คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : MAFIA : Intro
Intro...
รถเบนซ์สีดำที่เลื่อนมาจอดหน้าคฤหาสน์ประจำตระกูลนั้นทำให้คนในบ้านที่เฝ้ารอการกลับมาของเจ้าของรถคันดังกล่าวลุกขึ้นมาอย่างดีใจ ก่อนจะวิ่งออกไปหาชายหนุ่มที่กำลังก้าวลงจากรถ
ด้วยรูปร่างสูงใหญ่ตามแบบฉบับลูกครึ่งไต้หวัน-อเมริกา ใบหน้าหล่อคมเข้มที่ถอดแบบบิดามาทำให้ มาร์ค ต้วน ทายาทคนโตของตระกูลเป็นที่หมายปองของสาวๆ หลายคน โดยเฉพาะหญิงสาวที่เข้ามาเกาะแขนเค้าในตอนนี้
“พี่มาร์คขา พี่มาร์คต้องช่วยมินอากับแม่นะคะ ถ้าพี่มาร์คไม่ช่วยมีหวังน้องชายของไอ้บ้าบ้านนอกนั่นต้องฆ่ามินอากับคุณแม่แน่เลยคะ” บังมินอารีบพูดขณะพามาร์คต้วนเข้ามาภายในบ้าน
บังมินอาเป็นลูกติดของคุณบังโซยอนแม่เลี้ยงของชายหนุ่มซึ่งกำลังใช้ความสัมพันธ์ทางเครือญาติมาใกล้ชิดเค้า โดยการสนับสนุนของผู้เป็นแม่ทำให้เค้ารีบย้ายออกจากบ้านหลังนี้ทันทีหลังจากเสร็จงานศพของบิดาเมื่อสองงปีที่แล้ว
แต่ดูเหมือนสองแม่ลูกจะไม่ละความพยายาม ยังคงตามตอแยเค้าอยู่ตลอด โดยยกเรื่องที่เค้ารับปากกับบิดาก่อนตายว่าจะดูแลครอบครัวนี้เป็นอย่างดีขึ้นมาอ้างอยู่เสมอ
“เจบีมีเรื่องอะไรหรอมินอา” มาร์คถามถึงเจบี น้องชายต่างมารดาของตนเองแทน ทำให้หญิงสาวที่เกาะแขนเค้าอยู่กระฟัดกระเฟียดอย่างไม่พอใจ ก่อนจะพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
“จะมีอะไรซะอีกล่ะคะ ก็ก่อเรื่องให้มินอากับคุณแม่ปวดหัวอีกน่ะสิ”
“นั่นแหละที่พี่ถาม” ชายหนุ่มถามเสียงเข้ม เป็นผลให้คนฟังถึงกับสะดุ้ง
แม้ว่ามินอาจะรู้จักเค้ามานานแค่ไหน แต่อาการกลัวชายหนุ่มยามโกรธก็แก้ไม่หายสักที ไม่มีใครกล้าขัดใจหรือมีเรื่องกับมาร์ค ต้วน เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่าเขาไม่เคยปล่อยให้ศัตรูลอยนวล
“มาร์ค อาดีใจที่มาร์คกลับบ้าน” คุณบังโซยอนที่นั่งรออยู่ในห้องรับแขกพูดขึ้นเมื่อเห็นมาร์คเดินเข้ามาพร้อมกับลูกสาวของตน
“เจบีมีเรื่องอะไรหรอครับ แล้วตอนนี้น้องอยู่ไหน” ชายหนุ่มถามอย่างไม่ใส่ใจสองแม่ลูก เพราะรู้อยู่แล้วว่าทั้งคู่มักจะใช้เจบีเป็นข้ออ้างให้เค้ากลับบ้าน
“จะเรื่องอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องแฟนของมัน อาอุตส่าห์หาเพชรแท้ให้ มันกลับไปเอากรวดที่ไหนมาก็ไม่รู้ผู้หญิงก็ว่าลำบากแล้วแต่นี่ดันเป็นผู้ชายอีก แค่พี่ชายมันอาก็พอจัดการได้หรอก แต่ไอ้น้องชายนี่สิท่าทางเอาเรื่องจนอาไม่รู้จะจัดการยังไงแล้ว ถึงต้องให้มาร์คมาช่วยยังไงล่ะ วันนี้ค้างที่นี่แล้วกันนะ นี่ก็บ้านมาร์คเหมือนกัน อาไม่อยากให้คนอื่นมองว่าอากับลูกมาแย่งบ้านมาร์คอยู่” หญิงสูงวัยพยายามหว่านล้อมชายหนุ่มเพื่อให้ลูกสาวได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดเค้า
“แล้วเจบีอยู่ไหนครับ” เค้าถามอย่างไม่ใส่ใจ
คุณบังโซยอนและมินอาเริ่มชักสีหน้าไม่พอใจที่มาร์คไม่สนใจพวกตน แต่ด้วยความสูงวัยและมีประสบการณ์มากกว่า ทำให้ผู้เป็นแม่ปรับสีหน้าได้ทันก่อนจะพูดสั้นๆ ว่า
“อยู่บนห้อง”
พอสิ้นคำเท่านั้น ชายหนุ่มก็รีบเดินขึ้นไปหาน้องชายโดยไม่สนใจสองแม่ลูกแม้แต่น้อย
“แม่ดูพี่มาร์คสิคะ ไม่สนใจมินอาเลย”
“ใจเย็นคุณลูกขา ตามาร์คหนีไปไหนไม่พ้นหรอก”
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่ทำให้ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงสนใจแม่แต่น้อย เค้ายังคงนอนหลับตาแล้วคว้าหมอนมาปิดหูตัวเองเพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงเคาะที่ดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“เจบี เปิดประตูเดี๋ยวนี้” เสียงสั่งเด็ดขาดของบุคคลที่อยู่หน้าห้องทำให้เจบีถึงกลับสะดุ้งลุกขึ้นจากเตียง
“ฮยองมาคนเดียวใช่มั้ย” ผู้เป็นน้องถามออกไป เพราะไม่อยากให้แม่กับพี่สาวต่างบิดาเข้ามาวุ่นวาย
“ใช่”
เมื่อเจบีเปิดประตูก็เจอพี่ชายต่างมารดายืนตีหน้าขรึมอยู่หน้าห้อง ชายหนุ่มชะโงกมองซ้ายขวาแล้วรีบดึงแขนอีกฝ่ายเข้าห้องทันทีโดยไม่ลืมกดล็อกประตู
“มีเรื่องอะไร”
จากคำถามสั้นๆ ไม่อ้อมค้อมนั้น เจบีรู้ดีถึงความห่วงใยและหวังดี แม้อีกฝ่ายจะไม่เคยแสดงออกมาตรงๆ ก็ตาม
“ผมรักผู้ชายคนนึง แต่แม่กับพี่ไม่เห็นด้วย เขาดูถูกเหยียดหยามเนียร์ของผม” ชายหนุ่มเอ่ย “แถมแม่ยังจะให้ผมหมั้นกับลูกสาวของเพื่อนแม่ ใครๆ ก็รู้ว่ายายนั่นทำตัวเหลวแหลกขนาดไหนตั้งแต่อยู่เมืองนอก ไม่งั้นไม่ถูกเรียกกลับมาโซลหรอก”
มาร์คพอรู้เรื่องเหล่านี้มาบ้าง แต่อยากฟังความจริงจากปากน้องชายจึงฟังเค้าเล่าต่อ
“ผมจะแต่งงานกับเนียร์” เจบียืนยันหนักแน่น ก่อนกระซิบว่า “เนียร์ท้อง”
“อะไรนะ” ชายหนุ่มถามอย่างตกใจ “แล้วนาย...แน่ใจได้ยังไง”
“เนียร์ท้องกับผม มันอาจจะเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่ผู้ชายท้องแต่เนียร์ท้องกับผมจริงๆ เนียร์ไม่เคยมีใคร ผมเป็นคนแรกของเนียร์ ฮยองต้องช่วยผมนะ ฮยองเป็นความหวังสุดท้ายของผมแล้ว”
มาร์คมองหน้าน้องชายเหมือนคิดอะไรอยู่ ก่อนจะถามว่า “ที่นายจะแต่งงานกับผู้ชายคนนั้นเพราะนายทำเค้าท้องใช่มั้ย”
“ไม่ใช่ครับ” เจบีปฏิเสธอย่างหนักแน่น “ผมตั้งใจจะแต่งงานกับเนียร์อยู่แล้ว เพียงแต่ผมห้ามใจตัวเองไม่อยู่” ประโยคสุดท้ายชายหนุ่มพูดเหมือนสำนึกผิด
“ถ้าอยากให้พี่ช่วย นายต้องเล่าเรื่องนี้ให้พี่ฟังอย่างละเอียด แล้วพี่จะคิดดูอีกทีว่าจะช่วยยังไง”
“ขอบคุณครับ”
แค่นี้ก็เพียงพอสำหรับเจบี ถึงแม้มาร์คจะไม่ได้รับปากว่าจะช่วยแต่ก็ไม่ปฏิเสธ อย่างนี้แสดงว่าเรื่องของเค้ากับคนรักยังพอมีหวังอยู่บ้าง
“พี่เนียร์ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เล่าให้แบมฟังเดี๋ยวนี้” กันต์พิมุกต์ถามปาร์คจินยองหรือจูเนียร์ลูกพี่ลูกน้องที่เค้ารักเหมือนพี่ชายแท้ๆ เพราะถูกเลี้ยงดูมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก หลังจากจัดการไล่สองแม่ลูกที่เข้ามาทำร้ายจินยองถึงที่พักออกไป ถึงพี่ของเค้าจะเป็นผู้ชาย ใช่ว่าจะแข็งแรงสู้แรงผู้หญิงบ้าสองคนนั้นได้ที่ไหนเล่า
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอกแบม” จูเนียร์พยายามปฏิเสธ
“เปล่าหรอ แล้วทำไมยายสองแม่ลูกนั่นถึงมาทำร้ายพี่เนียร์ถึงที่นี่ล่ะ บอกความจริงแบมมาเดี๋ยวนี้ จะบอกกับแบมเองหรือต้องให้แบมสืบ” แบมแบมเพิ่มประโยคหลังเข้าไป เพราะแน่ใจว่าพี่ชายรู้ดีว่าถ้าให้เค้าสืบเอง เรื่องราวจะบานปลายไปขนาดไหน
คำขู่เป็นผล พี่ชายตัวดียอมปริปากเล่าในที่สุด
“สองคนนั่นเป็นแม่กับพี่สาวของเจบี เจบีเป็นคนรักของพี่ เป็นคนที่พี่กำลังจะแต่งงานด้วย และเป็น... เอ่อ...” จูเนียร์อ้ำอึ้ง ไม่กล้าพูดประโยคนั้นออกมา ขณะแบมแบมกำลังรอฟังอย่างอดทน “เอ่อ... พ่อของเด็กในท้องพี่”
“ห้ะ พ่อของเด็กในท้อง ท้องได้ยังไงพี่เป็นผู้ชายน่ะพี่เนียร์ พี่จะท้องยังไง” ผู้เป็นน้องชายโกรธจนแทบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ หากก็รีบปรับสีหน้าให้นิ่งเฉยก่อนเอ่ยปากถามอย่างใจเย็น
“พี่ไม่รู้ แต่มันเกิดขึ้นแล้ว พี่ท้อง ท้องกับเค้าจริงๆ นี่คือลูกของพี่กับเค้า เจบีคนรักของพี่” จูเนียร์เอ่ยอย่างแผ่วเบา พร้อมเอามือลูบหน้าท้องตัวเองวนไปมา เมื่อนึกถึงอีกหนึ่งชีวิตที่อยู่กับเค้า ซึ่งเกิดจากความรักของเค้ากับคนรัก
“หมอนั่นรู้รึยัง” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้แบมแบมพยายามสะกดกลั้นความโกรธของตนเองไว้ขนาดไหน
“รู้แล้ว แต่เจบีเค้ารอให้พี่เรียนจบก่อนแล้วเราจะแต่งงานกัน พี่เหลือสอบเดือนหน้าก็จะจบแล้ว แบมไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก”
“กี่เดือนแล้ว สองแม่ลูกนั่นรู้เรื่องนี้รึเปล่า”
“พึ่งสองเดือนเอง พี่ว่าเค้าคงรู้ เพราะเค้าบอก... บอกให้พี่ไปเอาเด็กออก” จูเนียร์พยายามกลั้นน้ำตา ผิดกับแบมแบมที่ตอนนี้สบถคำหยาบออกมาอย่างโกรธแค้น
“แบมอย่าทำอะไรเจบีนะ เจบีไม่ผิด... พี่ผิดเองที่ปล่อยให้อารมณ์พาไป แล้วพี่ก็มีเรื่องขอร้องแบมอีกอย่าง” แบมแบมมองหน้าพี่ชายอย่างสงสัย ก่อนจูเนียร์จะพูดต่อ
“อย่าบอกเรื่องนี้ให้แม่กับพ่อรู้นะ พี่...”
“แบมให้เวลาพี่อีกเดือนเดียว ถ้านายนั่นไม่มาจัดการให้เรียบร้อย แบมจะจัดการตามวิธีของแบม”
“อืม... ขอบคุณนะแบม” จูเนียร์พูดจบพร้อมโผเข้ากอดน้องชายแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น
“แบม พี่กลัว...”
“ไม่ต้องกลัว แบมไม่ปล่อยให้พี่กับหลานเป็นอะไรหรอก”
ขอแค่แบมน้องชายรับปากช่วยเค้าแค่นี้ เรื่องอื่นก็ไม่มีปัญหา... จูเนียร์รู้ดีว่าน้องชายของเค้าไม่ปล่อยให้เรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นกับลูกในท้องของเค้าแน่ ถ้าจะมีใครดูแลลูกแทนเค้า คงมีแต่แบมแบมเท่านั้นที่พอจะไว้ใจได้
...แบมพี่อยากเข้มแข็ง แบบนายจัง...
........
Hello Wirter❤
จัดอินโทรไปหนึ่งตอนยาวๆ
ตอนนี้อาจจะมาแบบงุนงงนิดหน่อย แต่สัญญาได้เลยว่า
ตั้งแต่ตอนหน้าเป็นต้นไปไรท์จะทำให้เข้มข้นทันที
คนที่หลงเข้ามาช่วยติดตามด้วยนะคะ ขอบคุณค้า...
◊
SQWEEZ
ความคิดเห็น