ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Next Day My Heart #รักใหม่กับใจดวงเดิม

    ลำดับตอนที่ #4 : Next Day My Hear (P.2) #รักใหม่กับใจดวงเดิม : Part4 100%

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 141
      1
      26 มิ.ย. 57

    Next Day My Heart P.2

    Part4

     

    ริคกี้เริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆ ต่อ หลังจากหยุดเผื่อสังเกตสีหน้าของคนรักและเพื่อนของเค้า

     

    "หลังจากเข้าหอพัก อยู่กับ....ได้ประมาณ 2 เดือน พวกผมก็เริ่มเข้าทีมเต้น"

     

    Winzer กับสมาชิกใหม่อีก 3 คน

     

    "เฮ้!! เรามีสมาชิกใหม่มาเพิ่มแล้วนะ"

     

    เด็กหนุ่ม 2 คน นั่งอยู่มุมห้องซ้อมเต้น ทั้ง 2 ได้แค่เพียงมองหน้ากัน พร้อมกับผุดยิ้มมุมปาก

     

    "พี่หามาได้ไงอะ?"

    "เจออยู่ข้างถนน" คนพูด พูดติดตลกขึ้นมา

     

    "เฮ้ย! เอาดีๆ ดิครับ ท่านหัวหน้า" เสียงทุ้มพูดออกมา เหมาะกับหน้าหล่อคมเข้มสไตล์ลูกครึ่งเอเชีย ยุโรป

    "ก็จริงงงงง เจอยืนเต้นอยู่ข้างถนน" ท่านหัวหน้าพูดอย่างติดตลกอีกครั้ง

     

    "โมยา.... พี่นายไหวมะ" คนพูด เอียงไปหาเจ้าของชื่อ

    "สงสัยจะไม่ไหว ฮึ!" พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ เมื่อมองไปที่พี่ชายที่ยืนเต้นอยู่หน้ากระจกห้องซ้อม

     

    "เออ พี่ครับ ผมไปซื้อน้ำแป้บนะ นายเอาไรปะ"

    "ไม่อะ" พร้อมกับลุกไปยืนวอร์มร่างกายกับหัวหน้าทีม

     

    โมยา เด็กผู้ชายหน้าตาน่ารัก ตัวเล็กบาง ตากลมโตจ้องมองที่ประตูทันทีที่มีคนเดินเข้ามา "อยู่ดีๆ ทำไมใจสั่นแหะ" โมยาเลื่อนมือมาสัมผัสหน้าอกของตัวเอง พร้อมกับฟังเสียงการเต้นของหัวใจ

     

    "เอ่อ พี่โก อยู่มั้ยครับ?" ร่างสูง พูดพร้อมโค้งให้เล็กน้อย

    "พี่โก อยู่ด้านในครับ"

     

    "ครับ ขอบคุณครับ... ริคกี้ พี่เค้าอยู่ด้านในปะ" ร่างสูงบอกคนที่อยู่ด้านนอกให้เข้าไปด้านใน

    "อ่อ อเล็ก เร็วๆ"

     

    โมยา ได้แค่เพียงมองคนตัวสูง คนตัวเล็กเท่าๆ กัน และผู้ชายน่ากวนแต่หล่อมาก "โคตรหล่อเลยแหะคนหลัง สูงพอๆ กับเพื่อนพี่เลย แต่คนถามหล่อกว่า คึคึ"

     

    10 นาทีผ่านไป โมยาเข้ามาพร้อมกับน้ำหลายขวด

     

    "มาผมช่วย" คนตัวสูงรีบวิ่งเข้ามาช่วย

    "ขอบคุณ"

     

    "ยองจินนน ช่วยมั้ยยย"

    "ไม่ต้อง อยู่นั่นละ ไอเล็ก มาช่วยหน่อยดิ"

     

    "ไมไม่ให้ไอเตี้ยช่วยอะ" โมยาขมวดคิ้วฉับ ถ้านั่นเตี้ยผมก็เตี้ยดิ....

     

    หลังจากวางของเสร็จเรียบร้อย หัวหน้าทีม หรือนัมโกยา เดินออกมาด้านหน้าพร้อมกับแนะนำสมาชิกใหม่ ผ่านไปประมาณ 2 ปี ที่ทีม Winzer เริ่มเข้าที่ เพราะมีสมาชิกเข้าใหม่พร้อมการแข่งขันแบทเทิลฝั่งยุโรป

     

    "ริคกี้"

    "หืมมม?"

     

    "นายกับยองจิน คบกันมานานยัง"

    "ประมาณ 2-3 ปี ได้ละ ทำไมเหรอโมยา?"

     

    "เปล่า อะ"

    "อืมม ฉันไปซ้อมต่อก่อนนะ ว่าแต่นายไม่คิดจะเต้นบ้างเหรอ"

     

    "ไม่อะ" พร้อมกับส่ายหัวแรงๆ

    "อือ"

     

    "ยองจิน"

    "หืมมม" ยองจินหันมาหาริคกี้ที่วิ่งมาหาเค้า พร้อมกับหยาดน้ำใสที่ไหลลงมาทั่วใบหน้าขาว

     

    "เหงื่อจะเข้าตาละ" คนพูดยื่นมือไปเช็ดคราบเหงื่อที่อยู่บนหน้า

    "ขอบใจ"

     

    "ริคเกร้ เชดดดให้บ้างงง" พร้อมกับวิ่งมาหาริคกี้ที่ยืนอยู่กับยองจิน พร้อมกับยื่นหน้าหล่อให้ริคกี้เช็ด

    "เช็ดเองไม่เป็นหรือไง ฮะ" พร้อมกับมองคนที่ยื่นหน้ามาหาริคกี้ด้วยหางตา

     

    "ทีนาย ริคกี้ยังเช็ดให้เลยยยยย โด่วว"

    "พูดมากกก" พร้อมกับโยนผ้าขนหนูใส่คนพูด

     

    "5555 พวกนายนี่"

    "น้องริคกี้ คร้าบบบ เช็ดให้พี่โกบ้างสิครับ คึคึ"

     

    "เอ่อออ" ยองจิน และอเล็กหันมามองหัวหน้าทีมลากเสียงยาว พร้อมเดินเข้ามา

    "เฮ้ยย! มองขนาดนี้ล้อเล่นๆๆ ไปๆ ซ้อมๆ" เมื่อหัวหน้าทีมเข้ามาทุกคนก็พร้อมประจำที่เพื่อซ้อมเต้น

     

    "ริคกี้ เมื่อกี้มีไรปะ"

    "ค่อยคุยละกัน"

     

    "พี่โก แล้วเรย์อะ"

    "ไปส่งแฟนเด๋วมา เอาเริ่มซ้อมได้"

     

    "ยองจิน..." อเล็ก หันหน้ามาหายองจินที่อยู่ด้านหลัง

    "มีไร"

     

    "ระวังพี่โกแย่งไปกินนะเว้ย"

    "เออ ว่างั้นละ" ยองจิน มองไปที่ริคกี้ที่ยืนคุยกับพี่โกอยู่ ช้ากว่านี้.....โดนแน่เลย

     

    หลังจากซ้อมเสร็จทุกคนต่างแยกย้ายกลับบ้าน

     

    "ยองจิน"

    "มีไร โมยา" ยองจินหันมาหาคนที่เรียกเค้า

     

    "ขอคุยด้วยหน่อยสิ" แก้มขาว แดงระเรื่อเงยหน้าขึ้นมาสบตา

    "เอาดิ" โมยาหันมามองริคกี้ และอเล็กที่ยืนอยู่ด้วยกัน

     

    "อ่าห์~~ อเล็ก กับฉันไปซื้อน้ำกินก่อน เดี๋ยวรอข้างนอกนะ"

    "เอ่อ เออๆ รอข้างนอกนะครับคุณยองจิน” ที่จริงอเล็กไม่ได้อยากออกมาหรอก แต่เพราะริคกี้ดึงเค้าให้ออกมาด้วย

    ไม่อยากจะบอก.... แต่อยากรู้นี่หว่า 5555

     

    5 นาที ผ่านไป

     

    ยองจิน เดินออกมาด้านนอกคนเดียว มีเพียงแค่โมยาที่อยู่ด้านใน

     

    "โมยา อะ" ตากลมมองหาเพื่อนอีกคนที่ยังไม่ออกมา

    "อยู่ด้านใน... เห็นบอกรอพี่โก"

     

    "อืมมม แล้วคุยเรื่องอะไรกันอ่าาาาาห์" ตากลมจ้องมอง

    "ไม่มีไร กลับห้องเถอะ" พร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของริคกี้ แล้วเดินนำออกไป

     

    โมยา...มีอะไรกับยองจินหว่า ยองจินไม่บอกอะไรเลยเห้ออออ ฉันเกลียดนายเจงๆ ไอบ้ายองจิน ทำมามีความลับอะโด่!

    แต่ยังไงฉันก็ต้องรู้ให้ได้... ต่อมความอยากรู้อย่างฉันมันเริ่มมมมทำงาน

     

    "เห้ย ไม่กลับหรอ"

    "กลับ ดิ"

     

    หอพัก

     

    "ยองจินคร้าบบบบบ"

    "ว่าไงอเล็ก"

     

    "ฝากเป๋าหน่อย เด๋วดึกๆ ไปเอาที่ห้อง ไปหาเคททที่ แป้บบบบ"

    "เออๆ" คนถูกขอร้องส่ายหน้าเบาๆ เพราะเป็นที่รู้กันว่าไม่มีทางที่อเล็กจะกลับมา

     

    "ไม่เคยเห็นจะกลับบบเลยยยย"

    "อะๆ น้องริคกี้ หวงพี่อเล็กเหรอคร้าบบบบ" คนพูดทำหน้าทะเล้นใส่ พร้อมลากเสียงยาว ปลายนิ้วยกขึ้นเพื่อสัมผัสปลายคางอีกคน

     

    "ไออเล็ก..." ยองจิน เสียงเขียวขึ้นมาทันที

     

    คนถูกปรามสะดุ้งเล็กน้อย นิ้วยาวล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ขายาวหันหลังเดินออกจากหอพักทันที 555 ยองจินใครเห็นก็รู้ว่านายชอบริคกี้ คนที่ไม่รู้ก็มีแค่โมยา กับริคกี้ เท่านั้นละ

     

    "ไปเหอะ" ขายาวก้าวนำไปด้านบน

     

    ทันทีที่ถึงห้องพัก ริคกี้ขอตัวไปอาบน้ำก่อน ผ้าขนหนูผืนสีฟ้าพันอยู่รอบเอว ผมดำขลับเปียกน้ำจนชุ่ม หยาดน้ำประทับอยู่บนใบหน้าสวย ทำให้คนที่เห็นแอบกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

     

    "ยองจิน อาบน้ำดิ"

    "อือ"

     

    เห้ออออ!!!! ขืนเข้าช้ากว่านี้ได้ปล้ำริคกี้แน่ๆ อ้ากกกก!!!! วันนี้ก็คงต้องบอกริคกี้….

     

    70%

    เป็นอะไรของเค้านะแปลกๆ ยองจิน เฮ้อ! ช่วงนี้ทำไมเรื่องยองจินมันวนเวียนไปมาในสมองตลอดเนี่ย มือเรียวเลื่อนไปยีผมอย่างรวดเร็ว หยาดน้ำใสกระเด็นไปโดนของรอบตัว รวมทั้ง.... "โทรศัพท์ของยองจิน เห้ยยแย่ละ" ตาวาวเบิกกว้างเมื่อเห็นโทรศัพท์มีหยาดน้ำใสจำนวนมากเกาะอยู่

     

    ริคกี้รีบเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มาเช็ดอย่างเบามือ ปลายนิ้วพันด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กพร้อมกับค่อยๆ สัมผัสลงบนหน้าจอ

     

    "เฮ้ย!!" เผลอปลดล็อคหน้าจอซะงั้น อ่าา ข้อความจาก "ขอบคุณมากนะที่รับฟังความรู้สึกของฉัน โมยา" มือสวยเลื่อนมาจับหน้าอกตัวเอง พร้อมกับหัวใจที่เต้นผิดจังหวะ ภายในตาเริ่มร้อนผ่าวทันทีที่อ่านข้อความจบ "โมยา ชอบยองจิน ยองจินตอบรับความรู้สึก.... ไม่จริงใช่มั้ย?... แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับเรานี่" ผมรีบวางโทรศัพท์ของยองจินไว้ที่เดิม แต่ไม่รู้ทำไมมือของผมกลับสั่นแบบนี้....

     

    ริคกี้ รีบตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าทันทีเสื้อยืดสีขาวถูกหยิบออกมาสวมลวกๆ พร้อมกับขายาวที่รีบก้าวออกจากห้องอย่างรวดเร็วโดยไม่บอกคนที่อยู่ในห้องน้ำ "เราเป็นอะไร? ทำไมต้องเดินออกจากห้องด้วยนะ ไอหัวใจบ้าหยุดเต้นแบบนี้สักทีดิ" มือขาวขยุ้มเสื้อจนยับตาวาวร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง

     

    ผมได้แค่ทิ้งตัวลงบนม้านั่งข้างร้านสะดวกซื้อ กับน้ำสีดำที่ซื้อมาจากร้านเมื่อกี้

     

    "หืม" ตาคมกวาดมองรอบห้องแต่ไม่เห็นแม้เงาของเพื่อน หายไปไหนของเค้าเนี่ย ยองจินนั่งลงบนเตียงนุ่มพร้อมกับเช็ดผมที่เปียก แต่เจ้าของตาคมก็ไม่วายหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา ปลายนิ้วเลื่อนผ่านหน้าจอ และเอะใจกับข้อความที่เปิดทิ้งไว้ จากโมยา... มือไวกว่าสมอง ปลายนิ้วรีบกดเบอร์หาริคกี้ทันที แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดัง..กลับดังอยู่ภายในห้อง

     

    "บ้าเอ้ย" พร้อมกับสบถออกมาอย่างหัวเสีย ฉันแค่ไม่อยากให้นายเข้าใจฉันกับโมยาผิด.. ริคกี้

     

    ผมรีบหยิบเสื้อผ้าออกมาสวม และรีบวิ่งออกไปจากห้อง... เพื่อตามหาริคกี้ ตาคมกวาดมองรอบตัวไปในทุกที่ที่คิดว่าริคกี้จะไปแต่ไม่เจอ "ริคกี้ นายอยู่ไหน" เสียงแผ่วเบาหลุดออกจากปากชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนปลายเท้าอย่างอ่อนแรง

     

    "ฉันอยู่นี่"

    "เฮ้ยยย" ตาคมเงยหน้ามอง

     

    "ตามหาฉันไมอะ"

    "ริคกี้ นายฟังฉันก่อนนะ" ผมรีบลุก จับตัวคนที่ยืนอยู่ตรงหน้ามากอดไว้... ผมกลัวริคกี้จะหายไปอีก

     

    "โอ้ยยย ยองจินนายเป็นอะไร .... อื้อออ... ฉันไม่ได้..จะหายไปไหน แต่ตอนนี้จะหายใจไม่ออก"

    "อ่า ขอโทษ" ผมรีบปล่อยตัวริคกี้ออกจากอ้อมแขน แต่ยังจับข้อมืออีกฝ่ายไว้

     

    "เรื่องโมยา"

    "เรื่องนั้น ฉันรู้แล้ว" ริคกี้เบี่ยงหน้าทันที.. กว่าเค้าจะทำใจให้เป็นปกติได้ใช้เวลาเกือบชั่วโมง นี่เราทำใจได้แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมตาฉันมันร้อนๆ แบบนี้

     

    "ริคกี้ นายเงยหน้ามามองฉันนี่ จะหลบหน้าทำไม" ปลายนิ้วยาวยื่นไปสัมผัสรูปหน้าอีกคนให้หันมา

    "ใครหลบหน้านาย" ย๊าห์ ไอน้ำบ้านี่มันมาจากไหน

     

    "ริคกี้ กลับห้องก่อน" ผมดึงแขนคนที่อยู่ตรงหน้าให้เดินไปด้วยกัน ริคกี้ร้องไห้... ริคกี้นายคิดเหมือนกับฉันใช่มั้ย

     

     ....................................

     

    สวัสดีคะ ^^ คงลืมกันไปแล้ววววว อ้ากกกก ขออภัยอย่างสุดซึ้งที่ไม่ได้อัพฟิคเลยนะคะ พอดีมีเหตุการณ์ไม่สงบทางจิตใจ และการเงิน 5555 ย้ายที่ทำงานจร้าาา เลยยุ่งๆ เน็ตที่บ้านก็มีปัญหา ช่วงนี้ก็เริ่มกลับมายุ่งๆ เหมือนทุกครั้ง แต่ก็จะพยามอัพฟิค เรื่อยๆ นะคะ 

    อย่าเพิ่งสงสัยว่าทำไมถึงต้องเท้าความอดีตของริคกี้ ยองจิน และโมยา เพราะว่าตอนนี้ โมยา จะเป็นตัวดำเนินเรื่องตัวหลักอีก 1 ตัว ซึ่งมันจะเกี่ยวข้องกับอีก 2 คู่คร่า

    100% อย่างสวยงาม ^^

    ไม่มีคนอ่านไม่มีคนเม้น ก็จะเขียนค่ะ 55555555 


    ตามฟิคได้ที่
    Twiitter : Pizzila_Yc / Virgin_LuvStar
    Facebook : 
    https://www.facebook.com/Virgin.LuvStar

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×