เอ๋งไม่รู้หรอกว่าถ้าทำให้เขาขัดใจจะเป็นยังไง ข้าเคยอ่านเจอเขาบอกว่าคุณเขาอารมณ์ร้ายมากเลยเอ๋งรู้ไหม”
“นี่เฮียเป็นคนช่างเม้าท์ติดตามข่าวพวกไฮโซตั้งแต่เมื่อไรกัน”
“ไอโง่! แกพึ่งย้ายมาอยู่ก็เลยไม่รู้คุณเขามีที่ดินในเมืองเล็กๆของเราอยู่กว่าครึ่งรวมทั้งไอโรงแรมห้าดาวติดชายหาดนั้นก็ด้วย”
“ฮ้าจริงหรอเฮีย”
“ก็เออสิว่ะ ไปถามแม่ค้าในตลาดเขายังรู้จักเลย แต่ยังไงก็ช่างเถอะมารีบล้างรถกันดีกว่าเดี๋ยวจะซวยเอา”
ความคิดเห็น