ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Next Day My Heart #รักใหม่กับใจดวงเดิม

    ลำดับตอนที่ #5 : Next Day My Hear (P.2) #รักใหม่กับใจดวงเดิม : Part5

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 136
      0
      12 ต.ค. 57

    NextDayMyHeart P.2

    Part 5

     

    "ยองจิน นายจะรีบไปไหน เดี๋ยววว หยุดก่อนได้มั้ย" คนตัวเล็กกว่าดึงแขนตัวเองกลับมาอย่างแรง แรงพอที่จะทำให้คนที่ลากเค้ากึ่งเดินกึ่งวิ่งหยุดลง

    สายตาคมหันกลับมามองเจ้าของเสียง ผมไม่ใช่คนที่จะยอมหยุด หรือยอมให้ใครสั่งง่ายๆ แต่กับคนๆ นี้ ผมกลับยอมทุกครั้งและยอมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา....

     

    "อืม หยุดแล้ว" ผมจ้องมองไปที่ตากลมที่จ้องกลับมา ตาคู่กลมที่มองมายังคงมีแววตาของคนที่ร้องไห้

    "นายเป็นอะไร แล้วลากทำไมเนี่ย มันเจ็บรู้มั้ย" ไม่เคยจะเข้าใจยองจินเลยจริงๆ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจ... ทั้งที่ฉันเป็นคนที่อยู่กับนายมาตลอด...

     

    "กลับไปคุยกันที่ห้อง" เสียงเข้มหลุดออกมาจากปากของอีกฝ่าย คนที่ถูกจับแขนอยู่ทำได้เพียงแค่เดินตามไปอย่างเงียบๆ

     

    ทันทีที่ถึงห้อง ยองจินดึงริคกี้ให้มานั่งที่เตียงหนา พร้อมกับที่ตัวเค้าเองก็หย่อนตัวลงลงข้างตัว ไม่มีเสียงอะไรหลุดออกมาจากปากทั้งสองฝ่าย มีเพียงความเงียบที่เข้ามา

     

    "ริคกี้" ท่ามกลางความเงียบมีเพียงเสียงเรียกชื่อของอีกฝ่ายหลุดรอดออกมา

    "นายมีอะไร"

     

    ยองจิน เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมา เค้าเลื่อนผ่านหน้าจอ พร้อมกับเปิดข้อความเจ้าปัญหาออกมา

     

    "ข้อความ.. ไม่ใช่อย่างที่นายคิด" ผมต้องแก้ปัญหาในสิ่งที่คนอยู่ตรงหน้าผมเข้าใจผิด

    "มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน เรื่องของนาย... กับ..." ริคกี้ ทำได้เพียงหันหย้าหนีไปอีกทาง ปากบางเม้มเข้าหากัน

     

    "เกี่ยวสิ!!" เสียงดัง พูดออกมาท่ามกลางความเงียบ เค้าอยากที่จะบอกว่าเกี่ยวกับริคกี้โดยตรง เพราะริคกี้กำลังเข้าใจผิด... เรื่องของเค้ากับโมยา

    "เกี่ยวอะไร..!!" เจ้าของเสียงขึ้นเสียงเล็กน้อยด้วยความลืมตัว

     

    ก็เป็นซะอย่างนี้ไม่เคยคิดจะฟังใครเค้าพูด คิดเองเออเองแบบนี้ตลอดและมันก็คงเป็นนิสัยที่แก้ไม่หายของ ยูชางฮยอน

     

    "แล้วออกจากห้องไปไหนมา ไปไหนทำไมนายไม่บอกฉันก่อน?" ผมจ้องมองปลายจมูกสวยของคนที่หันหน้าหนี แก้มขาวสีแดงระเรื่อ ปลายจมูกแดงเหมือนผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักพอดู

    "อ่า... ไปซื้อ... โค้กมา" ริคกี้สะดุ้งเล็กน้อยเหมือนคิดหาคำตอบ... จะให้บอกได้ยังไงละว่าฉันไม่อยากเห็นหน้านาย...

     

    "แน่ใจ แล้วนายจะหลบหน้าฉันทำไม ทุกทีเวลาคุยกันนายก็มองหน้าฉันตลอดนี่"

     

    เงียบ..... ไม่มีเสียงอะไรหลุดรอดออกมาจากปากของอีกฝ่าย ยองจินขยับลงไปนั่งบนปลายเท้าตรงหน้าคนที่หันหค้าหนีเค้า และไม่ยอมหันมามองเค้าด้วยซ้ำ

     

    มือหนาเอื้อมไปจับใบหน้าของคนตรงหน้าให้หันมามองเค้า ทุกครั้งที่ปลายนิ้วสัมผัสบนใบหน้าของริคกี้ มันทำให้ผมหลงรักในรอยสัมผัสนั้นเสมอ แก้มขาวที่ตอนนี้อยู่ตรงหน้าผมและผมได้สัมผัสมันจริงๆ ต่อหน้าริคกี้ แบบไม่ต้องหลบซ่อนทุกครั้งเวลาที่ริคกี้หลับตา

     

    "มองหน้าฉัน ฟังนะ..." ผมกระชับมือเข้ากับหน้าของริคกี้อีกครั้ง พร้อมกับดันให้สบตาผม

     

    ดวงตาที่รื้นไปด้วยน้ำใสที่ขอบตา ทำให้ผมได้เพียงใช้ปลายนิ้วสัมผัสผ่านแก้มขาว แค่เห็นน้ำตาของริคกี้ก็ทำให้ผมแทบบ้า ผมไม่คิดว่าจะมีวันที่ต้องเห็นน้ำตาริคกี้แบบนี้

     

    ตากลมจ้องมองไปที่ใบหน้าของคนที่อยู่ตรงหน้า เค้ารู้สึกแปลกๆ ในหัวใจ มันเต้นแปลกๆ มาตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าโมยาชอบคนตรงหน้า มันยิ่งแปลกไปอีกเมื่อเห็นเค้าสองคนคุยกัน และที่ทำให้ต้องวิ่งออกไปจากห้องก็เพราะข้อความ....

     

    "วันนี้โมยา... บอกรักฉัน แต่ฉันบอกเค้าไปว่ามีคนรักแล้ว" ยองจินพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น มันเพียงพอที่จะทำให้ใจดวงน้อยที่สั่นไหว รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย... ถ้ามันไม่ติดตรงประโยคสุดท้ายคนฟังคงยิ้มออก

    "และข้อความเค้าแค่ส่งมาขอบคุณที่รับฟังความรู้สึก" ตาคมจ้องมองผ่านไปที่คนที่จ้องมองอยู่

    "แล้วบอกได้หรือยังว่าร้องทำไม" ผมแค่ต้องการคำตอบที่มันบอกว่าเราสองคนคิดเหมือนกันเท่านั้นเอง

     

    "มะ ไม่มีอะไร... ละ...แล้วนายมีคนรักแล้วเหรอ" เสียงเบาเปร่งออกมาแบบหายเข้าไปในลำคอ หัวใจเริ่มสั่นไหวอีกครั้ง เมื่อมือหนาเอื้อมมาลูบผมอย่างแผ่วเบา

    "คนรักของฉัน เป็นคนที่อยู่ด้วยกันมาตลอด 4 ปี ที่ผ่านมา เด็กคนนั้นย้ายมาอยู้ข้างบ้านฉัน ฉันดูแลเค้ามาตลอด และฉันจะดูแลเค้าตลอดไป" มือหนาลูบผมคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน เค้าพร้อมจะดูแลเด็กคนนั้น และคนปัจจุบันที่อยู่ตรงหน้าเค้าตลอดไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

     

    "นายละริคกี้ นายอยากให้ฉันดูแลนายแบบนี้ตลอดไปมั้ย" ตาคมมองอย่างมีความหวัง

    "ฉัน... เอ่อ คือ ฉันไม่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับนาย... แต่ตอนที่รู้ว่าโมยาชอบนาย.. ฉันก็รู้สึกแปลกๆ" ผมพยายามบอกความรู้สึกจริงๆ ของผม.. แต่!!! ผมก็ยังไม่แน่ใจนี่

     

    "นายรู้? เมื่อไร?" ไอนี่รู้อะไรแต่ไม่บอก นิสัยของนายสินะ เฮ้ออออ

    "ฟังก่อนดิ อย่าขัด คือ ฉันรู้แต่ไม่คิดว่าโมยาจะบอกนายเร็วขนาดนี้ อีกอย่างพอเอ่อ.... ฉันเห็นข้อความ.. เดี๋ยวนะฉันไม่ได้แอบอ่านนะ ฉันเช็ดผมแล้วน้ำกระเด็นไปโดนหน้าจอมันก็เลย เอ่ออ เห็นข้อความ แล้วแบบฉันรู้สึกแปลกๆ แบบว่าเอ่อไม่รู้ดิ แบบฉันไม่อยากเห็นอะไรแบบนี้... ก็เลยออกไป.... ขอโทษนะที่ทำให้นายเป็นห่วง" คนตัวเล็กกว่าบอกขอโทษ พร้อมกับก้มหน้างุด ทำให้คนตรงหน้าอดที่จะยิ้มไม่ได้

     

    คนฟัง เผยยิ้มที่มุมปากทันทีที่รู้ว่าที่แน่ๆ เราทั้งคู่คิดไม่ต่างกัน แต่ต่างกันตรงที่ว่าริคกี้ยังไม่เข้าใจหัวใจตัวเองเท้านั้นเอง มือหนาจับหน้าอีกฝ่ายให้เงยหน้าขึ้น วงแขนหนาดึงคนตัวเล็กกว่าเข้ามาสู่อ้อมกอด แบบที่คนตัวเล็กก็ไม่ขัดขืน ยองจินดันคนตัวเล็กออกห่างเล็กน้อยพร้อมกับสัมผัสปากบางอย่างแผ่วเบา คนตัวเล็กกว่าสะดุ้งล็กน้อยบวกกับตากลมที่แสดงความตกใจไม่น้อย แต่ก็ไม่หนีห่าง

     

    "ขอจูบนะริคกี้" ผมก็ยังหน้าด้านขอนะทั้งที่จูบไปแล้ว....

    "เอ่อ นายก็ทำไปแล้วนี่ จะ...จะ ขอทำไม" แก้มขาวแดงระเรื่อ พร้อมกับเปลือกตาที่ปิดลง ปากบางได้รับรสสัมผัสจากรอยจูบ ที่เค้ารู้สึกทั้งหวาน และมันทำให้วูบวาบภายในท้องน้อย ลิ้นร้อนของอีกฝ่ายตวัดสัมผัสริมฝีปากบางเพื่อให้รู้สัมผัสทุกสิ่ง ริคกี้เผลอครางออกมา กับทำให้ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปภายในช่องปาก ลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวพันกันจนน้ำหวานเลอะขอบปาก ริคกี้เผลอขยับรัดรอบคออีกฝ่ายแน่น ปลายนิ้วเผลอจิกแผ่นหลังชุ่มเหงื่อของอีกฝ่าย

     

    ยองจินผละออกจากคนตัวเล็กตรงหน้า ที่ตอนนี้แก้มขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงจัด เสียงหอบหายใจของอีกฝ่าย ทำให้เค้าเผลอหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ

     

    "ฮึฮึ นายนี่มันน่ารักจริงๆ..." คนตรงหน้าได้แต่เพียงก้มหน้างุดไม่กล้าเงยหน้ามาสบตาคนพูด ใจดวงน้อยเต้นเหมือนกับจะระเบิดออกมา จนเผลอกำมือเบาๆ

     

    "ริคกี้.. เป็นแฟนกับฉันนะ ให้ฉันดูแลนายนะ" มือหนาขยับไปจับเจ้าของมือที่กำเข้าหากัน ปลายนิ้วเรียวเขี่ยหลังมืออย่างแผ่วเบา แต่กับเหมือนปลอบประโลมไม่ให้คนตรงหน้าตื่นเต้นไปมากกว่านี้

    "อืม" ตากลมเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้า เค้าไม่รู้หรอกว่าเค้ารักผู้ชายตรงหน้ามากแค่ไหน แต่เค้ารู้เพียงว่าคนตรงหน้ารักเค้ามาก

     

    "ฉันรักนายนะริคกี้" ผมดึงคนตัวเล็กตรงหน้ามากอด ผมอยากจะกอดคนนี้ตลอดไป

    "ฉัน เอ่อออ กะ ก็รักนายเหมือนกัน" คนตัวเล็กกอดอีกฝ่ายกลับ เค้าแน่ใจแล้วว่าเค้ารักคนคนนี้ ถ้าไม่รักจะนั่งนิ่งให้จูบได้ไงละ

     

     รอยยิ้มพรายของคนสองบอกว่าเค้าทั้งคู่รักกันมากแค่ไหน คงไม่มีอะไรจะมาพรากพวกเค้าได้นอกจาก... วันที่คนใดคนหนึ่งไม่ได้อยู่บนโลกนี้

     

    ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

    สวัสดีคะ ^^ มาทอคกันอีกแล้ว

    อย่าเพิ่งถามหาว่าคู่นี้จะ... กันหรือเปล่านะคะ คือออออ ในเรื่องน้องยังเด็กๆ กันอยู่เลยเพิ่งจะ 14-15 เองนร้า จะให้มีขนาดนั้นไม่ได้อ่าห์ อีกอย่างริคกี้ ต้องใสๆ สิ (จริงเหรอ)

                ตอนนี้ไรฯ กลัวมากเลย หลังๆ จะแบบ โอ้ยๆ จะโดนรีดฯ ด่ามั้ย กระซิกๆ ซับน้ำตาแป้บบบบบ

              ก่อนอื่นเรื่อง Next Day My Heart เปิดจองรวมเล่ม P.1+P.2 แล้วคร่า สำหรับคนที่สนใจจะสั่งพรี สามารถสั่งได้ตั้งแต่วันนี้ – 19 ตุลาคม 2557 (รอบแรกนะคะ) สั่งจองโดยการมัดจำ 100 บาท คร่า ส่วนราคาเต็มนั้นเดี๋ยวจะแจ้งอีกครั้งนะคะ

              สำหรับคนที่เคยซื้อ Next Day My Heart P.1 ไปแล้ว แต่อยากได้ ภาคจบ “ภาคจบปกใหม่นะคะ” สามารถแจ้งได้ตอนสั่งจอง + โพสต์รูปเล่มเดิมนะคะ ไรจะให้ราคาพิเศษคร่า

              การรับของ + จัดส่ง (หลังวันที่ 25 ตุลาคม)

    1.     รับได้ที่งานตลาดฟิค  

    วันที่จัดงาน :  วันเสาร์ที่ 25 ตุลาคม 2557 เวลา : 11.30 - 16.30 น สถานที่ : Thai CC Convention Hall  ชั้น 12 (ข้างโรงพยาบาลเซนต์หลุยส์)  http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=784757

    2.     บูธ A8 – STARPOP

    Virgin LuvStar [BTS : JinV, KookMin, HopeGa] ARE YOU : ราคามีการเปลี่ยนแปลง

    Virgin LuvStar [TEENTOP : CapNiel, LjoeChunji, ChagjoRicky] Next Day My Heart รักใหม่กับใจดวงเดิม #1-2  :

    Virgin LuvStar [TEENTOP : CapRicky] Love You My Prince รักนะเจ้าชายของฉัน ภาคพิเศษ [รีปริ้น] : 550 บาท

    Virgin LuvStar [B.A.P : BangChan] Love Accident อุบัติเหตุรัก

    กิฟชอป

    3.     สนใจสั่งจองได้ที่

    Twitter @Pizzila_YC @Virgin_luvstar

    Email : virgin.lvustar@gmail.com / CC : combacktome.pz@gmail.com << เมลนี้ด้วยนะคะ

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×