เส้นทางแห่งแสง [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #31 : บทที่ 5 ก่อนงานประลอง ภาค ราชันย์ผยองเดช

หลังจากที่หลินเฟยและลี่เอ๋อยอมตกลงช่วยตระกูลหวังทั้งสองคนก็รีบแยกตัวออกมาเพื่อหาอะไรทำ

"เราจะทำอะไรต่อไปรึเจ้าค่ะ ?"

หลินเฟยครุ่นคิดอยู่นานพอสมควร

"อืมมมมม ~ ข้าว่าข้าจะให้เจ้าฝึกใช้ร่างอวตารทำสมาธินะ เจ้าน่ะจะต้องสามารถใช้พลังของร่างอวตารให้ได้ดั่งใจนึกเสียก่อนเข้าใจมั้ย"

"เจ้าค่ะ !"

ลี่เอ๋อตอบรับทันทีและหลินเฟยก็พาลี่เอ๋อไปหาที่สงบๆฝึกอยู่พักใหญ่ๆจึงมาเจอหน้าผาที่โล่งแจ้งทำให้เมืองเห็นเมืองได้ทั้งเมือง

"เอาหล่ะที่นี้จงทำตามที่ข้าบอก เจ้ารู้วิธีเข้าสู่ห้วงอนันตกาลรึไม่?"

ลี่เอ๋อส่ายหน้าเพราะตนไม่เคยฝึกมาก่อนจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่นางจะไม่รู้

"งั้น ! อย่างแรกกลายร่างก่อนล่ะกัน!"

ซู้มมมม

ลี่เอ๋อปลดปล่อยร่างอวตารออกมาทำให้รัศมีสีทองพวยพุ่งออกมารอบกายผมและดวงตากลายเป็นสีทองงดงามร่างกายเปล่งแสงและมีเครื่องประดับมากมายอยู่บนร่างกายด้านหลังปรากฏปีกคู่สวยงามขนาดใหญ่

"เอาหล่ะที่นี้หลับตาและลบจิตให้ว่างเปล่าตั้งสมาธิไปที่ร่างอวตารอย่างเดียวก็พอ จากนั้นก็เริ่มไหลเวียนพลังปราณของร่างอวตารไปให้ทั่วร่างกายปิดประสาทรับรู้ทั้งหมดและลบจิตให้เหลือเพียงแค่สามาธิจากนั้นเจ้าก็จะเข้าสู่ห้วงอนันตกาล"

ลี่เอ๋อทำตามที่หลินเฟยบอกทุกอย่างและมันได้ผลลี่เอ๋อเข้าสู่ห้วงอนันตกาลอย่างง่ายดาย

"ที่นี้คือห้วงอนันตกาลงั้นหรอ ?"

รอบๆตัวของลี่เอ๋อมีแต่สีขาวบริสุทธิ์เพราห้วงอนันตกาลนั้นจะนำจิตของผู้กระทำมาอยู้ภายในภาพแห่งจิตใจและนี้แสดงว่าจิตใจของลี่เอ๋อตอนนี้มีแต่ความบริสุทธิ์อย่างแท้จริงลี่เอ๋อที่ตอนนี้อยู่ในร่างอวตารก็รีบฝึกฝนวิชาที่ถึงไม่ฝึกก็ไม่มีใครสู้ได้ที่หลินเฟยให้มาอย่างต่อเนื่องจากนั้นหลินเฟยก็ทำการเข้าสู่ห้วงอนันตกาลตามลี่เอ๋อทั้งสองคนนั่งทำสมาธิกันอยู่ตลอดทั้งวัน

และวันนี้เป็นวันออกเดินทางไปยังเมืองตงไห่ที่ตระกูลมู่ที่เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันอาศัยอยู่

"ท่านทั้งสองจะเดินทางล่วงหน้าไปก่อนก็ได้นะขอรับ ไว้เดี๋ยวพวกข้าจะตามไปทีหลังเพราะหากข้าไปกับพวกท่านข้าว่าข้าจะเป็นตัวถ่วงซ้ะเปล่าๆ"

หลินเฟยแสยะยิ้ม

"ฮิๆ ท่านคิดว่าข้าเป็นใครงั้นรึ ? เรื่องขี้เล็บแค่นี้เอง"

หลินเฟยอ้าแขนและโอบไหล่ลี่เอ๋อไว้ลี่เอ๋อที่ไม่ทันตั้งตัวก็สะดุ้งเล็กน้อย

"นะ..นายท่าน ! "

"เอ้าท่านหวังเอี้ยนท่านรีบจับมือข้าไว้เร็วๆสิ"

หวังเอี้ยนไม่รอช้ารีบจับมือหลินเฟยไว้ทันที

"อาจจะมึนๆหน่อยน้าแต่ถ้าทำบ่อยๆท่านจะชินเอง"

"เอ๊-!"

แว๊บ !!

ทั้ง 3 คนกลายเป็นแสงและหายวับไปทันที

วิ๊งงงงงง!!

มีแสงเส้นหนึ่งพุ่งมายังหน้าประตูเมืองตงไห่และปรากฏร่างขึ้นมาสามคน

"มะ...เมื่อกี้ ! ท่านทำได้อย่างไรกัน !!"

หลินเฟยทำหน้างงๆและกล่าวตอบ

"เอ๊ะ !? ข้าแค่เดินจูงมือท่านมาส่งหน้าเมืองต่งไห่แค่นั้นเอง !"

หวังเอี้ยนเหงื่อออกราวกับเขื่อนแตกทันทีหลังจากที่ได้ยินหลินเฟยพูด

'ดะ...เดิน !!?? แค่เดินยังรวดเร็วถึงเพียงนี้ !!! ท่านผู้นี้มีพลังมากมายขนาดไหนกัน !!!'

"เอาหล่ะท่านหวังเอี้ยนท่านน่าจะพาเราไปชมสถานที่แข่งขันหน่อยน้า"

หวังเอี้ยนพยักหน้าตอบและและเดินเข้าไปข้างในประตูหวังเอี้ยนแสดงบัตรเชิญให้ทหารยามดูจึงผ่านทางเข้ามาได้อย่างง่ายดาย

หลินเฟยที่มาเมืองที่ตนไม่เคยเห็นก็เล่นซุกซนอีกตามเคยจนทำให้ทั้งหวังเอี้ยนและลี่เอ๋อปวดหัวอย่างมาก

และผ่านมาได้สักพักหวังเอี้ยนก็นำมาถึงหน่าประตูตระกูลมู่

"ที่นี้แหละขอรับคือที่ที่พวกท่านจะได้ประลองฝีมือกัน"

หลินเฟยที่เริ่มรู้สึกเบื่อๆจึงอยากจะประลองฝีมือเร็วๆจึงคิดอะไรออก

"ลี่เอ๋อ ! พวกเราไปฝึกสมาธิให้ถึงวันพรุ่งนี้เลยดีกว่า ปะ ! ที่นี้อาจจะมีที่สวยๆอยู่ก็เป็นได้"

"เจ้าค่ะ !"

"ท่านหวังเอี้ยนพวกข้าจะไปฝึกฝนกันหน่อยเชิญท่านหาที่พักตามสบายเลยนะ"

"ข้าเข้าใจแล้วขอรับ !.พรุ่งนี้เวลาแข่งขันจะเริ่มขึ้นเวลาเที่ยงตรงนะขอรับ"

หลินเฟยพยักหน้าและพุ่งตัวขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับลี่เอ๋อและหายไป

.........

ณ จวนตระกูลเสี่ยว

"หลงเยว่...พ่อว่าพ่อจะหาคู่หมั้นใหม่ให้เจ้าในงานประลองวันพรุ่งนี้"

พ่อของเสี่ยวหลิงเยว่นามว่าเสี่ยวอวิ้นกำลังพูดคุยเรื่องคู่หมั้นใหม่ของเสี่ยวหลิงเยว่ที่ตอนนี้นั่งอ่านตำราอยู่

เสี่ยวหลิงเยว่รีบลุกขึ้นทันที

"ไม่เจ้าค่ะ !!! ยังไงข้าก็จะแต่งกับหลินเฟย !!!"

"แต่หลินเฟยมาจากตระกูลที่ยากจนนะลูกรักถึงหลินเฟยเค้าจะเก่งกาจมากแต่พ่อว่าหลินเฟยคงช่วยเหลือเรื่องเงินไม่ได้หรอกพ่อจะหาชายที่ร่ำรวยและสามารถฟื้นฟูสภาพารเงินของตระกูลเรานะลูกรัก"

เสี่ยวหลิงเยว่ยิ่งโกรธขึ้นอีกเมื่อได้ยินว่าท่านพ่อจะให้แต่งกับคนอื่นที่ไม่ใช่หลินเฟย

"ข้าไม่แต่งเจ้าค่ะ !!! ข้ามีเพียงหลินเฟยคนเดียวเท่านั้น !!! ถึงฐานะเค้าจะยากจนข้าก็ยังรักของข้าอยู่แบบนี้แหละ!!!"

"เฮ้อ.. ~"

เสี่ยวอวิ้นหันหน้ามาหาชายหนุ่ม 4 คนที่คุกเข่าอยู่ด้านหลัง

"พวกเจ้าทั้งหมดจงชนะการแข่งในวันพรุ่งนี้ซ้ะ !! อย่าทำให้ชื่อเสียงของตระกูลเสี่ยวต้องเสื่อมเสียเด็ดขนาด !!"

"""""ขอรับ !!!"""""

.........

ณ จวนตระกูลมู่

ผู้นำตระกูลมู่มีนามว่ามู่ชิงถานกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานและด้านหน้าเป็นชายหนุ่ม 3 คน ยืนอยู่

"พวกเจ้าคิดว่าพรุ่งนี้จะชนะได้รึไม่?"

ชายที่อยู่ด้านซ้ายมือกล่าว

"หึๆๆ ท่านจะดูถูกสามพี่น้องพรรคอสูรเกินไปแล้ว"

"ใช่ๆอย่างเจ้าพวกที่มาแข่งในวันพรุ่งเนี้ยข้าจะอัดมันให้จำโครงหน้าเดิมไม่ได้เลย"

ชายที่อยู่ด้านซ้ายกล่าวขึ้นมาแทรกและชายที่ยืนอยู่ตรงกลางที่ดูท่าทางสุขุมที่สุดและน่าจะเป็นพี่ใหญ่ก็เอ่ยปากแทรกขึ้นมาอีกคน

"หึ !! พวกเจ้านี้มันหลงตัวเองกันจริงๆ !! ข้าได้ข่าวมาว่าตระกูลหวังได้หาคนที่อยู่ในระดับพระเจ้ามาประลองครั้งนี้ด้วยและมีถึงสองคน !!"

"""!!!!!!!"""

..ติดตามตอนต่อไป