ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #73 : ตอนที่ 38.2 ข่าวดีของซาตาน

ภายในรถคันหรูที่ขับเคลื่อนออกมาจากโรงพยาบาลเต็มไปด้วยความเงียบ มีเพียงแค่เสียงหายใจของคนทั้งคู่เท่านั้นที่ดังอยู่ในความเงียบนั้น เพราะผลการตรวจที่ออกมานั้นส่งผลที่แตกต่างกันไป คนหนึ่งรู้สึกดีใจจนบอกไม่ถูก ส่วนอีกคนกลับมองเห็นแต่ปัญหาที่ตามมามากมายเต็มไปหมด และเมื่อรถจอดสนิทที่หน้าบ้านพักพลอยสวยก็เปิดประตูลงจากรถไปทันทีก่อนที่จะถูกพันธนาการด้วยอ้อมกอดใครบ้างคนที่รีบปิดรถและเดินตามมาข้างหลัง

“พลอย.....ได้โปรดอย่างทำแบบนี้เลยนะครับที่รัก.... พลอยไม่ดีใจหรือครับที่เรากำลังจะมีลูกด้วยกันหรือเพราะพลอยเกลียดพี่มากเลยพาลเกลียดลูกของเราด้วย....”

คำถามของทินภัทรทำให้พลอยสวยถึงกับพูดไม่ออก ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดลูกที่กำลังจะเกิดขึ้นมาแต่เพราะเธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาพบเจอกับเรื่องแบบนี้ต่างหาก เธอมั่นใจว่าเธอนั้นกินยาคุมไม่เคยขาดและตรงต่อเวลาเสมอแล้วทำไมเรื่องมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้ แต่จะโทษใครได้อีกเมื่อเธอนั่นเป็นคนเล่นกับไฟอย่างทินภัทรเอง หากเธอยืนยันที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกตั้งแต่วันนั้นที่เขาขืนใจเธอและไม่คิดแก้แค้นให้เขาได้เจ็บแสบหัวใจเรื่องไม่คาดคิดแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น ตอนนี้เธอสับสนไปหมดไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไร ในเมื่อเธอก็ยังคบกับคุณหมอนิชคุณอยู่และในอีกไม่กี่เดือนนี้หมอนิชคุณก็กำลังจะกลับมาแล้วด้วย เป็นอย่างนี้แล้วเธอจะทำอย่างไรดี เธอไม่อยากจะคิดถึงปัญหายุ่งยากที่จะตามมาเลยจริงๆ

“ฉันไม่ได้เกลียดลูก.... แค่...แค่เรื่องระหว่างเรามันไม่ควรเป็นแบบ มันไม่ถูกต้อง....”

“มันไม่ถูกต้องตรงไหน พี่รักพลอยและพลอยก็รักพี่ คนสองคนรักกันและกำลังจะมีพยานรักด้วยกันมันไม่ถูกต้องตรงไหนพลอย”

“คุณลืมไปแล้วหรือยังไงกันเรื่องข้อตกลงของเรา เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ ฉันมีคุณแล้ว.....”

“ไอหมอนั้นก็แค่หนึ่งข้ออ้างที่พลอยเอามากันพี่ให้ออกห่างก็เท่านั้น พลอยไม่ได้รักมันแล้วพลอยจะไปสนใจมันทำไมกัน สิ่งที่พลอยควรจะสนใจในตอนนี้ก็คือเรื่องเราและลูกของเรามากกว่า”

“คุณนี่มันเห็นแกตัวจริงๆเลยนะคุณทินภัทร.....”

พลอยสวยหันมามองหน้าทินภัทรอย่างดูแคลน เขานี่มันเห็นแก่ตัวไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆ คิดแต่เรื่องของตัวเองเท่านั้น แต่สำหรับเธอแล้วมันไม่ใช่ ในเมื่อเธอเป็นคนเริ่มต้นเรื่องนี้ขึ้นมาเธอก็ต้องเป็นคนแก้ไขเรื่องราวทุกอย่างทั้งหมดที่จะเกิดขึ้น

“ใช่! พี่มันเห็นแกตัวพี่มันเลว แต่ที่พี่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าพี่รักพลอย พี่รักพลอยได้ยินไหมพลอยว่าพี่รักพลอย!!!”

“แต่ฉันไม่ได้รักคุณ..... ฉันรักพี่คุณ คุณมันก็แค่ตัวแทนของพี่คุณเวลาที่เขาไม่อยู่เท่านั้นไม่มีค่าอะไรกับฉันมากกว่าการเป็นตัวแทนของคนที่ฉันรักเลย”

คำว่าไม่รักที่เธอได้พูดออกมมานั้นมันกระแทกหัวใจของเขาเข้าอย่างจัง ตัวของเขาชาวาบไปทั่ว ความเชื่อมั่นที่มีมาตลอดพลันหายไปหมดเพียงแค่สองคำที่เธอเอ่ยออกมาเท่านั้น

“ไม่จริง.... พลอยรักพี่ พลอยรักพี่คนเดียวเท่านั้น พลอยไม่ได้รักไอหมอนั้น เรากำลังจะมีลูกด้วยกันนะพลอย เรา... เรา...”

เขาดึงเธอเข้ามากอดอีกครั้งสมองของเขาในตอนนี้มันไม่รับรู้อะไรอีกต่อไปแล้ว เขาไม่เชื่อว่าเธอจะไม่รักเขา เขาไม่เชื่อว่าเธอรักหมอนิชคุณ เขาไม่เชื่ออะไรทั้งนั้น สิ่งเดียวที่เขารู้มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น นั้นก็คือเขาจะไม่มีวันเสียเธอไป

“หยุดบ้าสักที!!! ฉันไม่ได้รักคุณและเรื่องระหว่างเรามันควรจะจบลงเพียงแค่นี้เข้าใจไหมคุณทินภัทร เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้เลิกทำแบบนี้กับฉันสักที”

พลอยสวยใช้แรงทั้งหมดที่มีสะบัดตัวเองออกจากพันธนาการที่เขากักขังเธออยู่ก่อนที่จะวิ่งหนีกลับเข้าไปในบ้านและขังตัวเองเอาไว้ในห้องนอนไม่โดยไม่สนใจใครบ้างคนที่ตาเริ่มแดงและน้ำตาเริ่มเอ่อคลอ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“พลอยเปิดประตู พลอย!!!”

“ไม่ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณตอนนี้ ไปซะฉันอยากอยู่คนเดียว”

“ไม่นะพลอยเราต้องคุยกัน เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะพลอย เราต้องคุยกันพี่จะไม่ยอมเสียพลอยไปให้กับไอหมอนั้นหรอกไม่มีวัน ได้ยินไหมพลอยพี่จะไม่มีวันยกพลอยให้กับใครหน้าไหนทั้งนั้น!!!”

ซาตานหนุ่มเริ่มคุ้มคลั่งเขาทุกประตูรั่วๆแบบคนไร้สติ ทำเอาคนตัวเล็กที่อยู่ข้างในถึงกับกลัวในท่าทีของเขาที่แสดงออกมาในตอนนี้ เพราะเขาไม่เคยอารมณ์ร้ายแบบนี้มาก่อน แรงที่เขากระหน่ำทุบลงมาที่บานประตูทำเอาประตูไม้หลังใหญ่ถึงกับสั่นไหวเหมือนกับจะหลุดออกมาทั้งบาน หากแต่ความกลัวก็ทำอะไรเธอไม่ได้ยังไงเธอก็ไม่ยอมเปิดให้เขาได้เข้ามาในห้องนี้แน่ๆ เธอไม่ต้องการคุยอะไรกับเขาทั้งนั้น เรื่องทุกอย่างระหว่างเขาและเธอมันควรจะจบลงสักที มันไม่ควรจะไปไกลมากไปกว่านี้อีกแล้ว

“พลอย!!! พี่บอกให้เปิดไงเปิด!!!”

“ไม่ได้รักคุณให้มันจบลงแค่นี้เถอะคุณทินภัทร”

“พลอย ได้โปรดเถอะครับถือว่าพี่ขอร้อง.... ถือว่าเห็นแกลูกเรานะพลอยอย่าทำแบบนี้เลยที่รัก”

ทินภัทรทิ้งตัวเองลงกับพื้นหน้าห้องหัวใจของเขาตอนนี้มันกำลังแตกสลายไม่มีชิ้นดี เขาหวนนึกไปถึงในอีกกาลเวลาหนึ่งที่ตอนนั้นเขาเป็นคนทำร้ายเธออย่างแสนสาหัสด้วยการปฏิเสธรักที่เธอให้และมอบตำแหน่งนางบำเรอตัวแทนให้กับเธอ มันไม่ต่างอะไรเลยกับตอนนี้ที่เธอกำลังทำกับเขาอยู่ คำว่าไม่รักจากปากเธอ และการทีเธอให้เขาเป็นได้แค่เพียงตัวแทนของหมอหนุ่มแฟนของเธอนั้นมันไม่ต่างอะไรกับเมื่อก่อนที่เขาทำ หรือนี่ทุกอย่างมันจะย้อนรอยกลับมาอีกครั้งสลับกันแค่เพียงคนที่ต้องเจ็บปวดนั้นคือเขาเท่านั้นเอง คิดได้แค่นี้เขาก็ไม่อาจจะทนต้องความรู้สึกผิดและความกลัวได้อีกมือหนาวาบทาบลงกับประตูราวกับว่าต้องการส่งผ่านความรู้สึกผิดที่มีให้มันลอยเข้าไปหาใครอีกคนที่อยู่หลังบานประตูนั้น เขาไม่ตอนการให้ทุกอย่างมันกลายมาเป็นแบบนี้ เขาแค่ต้องการหัวใจของเขาทั้งสองด้วยคืนเท่านั้นมันผิดมากเลยใช่ไหม เขาขอเกินไปอย่างนั้นหรอ พระเจ้าช่างไม่ยุติธรรมเลยที่ให้เขาย้อนเวลากลับมาเพื่อพบเจอกับความเจ็บปวดและผิดหวังอีกแบบนี้ ไม่ยุติธรรม