ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 6 การฝึกฝน ภาค การจุติแห่งแสง
ณ กลางป่าหลังหมูบ้านเทียนหลิง
หลังจากที่ออกจากตระกูลหลิน หลินเฟยได้เดินทางมายังสถานที่อันสวยงามราวกับสรวงสวรรค์ที่นั้นคือน้ำตกเทียนหมิงเป็นน้ำตกที่สูงมากๆราวๆครึ่งลี้ (ผมไม่รู้ว่าจะวัดยังไงก็ป่ะมาน 250 เมตรน่ะครับ)
หลินเฟยตกใจมากที่จู่ๆก็เดินมายังที่แห่งนี้ ซึ่งไม่เคยมีใครเข้ามาเลยเพราะมี อสูรระดับ ขุนพลอยู่แถวรอบๆน้ำตกแล้วก็อย่างที่เรารู้กัน อสูรพวกนั้นทำอะไรหลินเฟยไม่ได้เลยแม่แต่น้อยเพราะระดับห่างกันราวฟ้ากับเหว แต่ถึงแม้จะมิมีใครเคยผ่านมาเห็น แต่ชื่อเสียงของน้ำตกราวกับตกมาจากสรวงสวรรค์แห่งนี้จัดได้ว่าสวยติดระดับ 100 ของสถานที่ ในทวีปปราณฟ้าเลยก็ว่าได้
หลินเฟยนึกขึ้นได้ว่าตนนั้นเข้ามาฝึกฝนทักษะของตน หลินเฟยจึงรวบรวมความทรงจำเรื่องทักษะของตนขึ้นมาทีล้ะนิดล้ะหน่อย
ตอนนี้ หลอนเฟยนึกขึ้นได้มาเพียง 2 ทักษะ
>>ทักษะย่อย<<
-เท้าวายุ
การใช้เท้าเตะโดยรวบรวมปารรไว้ที่เท้า แล้วส่งผ่านจากเท้าออกไปที่ปลายเท้า ท่านี้จะทำให้มีพลังปารณคนกริบราวกับใบมีดปล่อยออกไปหาคู่ต่อสู้
-เหยียบนภา
>>ทักษะย่อย<<
-ก้าวอัศนีทลายภพ
-เท้าอัศนี
การใช้ปารณสายฟ้ารวบรวมไว้ที่เท้าก็จะเตะด้วยพลัง 10 เท่าของพลังทำลายของตน ( อันตรายมาก )
-พายุอัศนี
ต้องให้ผู้ใช้วิ่งเป็นวงกลม รวบรวมปารณสายฟ้าไว้ที่เท้าก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด ก่อให้เกิดพายุสายฟ้าที่หากคนที่มีพลังตำกว่าหนือมากกว่าตน 5 ระดับจะตกตายทุกชีวิต
"ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังแน่นอน เจ้าหนู ข้าจักต้องทำให้เจ้าได้รู้ ว่าการเป็นอยู้บนจุดสูงสุดมันรู้สึกเยี่ยงไร"
หลังจากที่ออกจากตระกูลหลิน หลินเฟยได้เดินทางมายังสถานที่อันสวยงามราวกับสรวงสวรรค์ที่นั้นคือน้ำตกเทียนหมิงเป็นน้ำตกที่สูงมากๆราวๆครึ่งลี้ (ผมไม่รู้ว่าจะวัดยังไงก็ป่ะมาน 250 เมตรน่ะครับ)
หลินเฟยตกใจมากที่จู่ๆก็เดินมายังที่แห่งนี้ ซึ่งไม่เคยมีใครเข้ามาเลยเพราะมี อสูรระดับ ขุนพลอยู่แถวรอบๆน้ำตกแล้วก็อย่างที่เรารู้กัน อสูรพวกนั้นทำอะไรหลินเฟยไม่ได้เลยแม่แต่น้อยเพราะระดับห่างกันราวฟ้ากับเหว แต่ถึงแม้จะมิมีใครเคยผ่านมาเห็น แต่ชื่อเสียงของน้ำตกราวกับตกมาจากสรวงสวรรค์แห่งนี้จัดได้ว่าสวยติดระดับ 100 ของสถานที่ ในทวีปปราณฟ้าเลยก็ว่าได้
หลินเฟยนึกขึ้นได้ว่าตนนั้นเข้ามาฝึกฝนทักษะของตน หลินเฟยจึงรวบรวมความทรงจำเรื่องทักษะของตนขึ้นมาทีล้ะนิดล้ะหน่อย
ตอนนี้ หลอนเฟยนึกขึ้นได้มาเพียง 2 ทักษะ
มีดังนี้
[ก้าวแห่งแสง ทักษะระดับ 8 ]
มี 3 ระดับดังนี้
- หนึ่ง ก้าววายุ
จะทำให้ผู้ที่ใช้เคลื่อนไวพริ้วราวสายลม เฉียบคมราวกับใบมีด สามารถใช้ในการโจมตีได้ทั้งระยะไกล และใกล้
จะทำให้ผู้ที่ใช้เคลื่อนไวพริ้วราวสายลม เฉียบคมราวกับใบมีด สามารถใช้ในการโจมตีได้ทั้งระยะไกล และใกล้
>>ทักษะย่อย<<
-เท้าวายุ
การใช้เท้าเตะโดยรวบรวมปารรไว้ที่เท้า แล้วส่งผ่านจากเท้าออกไปที่ปลายเท้า ท่านี้จะทำให้มีพลังปารณคนกริบราวกับใบมีดปล่อยออกไปหาคู่ต่อสู้
-เหยียบนภา
สามารถล่องลอยในอากาศหรือเหนียบอากาศได้
- สอง ก้าวอัศนีประกายสวรรค์ ( สามารถใช้ความสามารถของ ขั้นแรกมาผสานกันได้ )
ทำให้ผู้ใช้รวดเร็วราวกับสายฟ้าเงียบเฉียบแม้แต่เสียงเท้ายังมิได้ยิน ความเร็วจะเพิ่มตามพลังปารณของผู้ใช้
ทำให้ผู้ใช้รวดเร็วราวกับสายฟ้าเงียบเฉียบแม้แต่เสียงเท้ายังมิได้ยิน ความเร็วจะเพิ่มตามพลังปารณของผู้ใช้
>>ทักษะย่อย<<
-ก้าวอัศนีทลายภพ
ทำลายพิ้่นที่ ที่ผู้ใช้เคลื่อนไว้ผ่านแล้วกับอัศนีที่ผ่าลงมาไม่หยุดหยั้ง
-เท้าอัศนี
การใช้ปารณสายฟ้ารวบรวมไว้ที่เท้าก็จะเตะด้วยพลัง 10 เท่าของพลังทำลายของตน ( อันตรายมาก )
-พายุอัศนี
ต้องให้ผู้ใช้วิ่งเป็นวงกลม รวบรวมปารณสายฟ้าไว้ที่เท้าก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด ก่อให้เกิดพายุสายฟ้าที่หากคนที่มีพลังตำกว่าหนือมากกว่าตน 5 ระดับจะตกตายทุกชีวิต
- สาม ก้าวแห่งแสง ( สามารถนำทักษะทั้งหมดที่ฝึกมาผสมผสานในการต่อสู้ได้ )
หากบรรลุถึงขั้นนี้แล้ว ผู้ใช้จะรวดเร็วราวกับแสง ไร้เสียงไร้ร่องรอย
>>ทักษะย่อย<<
-แสงประกาศิต
หากบรรลุถึงขั้นนี้แล้ว ผู้ใช้จะรวดเร็วราวกับแสง ไร้เสียงไร้ร่องรอย
>>ทักษะย่อย<<
-แสงประกาศิต
ทักให้ผู้ใช้ เตะได้ด้วยความเร็วแสง สามารถใช้ควบคู่กับ เท้าวายุ และ เท้าอัศนีได้
-หยุดเวลา
เคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสุด จนสามารถหยุดเวลาได้ชั่วขณะ
ทักษะที่ 2
[ ราชันย์แห่งแสง ทักษะระดับ 8 ]
มี 2 ระดับดังนี้
-หยุดเวลา
เคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสุด จนสามารถหยุดเวลาได้ชั่วขณะ
ทักษะที่ 2
[ ราชันย์แห่งแสง ทักษะระดับ 8 ]
มี 2 ระดับดังนี้
- ดัชนีประกายแสง
ผู้ใช้รวบรวมลมปารณไว้ที่นิ้วและปล่อยออกไปเป็นเส้นตรงสามารถดัดแปลงได้
>>ทักษะย่อย<<
-สามารถใช้รักษา หรอ เปิดเส้นชีพจรได้ แม้จะตีบตันแค่ไหนก็ตาม
-สามารถใช้รักษา หรอ เปิดเส้นชีพจรได้ แม้จะตีบตันแค่ไหนก็ตาม
- ดวงเนตรประกายแสง
ผู้ใช้สามารถมองออกไปได้ไกลจนสุดพรรณา สามารถมองทะลุสิ่งของ และตรวจสอบพลังประ หรือความสามารถได้
>>ทักษะย่อย<<
-เนตรจิต
สามารสะกดจิตผู้ที่มีพลังปารณน้อยกว่าตนหรือมากกว่า 3 ขึ้น
-เนตรความเร็วแสง
สามารสะกดจิตผู้ที่มีพลังปารณน้อยกว่าตนหรือมากกว่า 3 ขึ้น
-เนตรความเร็วแสง
สามารถมองในสิ่งที่เห็นเพิ่งแค่เว็บดเดียวหรือเพียงแค่เสี้ยววิ สามารถใช้ควบคู่กับก้าวแห่งแสงได้
-แสงแห่งผู้สร้าง
สามารถสร้างอาวุทหรือสิ่งที่ตนต้องการให้เป็นรูปเป็นร่างได้
>>ทักษะย่อย<<
ไม่มีทักษะย่อย
>>ทักษะย่อย<<
ไม่มีทักษะย่อย
หลังจากที่เรียนรู้เกี่ยวกับทักษะจองตนอยู่นานหลินเฟยได้ฝึกฝนจนสามารถใช้ก้าวแห่งแสงได้แล้ว และ สามารถใช้ดัชนีประกายแสง
"เห้ออออ เจ้าหนูข้าอยากรู้เหลือเกินว่าเจ้า สามารถใช้ชีวิตอยู่กับการโดนดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้ได้เยี่ยงไร"
หลินเฟยบ่นออกมาเมื่อกลับย้อนคิดไปถึงเรื่องราวของตนที่ตนได้ประสบมาทั้งหมด
"ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังแน่นอน เจ้าหนู ข้าจักต้องทำให้เจ้าได้รู้ ว่าการเป็นอยู้บนจุดสูงสุดมันรู้สึกเยี่ยงไร"
หลินเฟยเริ่มฝึกต่นจนสามารถบัรรลุถึงขั้น ที่ 2 ดวงเนตรประกายแสงได้แล้ว เหลือแค่ฝึกฝนร่างกาย
ตารางฝึกฝนร่างกายที่หลินเฟยออกแบบ
04:30 - 05:00 / กินข้าว
05:00 - 07:00 / วิดพื้น 10000 ครั้ง
07:00 - 10:00 / ฝึกนั่งสาธิและต้องเข้าขั้นห้วงอนันตกาล
10:00 - 11:30 / ว่ายน้ำทวนกระแสน้ำ ตั้งแต่ปลายจนถึงต้นน้ำ
11:30 - 20:00 / ฝึกลมปารณนั่งสมาธิฝึกตนใต้น้ำตกเทียนหนิง
20:00 - 40:30 / พักผ่อน
หลังจากนั้น 3 เดือน
" เห้ออออออ ฟู่วววว .. นี้ผ่านไป 3 เดือนแล้วรึ ทำไมข้าถึงได้รู้สึกว่า ผ่านไปเพียง 3 วันเองหล่ะ ??
รึว่าข้าจะฝึกเพลินไปหน่อย... ?? ก็นะมันสนุกนี้ ^^ "
รึว่าข้าจะฝึกเพลินไปหน่อย... ?? ก็นะมันสนุกนี้ ^^ "
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มทำให้เห็นความน่ารักของหลินเฟย หลินเฟยตอนนี้เป็น บุรษรูปงามราวกับเทพบนสวรรค์ก็มิปาน
ถ้าหญิงใดไหนเห็นล้ะก็นางคงหลงแบบโงหัวไม่ขึ้นเป็นแน่
"เอาล่ะ. ! อีก 2 วัน ข้าจะได้ไปทดสอบเข้าสำนักแล้วสินะ !!! ^^ "
หลินเฟยกล่าวออกไปพร้อมกับฝึกวิดพื้นไปพลางๆ แน่ที่น่าตกใจคืด หลินเฟยใช้แค่นิ้วก้อยในการยันตัวขึ้นและลง !!!
"รอก่อนเถอะตระกูลหลิน รอวันที่พวกเจ้าต้องมากราบแทบเท้าข้าเพื่อขอให้กลับสู่ตระกูล !! เจ้าหนู เจ้ามองอยู่รึเปล่า ใกล้ได้เวลาที่เจ้ากับข้ารอคอยแล้ว !!"
...ติดตามตอนต่อไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต้องขออภัยนักอ่านทีกำลังติดตามอยู่นะค้าบบบบ เพราะวันนี้มีคนมาทำอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกันไม่ได้ออกไปดู อยู่ข้างบ้าน
มันเสียงดังมากเหมือนกำลังก่อสร้างอะไรนี้แหละ ผมไม่ค่อยมีสมาธิเลยยยยย T^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น