ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เส้นทางแห่งแสง [ จบ ]

    ลำดับตอนที่ #69 : ตอนพิเศษส่งท้าย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 9.86K
      177
      3 ม.ค. 60

    เส้นแสงของหลินเฟยนั้นพลันหายไปทันไปจู่ๆร่างกายของหลินเฟยก็ได้ไปปรากฏในห้องห้องหนึ่งที่มีหญิงสาวใบหน้างดงามปานนางฟ้านางกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกับว่ากำลังคิดถึงใครบางคนอยู่สักคน

    นางคือเสี่ยวหลิงเยว่นั่นเอง

    "ใยเจ้าถึงทำหน้าตาเศร้าหมองเช่นนั้นเล่าหลิงเยว่"

    นางสะดุ้งทันทีพลันมองออกไปรอบๆห้องและก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อได้เห็นคนที่ตนรัก

    "หลินเฟย !!"

    นางรีบลุกขึ้นและเร่งฝีเท้าเข้าไปหาหลินเฟยทันทีนางสวมกอดร่างกายของหลินเฟยอย่างแนบแน่นหลินเฟยกอดตอบกลับไปพร้อมกับเอามือขึ้นมาลูบหัวอย่างรักใคร่

    "ข้ามาบอกลาเจ้า..."

    หลิงเยว่มีสีหน้าตกใจทันทีน้ำตาเริ่มเอ่อล้นออกมาจากต่อมน้ำตาของนาง

    "ทำไมกันหลินเฟย ฮึก... ใยเจ้าถึงโกหกข้า...ฮึก..ซืบ...ไหนเจ้าสัญญาว่าจะมาแต่งงานกับข้าไงเล่าคนบ้า...ฮื้อ..."

    จิตใจของนางราวกับแตกสลายลงทันทีหลินเฟยเล่าเรื่องทั้งหมดให้นางฟังและนั่งปลอมใจนางทั้งสองคนนั่งกอดและปลอมประโลมซึ่งกันและกันหลินเฟยไม่ได้อยากจากไปแต่มันเป็นกฏที่หลินเฟยนั้นขัดขืนไม่ได้หลินเฟยชูนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้วแสงสีทองทรงกลมเล็กปรากฏอยู่บนปลายนิ้วที่เรียวสวยของหลินเฟยเขาค่อยๆแต้มลงบนหน้าผาของเด็กขี้แยที่กอดเขาแน่นอย่างบรรจงและกล่าว

    "จากนี้ไปเจ้าจะเป็นอมตะร่างกายของเจ้าจะไม่มีวันแก่เฒ่าร่างกายของเจ้าจะหยุดโตตั้งแต่บัดนี้ระดับพลังปราณของเจ้าอีกเจ็ดวันข้างหน้าจะเลื่อนเป็นระดับพระเจ้าขั้นสูงสุด...ขอแค่เจ้ารอข้า...ข้าจะกลับมาข้าให้สัญญา...ข้าจะไม่มีวันจากโลกนี้ไปไหนข้าเพียงแค่ออกไปทำภารกิจสุดท้ายของข้าเท่านั้น...ส่วนเรื่องครอบครัวข้าขอเจ้าจงพวกเขาด้วยว่าข้าเพียงแค่ออกไปท่องเที่ยวคงไม่เป็นปัญหา..."

    "ข้าจะรอ...ข้าจะรอเจ้า...ฮึก..."

    "โอ๋...คนดีของข้า...เจ้าจะร้องไปใยเล่า...ข้าจะต้องกลับมาแน่นอนแล้วพวกเราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป...ใช่รวมทั้งหญิงงามของข้าอีกโหลนึง"

    หลินเฟยพูดหยอกหลิงเยว่เพื่อไม่ให้นางเศร้าใจไปมากกว่านี้

    "ฮึ่ม... !! เจ้าคนเจ้าชู้บ้านี้ !! มันน่าตีให้ตายนัก !!"

    หลินเฟยยิ้มเล็กๆก่อนจะค่อยๆบรรจงประกบริมฝีปากลงบนปากเล็กๆจิ้มลิ้มน่ารักสีชมพูอ่อนของหลิงเยว่ทันทีร่างกายทั้งสองคนกอดกันแน่นน้ำตาเริ่มใหลรินอีกครั้งหลินเฟยค่อยๆกลายเป็นเส้นแสงและจางหายไป...

    "ข้าจะรอเจ้าตลอดไป...หลินเฟย..."

    ------------------------------------------------------------------------------------------------

    ผมขอโทษคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ !!! พอดีลืมใส่บทเมียหลวงไว้ตอนจบผมต้องขอโทษจริงๆคร้าบผม T^T #กราบงามๆหนึ่งที

    ตอนนี้ถือว่าชดเชยครับแหะๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×