เรื่องของเรามันเริ่มต้นที่ร้านตัดผม.... ...
' อยากกินก็ไปซื้อสิว่ะ ไม่ใช่นั่งจ้องจานข้าวชาวบ้าน'
*
สวัสดีจ้ะเพื่อนๆ ฟิคเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน ซึ่งนานชิบหายจนตอนนี้ก็ยังเขียนไม่จบ เราเพิ่งกลับมาเขียน ถึงคนที่เคยหลงเข้ามาอ่านแล้วงงคนเขียนมันหายไปไหนละวะ อย่าโกรธอย่าเคืองชั้นเลย กลับมาอ่านต่อได้แล้วจ้า คิคิ *
ไว้อ่านขำๆค่ะ แต่ไม่ตอบโจทย์สำหรับไว้อ่านฆ่าเวลารอเรื่องอื่นอัพเพราะเรื่องเนร้ สองสามปีอัพที ยะฮู้วววววววว ล้อเล่ง เธอจาดั้ยอ่านแน่ถ้าเราไม่ลืมกดเซฟ เลิ้บ ยิ้มด้วยรอยยิ้มนางสาวไทย
ช่วงคุยกับตัวเองไทม์****-เหงาจังขร่ะซิส เพื่อนไม่คบ ถ้าหลงเข้ามาอ่านแล้ว มาคอมเม้นท์คุยกันได้นะคะ จะทายคำถามเล่นมุกห้าบาทสิบบาทก็เอา ปล.คนเขียนเรื่องนี้ไม่ใช่คนตลกนะคะ คนบ้าค่ะ อิ้-เมื่อวานพี่กัปตันเซฮุ๊นนออกเรือ วันเนร้พี่กัปตันเซฮุ๊นนโชว์ขาอ่อน ใจน้องบางมาก คนบว้า ฮรึก แนบอิโมเลือดกำเดาออกตะมูก -หวัดดีค่ะคุณผู้อ่านทุกท่าน ขอเล่าเรื่องเลวร้ายประจำคืนนี้คือ google chrome แม่งพรากตอนที่5ไป อิผีเอ้ย ชั้นแต่งค้างไว้ แล้วไปเผลอเปิดหน้าเว็บอื่นไว้ พอกดเว็บเขียน ม่างโหลดใหม่หมดเลย แล้วฟิคก็หายไป หายวับไปกับตาเลย นรกเว่อ ฮรึก ปล.ว่าและทำไมตาขวากระตุกใหญ่เลยตอนเย็น เส้า แค่นี้แหละค่ะ ขอบพระคุณที่มาอ่านชะนีติ่งโหยหวน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น